Όλοι μπορούν, και να αντιληφθούν το δίκαιο, και να κρίνουν σωστά, και να παλέψουν για το δίκιο τους

 

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Κάποιοι εξ υμών θεωρούν εαυτούς γνώστες, ότι ξέρουν κάτι παραπάνω από την πλειοψηφία, ότι μπορούν να πράξουν παραπάνω πράγματα από την πλειοψηφία.

 Όσοι νιώθουν έτσι, θεωρούν χρέος τους να ενημερώσουν τους πολλούς, να τους προτρέψουν, ή να ηγηθούν αυτών. Έχω πει σε φίλο -που κι εκείνος θεωρεί εαυτόν αριστότερο- αν πιστεύεις ότι οι πολλοί είναι πιο πίσω, τράβα τους μπρος!!! Μην θες να ηγηθείς αυτών, μην θες να ακουμπήσουν πάνω σου, μην θες να τους σώσεις. Τράβα τους μπρος να γίνουν κι αυτοί άριστοι. ...

Όλοι μπορούν, και να αντιληφθούν το δίκαιο, και να κρίνουν σωστά, και να παλέψουν για το δίκιο τους, και να φέρουν το σωστό αποτέλεσμα, χωρίς να έχουν κάποιον να τους εξηγεί ή να τους προτρέπει. Οι νουθεσίες και τα μαλώματα δεν πιάνουν ούτε στα παιδιά. 

Η στάση μας (μόνο) σπρώχνει!! Αν θεωρείς εαυτόν άριστο πράξε το σωστό για να φανερωθεί. Μόνο αυτό χρειάζεται, να το δω. Αν δω το άξιο και το επιλέξω θα γίνει στάση ζωής (κτήμα μου, κατάκτηση), τότε μόνο δεν θα μπορώ να μην το τηρώ. 

Γίνε το άξιο που θέλεις να βλέπεις γύρω σου κι έχε εμπιστοσύνη!!! 

Αυτό είναι το σημαντικότερο. 

Έχε εμπιστοσύνη στους άλλους, μην θεωρείς ότι έχεις κάτι παραπάνω, πρέπει να γνωρίζεις ότι όλοι μπορούν να πράξουν το σωστό ΚΑΙ... μην τους περιμένεις για να αρχίσεις να πράττεις, ο αυριανός άριστος, σήμερα καν δεν το γνωρίζει. 

Μπορεί ακόμη να μένει αμέτοχος, μπορεί ακόμα να μην έχει βρει τη δύναμη, μπορεί ακόμα να χρειάζεται κάποιον άλλον να του τα φτιάξει. Η πράξη θα τον κάνει άριστο, και η πράξη θα του βγει αναγκαστικά (εξ ανάγκης) κι απρογραμμάτιστα (ασυναίσθητα).

Δες ένα σενάριο.. Πες ότι δεν έχω τη δύναμη να τα φτιάξω μόνη μου και πάω και στηρίζομαι στον Θεοδωράκη, μετά πάω στον Καζάκη, μετά περιμένω κάποιον βουλευτή να παραιτηθεί για να λυθεί το πρόβλημά μου, μετά περιμένω να λυθεί ως δια μαγείας... (ας δεχτώ ότι είμαστε πολλοί τέτοιοι). Και...... τελικά δεν μου το λύνει ούτε ο Θεοδωράκης, ούτε ο Καζάκης, ούτε μαγικά κόλπα παίζουν.

 Με αναγκάζει η ιστορία να βγω και να παλέψω μόνος μου, με τα χεράκια μου για να τα φτιάξω. Πες μου φίλε μου καλέ, αυτός που μόνος του υπέφερε, μόνος του πολέμησε, μόνος του διεκδίκησε, μόνος του έφερε τα αποτελέσματα, θα δεχτεί εσένα να μπεις μπρος; Θα δεχτεί εσένα ως αξιότερο; 

Να αποφασίζεις για εκείνον; 

Κοίτα τώρα πώς θα γίνει άριστος αυτός που ούτε καν ο ίδιος το γνωρίζει. Θα βγει να πολεμήσει το άδικο, το άδικο που τον πνίγει! Πολεμώντας το άδικο φέρνεις το δίκαιο!!!! 

Την ίδια στιγμή!!! 

Δεν θα αφήσει κανένας μας τον κάφρο να επιζήσει.

 Μετά από τέτοιον ορυμαγδό, τέτοιον εμπαιγμό που φάγαμε απ’ όλες τις μεριές, όπου βλέπουμε άδικο θα το παίρνουμε σβάρνα και θα το σαρώνουμε. 

Κάπως έτσι όλοι άριστοι θα γίνουμε. Κάπως έτσι και την κανονική δημοκρατία αύριο θα φέρουμε.

Υ.Γ. Αν κάνεις το σωστό έχοντας σκοπό να παραδειγματίσεις είναι κόλπο και δεν πιάνει (τα κόλπα έχουν αποτελέσματα μικρής διάρκειας). Γίνε σωστός για σένα, επειδή δεν σου αξίζει το κάτι λιγότερο από άριστος. Μόνο τότε επηρεάζεις τους γύρω σου. (Μόνο τότε δεν παύεις να είσαι άριστος ακόμη κι όταν όλοι γύρω σου παραμένουν κάφροι).

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"