Σαν απλός πολίτης για την εισήγηση της κ. Μαίρης Σαρπ στο ΣτΕ

Ο Κλεισθένης γράφει:

Δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα της εισήγησης στο ΣτΕ όσο αφορά προσφυγή κατά του μνημονίου. Χωρίς να είμαι νομικός αλλά σαν απλός πολίτης θα διατυπώσω κάποιες σκέψεις...

Απόσπασμα 1ο) «Το μειονέκτημα της μερικής απώλειας αποδοχών ή συνταξιοδοτικών παροχών, ως μέρος των μέτρων που επέτρεψαν στην Ελλάδα να ενταχθεί στο μηχανισμό στήριξης, αντισταθμίζεται από το πλεονέκτημα της αποφυγής της χρεοκοπίας της χώρας και της συνέχισης καταβολής μισθών και συντάξεων»

Η ανωτέρω κρίση είναι καθαρά πολιτική. Είναι γνωστό ότι τα ποσά που λαμβάνονται απ’ το μηχανισμό στήριξης χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων και όχι σε πληρωμές μισθών και συντάξεων. Η χρεοκοπία δεν έχει αποφευχθεί αλλά έχει μετατεθεί για αργότερα, εξ άλλου οι μειώσεις μισθών και συντάξεων προκαλούν οικονομική ύφεση και μας οδηγούν σε πιθανή χρεοκοπία όπως ισχυρίζονται πολλοί οικονομολόγοι.

Απόσπασμα 2ο) Η εισηγήτρια του ΣτΕ υποστηρίζει ότι τα μέτρα δικαιολογούνται από ... σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος που ανάγονται στην ανάγκη μείωσης του υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος και του εξωτερικού χρέους της χώρας, ενόψει και των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα στα πλαίσια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.

Για το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος της χώρας υπάρχουν υπεύθυνοι και το θέμα της απόδοσης ευθυνών είναι και πολιτικό και της δικαιοσύνης, τα ποσά του ελλείμματος καθώς και του χρέους έχουν οδηγηθεί σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις που όλοι γνωρίζουν. Η εισηγήτρια δεν κάνει λόγο γι’ αυτό και αποφεύγοντάς το εμμέσως πλην σαφώς δέχεται να «τιμωρηθούν» οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι χωρίς να φταίνε και οι υπαίτιοι να μην έχουν καμία επίπτωση. Είναι αστήρικτο το «τα φάγαμε όλοι μαζί τα λεφτά» του κ. Πάγκαλου.

Απόσπασμα 3ο) Οι περικοπές δεν παραβιάζουν τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας, της προστασίας της ανθρώπινης αξίας αλλά ούτε και το δικαίωμα της περιουσίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης.

Αναρωτιέμαι που βρίσκει στα μέτρα η εισηγήτρια την αναλογικότητα και την ισότητα, μάλλον δεν κατοικούμε στον ίδιο τόπο. Οι τεράστιες περιουσίες που έχουν όσοι καταλήστεψαν το δημόσιο και δέχονταν «δωράκια» απ’ τις πολυεθνικές, γεγονότα γνωστά σε όλους, παραμένουν ανέπαφες και μάλιστα οι ιδιοκτήτες τους γελούν σε βάρος των Ελλήνων. Έχει κάποιος υπεύθυνος υπολογίσει πόσα δις ευρώ έχουν καταχραστεί οι επιτήδειοι τα τελευταία χρόνια;

Απόσπασμα 4ο) Αν και αναγνωρίζει ότι επέρχεται επέμβαση σε περιουσιακά δικαιώματα, υποστηρίζει ότι λαμβάνεται πρόνοια με τους νόμους 3833 και 3845/2010, ώστε οι μειωμένες αποδοχές και συντάξεις να διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα και ότι εξασφαλίζεται δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις του γενικού συμφέροντος και την ανάγκη προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Πως ορίζει το βιώσιμο επίπεδο η εισηγήτρια; Μία απλή επίσκεψη σε χώρους όπου κινούνται οι Έλληνες πολίτες (λαϊκές αγορές, τράπεζες, σουπερμάρκετ, καφενεία κτλ) μας πείθει για το αντίθετο. Οι πολίτες στενάζουν απ’ την ακρίβεια, τα δάνεια, την έλλειψη χρημάτων, την αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ κτλ) την φτώχεια. Που βλέπει την δίκαιη ισορροπία όταν όπως προανέφερα όσοι πλούτισαν με παράνομο τρόπο δεν θίγονται ούτε κατ’ ελάχιστο;

Πιθανό είναι νομικά να έχει δίκιο η εισηγήτρια αν και θα αντικρουστεί η εισήγησή της νομικά από τους ειδικούς και θα κριθεί η προσφυγή απ’ την ολομέλεια αλλά κοινωνικά είναι ανάλγητη και πολιτικά έκθετη γιατί η κρίση της οφείλει να είναι νομική και όχι πολιτική. Υπάρχουν πολλές πολιτικές απόψεις που υποστηρίζουν ακριβώς τα αντίθετα απ’ αυτά που εισηγείται, γιατί τάσσεται υπέρ της κυβερνητικής;

Το δίκαιο είναι να πληρώσουν για το σημερινό χάλι αυτοί που το δημιούργησαν και όχι οι εργαζόμενοι, δεν «τα φάγαμε μαζί τα λεφτά», αυτό είναι σίγουρο.

Ιδεοπηγή

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"