9η Απριλίου… η νύχτα που οι νεοδημοκράτες βγήκαν να πανηγυρίσουν νικητές και γύρισαν πίσω ηττημένοι!

Γράφει ο Δευκαλίων

Σήμερα είναι 9 Απριλίου 2012.

Έχουν περάσει 12 ολόκληρα χρόνια από την 9^η Απριλίου 2000, ημέρα που οι Νεοδημοκράτες βγήκαν στον δρόμο νικητές και γύρισαν σπίτια τους ηττημένοι.

Συγκεκριμένα:

Στις 9 Απριλίου 2000 έγιναν οι Βουλευτικές Εκλογές 2000. Βασικοί αντίπαλοι και διεκδικητές της θέσης του Πρωθυπουργού ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτης και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Καραμανλής. Εκλογικό διακύβευμα η πορεία προς την Ισχυρή Νέα Ελλάδα της Νομισματικής Ένωσης του Ευρώ και των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το βασικό προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ ήταν «Όλοι μαζί δημιουργούμε την Νέα Ελλάδα» και το βασικό προεκλογικό σύνθημα της Νέας Δημοκρατίας «Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε».

Τελικά τις εκλογές τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ με μόλις 72.400 ψήφους διαφορά. Για αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα έχουν ειπωθεί πάρα πολλά και έχουν γραφτεί αρκετές ιστορίες συνομωσίας. Όμως το επίσημο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει αποδεχτεί το αποτέλεσμα και ως εκ τούτου εμείς δεν έχουμε να πούμε οτιδήποτε.

Εκείνη την Κυριακή η ιστορία έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι στους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας. Η ροή των πρώτων αποτελεσμάτων έδειχνε ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν ο νικητής των εκλογών. Οι Νεοδημοκράτες ξεχύθηκαν στους δρόμους και πανηγύριζαν. Επτά χρόνια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ήταν πάρα πολλά… Το βράδυ και όταν στην ροή των αποτελεσμάτων ενσωματώθηκε και η Β΄ Αθηνών το αποτέλεσμα ανατράπηκε και το ΠΑΣΟΚ ήταν ο τελικός νικητής των εκλογών. Ήταν η σειρά των ΠΑΣΟΚων να πανηγυρίσουν.

Έχουν περάσει από εκείνη την νύχτα 12 χρόνια. Πάρα πολλοί από αυτούς που πανηγύριζαν εκείνη την νύχτα κρατώντας είτε τις μπλε, είτε τις πράσινες σημαίες, είναι σήμερα πραγματικά ηττημένοι. Στο μέσο της ζωής τους είναι...

φτωχοί, άνεργοι, εξαθλιωμένοι και χωρίς ελπίδα να δουν μία καλή ημέρα τα επόμενα χρόνια. Τα θύματα του Μνημονίου… Θυμούνται τα συνθήματα για την Ισχυρή Ελλάδα και νοιώθουν πραγματικά εξαπατημένοι από τις τότε ηγεσίες τους.

Κανείς δεν τους είπε τότε την αλήθεια. Ότι η χώρα άλλαζε άρδην -λόγω της ένταξης της στην ζώνη του ευρώ- οικονομική φιλοσοφία. Απαρνιόνταν την έστω λειψή παραγωγική δομή που είχε δημιουργηθεί με τόσο κόπο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραγωγική δομή που αργά αλλά σταθερά πρόσθετε έστω και λίγα κάθε χρόνο στο ΑΕΠ. Η νέα οικονομική φιλοσοφία, την οποία η χώρα υιοθετούσε εξαναγκαστικά προκειμένου να ενταχθεί στην ζώνη του ευρώ, ήταν αυτή των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Οι έννοιες αγροτική παραγωγή, βιομηχανία, εμπόριο, Ελληνικά Προϊόντα, εξαγωγές, ναυτιλιακό συνάλλαγμα αντικαταστάθηκαν από τις λέξεις Χρηματιστήρια, Χρηματαγορές, Επενδυτικές Τράπεζες, Παράγωγα Προϊόντα, Μόχλευση, Τιτλοποίηση κ.λπ. Ο Καπιταλισμός Καζίνο ήταν προ των πυλών.

Σήμερα, η παγκόσμια φούσκα των χρηματοοικονομικών προϊόντων και υπηρεσιών έχει σκάσει. Αποτέλεσμα η παγκόσμια οικονομική κρίση ταλανίζει όλο τον Πλανήτη απειλώντας την παγκόσμια ειρήνη. Λογικά έπρεπε και η χώρα μας να βρίσκεται αντιμέτωπη με το δίλημμα ποια οικονομική φιλοσοφία θα διαλέξει για τα επόμενα χρόνια. Το μνημόνιο όμως έχει ήδη αποφασίσει. Η προδοτική κλίκα του Γιώργου Παπανδρέου και των περί αυτόν κηπουρών επέλεξε ερήμην των Ελλήνων να μετατρέψει την Ελλάδα σε επαρχία της Κίνας και τους Έλληνες σε πενιχρά αμειβόμενους κινέζους εργάτες. Έτσι αποφάσισαν οι εγκέφαλοι του χρηματιστηριακού κεφαλαίου και οι βόρειο-ευρωπαίοι βιομήχανοι, έτσι κυβέρνησε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Πριν από δώδεκα χρόνια, στις 9 Απριλίου 2000, κανείς από τις ηγεσίες και τις ηγετικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν είπε την αλήθεια στον Ελληνικό Λαό. Αντίθετα υποσχέθηκαν με λεκτικές μόνο παραλλαγές την Ισχυρή Ελλάδα. Τα ολέθρια αποτελέσματα τα ζούμε σήμερα. Δυστυχώς όμως και πάλι σήμερα τα ίδια σχεδόν πρόσωπα απαρτίζουν τις ηγετικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Υπάρχει μόνο μία γενεσιουργός διαφορά.

Ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συμμετείχε τότε στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και εξ αντικειμένου βαρύνεται με το προπατορικό αμάρτημα, ο Αντώνης Σαμαράς σημερινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν συμμετείχε τότε στο πολιτικό παιχνίδι, εξορισμένος από μία de facto απόφαση της οικογένειας Μητσοτάκη. Ήταν απόβλητος από το πολιτικό παιχνίδι γιατί το 1993 πήγε κόντρα σε μία άλλη απόφαση του χρηματιστηριακού κεφαλαίου και ποιος ξέρει ποιών βιομηχάνων που αποφάσισαν ερήμην πάλι των Ελλήνων ότι υπήρχε Μακεδονικό πρόβλημα.

Παλιές ιστορίες θα πουν πολλοί. Σήμερα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα σύγχρονα προβλήματα με σύγχρονη σκέψη κ.λπ. Διαφωνούμε. Για να βρεις την θεραπεία στο πρόβλημα πρέπει να γυρίσεις πίσω και να δεις πότε και τι έκανες λάθος. Θα παρεμβαίνουμε λοιπόν στις προεκλογικές εξελίξεις και θα λέμε θαρραλέα την γνώμη μας.

Όμως, για πάντα στην ιστορία θα αναφέρεται η 9^η Απριλίου, η νύχτα που οι νεοδημοκράτες βγήκαν να πανηγυρίσουν νικητές και γύρισαν πίσω ηττημένοι!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"