“Σύντροφοι”, δεν θα προλάβετε να πείτε ούτε το πάτερ ημών!...

Γράφει ο Δευκαλίων

Με κύριο χαρακτηριστικό της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας την κρίση χρέους, που ταλανίζει πλέον με διάφορες εκφράσεις όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη, είναι απολύτως εύλογο ότι η επιτυχία ή αποτυχία των ετήσιων προγραμμάτων αναχρηματοδότησης των χρεών αυτών, θα καθορίσει στην πλέον αξιοσημείωτη κλίμακα την εξέλιξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Συγκεκριμένα, κατά το Α΄ εξάμηνο του 2011 έχουν προγραμματισθεί οι περισσότερες και μεγαλύτερες εκδόσεις κρατικών ομολόγων απ’ όλες τις ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες, άρα και τις χώρες της ΕΕ. Η πραγματικότητα αυτή εξανάγκασε, τον προηγούμενο μήνα την ΕΚΤ, να δημοσιεύσει στο μηνιαίο δελτίο για την οικονομική σταθερότητα πως «υπάρχει κίνδυνος από την αύξηση του ανταγωνισμού χρηματοδότησης».

Τις σημαίνουν όλα αυτά πρακτικά;

Ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα βγουν όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες να δανεισθούν, προκειμένου να καλύψουν ελλείμματα και λήξεις παλαιότερων δανείων.

Πως θα λειτουργήσει αυτό το δεδομένο στις χρηματαγορές;

Οι επενδυτές δεν διαθέτουν άπειρη ρευστότητα. Από την υπάρχουσα ανά χρονική περίοδο ρευστότητα, μόνο ένα σημαντικό ποσοστό περίπου το 30 %, τοποθετούν σε κρατικά ομόλογα. Ποια Ομόλογα όμως θα προτιμήσουν τους αμέσως επόμενους 6 μήνες του 2010;

Αφού κατά την διάρκεια του επόμενου εξαμήνου και σχεδόν ταυτόχρονα όλα τα κράτη της ΕΕ θα βγαίνουν να δανεισθούν, είναι προφανές ότι οι επενδυτές θα προτιμούν τα πλέον ασφαλή κρατικά ομόλογα, έστω και αν αυτά έχουν μικρές ή ακόμα και αρνητικές αποδόσεις (ποιος θα αγοράσει Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα τα οποία έχουν μεγάλη απόδοση αφού η Ελλάδα κινδυνεύει με χρεοκοπία;).

Συνεπώς, είναι πολύ πιθανόν, σε προβληματικές δημοσιονομικά χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία), να ξεσπάσει η δεύτερη φάση της κρίσης χρέους. Και μην βιαστούν να πουν, τα οικονομικά αναλφάβητα μέλη και στελέχη της υπό τον Γιώργο Παπανδρέου ηγετικής ομάδας, που κυβερνάει την χώρα μας, «Γι’ αυτό ενταχθήκαμε στον μηχανισμό για να μην έχουμε πρόβλημα δανεισμού». ...

Διότι, ναι μεν το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα αντιμετωπίσει άμεσο και οξύ πρόβλημα αναχρηματοδότησης παλαιών δανείων, αλλά εάν προκύψει πρόβλημα στην αναχρηματοδότηση παλαιών δανείων μεγάλων ελληνικών εταιρειών, τότε αυτόματα το πρόβλημα μεταφέρεται στο τραπεζικό σύστημα συνεπώς και πάλι στο κράτος.

Παράδειγμα σε πάρα πολύ απλά Ελληνικά. Εάν δεν αναχρηματοδοτηθεί ένα παλαιό δάνειο ύψους 2 δις ευρώ μίας εταιρείας Α, τότε η εταιρεία αυτή οδηγείται στην χρεοκοπία. Αυτόματα η τράπεζες που έχουν δώσει το δάνειο των 2 δις ευρώ (ή πιθανόν και ακόμα περισσότερα) στην εταιρεία Α, είτε έχουν μείζον πρόβλημα, είτε χρεοκοπούν και οδηγούνται στο περιβόητο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, όμως, έχει το πολύ 10 δις ευρώ κεφάλαια. Δηλαδή εάν προκύψουν 6 χρεοκοπίες εταιρειών Α, δηλαδή προκύψουν χρεοκοπίες συνολικά 12 δις ευρώ ζημιές, τότε κάποια τράπεζα δεν θα βρει κεφάλαια να σωθεί. Αυτόματα και σε αυτήν την πολύ τραβηγμένη περίπτωση, που αναφύεται θέμα χρεοκοπίας τράπεζας, εγείρεται αυτόματα και θέμα καταθέσεων. Και δεν συνεχίζω…

Άρα «Σύντροφοι», αφήστε τις μεγάλες κουβέντες και θεωρίες για συλλογή 1.000.000 υπογραφών για ευρωομόλογα. Κατά πόσο δεν είναι μεγάλες πολιτικές, ή ΟΧΙ, το έχουμε εξετάσει στο άμεσο παρελθόν (Δευκαλίων 6 Δεκεμβρίου 2010-Ευρώ-Ομόλογο. Αλήθειες και Ψέματα) και θα επανέλθουμε και στο άμεσο μέλλον.

Διότι έτσι και γίνει καμιά στραβή και χρεοκοπήσει καμιά μεγάλη εταιρεία, τότε αγαπητοί «Σύντροφοι», δεν θα προλάβετε να πείτε ούτε το πάτερ ημών!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"