Η ζωή δεν χαρίζεται, απαιτεί μάχες - Το μέλλον μας είναι τώρα παρόν

Γράφει η Ζωή Κωνσταντοπούλου,

υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθήνας

Η πολιτική απάτη των τελευταίων δεκαετιών, «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» εκείνων που ξεπού­λησαν τη χώρα και την αξιοπρέπειά μας και λεηλάτησαν το μέλλον τόσων γενεών είναι κοινή συνείδηση. Ωστόσο, εξακολουθούν να παριστά­νουν τους σωτήρες εκεί­νοι που συνέπραξαν στη χρεοκοπία και τον δια­συρμό της χώρας, στην αδρανοποίηση της πα­ραγωγής της, στην απογύμνωσή μας από αν­θρώπινα και συνταγ­ματικά δικαιώματα. Είναι οι ίδιοι που μας οδήγησαν στη μεταλ­λαγμένη δημοκρατία, στην εξαθλιωμένη κοινωνία και στον ευτελισμό της Βουλής, επιβάλλοντας κατά παραγγε­λία το παρασύνταγμα των μνημονίων και εκχωρώντας, την ανεργία, που τόσοι συνάνθρωποί μας περιθωριοποιούνται και βυθίζονται στην απόγνωση, χάνοντας τη δουλειά και τη στέγη τους, την ώρα που παιδιά λιποθυ­μούν σε σχολεία χωρίς βιβλία και χωρίς θέρμανση, και που οι ηλικιωμένοι εγκα­ταλείπονται στη μοίρα τους μετά την κα­ταλήστευση των συντάξεών τους, την ώρα που λεηλατούνται τα ασφαλιστικά ταμεία, την ώρα που την κοινωνία έχει καταλάβει συλλογική κατάθλιψη από την απουσία προοπτικής και ελπίδας, εκείνοι που εναλλάχθηκαν στην εξουσία 38 χρό­νια και είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι για τη σημερινή καταστροφή, συνθηματολο­γούν με κροκοδείλιες συγγνώμες κι ευαγγελίζονται πως – τώρα – θα τα κατα­φέρουν.

Ας μην τους πιστέψουμε. Ας υπερασπι­στούμε επιτέλους τους εαυτούς μας, τη χώρα μας, τη δημοκρατία μας, κι ας αντι­σταθούμε με την ψήφο μας στη βίαιη κατάλυσή της, που συντελείται με την πρα­ξικοπηματική εγκαθίδρυση του καθεστώ­τος επιτήρησης.

Ας μην τους αφήσουμε να στύβουν άλ­λο τις ζωές μας και να φορολογούν την ύπαρξη και την αναπνοή μας. Ας υπερα­σπιστούμε επιτέλους τα παιδιά, κάνοντας εκείνο που οι προηγούμενοι, στην πλειονότητά τους, δεν έκαναν για εμάς. Για να χτίσουμε ξανά, σε στέρεη βάση, την ελπί­δα που μας γκρέμισαν.

Είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας και επι­ταγή των καιρών:


- Να διεκδικήσουμε την ακύρωση του μνημονίου και την αποπομπή της τρόι­κας.

- Να αποτινάξουμε το καθεστώς επιτή­ρησης και να αποκαταστήσουμε τη δημο­κρατία και την εθνική μας κυριαρχία.

- Να απαιτήσουμε αξιοπρέπεια στη διαβίωσή μας, εξανθρωπισμό των συνθηκών εργασίας, υλοποίηση της συνταγματικής και υπερνομοθετικής επιταγής για κοινω­νικό κράτος και κράτος δικαίου.

- Να διεκδικήσουμε ψωμί, Παιδεία, ελευθερία, υγεία, ανεξάρτητη Δικαιοσύ­νη και αχειραγώγητη ενημέρωση.

- Να χαράξουμε πορεία ανάπτυξης και να δρομολογήσουμε την ανάκαμψη, με μέτρα ανακούφισης των ανέργων, των νοικοκυριών, των μικρομεσαίων επιχει­ρήσεων, των αγροτών, των νέων.

- Να διεκδικήσουμε ένα δίκαιο και ανα­λογικό φορολογικό σύστημα.

- Να εκμεταλλευτούμε εμείς τον φυσικό μας πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας αντί να τα ξεπουλήσουμε «κοψοχρονιά».

- Να σταματήσουμε τις άσκοπες και αστρονομικές εξοπλιστικές δαπάνες για μπαταρισμένα υποβρύχια.

- Να ενωθούμε με τους άλλους χειμα­ζόμενους ευρωπαϊκούς λαούς σε ένα πανευρωπαϊκό μέτωπο αλληλεγγύης και αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ευρώπη.

Είναι στο χέρι μας και είναι ευθύνη μας να μην επιτρέψουμε η πατρίδα μας να γί­νεται πειραματόζωο των κερδοσκόπων. Να μην επιτρέψουμε ο λαός μας να γίνε­ται πρώτη ύλη στα εργοστάσια εκείνων που δεν βλέπουν ανθρώπους, αλλά μόνο αριθμούς και φθηνά εργατικά χέρια. Να μην ανεχθούμε να γίνει η ζωή μας χαλ­κομανία στις μνημονιακές «ασκήσεις επί χάρτου», με ορίζοντα το 2060!!! Η ζωή δεν χαρίζεται. Το μέλλον μας είναι τώρα παρόν.

 topontiki

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"