Αντηλιακό ή... Aντιτρομοκρατική; - Με ποιο από όλα τα ευτράπελα των σημερινών κυβερνώντων θα προλάβει να ασχοληθεί ο ιστορικός του…

Εγώ που λέτε, τον Χρήστο Παπουτσή, δεν τον ψήφισα ποτέ. Θέλετε από ένστικτο; Θέλετε από οξυδέρκεια; Δεν έχω καταλήξει ακόμα. Το ψάχνω εναγωνίως. Το θέμα είναι πως κάτι μου βρώμαγε. Κι αφού βεβαιώθηκα πως τα αυγά στο ψυγείο και οι πατάτες στο ντουλάπι,
χαίρουν άκρας υγείας, το βλέμμα μου γύρισε και πάλι στην τηλεόραση και μου λύθηκαν οι απορίες…

Υπάρχουν άνθρωποι, που με το «καλημέρα» σου εμπνέουν εμπιστοσύνη. (Τώρα θα μου πείτε, πολιτικός και εμπιστοσύνη είναι από χρόνια «δύο ξένοι», αλλά ας κάνουμε μια υπέρβαση, για να πάμε παρακάτω). Στον αντίποδα, υπάρχουν και αρκετοί που για κάποιο
ανεξήγητο λόγο, σε κάνουν να νιώθεις εκείνη την ανατριχίλα που ένιωθε η Κλαρίς, όταν πλησίαζε σε απόσταση αναπνοής, τον Χάνιμπαλ Λέκτερ στη «Σιωπή των αμνών». Τόσο συγκεκριμένο σας το κάνω, για να μη λέτε μετά πως σας βάζω δύσκολα.

Με το πέρασμα των χρόνων, δικαιώθηκα. Κι εγώ και η ανεξήγητη… ανατριχίλα! Παρά τη δική μου… «μη ψήφο» όμως, εκείνος πάντα εκλεγόταν. Κι αυτό μου γεννά σοβαρούς προβληματισμούς για την αρτιότητα της… όσφρησης των συμπολιτών μου, αλλά τελευταία που ρώτησα πολλούς, μου υποσχέθηκαν πως θα το κοιτάξουν και δεν θα επαναληφθεί.

Κάποιοι από αυτούς (οι περισσότεροι), δηλώνουν πλέον «αγανακτισμένοι» κι αυτό σίγουρα δεν μπορεί να έχει ξεφύγει από τη… μύτη του υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ (Προστασίας του Πολίτη). Μάταια προσπάθησε - μέσω των δυνάμεων καταστολής - να τους φοβίσει για να τραπούν σε άτακτη φυγή. Πώς το λέει ο λαός μας; Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης! Παρά τα δάκρυα, το βήχα, το αίσθημα ασφυξίας, τα ανοιγμένα κεφάλια, αυτοί εκεί. Αμετακίνητοι. Στο Σύνταγμα. Αφού σου λέει το κατάλαβαν μέχρι και τα περιστέρια και πέταξαν γι’ αλλού… Η κυβέρνηση γιατί ματαιοπονεί;

Α…

κι επειδή γίνεται μεγάλη φασαρία τελευταία, από διάφορα πτηνά (κότες και… παπαγαλάκια) πως τάχα έκλεισε «ο κύκλος των αγανακτισμένων πολιτών», σας λέω κάτι (μετά λόγου γνώσης) και σημειώστε το κάπου, εκεί στο Μαξίμου. Ο κύκλος, δεν έχει ανοίξει ακόμα. Όσα (και όσους) είδατε, ήταν μόνο το τρέιλερ από όσα θα λάβουν χώρα στη χώρα μας, (λίαν) προσεχώς! Μη βιαστείτε λοιπόν να ανοίξετε τις σαμπάνιες για τα επινίκια. Σε διακοπές είμαστε. (Ένας φίλος το λέει ανασύνταξη δυνάμεων). Δεν δικαιούστε να κάνετε μόνο εσείς, στα (υπό αμφισβητούμενης νομιμότητας) παλάτια σας. Εμείς άλλωστε και με πολύ λιγότερα, ξέρουμε να περνάμε καλά. Γιατί έχουμε ανθρώπους που μας αγαπάνε. Και θα είναι πάντα εκεί. Σε αντίθεση με τις «αυλές» σας, που είναι έτοιμες να εγκαταλείψουν πρώτες το κυβερνητικό «σαπιοκάραβο», που ήδη άρχισε να βάζει
νερά… «Επιλεκτικά» μεν, αλλά… νερά!

Επιστρέφω στον υπουργό. Μετά την αποτυχία του να εκκενώσει την πλατεία, άρχισε άλλο βιολί. «Κάτω τα χέρια από την οικογένειά μου», «η βία κι οι απειλές δεν θα περάσουν», «δεν περνάς κυρά Μαρία», «περνά - περνά η μέλισσα», «ήταν ένα μικρό καράβι» (Σάμινα, αν δεν κάνω λάθος). Κι άλλα παιδικά τραγουδάκια, γιατί κατά βάθος έχει παιδική και άδολη ψυχή. Ωστόσο, (μεταξύ μας) πόσο αθώο είναι να θέλει κανείς να είναι και με τους… «κλέφτες» και με τους «αστυνόμους»; Δεν πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε; Εμένα μου φαίνεται πως οι πολιτικοί μας δεν ξέρουν να «χάνουν» και κάνουν ζαβολιές και θα το σκεφτώ πολύ πριν ξαναπαίξω μαζί τους. Μεγάλη κουβέντα όμως ανοίγω και θα ξεπεράσω πάλι τις 1000 λέξεις και θα τα ακούσω (λέμε τώρα) από τη Σεμίνα.

Είπα Σεμίνα και τι λέτε πως διαπέρασε εντελώς τυχαία τον -ταλαιπωρημένο από τη ζέστη-
εγκέφαλό μου; Η ανοιχτή επιστολή της προς τον Παπουτσή, για την υπόθεση Γκιόλια και όσα την ακολούθησαν. Η πληροφορία με βρήκε με το αντηλιακό ανοιχτό στο χέρι και το κινητό στο αυτί. «Ο Παπουτσής, έστειλε την αντιτρομοκρατική στη Σεμίνα», ακούω την Αγγελική να μου λέει. Οποία κίνηση πανικού κι απελπισίας. Τέτοια απώλεια ψυχραιμίας; Τι άλλο θα ζήσουμε; Με ποιο από όλα τα ευτράπελα των σημερινών κυβερνώντων θα προλάβει να ασχοληθεί ο ιστορικός του… μέλλοντος;

Δεν γράφω άλλα για το θέμα. Η Σεμίνα δεν είχε και δεν έχει ανάγκη από αυτόκλητους «δικηγόρους». Κι αν το έγραψα κι αυτό, το έκανα με τη σιγουριά πως δεν έχει ποτέ λογοκρίνει ή «διορθώσει» κανένα κείμενό μου! Κάτι που σπανίζει. Και στις μέρες και (κυρίως) στο… χώρο μας!

Υ.Γ. Υπουργέ μου το ομολογώ. Ξέρω ποιο θα ήταν το φινάλε της ανολοκλήρωτης σειράς «Τι ψυχή θα παραδώσεις, μωρή». Στην περίπτωση που αποφασίσεις να στείλεις και σε μένα τους άντρες της αντιτρομοκρατικής, σε πληροφορώ (για να μην χαθούνε) πως το πιο πιθανό είναι να βρίσκομαι σε κάποια απόμερη παραλία της Κεφαλονιάς. Ας ρωτήσουν κάποιον ντόπιο. Θα ξέρει. Και δύο τελευταίες ερωτήσεις. Θα κατηγορηθώ και για προσβολή της δημοσίας αιδούς, επειδή κάνω γυμνισμό; Θα προλάβω κάποια στιγμή να κλείσω το αντηλιακό;

mediasoup.gr

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"