από "σίβυλλα"
Η διαθήκη μου
Επιθυμώ να ταφώ με τρόπο απλό, όπως έζησα. Δεν θέλω επικήδειους. Μονάχα λίγα λουλούδια θα «ζήταγα» από τους συμμαθητές του Δημοτικού, πού μαζί μεγαλώσαμε τρείς-τρείς στα θρανία.
Κανένα περιουσιακό στοιχείο δεν επεδίωξα και δεν απόκτησα ποτέ. Και δεν έχω να αφήσω τίποτε σε κανέναν. Οι αγώνες μου - πού έδωσα μαζί με άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες - φοιτητικοί, πολιτικοί συνδικαλιστικοί, καλλιτεχνικοί, πολιτιστικοί, αντιπολεμικοί, αισθητικοί και δημοσιογραφικοί αποτελούν μία παρακαταθήκη. Αυτή όμως υπάρχει και στα τρία βιβλία μου – και το τέταρτο το υπό ..έκδοση- πού δεν έτυχαν πάντως [ με ευθύνη μου ] μιάς σωστής επιμέλειας.
Όσο για το βιβλίο του πατέρα θα ήθελα από τις πωλήσεις να περισσέψουν κάποια χρήματα για να προβληθεί ο αντιαποικιοκρατικός, αντιιμπεριαλιστικός, λαϊκός, πατριωτικός και σοσιαλιστικός αγώνας του ΕΜΠΑ [Εθνικό Μέτωπο Πανδωδεκανησιακής Απελευθέρωσης ] στα Δωδεκάνησα.
Θάθελα πολύ οι συγγενείς , οι φίλοι και οι σύντροφοι που τόσο με αγάπησαν και τους αγάπησα να αγαπούν από εδώ και πέρα ακόμη περισσότερο τη μητέρα μου και τόν αδελφό μου, αλλά και τις δύο κυρίες πού βοηθούν το πατρικό σπίτι, την κυρία Κική και την Ευγενία. ...
Θα επιθυμούσα, τέλος, το πιάνο μου να δοθεί στο Δημοτικό Ωδείο της Σύμης. Κάποια βιβλία που θα επέλεγε ο αδελφός μου θα ήθελα να πήγαιναν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάτρας και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Και για το αρχείο, τα υπόλοιπα βιβλία, τη «μουσική βιβλιοθήκη», τα όμορφα λιγοστά λουλούδια μου να αποφασίσει ο αδελφός μου Δημήτρης, συμβουλευόμενος τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους για το πού θα μπορούσε – όσα δεν θα κρατούσε – να προσφέρει.
Θα επιθυμούσα, τέλος, το πιάνο μου να δοθεί στο Δημοτικό Ωδείο της Σύμης. Κάποια βιβλία που θα επέλεγε ο αδελφός μου θα ήθελα να πήγαιναν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάτρας και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Και για το αρχείο, τα υπόλοιπα βιβλία, τη «μουσική βιβλιοθήκη», τα όμορφα λιγοστά λουλούδια μου να αποφασίσει ο αδελφός μου Δημήτρης, συμβουλευόμενος τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους για το πού θα μπορούσε – όσα δεν θα κρατούσε – να προσφέρει.
Ταξίδεψα, αγάπησα, με αγάπησαν, πάλεψα, συγκρούσθηκα. Ήμουν τυχερός’
Σας χαιρετώ
[χειρόγραφα, υπογραφή Γιάννης Ε Διακογιάννης / 24, 3, 2006 πριν τη 1η χημειοθεραπεία
Υ.Γ. Αυτό το κείμενο πού δίδεται σε ορισμένους φίλους και συγγενείς δεν θα ήθελα να γίνει γνωστό πρίν επέλθει ο θάνατος /[συνέχεια χειρόγραφα, αντίγραφο έχουν Π. Δημητρόπουλος Ντόρα Νταιλιάνα [ δημοσιογράφοι – Βουλή ]
[επίσης στο άνω άκρο δεξιό υπάρχει χειρόγραφα. Στην συμμαθήτριά μου Άννα [δυσανάγνωστα τα 2 πρωτα, ..ριτη ]
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.