Γαλλία η χώρα όπου ικανοποιείται με δίκες το περί δικαίου αίσθημα και εναρμονίζεται με τους θεσπισμένους νόμους!!! (άραγε γιατί στην Ελλάδα με τόσες χρήμα-χρόνο-βόρες εξεταστικές επιτροπές να συγκρούεται;

Ο Έλληνας πολίτης ζει μέσα σε ένα διαπλεκόμενο σύστημα παραεξουσιών και παραδικαστικών και ότι άλλο μπορεί να έχει πρόθεμα το "παρά".
Μας έταξαν πολλά, δανείστηκαν για αυτά και στο τέλος μας εξαπάτησαν υποθηκεύοντας τη χώρα μας.

Διαβάζουμε στον τύπο:

"Ενώπιον της δικαιοσύνης θα βρεθεί μέσα στο επόμενο έτος ο Γάλλος πρώην πρόεδρος Ζακ Σιράκ, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά."

Η κατηγορία; "...ότι χρησιμοποίησε την θέση του ως δήμαρχος του Παρισιού (1977- 1995) προκειμένου να διασφαλίσει θέσεις εργασίας για τους υποστηρικτές του κόμματός του. Τουλάχιστον 21 άτομα πληρώνονταν από το δημαρχείο στις αρχές της δεκαετίας του '90, ενώ στην πραγματικότητα εργάζονταν για το πολιτικό κόμμα του RPR.". ...

Για παραγραφή; (ούτε καν λόγος): "Σε περίπτωση που ο Ζακ Σιράκ κριθεί ένοχος μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμη και κάθειρξη 10 ετών καθώς και πρόστιμο 150.000 ευρώ."

ΔΕΝ γνωρίζουμε ποια θα είναι η τελική έκβαση, αυτό όμως που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι μια υπόθεση οδηγείται στο ακροατήριο μετά από 30 περίπου χρόνια.

Στη χώρα μας, μια τέτοια υπόθεση θα είχε "χρονικά" παραγραφεί. Ο λόγος περί της παραγραφής είναι η χαμένη "τιμή" του Έλληνα πολιτικού. Είναι το άλλοθι της διαπλοκής του "Γιάννης κερνάει...πίνει". Είναι το "πρώτα νομοθετούμε και μετά "εκτελούμε" (σε απλά ελληνικά αυθαιρετούμε).

Το ποίημα γνωστό: "έτσι επιτάσσει ο νόμος". Ποιος νόμος ρε απατεώνες του κερατά; Αυτούς που "μαγειρεύεται" διακομματικά με περισσή συναίνεση "κατά πλειοψηφίαν" κάποια ένοχα βράδια... κάποιοι μισθοφόροι υποτελείς ενός άθλιου συστήματος διαπλοκής;

Τι να γράψεις και τι να σχολιάσεις;

Υπάρχουν πολιτικοί που ακούμε (σε χώρες μακρινές) να κάνουν χαρακίρι, να πέφτουν από μπαλκόνια... αλλά στην Ελλάδα που γέννησε το φιλότιμο, την αξιοπρέπεια, την δημοκρατία, την θέμιδα και τον λόγο τιμής ελλείπει.


Ιδιαίτεροι (πρώην πρωθυπουργών) των λεγόμενων εξ απορρήτων παραμένουν σε καθεστώς ατιμωρησίας, περιμένοντας προφανώς το χρόνο παραγραφής.

Ο ένας ομολόγησε για το ένα εκατομμύριο και άφησε αιχμές για τα άλλα 99 και από τότε κυκλοφορεί ελεύθερος...
(άραγε με την ανοχή της ενοχής των άλλων παραληπτών των 99;).

Ο έτερος με το Βατοπέδι, δεν ήξερε, δεν κατάλαβε, αλλά οι υποθέσεις διεκπεραιωνόντουσαν από τάχιστες έως αστραπιαίες.
Βέβαια μετά από όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια των εξεταστικών επιτροπών, δεν μάθαμε ακόμη εάν ζημιώθηκε και πόσο το ελληνικό δημόσιο, αυτό όμως που προβάλλει το "σύστημα" Αλαφούζου είναι ότι "σκάνδαλο δεν υπάρχει"...
Η επιτυχία που πρόβαλε από την αρχή άλλο ανταγωνιστικό συγκρότημα,  μάλλον καταρρέει με άνωθεν εντολές... Τώρα πως έγιναν οι ανταλλαγές και τι μαύρο χρήμα διακινήθηκε, είναι μάλλον σε παράκτιες εταιρείες και άδηλους λογαριασμούς.

Από την άλλη η περίπτωση της δήλωσης του περιβόητου εμιγκρέ Μαντέλη, ότι και "εάν υπήρχε κατηγορία έχει παραγραφεί" είναι το νέο ήθος της πολιτικής μετά το σλόγκαν Βουλγαράκη περί "Νόμιμου και Ηθικού".

Η σχολή Βουλγαράκη, εισήγαγε ένα νέο ήθος, χαρακτηριστικό απόσπασμα από την προανακριτική:

"...Κληθείς να σχολιάσει τα όσα φέρεται να είπε στην κατάθεση της στην Επιτροπή την προηγούμενη εβδομάδα, η σύζυγος του Κατερίνα Πελέκη, ότι «κάποιοι από την κυβέρνηση Καραμανλή δεν φοράνε παντελόνια και δεν ανέλαβαν τις ευθύνες τους για την υπόθεση του Βατοπεδίου», ο κ. Βουλγαράκης απάντησε χαρακτηριστικά: «Αυτά που είπε η σύζυγος μου τα λέει καιρό τώρα. Ο καθένας έχει τον τρόπο του να εκφράζεται».
Αμέσως μετά την κατάθεση του και συνομιλώντας με δημοσιογράφους, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού ανέφερε ότι «είναι λάθος να ερμηνεύεται πολιτικά ένας άνθρωπος που είναι σε απόγνωση»..."

Άλλαξαν τα πολιτικά ήθη στην χώρα μας τίμιε αναγνώστη μας.

Νάσος

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"