Οι Παυσανίες, ο Βενιζέλος, η πλατεία Κλαυθμώνος και οι λογοκλόποι του διαδικτύου

Η λογοκλοπή έχει καταντήσει η μάστιγα του διαδικτύου.

Η αναπαραγωγή ενός τμήματος από την ισοτιμία από πολλά ιστολόγια με εκνεύρισε, όχι για αυτή καθεαυτή την λογοκλοπή αλλά για την προχειρότητα που αναπαράγεται.

Συγκεκριμένα, αναπαράγεται το παρακάτω ενδιαφέρον τμήμα :

Οι Παυσανίες, ο Βενιζέλος και η πλατεία Κλαυθμώνος 

ΜΑΙΟΣ 1911. Πρωθυπουργός ο Ελευθέριος Βενιζέλος, προγραμματικός του στόχος ο αστικός εκσυγχρονισμός της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας. Με εισήγηση του πρωθυπουργού θα περιληφθεί στο Σύνταγμα άρθρο, το 102, το οποίο θα προβλέπει τη μονιμότητα των δημόσιων υπαλλήλων.
Ο Βενιζέλος θα πει χαρακτηριστικά από το βήμα της Βουλής ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αποβλέπει στο συμφέρον του λαού και όχι των δημόσιων υπαλλήλων.
Μέχρι τότε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο ήταν όμηροι της πολιτικής εξουσίας. Κάθε κόμμα που ανέβαινε στην εξουσία απέλυε τους υπαλλήλους που ανήκαν στο αντίπαλο κόμμα για να προσλάβει τους δικούς του. ...
Και οι απολυθέντες, οι αποκαλούμενοι Παυσανίες, συνέρρεαν σ’ ένα σανιδένιο παράπηγμα επί της πλατείας Κλαυθμώνος (από κει και το όνομά της), που εκτελούσε χρέη καφενείου, για να θρηνήσουν την κακή τους τύχη, που τη συνέδεαν με την τύχη της χώρας, κραυγάζοντας ότι το νέο γκουβέρνο οδηγεί την Ελλάδα στο χάος.

Η ρύθμιση λοιπόν αυτή αποσκοπούσε στη χειραφέτηση των δημόσιων λειτουργών από τα κόμματα και την εκάστοτε κυβέρνηση, καθώς και στην άσκηση της διοίκησης με όρους σταθερότητας και συνέχειας.
Κάτι που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί με τις αλλαγές στελεχών που γίνονταν ευκαιριακά, ανάλογα με το ποιος ήταν στην εξουσία. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το καθεστώς μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων παραβιάστηκε αρκετές φορές την περίοδο 19111974, στις ταραγμένες περιόδους που γνώρισε ο τόπος (πραξικοπήματα και έκρυθμες καταστάσεις 1920, 1923, 1926, 1935• εμφύλιος πόλεμος, απριλιανή δικτατορία 1967). Επίσης παραβιάστηκε κατά καιρούς με ορισμένα νομοθετήματα που έστελναν στο σπίτι τους υπαλλήλους με το πρόσχημα της εξυγίανσης συγκεκριμένων τομέων του Δημοσίου.



Αυτό που δεν αναφέρεται, εκτός της αρχικής πηγής είναι  και η ημερομηνία, Όπως δημοσιεύεται στην Ισοτιμία της 8ης/8/2009.


Το ενδιαφέρον του άρθρου είναι ότι στις 8/8/2009 (και όχι του 2011), μετά τις ευρωεκλογές και λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές η εφημερίδα έγραφε, αυτά που σήμερα η τρόικα επιβάλει στην νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση του GAP και μάλιστα στον υποτιθέμενο "σκληρό" Βενιζέλο:
 "Καταργούν μονιμότητα και κρυφά επιδόματα"


 Η υποκρισία και η αμετροέπεια των κυβερνώντων δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Ήξεραν και ενσυνείδητα μας εξαπάτησαν. Αυτό ποινικά είναι κολάσιμο, πολιτικά είναι ένας ελιγμός τακτικής.


Τα σχόλια δικά σας... προσωπικά έχω εξαντλήσει το θέμα με πολλές επαναλήψεις που με έχουν κουράσει.


Νάσος

Για τη  αρχειοθήκη σας,  ολόκληρο το άρθρο της Ισοτιμίας:

Σάββατο, 8 Αυγούστου 2009 - 09:00:00

Καταργούν μονιμότητα και κρυφά επιδόματα

Την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο προαναγγέλλει το νομοσχέδιο για τις μισθολογικές αλλαγές, όσον αφορά στους νεοπροσλαμβανόμενους στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και στους ΟΤΑ, το οποίο επεξεργάζεται η κυβέρνηση.

Το σχέδιο νόμου θα καθορίζει μισθούς και παροχές για όσους προσληφθούν από το 2010.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ι» θα κινούνται λίγο κάτω από τα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας της ΓΣΕΕ (700 ευρώ).

Οι αλλαγές αυτές θα συνδυαστούν με το σχέδιο ένταξης όλων των δημοσίων υπαλλήλων στο ΙΚΑ.

Εξαγγελίες

Αυτό θεωρείται πιθανό να τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές του νέου έτους, μετά την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που θεωρεί την ασφάλιση στο Δημόσιο επαγγελματική, επειδή γίνεται από τον ίδιο τον εργοδότη, συμπαρασύροντας έτσι και τη μονιμότητα που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, καθώς η ασφάλιση στο ΙΚΑ γίνεται με καθεστώς αορίστου χρόνου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ι», ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου εγκαταλείπει μια εκ των βασικών εξαγγελιών-δεσμεύσεων του πρωθυπουργού: τη δημιουργία ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο, που θα εξαλείφει τις διαφορές και θα ενσωματώνει τα επιδόματα. Και αυτό γιατί συναντά μεγάλες αντιδράσεις, κυρίως από τους εφοριακούς και άλλους κλάδους, οι οποίοι λαμβάνουν τα ΔΙΒΕΕΤ και δεκάδες άλλα «κρυφά» επιδόματα, τα οποία από το 2009 είναι ενσωματωμένα στον προϋπολογισμό.

 Τι αλλάζει

Το σχέδιο που προτείνει προβλέπει να παραμείνουν ως έχουν οι μισθοί για όσους έχουν προσληφθεί ως το 2009 με όλα τα δικαιώματα στους κλάδους που απασχολούνται. Για τους νεοπροσλαμβανόμενους από το 2010 και μετά να ισχύσει ενιαίο μισθολόγιο με κοινούς κανόνες για όλους τους κλάδους και τις βαθμίδες.

Το μισθολόγιο αυτό θα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

1. Θα μειώνει τη μισθολογική δαπάνη έως και 35%, καθώς δεν θα υπάρχουν ειδικές αμοιβές και προνομιακά επιδόματα.

2. Θα εξισώνει τις απολαβές σε όλους τους εργαζομένους που θα πρέπει να έχουν τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια υπηρεσίας, ανεξαρτήτως του υπουργείου ή του δημόσιου φορέα όπου δουλεύουν.

3. Θα μειώνει το βασικό μισθό των νεοπροσλαμβανομένων ώστε να προσεγγίζει τα κατώτατα όρια των μισθών που δίνονται στους νέους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή την σύμβαση για τους ανειδίκευτους εργαζομένους, που προβλέπει η ΕΓΣΕΕ.

4. Θα εξισώνει τις μισθολογικές αποδοχές σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και σε υπουργεία. Το σκεπτικό είναι ότι με τον τρόπο αυτό θα καμφθούν οι αντιδράσεις από τους υπαλλήλους, αφού δεν θα έχουν μισθολογικά οφέλη για να παραμείνουν σε μία θέση ή να κυνηγήσουν κάποια άλλη.

5. Θα περικόπτει τα ειδικά επιδόματα που δίνονται στις δημόσιες υπηρεσίες. Οι νέοι υπάλληλοι δεν θα απολαμβάνουν πλέον πολλά από τα επιδόματα που υπάρχουν και σε αρκετές περιπτώσεις ανέρχονται, αθροιστικά, ακόμα και στο ύψος του βασικού τους μισθού.

6. Θα ενσωματώνει την ασφαλιστική κάλυψη των δημοσίων υπαλλήλων στο ΙΚΑ, μετά την καταδικαστική απόφαση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που θεωρεί την ασφάλιση του Δημοσίου επαγγελματική, καθώς την εκλαμβάνει ως ασφάλιση στον εργοδότη.

Έτσι θα ορίζει το καθεστώς αντί της μονιμότητας σε αορίστου χρόνου, όπου οι υπάλληλοι στο σύνολό τους θα κρίνονται για την παραγωγικότητά τους, ενώ ταυτόχρονα θα εξαλείφει τα ασφαλιστικά προνόμια που έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς όλοι οι εργαζόμενοι, τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα θα συνταξιοδοτούνται στο 65ο έτος της ηλικίας τους. Ήδη το Υπουργείο Οικονομίας έχει ξεκινήσει λεπτομερή καταγραφή του συνόλου των επιδομάτων.

Στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται η διατήρηση των επιδομάτων κοινωνικού χαρακτήρα, όπως είναι το οικογενειακό επίδομα, τα επιδόματα για τις μητέρες και τα επιδόματα που δίνονται βάσει των γνώσεων των υπαλλήλων (πτυχίο, μεταπτυχιακό κ.λπ.).

Ταυτόχρονα σχεδιάζεται να μπει ψαλίδι στις πρόσθετες αποδοχές με περικοπές τουλάχιστον κατά 10% στις υπερωρίες, τα επιδόματα (όπως, για παράδειγμα, το επίδομα θέσης - το πρώτο που θα κοπεί είναι το επίδομα απόδοσης για τους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών), στα εκτός έδρας, στα οδοιπορικά και σε άλλες παροχές που τώρα θεωρούνται «πολυτέλεια».

Σε ό,τι αφορά τις εισοδηματικές αυξήσεις, η κυβέρνηση «δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το τοπίο», δηλαδή αν θα χορηγήσει αυξήσεις, ή επίδομα, όπως έγινε φέτος. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ι» οι όποιες εξαγγελίες σε ό,τι αφορά αυξήσεις θα γίνουν στις 18 Σεπτεμβρίου, δηλαδή μετά τα εγκαίνια της ΔΕΘ. 


 Οι Παυσανίες, ο Βενιζέλος και η πλατεία Κλαυθμώνος 

ΜΑΙΟΣ 1911. Πρωθυπουργός ο Ελευθέριος Βενιζέλος, προγραμματικός του στόχος ο αστικός εκσυγχρονισμός της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας. Με εισήγηση του πρωθυπουργού θα περιληφθεί στο Σύνταγμα άρθρο, το 102, το οποίο θα προβλέπει τη μονιμότητα των δημόσιων υπαλλήλων.

Ο Βενιζέλος θα πει χαρακτηριστικά από το βήμα της Βουλής ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αποβλέπει στο συμφέρον του λαού και όχι των δημόσιων υπαλλήλων.

Μέχρι τότε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο ήταν όμηροι της πολιτικής εξουσίας. Κάθε κόμμα που ανέβαινε στην εξουσία απέλυε τους υπαλλήλους που ανήκαν στο αντίπαλο κόμμα για να προσλάβει τους δικούς του.

Και οι απολυθέντες, οι αποκαλούμενοι Παυσανίες, συνέρρεαν σ’ ένα σανιδένιο παράπηγμα επί της πλατείας Κλαυθμώνος (από κει και το όνομά της), που εκτελούσε χρέη καφενείου, για να θρηνήσουν την κακή τους τύχη, που τη συνέδεαν με την τύχη της χώρας, κραυγάζοντας ότι το νέο γκουβέρνο οδηγεί την Ελλάδα στο χάος.

Η ρύθμιση λοιπόν αυτή αποσκοπούσε στη χειραφέτηση των δημόσιων λειτουργών από τα κόμματα και την εκάστοτε κυβέρνηση, καθώς και στην άσκηση της διοίκησης με όρους σταθερότητας και συνέχειας.

 Κάτι που ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί με τις αλλαγές στελεχών που γίνονταν ευκαιριακά, ανάλογα με το ποιος ήταν στην εξουσία. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το καθεστώς μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων παραβιάστηκε αρκετές φορές την περίοδο 19111974, στις ταραγμένες περιόδους που γνώρισε ο τόπος (πραξικοπήματα και έκρυθμες καταστάσεις 1920, 1923, 1926, 1935• εμφύλιος πόλεμος, απριλιανή δικτατορία 1967). Επίσης παραβιάστηκε κατά καιρούς με ορισμένα νομοθετήματα που έστελναν στο σπίτι τους υπαλλήλους με το πρόσχημα της εξυγίανσης συγκεκριμένων τομέων του Δημοσίου.

Όπως δημοσιεύεται στην Ισοτιμία της 8ης/8/2009
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"