Τα υψηλά αν ήταν ευανάγνωστα κι ευκολοπροσβάσιμα δεν θα ήταν υψηλά

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Πώς καταλήγω να μην είμαι ο εαυτός μου;

Πες ότι σαν άνθρωπος είμαι συνεπής και φιλότιμη, και ζώντας έτσι οι άλλοι με εκμεταλλεύονται. Έχω δύο δρόμους ως επιλογή: 

Ή θα συνεχίσω να είμαι ό,τι είμαι, τιμώντας τον εαυτό μου, αλλά την ίδια ώρα θα μου βγάζουν το γάλα που θήλασα οι λοιποί γ@μώντ@ς με. Ή θα γίνω σαν αυτούς…… «για να τους δείξω εγώ ποιον πέρασαν για κορόιδο»! (Ναι, σιγά το πλήγμα που τους έφερες που έγινες ίδιος κάφρος! Μην σου πω ότι τους έκανες και καλό, μιας και τους επιβεβαίωσες ότι δεν αξίζει τον κόπο να είναι κανείς καλός!!)

Πολύ ωραία τα λες κυρία μου, προτιμότερο είναι δηλαδή να ζήσω μια ζωή σαν κορόιδο; 

Να μην βρίσκω ησυχία ποτέ και πουθενά, να ζήσω μία ζωή μαχόμενος, αναζητώντας ένα τέλειο το οποίο δεν υπάρχει, να αφήνομαι βορά σε κάθε ηλίθιο να μού καταφέρει πλήγματα κλπ, κλπ.

Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι δύο ρότες στη ζωή…

... (Αίσθηση είναι, όχι γνώση. Δεν έχω ακόμα δει την τρίτη εκδοχή.. αλλά από την άλλη αν την είχα δει, δεν θα έκανα την μετάφραση.)

Αυτή η άλλη εκδοχή είναι να είσαι ο εαυτός σου χωρίς οι άλλοι να καταφέρνουν να σου φέρουν κανένα πλήγμα.

Το δύσκολο της ρότας αυτής είναι ότι δεν είναι μπρος στα μάτια σου με τη μορφή δρόμου, άρα δεν μπορείς να την διαλέξεις. Δεν είναι επιλογή. Είναι κατάκτηση (κατάληξη).

Κι έχω πάλι την αίσθηση ότι κατακτάς αυτή τη ρότα, καταλήγεις εκεί, διαβαίνοντας ΣΤΑΘΕΡΑ τον δρόμο «ζω σαν κορόιδο» (τη λανθασμένη μετάφραση του "ζω τιμώντας τον εαυτό μου").

Και ότι θα γίνει ξαφνικά.. μια μέρα θα ξυπνήσεις και δεν θα έχουν επίδραση οι λοιποί σε σένα.

(Χωρίς καν να την έχω ακουμπήσει τη ρότα, την διαισθάνομαι κάπως έτσι: 

Αν κάποιου η πράξη -δική του πράξη, εδώ είναι το κλειδί- δεν κάνει εμένα να νιώσω ταπεινωμένη, εκμεταλλευόμενη, πληγωμένη, τότε θα σημαίνει ότι αυτός ο κάποιος… δεν με ταπείνωσε, δεν με εκμεταλλεύτηκε, δεν με πλήγωσε.)

Υ.Γ. Με κλειδί ή χωρίς κλειδί, από μόνο του θα βρεθεί το καράβι στην συγκεκριμένη ρότα. 
Το μόνο που μπορεί να κάνει ο καπετάνιος είναι να επιμείνει σταθερά στην σωστή πορεία.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"