Βουλευτικές Εκλογές 2012: Έγκυρες ή Άκυρες; ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ!

Σχετικό: Η μη αυτοδυναμία στις εκλογές και η περίπτωση της επανάληψης τους

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με το Σύνταγμα των Ελλήνων, το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και θεμέλιο του είναι η λαϊκή κυριαρχία.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του Πολιτεύματος και εκλέγεται από τη Βουλή, για περίοδο πέντε ετών, η οποία αρχίζει από την ορκωμοσία του.

Οι βουλευτές είναι αντιπρόσωποι του Έθνους και εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα. Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Επικράτεια και η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική, ενώ η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. 

Ο Πρωθυπουργός και τα μέλη της κυβέρνησης διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλοι τους πρέπει να έχουν την έγκριση της Βουλής, δηλαδή πρέπει να απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη της.

Τι σημαίνουν όλα αυτά σε απλά ελληνικά;;; 

Ότι στην Ελλάδα έχουμε μια αντιπροσωπευτική (έμμεση) δημοκρατία, όπου εμείς διαλέγουμε αντιπροσώπους και αυτοί, (με το αζημίωτο φυσικά) ασχολούνται για λογαριασμό μας με τα υπόλοιπα: Επιλογή Προέδρου Δημοκρατίας, έγκριση και πολιτικό έλεγχο της κυβέρνησης, νομοθετική εργασία κλπ.  

Μόνο που αυτή η δημοκρατία εχει καταργηθεί και το πολίτευμα εχει ανατραπεί. Από που προκύπτουν αυτά ; Από τα ακόλουθα:

Στις 17 Ιουνίου 2012, κλιθήκαμε οι εκλογείς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ΠΔ  72/ΦΕΚ Α125)  για την εκλογή Βουλευτών. Τελικά όμως εκλογή δεν έγινε, καθώς ως εκλογικό σώμα δεν είχαμε το δικαίωμα να εκφράσουμε την προτίμησή μας σε συγκεκριμένους υποψήφιους, παρότι σε όλα τα ψηφοδέλτια των 56 εκλογικών περιφερειών που μας έχουν δοθεί, υπήρχαν πάρα πολλά ονόματα.

Κατόπιν τούτου, είναι αυτονόητο ότι στις 17 Ιουνίου δεν  διεξάχθηκαν  βουλευτικές εκλογές και δεν εκτελέστηκε το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.  Είναι αυτονόητο επίσης, ότι αυτή την στιγμή το Έθνος δεν έχει αντιπροσώπους, καθώς  η λαϊκή θέληση ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας (η οποία πρέπει να  διασφαλιστεί σε κάθε περίπτωση), δεν έχει εκδηλωθεί.

Παρά ταύτα όμως, δηλαδή παρότι το εκλογικό σώμα δεν εξέλεξε ούτε ένα βουλευτή,  σήμερα και μάλιστα μετά από όρκο πίστης στο δημοκρατικό πολίτευμα και υπακοής στο  Σύνταγμα,  300 άτομα θα αναλάβουν βουλευτικά καθήκοντα.

Και η ερώτηση είναι: ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να κάνουν κάτι τέτοιο; Ποιος τους έχει εκλέξει την Κυριακή 17 Ιουνίου όταν άρχισε η θητεία τους και από απλή περιέργεια, ποιοι είναι αυτοί που τους έχουν προτείνει ως υποψήφιους σε αυτές τις εκλογές (Άρθρο 32 Π.Δ. 26/2012); Πιο συγκεκριμένα αν θέλετε, πόσους σταυρούς προτίμησης έλαβε ο καθένας και από ποια εκλογικά τμήματα και ποιοι είναι οι 12 εκλογείς της περιφέρειας τους, οι οποίοι τους έχουν προτείνει; Αν δεν έχουν αυτό-προταθεί  βεβαίως.

Χριστίνα Σαλεμή, ενεργούσα κάτ΄εντολή του αρθ.120 του Συντάγματος.

Σχετικά με το θέμα, δείτε και την επιστολή αυτή : ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: ΕΓΚΥΡΕΣ Ή ΑΚΥΡΕΣ;

Οι επικαλούμενες διατάξεις :

ΣΥΝΤΑΓΜΑ 

Άρθρο 1

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.

3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους  και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 30

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του Πολιτεύματος. Εκλέγεται από τη Βουλή για περίοδο πέντε ετών, όπως ορίζεται στα άρθρα 32 και 33.

Άρθρο 51

2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.

3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει. Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα.

5. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική.

Άρθρο 52

Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Νόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής.

Άρθρο 53

1. Οι βουλευτές εκλέγονται για τέσσερα συνεχή έτη που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών. Μόλις λήξει η βουλευτική περίοδος, με προεδρικό διάταγμα, που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, διατάσσεται η διενέργεια γενικών βουλευτικών εκλογών μέσα σε τριάντα ημέρες και η σύγκληση της νέας Βουλής σε τακτική σύνοδο μέσα σε άλλες τριάντα ημέρες από αυτές.

Άρθρο 59

1. Οι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους δίνουν στο Βουλευτήριο και σε δημόσια συνεδρίαση τον ακόλουθο όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

Άρθρο 63

1. Οι βουλευτές, για την άσκηση του λειτουργήματός τους, δικαιούνται από το Δημόσιο αποζημίωση και δαπάνες· το ύψος τους καθορίζεται με απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής.

2. Οι βουλευτές απολαμβάνουν συγκοινωνιακή, ταχυδρομική και τηλεφωνική ατέλεια, που η έκτασή της καθορίζεται με απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής.

Άρθρο 37

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει τον Πρωθυπουργό και, με πρότασή του, διορίζει και παύει τα λοιπά μέλη της Κυβέρνησης και τους Υφυπουργούς.

 Άρθρο 38

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαλλάσσει από τα καθήκοντά της την Κυβέρνηση, αν αυτή παραιτηθεί, καθώς και αν η Βουλή αποσύρει την εμπιστοσύνη της κατά το άρθρο 84.

Άρθρο 84

1. Η Κυβέρνηση οφείλει να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την ορκωμοσία του Πρωθυπουργού, η Κυβέρνηση υποχρεούται να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής και μπορεί να τη ζητεί και οποτεδήποτε άλλοτε. Η Βουλή, αν έχουν διακοπεί οι εργασίες της κατά το σχηματισμό της Κυβέρνησης, καλείται μέσα σε δεκαπέντε ημέρες να αποφανθεί για την πρόταση εμπιστοσύνης.

2. Η Βουλή μπορεί με απόφασή της να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από την Κυβέρνηση ή από μέλος της. Πρόταση δυσπιστίας μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο εξαμήνου αφότου η Βουλή απέρριψε πρόταση δυσπιστίας. Η πρόταση δυσπιστίας πρέπει να είναι υπογραμμένη από το ένα έκτο τουλάχιστον των βουλευτών και να περιλαμβάνει σαφώς τα θέματα για τα οποία θα διεξαχθεί η συζήτηση.

Άρθρο 120

1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.

2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.  Πηγή: Σύνταγμα της Ελλάδας – Βικιθήκη

Άρθρο 32 (Άρθρο 32 Π.Δ. 26/2012) Πρόταση υποψηφίων

1. Οι υποψήφιοι προτείνονται από τους εκλογείς κάθε εκλογικής περιφέρειας. Η πρόταση είναι γραπτή και υπογράφεται, το λιγότερο, από δώδεκα εκλογείς. Την πρόταση πρέπει να αποδεχτεί εγγράφως ο ίδιος ο προτεινόμενος, ή ο σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου αυτού πληρεξούσιός του. Οι υποψήφιοι έχουν το δικαίωμα επίσης να προτείνουν εγγράφως την υποψηφιότητά τους οι ίδιοι προσωπικά ή με τον παραπάνω πληρεξούσιό τους.

5. Στην πρόταση επισυνάπτονται για κάθε υποψήφιο γραμμάτιο δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας για κατάθεση χρηματικού ποσού εκατόν σαράντα έξι € και εβδομήντα τεσσάρων λεπτών (146,74). Το χρηματικό αυτό ποσό αποτελεί έσοδο του τακτικού προϋπολογισμού και είναι δυνατό να αυξομειώνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών.

7. Αν λείπουν οι δώδεκα υπογραφές εκλογέων ή η αποδοχή του προτεινόμενου ή η υπογραφή αυτού ή του πληρεξουσίου του ή τα γραμμάτια ή κάποιο από τα στοιχεία της παραγράφου 3, η πρόταση είναι απαράδεκτη.

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 72 (ΦΕΚ Α΄125)

Διάλυση της Βουλής, προκήρυξη εκλογής Βουλευτών και σύγκληση της νέας Βουλής.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη: 1. Τις διατάξεις των άρθρων 35 παρ. 2 περίπτ. γ ́ και 37 παρ. 3 εδάφ. τρίτο του Συντάγματος. 2. Το γεγονός ότι: α) οι διερευνητικές εντολές που δόθηκαν στους αρχηγούς των πρώτου, δεύτερου και τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων δεν τελεσφόρησαν, β) κατά τη σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων στις 15 Μαΐου 2012 επιβεβαιώθηκε η αδυναμία σχηματισμού Κυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, γ) απέτυχαν οι προσπάθειες σχηματισμού Κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της Βουλής για τη διενέργεια εκλογών και δ) αναθέσαμε στον Παναγιώτη Πικραμμένο, Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, το σχηματισμό Κυβέρνησης ευρύτερης αποδοχής για να διενεργήσει εκλογές, αποφασίζουμε:

Διαλύουμε τη Βουλή της ΙΔ ́ Περιόδου Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, καλούμε τους εκλογείς για την εκλογή Βουλευτών στις 17 Ιουνίου 2012, ημέρα Κυριακή, και συγκαλούμε τη Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές στις 28 Ιουνίου 2012, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.00.

Στον Υπουργό Εσωτερικών αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

Αθήνα, 19 Μαΐου 2012

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΘ. ΠΙΚΡΑΜΜΕΝΟΣ

http://www.et.gr/

φωτογραφία από:  akritas-history-of-makedonia.blogspot.com

Σχετικά ερωτήματα: 


1. Τι προβλέπει ο εκλογικός νόμος;

Η ρύθμιση είναι ρητή και υποχρεωτική. «Σε περίπτωση που οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται μέσα σε δεκαοκτώ μήνες από τις προηγούμενες, δεν εφαρμόζονται για τις εκλογές αυτές οι περί εκλογής βουλευτών με σταυρό προτιμήσεως διατάξεις του παρόντος, αλλά οι περί σειράς καταλήψεως εδρών διατάξεις (λίστα) του Π.Δ. 152/1985».

Η πρόβλεψη αφορά τη «διενέργεια» και όχι την «προκήρυξη» των εκλογών.

Αυτό σημαίνει ότι η τελευταία Κυριακή κατά την οποία, εάν γίνουν εκλογές, θα ισχύσει η λίστα είναι η 15η Μαρτίου.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η Βουλή θα πρέπει να διαλυθεί στο διάστημα μεταξύ 15 και 20 Φεβρουαρίου.

2. Έχουν γίνει ποτέ εκλογές με λίστα;
Ναι, το 1985. Τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου είχε αλλάξει τον εκλογικό νόμο και είχε προχωρήσει στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης, ανεξάρτητα από το χρόνο προκήρυξης των εκλογών.Αμέσως μετά ο νόμος άλλαξε ξανά και επανήλθε ο σταυρός για τις εκλογές του 1989.

3. Τι διαφορά έχει η λίστα σήμερα από εκείνη του 1985;
Στον εκλογικό νόμο του 1984 η λογική ήταν πως με την κατάργηση του σταυρού προτίμησης θα περιορίζονταν οι πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε υποψήφιους και ψηφοφόρους.

Σήμερα, η λίστα προβλέπεται ως μέσο προστασίας του βουλευτή από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες θα υποχρεωνόταν να αναλάβει ένα δυσβάστακτο κόστος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται προνόμιο υπέρ των οικονομικά ισχυρότερων.

4. Γιατί εφαρμόστηκε μόνο μία φορά;Η Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του 1985 έδειξε πως τα αποτελέσματα δεν ήταν τα προσδοκώμενα. Το ρουσφέτι και οι εξυπηρετήσεις δεν περιορίστηκαν, ούτε υλοποιήθηκε η προσδοκία ότι τα κόμματα θα προχωρούσαν στον εσωτερικό εκδημοκρατισμό των λειτουργιών τους.

5. Ποιες είναι οι συνέπειες της εκλογής με λίστα στη σύνθεση της Βουλής;
Αν και έως τώρα έχει εφαρμοστεί μία μόνον φορά, η λίστα περιορίζει σημαντικά την ανανέωση του Κοινοβουλίου.

Στη Βουλή που αναδείχθηκε από τις εκλογές του 1985, άλλαξαν μόλις 48 από τους 300 βουλευτές - ο μικρότερος αριθμός από όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου. Στην περίπτωση που η σειρά εκλογής των κομμάτων παραμείνει η ίδια, η συντριπτική πλειονότητα των εν ενεργεία βουλευτών θα επανεκλεγεί, με δεδομένο ότι -ακόμη κι αν δεν τηρηθεί η (άτυπη) αρχή της διατήρησης της σειράς εκλογής- οι αλλαγές που μπορεί να κάνει ο αρχηγός του κόμματος είναι περιορισμένες.

6. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της λίστας;
Θεωρητικά, μειώνει την άμεση εξάρτηση του βουλευτή από τον ψηφοφόρο και, με τον τρόπο αυτό, καταργεί το βασικό κίνητρο για πολιτική συναλλαγή στη βάση των προσωπικών εξυπηρετήσεων.

Επίσης, εξυγιαίνει τη διεξαγωγή της προεκλογικής εκστρατείας, που εστιάζεται σε ένα συναγωνισμό αρχών και κομμάτων και όχι στην προσωπική προβολή και τα «συντροφικά μαχαιρώματα» μεταξύ συνυποψήφιων του ιδίου κόμματος.

7. Και τα μειονεκτήματα;Πρώτο και βασικό τρωτό της εκλογής με λίστα είναι η μείωση της αντιπροσωπευτικότητας της ψήφου. Η προκαθορισμένη σειρά εκλογής καθιστά τους βουλευτές εξαρτημένους σε μέγιστο βαθμό από τη βούληση της κομματικής ηγεσίας για την επανεκλογή τους.

Στην ακραία εκδοχή, οδηγεί σε βουλευτές «διορισμένους» από τον αρχηγό, ενισχύοντας τον ήδη αρχηγικό χαρακτήρα των ελληνικών κομμάτων.

Η επιρροή του αρχηγού μετριάζεται από την ύπαρξη ενός ισχυρού κομματικού μηχανισμού, με θεσμικό ρόλο στην επιλογή των υποψήφιων βουλευτών. Και σε αυτή την περίπτωση, όμως, η λίστα ενισχύει τους μηχανισμούς και ευνοεί τα «παιδιά του κομματικού σωλήνα» έναντι εκείνων που έχουν κερδίσει τα πολιτικά τους διαπιστευτήρια στην κοινωνία.

8. Με ποια σειρά ορίζονται οι βουλευτές στη λίστα;
Με όποια αποφασίσει το κόμμα, καταθέτοντας τα ψηφοδέλτιά του στο Πρωτοδικείο. Δεν υπάρχει νομική δέσμευσηούτε για το εάν θα περιληφθούν οι εν ενεργεία βουλευτές ούτε για τη σειρά κατάταξης. Ωστόσο, θεωρείται ότι οι βουλευτές έχουν προβάδισμα και ότι, γενικά, η σειρά εκλογής των προηγούμενων εκλογών θα είναι και η σειρά της λίστας.

Εξαίρεση, απομάκρυνση ή αλλαγή σειράς επιβάλλει μια πολιτική αιτιολόγηση από την πλευρά του κόμματος, αφού παρακάμπτει την εκφρασμένη με τη σταυροδοσία βούληση των πολιτών.

9. Ποιος είναι ο ρόλος των αρχηγών στην κατάρτιση της λίστας;Αποφασιστικός. Η εξουσία τους ενισχύεται καθοριστικά, αφού η σειρά εκλογής καθίσταται αποκλειστικά δικό τους προνόμιο. Η άσκησή του, όμως, δεν είναι χωρίς παρενέργειες.

Για παράδειγμα, σε περίπτωση εκλογών με λίστα, ο κ. Καραμανλής θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τους γνωστούς «αντάρτες» της Ν.Δ. και με πρόσωπα που έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα με αρνητικό τρόπο.

Αν δεν κάνει αλλαγές, δεν θα έχουν ούτε οι πολίτες την ευκαιρία να του δώσουν μια διαφορετική και πιο συνεκτική Κ.Ο.

Αν «κόψει» κάποιους, θα πρέπει να εξηγήσει το κριτήριο ή να αναλάβει το κόστος προσωποποιημένων επιλογών.

Αντιστοίχως, ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα αναδεχθεί τη διαιώνιση των σημερινών συσχετισμών στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή την παρουσία μιας ισχυρής ομάδας βουλευτών που υποστήριξαν τον κ. Βενιζέλο. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έχει να αντιμετωπίσει αντιδράσεις και ερωτήματα για τα κριτήρια επιλογών και αποκλεισμών.

10. Ισχύει σήμερα λίστα;
Ναι, στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Οι βουλευτές Επικρατείας είναι σήμερα 12 και η συνταγματική πρόβλεψη αφορά έναν ανώτατο αριθμό 15 βουλευτών σε μια Βουλή των 300 εδρών.

Οι βουλευτές Επικρατείας στις πλείστες των περιπτώσεων μετακινούνται σε ψηφοδέλτια εκλογικών περιφερειών μετά την πρώτη θητεία τους.

Σε περίπτωση λίστας είτε δεν θα μετακινηθούν είτε θα τεθεί το ερώτημα σε ποια θέση θα τοποθετηθούν και ποιους θα εκτοπίσουν.

Ποια είναι τα συν και πλην για τη Ν.Δ.;
-Στο βαθμό που το κυβερνών κόμμα θεωρεί σωστές τις μετρήσεις που αναδεικνύουν σε «ισχυρό χαρτί» του το πρόσωπο του πρωθυπουργού, η λίστα το ευνοεί.

Η εφαρμογή της περιορίζει τη διάχυση του πολιτικού ενδιαφέροντος στα άλλα σημαντικά πρόσωπα -σε εθνικό και (πολύ περισσότερο) σε τοπικό επίπεδο- και εστιάζει τους προβολείς στα χαρακτηριστικά του ηγέτη. Η λίστα οδηγεί την προεκλογική εκστρατεία σε αναμέτρηση αρχηγών, με χαρακτηριστικά προσωπικής μονομαχίας.

-Το (εκάστοτε) κυβερνών κόμμα έχει περισσότερους βουλευτές από την αντιπολίτευση. Έχει επίσης στα χέρια του τη διοίκηση, διαθέτει στελέχη με θέσεις υπουργών και υφυπουργών σχεδόν σε κάθε νομό. Αυτό σημαίνει ότι η κινητοποίησή τους του δίνει ένα σχετικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του, αφού διαθέτουν -εκ των πραγμάτων- ισχυρότερους μηχανισμούς σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο.

Εκλογές με σταυρό τους υποχρεώνουν να ενεργοποιήσουν στο μέγιστο αυτούς τους μηχανισμούς, αφού έτσι κρίνεται η εκλογή αλλά και η σειρά εκλογής, δηλαδή η δύναμή τους στο εσωκομματικό χρηματιστήριο των στελεχών.

Εκλογές με λίστα είναι «εκλογές του καναπέ», οι υποψήφιοι δεν έχουν κίνητρο για να δραστηριοποιηθούν και, επομένως, το κυβερνών κόμμα χάνει αυτό το πλεονέκτημα.
.............
Από: http://www.e-tipos.com/newsitem?id=57686

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"