Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Από το 1973 στο 2010. Μια πορεία διαρκούς αντίστασης και δημοκρατικών αγώνων.

Να γίνει ανασχηματισμός και επιστροφή στις παραδοσιακές δημοκρατικές ρίζες.  
Να αλλάξει ο Υπουργός Οικονομίας αμέσως! 
Να προχωρήσουμε σε επενδύσεις, στήριξη του Δημόσιου τομέα και ταχεία ανάπτυξη! 
Να μπει φρένο στους κλεφτο-τραπεζίτες!

Γράφει ο Δρ  Αναστάσιος Κουτσούκος,

Στις 21 Απριλίου 1967 η Ελλάδα με ωμή επέμβαση  του ξενοκίνητου στρατού μπαίνει κάτω από τη δικτατορική διακυβέρνηση, ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και τη δημοκρατική τους δράση.
Στις αρχές 1973, ο Γεώργιο Παπαδόπουλος έχει ξεκινήσει μια διαδικασία "φιλελευθεροποίησης" του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και την μερική άρση της λογοκρισίας, καθώς και υποσχέσεις για νέο σύνταγμα και εκλογές για επιστροφή σε πολιτική διακυβέρνηση. Στελέχη της αντιπολίτευσης, μπόρεσαν έτσι να ξεκινήσουν πολιτική δράση ενάντια της χούντας.
Στις 29 Σεπτέμβρη του 1968, γίνεται το «δημοψήφισμα» για το «σύνταγμα».
Το αποτέλεσμα: «ΝΑΙ» 91, 87%, «ΟΧΙ» 7, 76%
Στις 13 Αυγούστου 1968, ο Αλέκος Παναγούλης επιχειρεί να δολοφονήσει τον Γ. Παπαδόπουλο. Συλλαμβάνεται και βασανίζεται. Στις 18 Νοέμβρη, καταδικάζεται «δις εις θάνατον» από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, αλλά η ποινή μετατρέπεται σε ισόβια.
Καταδικάζονται σε διάφορες ποινές και άλλα 10 μέλη της οργάνωσης «Δημοκρατική Αντίσταση».
Η στρατιωτική χούντα, στην προσπάθειά της να ελέγξει κάθε πλευρά της πολιτικής, είχε αναμιχθεί στον φοιτητικό συνδικαλισμό από το 1967, απαγορεύοντας τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια,
 στρατολογώντας υποχρεωτικά τους φοιτητές και επιβάλλοντας μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων στην Eθνική Φοιτητική Ένωση Eλλάδας (ΕΦΕΕ). Αυτές οι ενέργειες όπως είναι φυσικό δημιούργησαν έντονα αντιδικτατορικά αισθήματα στους φοιτητές, όπως τον φοιτητή Γεωλογίας Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε δημόσια το 1970 στην Γένοβα της Ιταλίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα. Με αυτή την εξαίρεση, η πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα ήρθε από τους φοιτητές στις 21 ...

 Φεβρουαρίου 1973.
Στις 5 Φεβρουαρίου1973, οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου γίνεται διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. 11 φοιτητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται σε δίκη.
Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, περίπου 3-4.000 φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την στράτευση "αντιδραστικών νέων", καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία.  Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο:
"Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση:
α) των ακαδημαϊκών
 ελευθεριών,
β)του πανεπιστημιακού ασύλου,
γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων.
" Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο.
Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Στις 14 Νοεμβρίου 1973, φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι", οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν "Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία." Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.
Στις 3πμ της 17ης Νοεμβρίου 1973, αποφασίζεται από την μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχνουν την πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρη και αρχίζουν να εξέρχονται μαζικά. .
Έως και τις πρωινές ώρες της 18ης Νοεμβρίου 1973, στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα 83 καταγεγραμμένους θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα. Ανάμεσά τους ο 19χρονος Μιχάλης Μυρογιάννης, ο μαθητής λυκείου Διομήδης Κομνηνός και ένα πεντάχρονο αγόρι που εγκλωβίστηκε σε ανταλλαγή πυρών στου Ζωγράφου. Κατά τη δίκη των υπευθύνων της χούντας υπήρξαν μαρτυρίες για τον θάνατο πολλών πολιτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.

Τέλος χιλιάδες σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν οι τραυματίες πολίτες, και περισσότερα τα άγνωστα θύματα.
Στις 17 Νοεμβρίου 1985, ο Μιχάλης Καλτεζάς, ήταν ο 15χρονος μαθητής που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Αστυνομικός πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων, καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων.
Και πιο πολλά χρόνια πριν, τον Νοέμβρη το 1973 ένας άλλος μαθητής ο Διομήδης Κομνηνός πέφτει από τις σφαίρες του παρακράτους σημαδεύοντας έτσι την γενιά του Πολυτεχνείου.

Στην Ελλάδα του 2008 το φοιτητικό και εργατικό κίνημα ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Οι φοιτητές είχαν ξεσηκωθεί ενάντια του νόμου της κ. Γαννάκου περί ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων πραγματοποιώντας πορείες σε εβδομαδιαία βάση. Τις αντιδράσεις προσπάθησε η ολιγαρχική κυβέρνηση να τις αντιμετωπίσει με σφοδρή επίθεση των Ματ. Καρτερικά οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και των άλλων σχολών που ήταν στην πρώτη γραμμή υπέμεναν τα βασανιστήρια από τα χημικά όπλα που έριχναν χωρίς φειδώ τα Ματ του κ. Πολύδωρα. Οι εργαζόμενοι της
 Ολυμπιακής και των άλλων μεγάλων εταιριών άρχισαν τις διαδηλώσεις.

Ο υπερδανεισμός των πολιτών – «νεοσκλάβων» στους τραπεζίτες οδήγησε στη νέα «ιδιότυπη δικτατορία των συντηρητικών, των μηχανισμών καταστολής και των τραπεζιτών». Ως αντίδραση ήρθαν οι απρόσμενες – για τους αδαείς - μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις, παρά την θέληση των «εξωνημένων» συνδικαλιστών, δημοσιογράφων, «πρώην αριστερών – που τα πουλάνε όλα», «δημοσκόπων» και παρακρατικών μηχανισμών.

Ήδη από τις 21 Οκτωβρίου 2008 μια λαοθάλασσα ενωμένων –αυτονομημένων πολλές φορές - εργατών, αγροτών, φοιτητών, ανέργων, αστέγων, υπερδανεισμένων, απολυμένων...πλημμυρίζει το κέντρο της Αθήνας. Η δολοφονία του νεαρότερου ήρωα των λαϊκών κινητοποιήσεων, του «Αλέξη» στις 6 Δεκεμβρίου 2008 ήταν και η χαριστική βολή για την παραπαίουσα ολιγαρχία.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 η δολοφονία του Αλέξανδρου – Ανδρέα Γρηγορόπουλου άναψε την σπίθα στην κοινωνική πυριτιδαποθήκη που ήταν ήδη έτοιμη να εκραγεί. Επί ημέρες το κέντρο της Αθήνας έμοιαζε μα βομβαρδισμένο τοπίο. Η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο στις 9 Δεκεμβρίου 2009 όταν το Σύνταγμα είχε πλημμυρίσει από μαθητές , φοιτητές εργάτες , αλλά και ευυπόληπτους πολίτες που έβλεπαν το τέλος της ιδιότυπης δικτατορίας.. Ο Αλέξης γίνεται το σύμβολο της νεολαίας του σήμερα και πυροδοτεί και την εξέγερση της νεολαίας σε όλη την Ευρώπη που βρίσκεταικάτω από φεουδαρχικές κυβερνήσεις. Αμέσως υπήρξαν και ευρωπαϊκές αντιδράσεις. Ο φεουδάρχης πρόεδρος της Γαλλίας με νωπές τις μνήμες των ταραχών που συντάραξαν τη Γαλλία το 2005, με πρωταγωνιστές μαύρους μετανάστες.

Σήμερα, πολλοί φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, αναλυτές και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση του Μάη του 1968 στην Γαλλία ήταν το σημαντικότερο επαναστατικό γεγονός του 20ου αιώνα επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων. Η κοινωνιολόγος και φιλόσοφος Χάνα Αρεντ έκανε λόγο για επανάσταση όπως το 1848. «Μου φαίνεται, έλεγε, ότι τον 21ο αιώνα τα παιδιά θα  μαθαίνουν το 1968, όπως εμείς το 1848», δηλαδή τους αστικούς επαναστατικούς ανέμους στην Ευρώπης εκείνης της εποχής. Αν συνεχίσουμε αυτήν την σκέψη μπορούμε να πούμε σήμερα ότι τα παιδιά μας στον 20 αιώνα μάθαιναν για το Πολυτεχνείο και στον 21 αιώνα θα μαθαίνουν για τον «Αλέξη» και την ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Η ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ότι ήταν το σημαντικότερο γεγονός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στις αρχές του 21ου αιώνα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το παρελθόν. Ήδη οι επιστήμονες και οι «αναλυτές» το
 αντιλαμβάνονται. Όσοι ήθελαν να αφήσουν τους πολίτες έξω από τις πολιτικές εξελίξεις διαψεύστηκαν οικτρά. Η επίδραση και των δύο εξεγέρσεων ήταν πολύ θετικές στην δημοκρατικοποίηση της Ευρώπης και της Ελλάδας και ...έπεται συνέχεια!!

Οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010,  έδωσαν μια «σιωπηρή ανοχή» στο ΠΑΣΟΚ  "δια της αποχής" , όπως και μπορούν να δώσουν την ίδια «σιωπηρή ανοχή» και στις εκλογές της 14ης  Νοεμβρίου 2010, αφού είναι πλέον μόνο αυτοδιοικητικές! Η αποχή από τις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010,  παρότι προσφέρει «σιωπηρή ανοχή στο ΠΑΣΟΚ», εντούτοις (χωρίς να απειλεί τώρα την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), συμφέρει  «αριθμητικά» και μακροχρόνια την δεξιά.  Η δεξιά που «δήθεν είναι ενάντια του Μνημονίου»,  πρέπει να βγάλει τον μικρότερο αριθμό Περιφερειαρχών και Δημάρχων της επιλογής της.

Το αντίθετο θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στο συσχετισμό της κομματικής δυναμικής. Η δεξιά μελλοντικά, αν τύχει και ξαναγίνει Κυβέρνηση, όχι μόνο  θα υπογράψει «νέο πιο δουλικό Μνημόνιο», αλλά θα ξεπουλήσει και την Ακρόπολη! Η τακτική του ΚΚΕ είναι λίγο «αφελής» απέναντι στη δεξιά, αν δεν είναι συνειδητά «προδοτική»! Η επέτειος του «Πολυτεχνείου» 2010 και η επέτειος της μνήμης του «Αλέξη» 2010, να τιμηθεί με Δημοκράτες Περιφερειάρχες και Δημάρχους!

Σήμερα η Σύγχρονη μορφή δουλείας στους τραπεζίτες, ανθεί στην Ελλάδα, αλλά κανείς δεν τολμάει να αντισταθεί! Δέκα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες είναι δούλοι σε δέκα μόνο τραπεζίτες! Να ψηφιστεί άμεσα νέο νομοσχέδιο, για τη «συγκέντρωση όλων των οφειλών σε ένα» των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.  Η χρυσή Τομή της Νέας Σεισάχθειας είναι ο καλύτερος τρόπος εξόδου από την οικονομική κρίση! Οι πολίτες να μην πληρώνουν στους ληστρικούς τραπεζίτες  τις μηνιαίες δόσεις τριών μηνών, ανά έτος, ως αντιστάθμισμα στην κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού!

 Να συγκεντρωθούν όλα τα δάνεια του κάθε πολίτη σε ένα δάνειο με χαμηλό επιτόκιο και η μηνιαία δόση να  μην ξεπερνάει το 1/3 του μηνιαίου μισθού του! Η εξωτερική πολιτική έχει αφεθεί σε ανίκανα άτομα αι στην στρατηγική του «βάθος της γείτονος».! Σε καμιά άλλη χώρα δεν θα έβρισκε κανείς τόσα εύκολα Εφιάλτες, Ευφίλητους και Προδότες, που είναι πρόθυμοι όχι μόνο να προδώσουν τη χώρα τους, αλλά και να επιπλήξουν τους αντιπάλους γιατί καθυστερούν την επικυριαρχία επί της πατρίδας τους!
Είναι δυνατή έξοδος από το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση, τονίζουν ειδικοί αναλυτές, εδώ και τώρα! Είναι δυνατή έξοδος από το Μνημόνιο και μπορεί να γίνει ως εξής: Οι Ελληνικές Κρατικές Τράπεζες «με ισχυρή κεφαλαιοποίηση», όπως και οι Ιδιωτικές μπορούν να δανειστούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% (μόνο ένα τοις εκατό), βάζοντας ως εγγύηση τα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα, που δέχεται η Ε.Κ.Τ. Οι Ελληνικές Κρατικές Τράπεζες μπορούν να δανειστούν έως 120 δις και να τα μετα- δανείσουν στο Ελληνικό Κράτος μόνο με 1,3% !!
 Με άλλα λόγια ακόμα και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων θα μπορούσε «με ισχυρή κεφαλαιοποίηση» να μετεξελιχθεί σε μια τέτοια Κρατική Τράπεζα, σωτηρίας της Ελλάδας!  Έτσι το Κράτος θα επιστρέψει στην τρόικα και στο Δ.Ν.Τ. τα δανεικά και βγαίνουμε από την επιτήρηση. Επίσης να βγουν ειδικά ομόλογα για Ομογενείς και ειδικά έντοκα γραμμάτια για τα 320 δις ευρώ καταθέσεις των Ελλήνων! Είναι περίεργο γιατί ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν παίρνει το σύνολο των δανείων ή των εντόκων γραμματίων,  που του προσφέρονται κάθε φορά, αλλά προτιμά ένα μικρό μέρος και την επόμενη ξαναψάχνει για χρήματα!

Να αλλάξει ο Υπουργός Οικονομίας αμέσως!

Ο κ. Παπανδρέου, μετά την εκλογική αυτοδιοικητική ψήφο, αφού παραμείνει Πρωθυπουργός και έχοντας την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής, να σχηματίσει μια ευρύτερη Κυβέρνηση, όχι όμως δεξιόστροφη, αφού και ο ίδιος δέχεται ότι η δεξιά μας οδήγησε στην καταστροφή. Λύσεις τύπου «Μαρκεζίνη», ούτε συζητούνται.

Επίσης ο κ. Πρωθυπουργός πρέπει να παραμερίσει Συμβούλους και «αυλοκόλακες» - αμφιβόλου γνώσεων, εμπειρίας και αποτελεσματικότητας-, που τον οδηγούν μόνο σε επικοινωνιακές – τηλεοπτικές τακτικές χειραγώγησης των πολιτών, αλλά να πάρει Συμβούλους «παιδιά του φτωχού λαού» που τον στήριξαν σε δύσκολες στιγμές και να κάνει πραγματικό αναπτυξιακό, εθνικό και φιλολαϊκό έργο, γιατί η «τακτική τηλεοπτικού Ομπάμα» δεν αποδίδει πλέον σε μια χώρα «υπό δήθεν πτώχευση».

Να γίνει ανασχηματισμός και επιστροφή στις παραδοσιακές δημοκρατικές ρίζες. Να προχωρήσουμε σε επενδύσεις, στήριξη του Δημόσιου τομέα και ταχεία ανάπτυξη! Να μπει φρένο στους κλεφτο-τραπεζίτες!

Η Κυβέρνηση, έστω με καθυστέρηση,  οφείλει να προσεγγίσει τα προβλήματα στην Παιδεία, Υγεία, Ποιότητα ζωής, και τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Έξω από την επιτήρηση εδώ και τώρα! Υπάρχουν λύσεις! Αντισταθείτε!
Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.