Γράφει ο Δευκαλίων
Και σιγά-σιγά το έργο τελειώνει με δραματικό
φινάλε…
Αφού:
·
Από πέρσι τον Μάιο εφαρμόζουν τις πιο
ακραία νέο-φιλελεύθερες πολιτικές του ΔΝΤ και παίρνουν από τον λαό το
οποιοδήποτε περίσσευμα είχε απομείνει, με πρόσχημα την σωτηρία της χώρας από
την χρεοκοπία
·
Ψήφισαν Μνημόνιο και Μεσοπρόθεσμο για να
μην χρεοκοπήσει η χώρα και για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις
·
Έβαλαν τις βάσεις για να μετατραπεί το
χρέος σε ενυπόθηκο (ο κ. Ε.
Βενιζέλος άρχισε ήδη και μιλά για εμπράγματες εγγυήσεις) ώστε να δανειστούμε και να γλυτώσουμε την χρεοκοπία.
Όλα αυτά τα
τρομερά επαναλαμβάνουμε για να μην χρεοκοπήσουμε!
Και… μας έσκασαν και το παραμύθι… «Παιδιά μην ανησυχείτε… θα κάνουμε και μία
χρεοκοπία που δεν θα είναι χρεοκοπία όπως την καταλαβαίνετε και την ξέρετε,
αλλά άλλη καλή χρεοκοπία, όλα θα πάνε καλά μην αγχώνεστε».
Εδώ φτάσαμε
λοιπόν με την ατυχή μας σκέψη και επιλογή να ψηφίσουμε και να εκλέξουμε για
Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου και κάτι άλλα παιδιά…
Τα παιδιά δεν τα
ψηφίσαμε, ψηφίσαμε όμως τον Γιώργο. Όλα όμως τα παιδιά διακρίνονται από μια
άκρατη και ιδιότυπη εθνικοφροσύνη που φτάνει τα όρια της αυτοθυσίας!
Όλα, μα όλα ρε αδερφέ, αυτά τα παιδιά φέρονται
αποφασισμένα να θυσιάσουν το λαμπρό πολιτικό τους μέλλον (αλήθεια που βρήκαν το ένδοξο
παρόν για να μπορούν να μιλάνε για λαμπρό μέλλον;), για να σώσουν την
πατρίδα σύμφωνα με τις επιταγές και προσταγές του ΔΝΤ. Έκαναν τα πάντα αλλά δεν
τα κατάφεραν και φτάσανε με πόνο ψυχής να μας μιλήσουν για επιλεκτική, ή
περιορισμένη, ή ελεγχόμενη, ή κάπως έτσι ρε αδερφέ, χρεοκοπία.
Ας σοβαρευτούμε τώρα, τα προγράμματα του ΔΝΤ δεν βγήκαν και αρχίζουν και αυτοί να
αποδέχονται τις έννοιες της αναδιάρθρωσης, που μέχρι εχθές τις
απέρριπταν μετά βδελυγμίας!
Χρεοκοπία
οι Έλληνες ΔΝΤ-ούδες.
Αναδιάρθρωση οι Ξένοι ΔΝΤ-ούδες. Μαύρη είναι η νύκτα στα βουνά, λέμε εμείς οι
αντί-μνημονιακοί.
Δεν γίνεται παρ’ ότι πρέπει για τις
ανάγκες της στήλης να σοβαρευτούμε. Πάλι το ρίξουμε και λίγο στην πλάκα. Άλλη
μία προσπάθεια για σοβαρότητα λοιπόν.
Η επιστημονική νομοτέλεια για μία ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε. Ο νεοφιλελευθερισμός αφού ρίξει την
οικονομία και την κοινωνία σε μία απέραντη φτώχεια και δυστυχία, καταρρέει με
πάταγο.
Από πέρσι τον Σεπτέμβριο, σχεδόν κάθε ημέρα
λέμε και γράφουμε το παραπάνω συμπέρασμα σε όλες τις κλίσεις και σε όλες τις
δυνατές εκφράσεις. Αρκετοί μας πίστεψαν και μας στήριξαν με όλες τους τις
δυνάμεις, άλλοι μας αντιμετώπισαν με καλή διάθεση και σκεπτικισμό. Αυτοί
μπέρδευαν την επί μέρους εικόνα με την μεγάλη πραγματικότητα. Μπέρδευαν δηλαδή
την ανάγκη διόρθωσης των αρκετών στρεβλών της ελληνικής πραγματικότητας, με τις
μεγάλες στρατηγικές επιλογές για μία οικονομία κοινωνικά δίκαιη και μία πατρίδα
ισχυρή.
Όμως εμείς δικαιωθήκαμε από την πραγματικότητα. Απλά είμαστε αρκετά τυχεροί αφού η παρέα
που ανέλαβε εργολαβικά να μας κάνει «ανθρώπους» σύμφωνα με τις επιταγές του ΔΝΤ,
ήταν πέραν του δέοντος και εκτός πάσης λογικής πρόβλεψης ανίκανη και αυτό
αποδείχτηκε σχετικά γρήγορα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα… Το έλλειμμα του
κρατικού προϋπολογισμού είναι παντελώς εκτός στόχων το Α΄ εξάμηνο, αλλά ο
Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εκεί απτόητος να παίζει με τα νεύρα μας στο υπουργείο
περιβάλλοντος.
Και όταν
λέμε ότι δικαιωθήκαμε το εννοούμε με τον πιο πανηγυρικό και χαρακτηριστικό
τρόπο. Δεν τους είχαμε ικανούς να εξυπηρετήσουν ούτε καν τα συμφέροντα της
εγχώριας μεταπρατικής αστικής τάξης, που φυσιολογικά στηρίζει τις ακραία νεοφιλελεύθερες
επιλογές τύπου ΔΝΤ. Και για να μην μπορεί κανείς να μας αμφισβητήσει, το είχαμε
γράψει από τις 23 Μαρτίου, σε άρθρο
με τίτλο:
Τώρα το
συμπληρώνουμε: Καλά βρε Βαγγέλη, τώρα που τον εγκαταλείπουν και οι πιο
σκληροί Παπανδρεϊκοί, πήγες εσύ να τον στηρίξεις;
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.