ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ
*Εκπτώσεις παντού… Κάποιοι δεν αντέχουν το βάρος ούτε του ίδιου του ονόματός τους. Αγκυλωμένη στην αισθητική προσταγή του φαίνεσθαι και στη μιντιακή εξίσωση του εμφανίζεσθαι άρα υπάρχειν, ονόματα - μύθοι επείγονται ν’ απομυθοποιηθούν πριν καν η Ιστορία τελεσιδικήσει για αυτά.
Τι κάκιστο μάθημα αυτό το όλα-επιτρέπονται-επειδή-τίποτε-δεν-μπορεί-να-προκαλέσει-πραγματική-ντροπή για τους νεότερους. Λ.χ. η Κική Δημουλά και οι επαναληπτικά ατυχείς δηλώσεις της: πρώτα το ακόντιο του Καραμανλή, έπειτα οι φιλοφρονήσεις προς Γιωργάκη, τέλος ο ψιψινάκειος ενθουσιασμός.
Είναι προφανές ότι η μεγάλη ποιήτρια κάνει κακές παρέες με άλλους ποιητές - ψιττακούς που ζηλεύουν το μέγεθός της και απεργάζονται δημόσιες σχέσεις προς πάσαν κατεύθυνσιν. Δεν είναι όμως ώρα πια να επιστρέψει στη σιωπή; Να εγκαταλείψει προβολείς και δηλώσεις;
Την ασκητική τής καθημερινότητας που δίδαξε με τόση ευαισθησία, δεν οφείλει να ακολουθήσει πρώτα η ίδια;
*Απ’ την άλλη, ο άλλος μέγας, ο Μίκης. Ένας συνθέτης - σύμβολο των πιο ανυπόταχτων χαρακτηριστικών του έθνους (με ό,τι αυτό μπορεί, ακόμη, να σημαίνει).
Πλήρης ημερών και όμως ακόμη δεν χόρτασε τη γοητεία της δημοσιότητας. Ο Μίκης είναι δίκαια κοσμαγάπητος και παραμένει κεφάλαιο για τον τόπο. Γι’ αυτό οφείλει να μιλά και να εκτίθεται λιγότερο. Ειδικά τώρα. Τώρα που το όποιο μήνυμα συνθλίβεται και παραμορφώνεται από τον κανιβαλισμό του Μέσου το οποίο το διακινεί.
Καμία «σπίθα» δεν αντέχει τον κρυονικό εναγκαλισμό της δημοσιογραφικής αλητείας και της τηλεοπτικής εκπόρνευσης. Πράγμα που θα πει ότι δεν γίνεται ο Μίκης από τη μια να νομιμοποιεί στην υγείαν των φορολογούμενων κορόιδων μια αρπαχτή επαγγελματιών της showbiz στην ΕΡΤ και απ’ την άλλη ν’ απευθύνεται στο έθνος σαν πατερούλης της ανυπακοής και σαν Κάστρο της αντίστασης. Ο χρόνος πια παίζει περίεργα παιχνίδια σ’ όλους, εφόσον «οι καιροί ου μενετοί».
*Τέλος, ο φίλος μου ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Άραγε κατάλαβε πόσο με λύπησε όταν πήγε κι έγινε υπάλληλος εκείνων που χρόνια κατήγγειλε;
(Για να κανιβαλίσουν μετά τ’ όνομά του με τις ξεδιάντροπες μεθόδους της Μαφίας).
Ας συλλογιστούμε τελικά όλοι πως το όνομά μας – μικρό ή μεγάλο – είναι ό,τι πιο ιερό έχουμε.
Κι η απειλή της έκπτωσής του αφορά ακριβοδίκαια τον καθένα μας.
Το Ποντίκι
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.