Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τελικά οι Ελληνες πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας;
Τους πολίτες ή τους εαυτούς τους;;;
Ο νέος υπουργός οικονομίας, κ. Γιάννης Στουρνάρας, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 1956. Τελείωσε το Δημόσιο Γυμνάσιο Φιλοθέης το 1974 και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978, όπου ήταν ενεργό μέλος της ΚΝΕ Νομικής. ...
Με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το οποίο και απέκτησε Master και Διδακτορικό με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική επέστρεψε από τις σπουδές του στο εξωτερικό και προσχώρησε ιδιεολογικά στο ΠΑΣΟΚ.
Είς εκ των πρωτεργατών του σημιτικού εκσυγχρονιστικού “μπλόκ”, το οποίο και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά ως στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη. Αναφανδόν υπέρμαχος της «μνημονιακής πολιτικής» πλέον, θεωρείται από τους πολιτικούς αρχηγούς της κυβέρνησης “ειδήμων” στα οικονομικά.
Ο Γιάννης Στουρνάρας ανέλαβε το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ως υπηρεσιακός υπουργός στην κυβέρνηση Πικραμένου.
Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών(ΙΟΒΕ). Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.
Ακολούθως μέχρι το 2004 και επί 4 έτη, ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής.
Αυτό που ουδείς αναφέρει όμως όταν μιλά για το βιογραφικό του είναι το «πέρασμά» του από την Εμπορική Τράπεζα, που παραδώθηκε στην Γαλλική Τράπεζα, και από την στιγμή εκείνη δεν μπορεί να βρεί την «περπατησιά» της στην Ελληνική οικονομία!
Σε μια περίοδο που οι Ελληνικές Τράπεζες, παραδιδόταν από τους «Σημιτάνθρωπους», η μία μετά την άλλη, σε ξένα κέντρα, με το πρόσχημα των διεθνών επενδυτών, που η επέλασή τους όμως, εκτός τις παρενέργειες στο Ελληνικό τραπεζικό Σύστημα, κατέστρεψε και τα ασφαλιστικά ταμεία των Εργαζομένων, με πρώτο και καλύτερο αυτό της Γενικής και το Μετοχικό Ταμείο Στρατού!
Το ίδιο διάστημα που μεσουρανούσε το άστρο του Στουρνάρα καθώς και των υπολοίπων «Σημιτάνθωπων» αξίζει να παρατηρήσετε, τι συνέβη με το δημόσιο χρέος και χωρίς μάλιστα να λάβουμε υπ όψιν τα λογιστικά τρυκ της δημιουργικής λογιστικής Σημίτη και της Goldman Sachs!
Το δημόσιο χρέος ώς ποσοστό του ΑΕΠ ανά χρονικό διάστημα έχουν ώς εξής :
To 1974 ήταν 22,5% του ΑΕΠ,
το 1981 ήταν 31,2% του ΑΕΠ,
το 1987 ήταν 56,1% του ΑΕΠ,
το 1990 ήταν 80,7% του ΑΕΠ,
το 1993 ήταν 111,6% του ΑΕΠ,
το 2004 ήταν 108,5% του ΑΕΠ, και
το 2008 ήταν 97,16% του ΑΕΠ
Πηγές : Απολογισμοί ελληνικού κράτους, Στατιστικά Δελτία Τράπεζας της Ελλάδος.
Δέν γνωρίζω εάν και κατά πόσον, από τις θέσεις ευθύνης τις οποίες κατείχε τότε, ο νέος σημερινός Υπουργός Οικονομίας, συμμετείχε στο “πάρτυ” της δημιουργίας του Ελληνικού χρέους (Δημόσιου ή Τραπεζικού), αλλά κάποια στιγμή θα το μάθουμε και αυτό, μιας και η ερευνητική ομάδα των AegeanTimes.gr ήδη επεξεργάζεται στοιχεία και ντοκουμέντα της Εποχής!
Ομως για προσέξτε τα παρακάτω:
Οι περίοδοι επί των οποίων συνέβησαν τα μοιραία κατά την άποψή μου “οικονομικά λάθη”, ή «λανθασμένες πολιτικές επιλογές» ή «πάρτι της αρπαχτής» ή τέλος πάντων , όπως θέλει ας τα ονομάσει κανείς , ήταν οι εξής :
Α) Επι προεδρίας του κ. Κώστα Σημίτη (ΠΑΣΟΚ, 1996-2004), στην πλέον διεφθαρμένη κυβέρνησης της μεταπολιτευτικής περιόδου, (βλέπε Α. Τσοχατζόπουλος με Αμυντικούς εξοπλισμούς, Μαντέλλης, Τσουκάτος, και πολλά άλλα), με τα σκάνδαλα της Siemens & του Χρηματιστηρίου, να δεσπόζουν.
Το πρώτο θα το «πληρώνουν» οι Έλληνες πολίτες για τα επόμενα 30-40 χρόνια, το δε δεύτερο, αυτό του Χρηματιστηρίου, κατά το οποίο, έγινε φοβερό ξέπλυμα χρήματος αποτελεί την τραγικότερη και συγκλονιστικότερη ανακατανομή εισοδημάτων στην Ελληνική κοινωνία, από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους.
Β) Επι προεδρίας Κώστα Καραμανλή (ΝΔ 2004-2009) με τους περίφημους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για τούς οποίους ακόμη αναζητείται οικονομικός απολογισμός (στο τμήμα των δαπανών). Και για τούς οποίους η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να επωμισθεί μία τόσο μεγάλη δαπάνη, ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος.
Γ) Επί προεδρίας Γιωργάκη Α. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ 2009-2011), λίγο πολύ, τα περισσότερα είναι γνωστά γι` αυτόν. Υπήρξε “εγκληματικά” ανεπαρκής (τουλάχιστον) σε όλη την πορεία του ως κυβερνήτης της χώρας, με πιο δραματική στιγμή το 2009, που ενώ μπορούσε να κάνει κινήσεις, οι οποίες, θα πάγωναν την κρίση χρέους στην Ελλάδα, δεν πήρε κανένα απολύτως μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή, απεναντίας θα έλεγα, για καθαρά ψηφοθηρικούς, και όχι μόνον, λόγους.
Εκ των υτέρων και πολύ αργά, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος , εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μην είχε μπει στο Μνημόνιο κατά την κατάθεση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία διερευνούσε τυχόν πολιτικές ευθύνες για το έλλειμμα του 2009. Αυτό βέβαια, το είπε κατόπιν εορτής και αφού είχε γίνει ήδη η ζημιά!
Ειδικότερα ανέφερε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει εάν στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009 λαμβάνονταν “μέτρα ανακοπής” της αύξησης του ελλείμματος.
Ο κ. Προβόπουλος επανέλαβε ότι είχε ενημερώσει εγκαίρως τόσο τον κ. Κ. Καραμανλή, όσο και τον κ. Γ. Παπανδρέου για το ύψος του ελλείμματος και είχε επιστήσει την προσοχή τους, στην ανάγκη λήψης μέτρων περιορισμού των δαπανών. Χαρακτήρισε δέ, “ατυχή” τη δήλωση Παπακωνσταντίνου περί Τιτανικού.
Όταν του τέθηκε το ερώτημα για το κατά πόσο θα μπορούσε να αποφευχθεί η κρίση μετά το 2009, ο κ. Προβόπουλος απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ομολογουμένως, ότι «ήταν πολύ δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο».
«Με ρωτήσατε αν στο τελευταίο τρίμηνο λαμβάνονταν μέτρα, αν αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να ελέγξουν την κατάσταση», ανέφερε ο διοικητής της ΤτΕ και συμπλήρωσε: «Όταν δημιουργηθεί μία δυναμική, η δυναμική αυτή πολύ δύσκολα ελέγχεται. Ασφαλώς θα μπορούσαν και θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ληφθούν πολύ γενναία, πολύ φιλόδοξα μέτρα που να ανακόψουν αυτήν τη δυσμενή δυναμική. Κάτι το οποίο δεν έγινε, όπως ξέρουμε όλοι».
Ο νέος Υπουργός Οικονομίας, επιλογή του κ. Α. Σαμαρά, υπήρξε “γέννημα θρέμμα” της περιόδου Σημίτη, μέλος του ΠΑΣΟΚ, υπέρ της εφαρμογής των μνημονίων, και βέβαια βαπτισθείς στην “κολυμβύθρα” του Τραπεζικού κατεστημένου, κατέστη σκληρός Τραπεζίτης και “βασιλικότερος” αυτών.
Ως νέος, ξεκίνησε κι αυτός ως μέλος της … ΚΝΕ και κατέληξε “βασιλικότερος των βασιλέων”, υποστηρικτής και θεματοφύλαξ των συμφερόντων της ολιγαρχίας των Ευρωπαίων τραπεζιτών!
Ο Τραπεζίτης τον οποίον επέλεξαν οι ξένοι και ντόπιοι Τραπεζίτες να τούς εκπροσωπήσει, θα παράγει τις … κατάλληλες πολιτικές πλέον, ως πολιτικός διαχειριστής της Τραπεζικής κρίσης χρέους, οι οποίες θα εξασφαλίζουν τον εναγκαλισμό των Τραπεζιτών με το κράτος, σε ένα “χορό του Ζαλόγγου”, για τον Ελληνικό λαό και τούς απογόνους του.
Αυτό το οποίο, μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, προσπαθούσαν οι Τραπεζίτες να πείσουν τον Ελληνικό λαό, ήταν ότι, στην χώρα μας υπήρξε “κρίση” εξ αιτίας της υπερχρέωσης του Ελληνικού δημοσίου, δηλ. υπήρχε μεγάλο Δημόσιο χρέος το οποίο αδυνατούσε να εξυπηρετήσει η Ελληνική οικονομία, εξ αιτίας του παραγόμενου ετήσιου ελλείμματος.
Εύλογα δημιουργούνται ερωτήματα και ερωτηματικά τα οποία χρήζουν απαντήσεων και μάλιστα άμεσα, όπως :
1. Εφ’όσον το Ελληνικό Δημόσιο είναι υπερχρεωμένο, πώς δανείζεται και συγχρόνως χορηγεί το σύνολο των χρημάτων στις Τράπεζες; Τιατί το υπερχρεωμένο ελληνικό δημόσιο παίρνει επιπλέον δάνεια 200 δισ. από την ΕΕ και το ΔΝΤ, για να “υποστηρίξει” τις Τράπεζες;;
2. Tο Ελληνικό δημόσιο κατ’αυτόν τον τρόπο αναλαμβάνει και την υποχρέωση να ξεπληρώσει τα “δανεικά” στους πιστωτές μας, την ΕΕ και το ΔΝΤ ;;;
3. Στην Ισπανία και στην Ιταλία η κρίση είναι κρίση των Τραπεζών, εκεί το Ισπανικό δημόσιο δεν δανείσθηκε για να βοηθήσει το Τραπεζικό του σύστημα, αλλά απευθείας η ΕΕ “δάνεισε” τις Ισπανικές Τράπεζες, για να επιτελούν το “θεάρεστο” έργο της επίσημης τοκογλυφίας, αποφεύγοντας προς το παρόν τα “μνημόνια”.
Βέβαια παραμένει άγνωστο, το ποίος, θα ξεπληρώσει αυτόν τον δανεισμό, το Ισπανικό δημόσιο! Δηλαδή οι Ισπανοί πολίτες ή οι Τραπεζίτες ;;;
4. Στην Κύπρο η κρίση είναι Τραπεζική, και εκεί το Κυπριακό δημόσιο δεν μεσολαβεί για την λήψη δανεικών από τις Κυπριακές Τράπεζες, αλλά απ’ευθείας ο φορέας (είτε ΕΕ, είτε Ρωσία), δανείζει τις Κυπριακές Τράπεζες, χωρίς εφαρμογή “μνημονίων”.
5. Είναι απορίας άξιον, πώς στην “μισή” Ευρώπη η κρίση είναι Τραπεζική, δηλαδή κρίση των Τραπεζών, (υπερχρέωση από λάθος επιλογές των Τραπεζιτών) και εδώ στην Ελλάδα βαφτίζεται η ανάλογη κρίση «κρίση του Δημόσιου»;;
6. Το ότι οι Τράπεζες σήμερα κρατούν τον “πλούτο” των καταθετών ανά την Ευρώπη, και δια αυτού "εκβιάζουν" τα κράτη, είναι αποτέλεσμα του ελλιπούς και όχι μόνον ελέγχου τους, και του “σφιχτού” εναγκαλισμού των με το κράτος, το οποίο αποτελεί μόνιμο και σταθερό πελάτη τους, με το υπερμέγεθες “αζημίωτο” τους.
Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τελικά οι Ελληνες πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας;
Τους πολίτες ή τους εαυτούς τους;;;
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.