Nομοσχέδιο στις ΗΠΑ αποσκοπεί στη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους της κατεχόμενης Κύπρου

Κατά παράβαση Δικαστικών Αποφάσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Ψηφισμάτων του ΟΗΕ

(Το κείμενο του νομοσχέδιου ΗR.2597)

Ενώ το -χρηματοδοτούμενο από Ελλάδα και Κύπρο- Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο (AHI) υποστηρίζει το Νομοσχέδιο Αρ. 2597, που παρουσίασαν οι ''φιλέλληνες'' βουλευτές Μπιλιράκης και Μαλόνι, πιο προσεκτική εξέταση του, αποκαλύπτει πως νομιμοποιεί τον "οργανισμό δίχως νομική οντότητα" της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου" σαν "όργανο" της Τουρκίας, αντί να τον καταδικάζει ως ψευδοκράτος. Μάλιστα, τα ΜΜΕ στην Ελλάδα παρουσίασαν ως ''επιτυχία'' το Νομοσχέδιο, φιλοξενώντας και ''βαρύγδουπες'' δηλώσεις του θεωρούμενου ως φιλέλληνα βουλευτή Γκας Μπιλιράκη.

Νομοσχέδιο στις ΗΠΑ είναι προτεινόμενη νομοθεσία που έχει εγκριθεί από επιτροπή του Κογκρέσου. Με βάση  παλαιότερο νόμο για αποζημίωση Αμερικανών με περιουσίες σε κομμουνιστικές χώρες, το νομοσχέδιο εξισώνει την Τουρκική διοικητική μαριονέτα των κατεχόμενων με κυβέρνηση.  Έτσι, περιορίζει τη δύναμη των Αμερικανικών δικαστηρίων να αποφασίζουν υπέρ των δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων, όπως συνέβη στην περίπτωση των ψηφιδωτών της Κανακαριάς (Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κύπρου εναντίον Γκόλντμπεργκ), κηρύσσοντας το ψευδοκράτος "οντότητα αγνώστου ταυτότητας" όταν δοκίμασε να σφετεριστεί τις ιστορικές εικόνες. Προς το παρών, καθεστώτα που δεν αναγνωρίζονται ως κυβερνήσεις δεν μπορούν να προσφύγουν σε δικαστήρια των ΗΠΑ, αν και μπορεί να μηνυθούν μια και δεν έχουν ασυλία.  Ωστόσο, εάν το νομοσχέδιο ψηφιστεί σαν νόμος, το ψευδοκράτος θα αποκτήσει ασυλία. ...
Εάν το Κογκρέσο θα μπορούσε να διατάξει τη κυβέρνηση Ομπάμα να διαπραγματευτεί με παράνομες οντότητες, οι διεθνείς σχέσεις θα διεξάγονταν με κακοποιούς.  Αντί να αναδεικνύει τα στοιχεία οργανωμένου εγκλήματος του καθεστώτος, όταν καταλαμβάνει και κλέβει περιουσίες, το νομοσχέδιο ντύνει το ψευδοκράτους με ασυλία που υπονομεύει το νόμο, δεδικασμένα και ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών (541 και 550) που καταδίκασαν το ψευδοκράτος.  Δίνει εντολές δε στη κυβέρνηση των ΗΠΑ να διαπραγματευτεί άμεσα και να διακανονίσει αποζημιώσεις για περιουσίες Ελληνοκυπρίων με το κατακτητή και τούς εποίκους από τη Τουρκία.

Ακόμα χειρότερα, το νομοσχέδιο προτείνει "αποζημίωση" με μια διάταξη "προτεραιότητας" που επιδιώκει διευθετήσεις για "25.000 δολάρια" ή λιγότερο.  Δεν είναι σαφές κατά πόσο τα $25.000 δίνονται σε άτομα ή για ακίνητα. Με άλλα λόγια, το νομοσχέδιο θεωρεί πως περίπου $675 ανά έτος είναι ικανοποιητικά για 37 χρόνια κατοχής! Οι επιπτώσεις αυτού του νομοσχεδίου, εσκεμμένα ή όχι, είναι τόσο επικίνδυνες όσο και η Επιτροπή Ακίνητης Ιδιοκτησίας (IPC), όπου Ελληνοκύπριοι έχουν μπλοκαριστεί για χρόνια στη δυστυχία, χωρίς αποζημίωση, λαμβάνοντας τελικά αινιγματικές ανταμοιβές. Τέλος, με βάση άλλο δεδικασμένο του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ (Ντέημς και Μούρ εναντίον Ρήγκαν), ίσως το νομοσχέδιο να απαγορεύσει και να αναστείλει τις μηνύσεις εναντίον του ψευδοκράτους στις ΗΠΑ.

Παράδοξα, ενώ η μήνυση των Ελληνοκυπρίων προσφύγων στις ΗΠΑ είχε προκαλέσει "συναγερμό" για δήθεν νομιμοποίηση του ψευδοκράτους, το νομοσχέδιο που ανοίγει τις διπλωματικές σχέσεις του ψευδοκράτους με τις ΗΠΑ δεν έχει ούτε καν λάβει την προσοχή της κυβέρνηση της Κύπρου.

Συμπερασματικά, το νομοσχέδιο δεν προστατεύει τις ιδιότητες και τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων. Στη περίπτωση που το νομοσχέδιο γίνει νόμος, μπορεί να ανατραπεί με δίκη. Το νομοσχέδιο θεωρείται συνταγματικά "για φούντο" δεδομένου ότι εξισώνει την μαριονέτα του ψευδοκράτους με κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο θα έπρεπε να καταδικάζει το ψευδοκράτος, να κατονομάζει την Τουρκία ως υπόλογη, να παρείχε σε Ελληνοκυπρίους δίκαιη αποζημίωση για 37 χρόνια κατοχής, να προστάτευε το δικαίωμα τους να επιστρέψουν στην πατρογονική τους γη και τα δικαιώματα τους να προσφύγουν σε δικαστήρια των ΗΠΑ ατομικά και συλλογικά και να συμπεριλάμβανε ένα χρονικό όριο στο οποίο οι αποζημιώσεις θα έπρεπε να καταβληθούν.  Αλλιώς, Αμερικανοκύπριοι με περιουσία στα κατεχόμενα θα αντιμετωπίσουν την ίδια άδικη και παράνομη συμπεριφορά μερικοί απερίσκεπτοι Ελληνοκύπριοι αντιμετώπισαν όταν έπεσαν στην παγίδα του IPC, του τουρκικό Δούρειου Ίππου που κλέβει τις περιουσίες Ελληνοκυπρίων, ένα αναγκαίο βήμα πριν την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου.
(4 Αυγ. '11)

.....................................................................

U.S. Proposed Legislation Mistakenly Seeks to Legitimize the Pseudo-State in Occupied Cyprus in Violation of Court Decisions, Foreign Policy and U.N. Resolutions

While the American Hellenic Institute supports Congressional Bill No. 2597, its closer examination reveals it legitimizes the "unincorporated association" of the "Turkish Republic of Northern Cyprus" as an "agent" of Turkey instead of condemning it as a pseudo-state.

A Bill is proposed legislation first approved by a congressional committee.  Based on a law that sought to compensate Americans for their properties in communist countries, the Bill equates the puppet Turkish administration of the occupied territories with a government.  It guts the power of U.S. Courts to vindicate the rights of Greek Cypriots as it happened in the case of the Mosaics of Kanakaria (Autocephalous Church of Cyprus v. Goldberg) declaring the pseudo-state an "unrecognized party" when it claimed ownership over the artifacts.  Presently, unrecognized regimes cannot resort to US courts, although they can be sued and have no immunity.  However, if the Bill becomes law, the pseudo-state may become immune to lawsuits.

If Congress could mandate the Obama administration to negotiate with illegal entities, foreign relations would be conducted with thugs.  Rather than exposing the mafia element of the regime when it occupies and steals properties, the Bill cloaks the pseudo-state with the legitimacy of a sovereign undermining law, legal precedents and United Nation Resolutions 541 and 550 that condemned the pseudo-state.  It even mandates the US Government to negotiate and settle property claims of Greek Cypriots directly with the occupiers and the settlers from Turkey.

Even worse, the Bill proposes a "settlement" through a "priority" provision that seeks to settle claims for "$25,000" or less.  It is not clear whether $25,000 pertains to individuals or properties.  In other words, the Bill considers approximately $675 per year for 37 years of occupation as adequate compensation!  The effects of this Bill, intentional or not, are as dangerous as the Immovable Property Commission (IPC), where Greek Cypriots have been bottled for years in misery without compensation, eventually receiving trivial amounts of compensation.  Finally, based on a U.S. Supreme Court precedent (Dames & Moore v. Regan), potentially the Bill can prohibit and suspend U.S. court litigation against the pseudo-state.

Astonishingly, while the U.S. class action of Greek Cypriot refugees had caused "alarm" for its falsely reported legitimization of the pseudo-state, this Bill that legislates diplomatic relations between the pseudo-state and the U.S. has yet to raise an eyebrow from the government of Cyprus.

In conclusion, the Bill does not protect the properties and the rights of Greek Cypriots.  Should this bill become law, it can and will be overturned in court.  The Bill is constitutionally overboard as it equates the puppet pseudo-state with a government.  The Bill should have condemned the pseudo-state, holding Turkey accountable, giving Greek Cypriots fair compensation for 37 years of occupation, protecting their right to return to their ancestral lands, protecting their rights to resort to U.S courts individually and collectively and placing a time limit on when claims must be paid.  Otherwise, American Cypriots with property in the occupied territories are facing the same unjust and egregious treatment some ill-advised Greek Cypriots faced, when they fell in the trap of the IPC, a Turkish Trojan Horse that steals property from Greek Cypriots, a necessary step in the final dividing Cyprus.

(According to a statement by Athan Tsimpedes, the attorney representing Greek Cypriots in a lawsuit involving properties already filed in the US)

 kalami

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"