Το Δεκέμβρη του '43, έλληνας αξιωματικός του γερμανικού στρατού σκοτώνει εικοσάχρονο, δηλώνει άμυνα και αφήνεται ελεύθερος...

ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Φονικές εκπυρσοκροτήσεις στα Εξάρχεια

Της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ enet

Μια ιστορία ξεχασμένη που διαδραματίστηκε Δεκέμβρη στην πολύπαθη ζώνη των Εξαρχείων και αφορά το «ιστορικό» Ε' αστυνομικό τμήμα, ένα δολοφονημένο παιδί από ένστολο και τον ισχυρισμό του δράστη ότι βρισκόταν σε άμυνα.
...

 
Τα έγγραφα της υπόθεσης. 

Το Δεκέμβρη του '43 δολοφονείται με τέσσερις σφαίρες ο εικοσάχρονος Δημήτρης-Πλάτωνας Σκουρτέλης μπροστά στα μάτια φίλου του. Ο έλληνας αξιωματικός του γερμανικού στρατού που τον δολοφόνησε, δήλωσε στους ανωτέρους του ότι βρισκόταν σε άμυνα. Διενεργήθηκε προανάκριση και η υπόθεση ετέθη στο αρχείο. Από την πρώτη στιγμή ο δράστης αφέθηκε ελεύθερος. Ο φίλος του δολοφονημένου έστειλε τότε γράμμα στον εξόριστο πατέρα του θύματος, με τη δική του μαρτυρία. Η αστυνομική εκδοχή-προανάκριση και η μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα φίλου του νεκρού αποδεικνύουν άλλη μια φορά πόσο μπερδεύεται σε αυτή τη χώρα το παρελθόν με το παρόν και πολύ φοβούμαστε... και με το μέλλον.
Από το βιβλίο συμβάντων του Ε' Α/Τ της 18-12-1943
«Αναφέρω ότι την 21.20 ώραν της σήμερον ειδοποιήθην τηλεφωνικώς παρά του οινομαγειρείου Ρόμπου, οδός Ζωναρά 7, ότι την ως άνω ώραν περίπου ηκούσθησαν τέσσερες πυροβολισμοί παρά την οδόν Βουλγαροκτόνου, Ζ. Πηγής και επί τόπου ευρίσκετο άτομο νεκρόν, επί τόπου μετέβη ο υποδιοικητής του τμήματος αστυνόμος Αρβανίτης μετά δυνάμεως και εξακρίβωσε ότι ο νεκρός ήτο ο Σκουρτέλης Δημήτριος του Σεργίου, ετών 20, εφαρμοστής, όστις μετεφέρθη εις Νεκροτομείον. Ούτος έφερε δύο τραύματα εις την δεξιάν υποκλείδιον χώραν του σώματός του. Την 21.50 ώραν αφίχθη εις το τμήμα ο Διοικητής της Φρουράς Ναυτικού Νοσοκομείου Α', ο ανθυποπλοίραρχος κ. Μπαμπάκος μετά τεσσάρων χωροφυλάκων και ενός ατόμου εν πολιτική περιβολή, το οποίον δήλωσε ότι ήτο ο δράστης του ανωτέρου φόνου και ως εξακριβώθη ονομάζεται Στέλλας Παναγιώτης εκ Ρόδου, ετών 26, υπαξιωματικός του ιταλικού στρατού και υπηρετών εις την υπ'αριθμ. 46595 γερμανική μονάδα. Ούτος εδήλωσε ότι την 20.45 ώραν ανήρχετο την οδόν Ζ. Πηγής προς την Λ. Αλεξάνδρας και παρά την διασταύρωσιν Βουλγαροκτόνου του επετέθησαν τρία άτομα άγνωστα και διά άγνωστον αιτίαν και αφού τον συνέλαβαν προσπάθησαν να του αφαιρέσουν το πιστόλιόν του. Ούτος εν αμύνη ευρισκόμενος επυροβόλησε τετράκις κατά του ενός εκ τούτων, ων και εφόνευσε, των λοιπών τραπέντων εις φυγήν. Ο δράστης μετά την πράξιν του κατέφυγε εις το Ναυτικόν Νοσοκομείον και εζήτησε ενίσχυσιν, και εκείθεν ωδηγήθη εις το τμήμα. Ούτος ειδοποίησε τηλεφωνικώς την Υπηρεσίαν του και κατέφθασαν εις το τμήμα δύο έτερα πρόσωπα της αυτής Υπηρεσίας, άτινα και εδήλωσαν ότι είναι γερμανοί αξιωματικοί. Κατόπιν εξακριβώσεως (διαπιστώθηκε) ότι τα ανωτέρω πρόσωπα πράγματι ανήκουν εις γερμανικήν υπηρεσίαν και παραλαβόντες τούτους ανεχώρησαν».
Ανδ. Λαλιώτης υπαστυνόμος Β'
«Συμπληρωματικώς προς την εγγραφήν μου αφορώσαν φόνον του Σκουρτέλη Δημητρίου υπό του Στέλλα Παναγιώτη, τέως ιταλού αξιωματικού και νυν υπηρετούντος εις τας Γερμανικάς Αρχάς Κατοχής αναφέρω ότι εκ της διενεργηθείσης προανακρίσεως καθ' ην εξετάσθησαν οι μάρτυρες 1) Κ.Σ. Χωροφύλαξ ειδικής ασφαλείας και κάτοικος της οδού Βουλγαροκτόνου 42, 2) Δ.Γ. Υπάλληλος Αγροτικής Τραπέζης και κάτοικος επίσης και 3) Λ.Ν. Εμπόρου και κατοίκου της οδού Βουλγαροκτόνου 44, διεπιστώθη το γεγονός, ομολογήσας τούτο και ο δράστης. Απολογία τούτου δεν ελήφθη καθ' όσον η περίπολος του ειδοποιηθέντος γερμανικού φρουραρχείου αφήκε τούτον ελεύθερον. Η σχηματισθείσα δικογραφία υποβληθήσεται τω κ. Εισαγγελεύ Πλημμελειοδικών διά της υπ' αριθμ. 201/11/1/44 αναφοράς μας. Αντίγραφον δε τούτης εις την Αστυνομικήν Διεύθυνσιν διά αρχειοθέτησιν». Αθήναι 10/3/44
Ο διοικητής Τ. Σ.
Ο αυτόπτης προς τον πατέρα
«Στας 18 του Δεκέμβρη και μέρα Σάββατο το απόγευμα ήμουνα με τον Πλάτωνα και με δύο κορίτσια στον κινηματογράφο, στας 6.30 περίπου αφήσαμε τα κορίτσια στο σπίτι των και πήγαμε στην ταβέρνα επί της οδού Χ. Τρικούπη και Μεθώνης, πίνοντας ανοίξαμε συζήτησιν πάνω στις ιδέες μας, με την μόνη παρέαν που ευρίσκετο εκεί αποτελουμένην από έναν γέροντα περίπου 50-55 ετών και άλλον 40-45, δεν παραλείπω να αναφέρω ότι στην ταβέρναν έμπαιναν κατά διαστήματα και άλλοι πελάτες ψωνίζοντας κρασί ή τσιγάρα οι οποίοι και ασφαλώς άκουσαν την συζήτησιν, στας 8.30 περίπου φύγαμε με τον γέροντα τον συνοδεύσαμε μέχρι τα μέσα Μεθώνης και Καλλιδρομίου επί της Χ. Τρικούπη τον καληνυχτίσαμε και υποπτευόμενοι μήπως παρακολουθηθούμε εγυρίσαμε πάλι πίσω, ανεβήκαμε από την Ερεσσού στην Μαυρομιχάλη, στρίψαμε την Ισαύρων προς τα κάτω, και μετά Ζ. Πηγής. Προχωρώντας σταματήσαμε για 2 λεπτά στην Ζ. Πηγής και Βουλγαροκτόνου γωνία, οπότε και μας πλησιάζουν δύο άτομα, το ένα ψηλό με γκρι καμπαρντίνα και καπέλο και το άλλο πιο κοντό με μπλε καμπαρντίνα ασκεπές, μας λένε ψηλά τα χέρια και εμείς του επιτιθέμεθα εγώ τον ψηλό και παλεύοντας ακούω τέσσερες πιστολιές που ρίχνει ο άλλος που πάλευε με τον Πλάτωνα, ο οποίος μόλις είχε πέσει καθώς πήρε το μάτι μου χάμω, με τον άλλον από πάνω του, ακούω τον Πλάτωνα που λέει μ' έφαγες πούστη και του αρπάζω το χέρι με το πιστόλι. Ο Πλάτων κάνει τρία βήματα και πέφτει, εγώ παλεύω προσπαθώντας να αποφύγω το όπλο από πάνω μου γρονθοκοπώντας τον, οπότε αυτός φωνάζει μ' έφαγε Μίμη και βλέποντας τον Μίμη, δηλαδή τον άλλον που είχα εκδιώξει να τρέχει προς το μέρος μας, κλωτσώ αυτόν που πάλευα και φεύγω. Κάνω μια βόλτα, βγάζω την καμπαρντίνα και το καπέλο μου και γυρίζω αμέσως προσποιούμενος τον άγνωστον, γυρίζω τον Πλάτωνα με τη βοήθεια ενός άλλου παρατυχόντος του ρίχνω τον φακόν του, κυττάω τον σφυγμόν και βλέπω ότι είναι νεκρός. Τότε μαζί με τους άλλους που μαζεύτηκαν ειδοποιούμε έναν αστυφύλακα που κάθεται εκεί κοντά επί της οδού Βουλγαροκτόνου δίπλα στην πολυκατοικία της Ζ. Πηγής, πλένω τα χέρια μου εκεί που είχαν ματωθεί και βγαίνοντας έξω φεύγω με τρόπον αφού είδα ότι πια η παρουσία μου δεν είχε καμιά θέσιν εκεί. Αυτά αναφέρω και βεβαιώ με την προσωπικήν μου τιμήν».
21/12/43 Παναγιώτης
Το μοιρολόι
Κρυφά τον εσκοτώσανε κι η μάνα δεν το ξέρει
ποιο στόμα είχε τη δύναμη την είδηση να φέρει;
Κανείς, κι έτσι πως έφυγε στην ξενιτειά της λένε
κι αυτοί κρυφά από κείνηνε για το παιδί της κλαίνε.
Κι η μάνα τούς επίστεψε φαντάστηκε η καημένη
πως το παιδί της ξέγνοιαστο στη λευτεριά θα μένει.
Και φώλιασε στα στήθια της του γυρισμού την ώρα
που μόνο με τη σκέψη του σκιρτά η ψυχή της τώρα.
Απόψε τον κηδεύουνε ενώ είναι η μάνα μόνη
βγήκε στην πόρτα και καλεί ναρθούνε οι γειτόνοι.
Εχει ετοιμάσει το κρασί ποτήρια έχει γιομάτα
κι είπε ναρθούνε και να πιούν για την καλή τη στράτα.
Δύστυχη μάνα πώς μπορείς ποτέ σου να μαντέψεις
πως το παιδί σου πέθανε και δεν θα τ' αγναντέψεις.
Εσύ κερνάς και εύχεσαι την ώρα την καλή του
κι ίσως γλυκά στο μέτωπο να σε φιλά η ψυχή του. της Ντορίτσας
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"