Απεργίες, απολύσεις και μετά δημοψήφισμα

Της Αγγελικής Σπανού (Free Sunday)

Όσοι είναι βέβαιοι ότι θα πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο θα αιφνιδιάζονταν αν γνώριζαν το βάθος και την ένταση της προετοιμασίας επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Τουρκία τον Οκτώβριο, με αφορμή τη δεύτερη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας, στο οποίο συμμετέχουν τα κεντρικά μέλη των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών.
Το γεγονός είναι ενδεικτικό της διάθεσης του Γιώργου Παπανδρέου να συνεχίσει, και μάλιστα διευρύνοντας την ατζέντα του πολιτικού διαλόγου πέραν των θεμάτων που αφορούν την πραγματική οικονομία. Αλλά παρά την «υψηλή στρατηγική» του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη στα θέματα «χαμηλής πολιτικής».
Η απόφαση των ιδιοκτητών ταξί να συνεχίσουν επ’ αόριστον τις κινητοποιήσεις τους, η οποία ανακοινώθηκε μετά από συνάντηση που είχαν την Παρασκευή με τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Γιάννη Ραγκούση, αποτελεί βαρύ χτύπημα για τον τουρισμό και την κοινωνική ομαλότητα.
Παρ’ ότι οι διεκδικήσεις της συγκεκριμένης επαγγελματικής ομάδας δεν έχουν την υποστήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας, σύμφωνα με μετρήσεις που έχουν γίνει, η ατμόσφαιρα χάους και ανομίας έχει σαφές πολιτικό κόστος για μια κυβέρνηση που φαίνεται απολύτως αδύναμη να εξασφαλίσει κοινωνική ηρεμία.  ...


Το αδιέξοδο οφείλεται στην επιμονή των αυτοκινητιστών να καθοριστούν συγκεκριμένα πληθυσμιακά κριτήρια προκειμένου να δοθούν νέες άδειες, γεγονός που στην πράξη σημαίνει ότι το επάγγελμα θα ανοίξει μόνο στα χαρτιά (λόγω του υπερβολικού αριθμού ταξί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη).
Ο αρμόδιος υπουργός, έχοντας την υποστήριξη του πρωθυπουργού και την πίεση της Κομισιόν, δεν υποχωρεί, με αποτέλεσμα να παραμένει το αδιέξοδο.
Οι αντιδράσεις δεκάδων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που πήραν απροκάλυπτα το μέρος των ιδιοκτητών ταξί ήταν απολύτως ενδεικτικές της απροθυμίας ενός σκληρού πυρήνα του κυβερνώντος κόμματος να υποστηρίξει μεταρρυθμίσεις που είναι συμβατές με το κοινοτικό κεκτημένο αλλά ξένες προς το ελληνικό «ιδίωμα».

Σπάει το ταμπού των απολύσεων;
Η αξιολόγηση της τρόικας το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου αποτελεί ορόσημο για την κυβέρνηση, ειδικά καθώς το δεύτερο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας θα οριστικοποιηθεί το φθινόπωρο, αφού δηλαδή μετρηθούν οι κυβερνητικές επιδόσεις στην εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Με το άγχος αυτό, επιταχύνονται οι διαδικασίες συγχωνεύσεων-καταργήσεων οργανισμών και υπηρεσιών του Δημοσίου.
Οι 40 πρώτοι, στους οποίους απασχολούνται 7.000 άτομα, θα αναδιαρθρωθούν μέχρι τα μέσα του Αυγούστου και αυτό μπορεί να σημαίνει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Κάποιοι (πιθανότατα το 30%) θα περάσουν σε καθεστώς «εργασιακής εφεδρείας», άλλοι θα ωθηθούν στη συνταξιοδότηση και οι περισσότεροι θα αξιολογηθούν από το ΑΣΕΠ, χωρίς να είναι σαφές πόσοι τελικά θα επιτύχουν μετάταξη.
Στο πρόσφατο παρελθόν έχουν καταγραφεί ισχυρές διαφωνίες στελεχών για το ενδεχόμενο απολύσεων, με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημήτρη Ρέππα να ανήκει σε εκείνους που έχουν φωνάξει περισσότερο.
Είναι προφανές ότι θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις βουλευτών και ότι σε περίπτωση υλοποίησης του προγράμματος θα υπάρξει έντονη εσωκομματική αναστάτωση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις, αλλά δύσκολα σε ανατροπή, καθώς το ευρωπαϊκό σχέδιο για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας τελεί υπό την αίρεση εκπλήρωσης συγκεκριμένων όρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι αιφνιδιαστικά την Παρασκευή δρομολογήθηκε το «κούρεμα» επιδομάτων δημοσίων υπαλλήλων (κίνητρο απόδοσης), το οποίο μάλιστα ισχύει αναδρομικά από την 1η Ιουλίου.

Βενιζέλος για όλα
Την ευθύνη του συντονισμού (την οποία ως τώρα είχε ο Θόδωρος Πάγκαλος) ανέλαβε ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, γεγονός που δημιούργησε την εντύπωση υποβάθμισης του έτερου αντιπροέδρου.
Την επόμενη μέρα της απόφασης αυτής συνεδρίασε υπό τον κ. Πάγκαλο διυπουργική επιτροπή για το θέμα, γεγονός που ενισχύει τα σενάρια για υπόγεια σύγκρουση μεταξύ των δύο κορυφαίων της κυβέρνησης, που δυσκολεύονται να ελέγξουν το μέγεθος του πολιτικού εγωισμού τους.
Ο κ. Βενιζέλος, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προωθήσει νομοθετική ρύθμιση προκειμένου να ορίζει ο ίδιος τους τμηματάρχες και τους επικεφαλής των ΔΟΥ, προσπερνώντας παλαιότερη ρύθμιση του Γ. Ραγκούση.
Στους σχεδιασμούς του είναι η αναδιάρθρωση των εφοριών, με συγχωνεύσεις και αλλαγή τρόπου λειτουργίας, ώστε να εκσυγχρονιστούν οι δομές και να απλοποιηθούν οι διαδικασίες.
Η πληθωρικότητα του υπουργού Οικονομικών είναι ενδεικτική της πολιτικής ισχυροποίησής του, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα απολαμβάνει την αύξηση του βάρους του στις κυβερνητικές αποφάσεις το φθινόπωρο, όταν οι συνεπείς φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν χαράτσια χωρίς τέλος, με ό,τι αυτό θα σημαίνει για τη διάθεσή τους απέναντι στην κυβέρνηση.

Το δημοψήφισμα ως ηρεμιστικό
Στα κομματικά επιτελεία υπάρχει έντονη προεκλογική αγωνία, κυρίως γιατί η κατάσταση είναι τόσο ρευστή και τα προβλήματα τόσο μεγάλα που κανείς δεν ξέρει πόσο και πώς θα αντέξει η κυβέρνηση. Στους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάλπες άλλου τύπου.
Ο πρωθυπουργός δείχνει να πιστεύει ότι η διενέργεια δημοψηφίσματος το φθινόπωρο για κοινωνικά και θεσμικά ζητήματα (λ.χ. μονιμότητα στο Δημόσιο, πανεπιστημιακό άσυλο, βουλευτικά προνόμια) θα βοηθήσει στην εκτόνωση της κοινωνικής έντασης και στην αλλαγή κλίματος.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντιμετωπίζουν ψυχρά έως αρνητικά την πρωτοβουλία αυτή, αλλά όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει γιατί δεν έχει και πολλά να χάσει πια, αλλά επίσης επειδή θα έχει μια ευκαιρία να μετρήσει δυνάμεις χωρίς να αναλάβει το ρίσκο εκλογικής αναμέτρησης.
Οι δημοσκοπήσεις που έγιναν για λογαριασμό του κυβερνώντος κόμματος μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. δείχνουν σχετική ανάκαμψη, η οποία δύσκολα θα διατηρηθεί το φθινόπωρο, όταν θα έχουν τελειώσει τα μπάνια του λαού και θα έχει ξεκινήσει το άγχος της καθημερινότητας.
Όσο η ανεργία αυξάνεται, η ασφυξία στην αγορά συνεχίζεται και το κοινωνικό χάος επικρατεί, η κυβέρνηση –εάν δεν προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία– θα αναγκαστεί να σύρεται σε μια διαδικασία διαρκούς φθοράς και παρακμής.
Πολύ περισσότερο όταν δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικό και ειρηνικό τρόπο ούτε τη μετατροπή της πλατείας Συντάγματος σε τσαντίρι, πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης στο δήμαρχο, ελπίζοντας στην εισαγγελική παρέμβαση και περιμένοντας τη μετακίνηση των σκηνιτών στις παραλίες.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"