Το Ισραήλ είναι οι σύμμαχοί μας ... γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ότι έχουμε τον "εκλεκτό λαό των εβραίων" (κατά τα γραφάς) φίλο και συνοδοιπόρον... στα Μεγάλα σιωνιστικά παιχνίδια της Μ.Ανατολής; [Έτσι δεν είναι Αλέξη μας;]

Το ιστορικό της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ
Η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ έχει προϊστορία:

1. Η έξοδος του Ισραήλ προς τη Μεσόγειο, αλλά και ταυτόχρονα η εξάπλωση του ΝΑΤΟ προς τις αραβικές χώρες σηματοδοτήθηκε με την πρώτη κοινή στρατιωτική άσκηση που πραγματοποίησε το ΝΑΤΟικό παραμάγαζο του λεγόμενου Μεσογειακού Διαλόγου (ΜΔ), στο διάστημα 30 Οκτώβρη - 1 Νοέμβρη 2005.

2. Η πρώτη μεγάλη έξοδος της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ στη Μεσόγειο έγινε στις αρχές Φλεβάρη 2007 όταν πραγματοποιήθηκε άσκηση του Ισραήλ στο ελληνικό FIR, νότια της Κρήτης και σε απόσταση μέχρι 30 ν. μίλια από τις ακτές της, με τη συμμετοχή 25 μαχητικών αεροσκαφών του Ισραήλ, καθώς και αεροσκάφους εναέριου ανεφοδιασμού με καύσιμα. Μάλιστα, τότε από την ελληνική πλευρά, προβαλλόταν η διάσταση ότι παρέχοντας το ελληνικό FIR στην Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ δημιουργείται «ρήγμα» στη στρατιωτική συμμαχία Τουρκίας - Ισραήλ.


3. Η μεγαλύτερη «κοινή εκπαιδευτική άσκηση» των Πολεμικών Αεροποριών Ελλάδας και Ισραήλ έλαβε χώρα το διάστημα 28 Μάη - 12 Ιούνη 2008 με την ονομασία «Γκλόριους Σπάρταν» (Ενδοξος Σπαρτιάτης) και το σενάριο προέβλεπε την προσβολή στόχων σε μεγάλες αποστάσεις, φωτογραφίζοντας ένα ενδεχόμενο πλήγμα κατά του Ιράν. Σύμφωνα με τα επίσημα 
[Φώτο: Ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη σε παλιότερη στρατιωτική άσκηση] 
στοιχεία, στη διάρκεια της άσκησης πραγματοποιήθηκαν 120 έξοδοι ελληνικών μαχητικών και άλλες 120 έξοδοι ισραηλινών. Η απόσταση που διάνυσαν τα μαχητικά του Ισραήλ για να έρθουν στον ελληνικό εναέριο χώρο, στο πεδίο βολών Κρανέας στη Λάρισα, αντιστοιχεί στην απόσταση των 1.450 χιλιομέτρων μεταξύ Ισραήλ και Νατάζ, περιοχής του Ιράν όπου βρίσκονται οι στοχοποιημένες από τους Ισραηλινούς πυρηνικές εγκαταστάσεις. ...

Σχετικό: Το παρασκήνιο της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τον Σιμόν Πέρες

4. Κοινή στρατιωτική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ, έγινε το διάστημα 20-30 Ιούνη 2011 στη Θεσσαλία με τη συμμετοχή 5 ελικοπτέρων του Ισραήλ («Απάτσι AH-64D», «Saraf» και μεταφορικά «S-70A-55», «Yanshuf-3») καθώς και αντίστοιχες ελληνικές μονάδες της Αεροπορίας Στρατού και της Πολεμικής Αεροπορίας. Η συγκεκριμένη άσκηση ήταν συνέχεια της άσκησης «Morning Wind» (Πρωινός Ανεμος) που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνη και τον Οκτώβρη του 2010 στην Πελοπόννησο και στο Ιόνιο Πέλαγος. Σε πολεμικό πεδίο για τις ανάγκες εκπαίδευσης της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ, μετατράπηκε το διάστημα 11-15 Οκτώβρη 2010 μεγάλη περιοχή της Πελοποννήσου, με επίκεντρο το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας και τον άξονα Κρήτη, Κύθηρα, Καλαμάτα, δυτική Πελοπόννησος. Ηταν το δεύτερο σκέλος της άσκησης «Μίνωας 2010», η οποία υποτίθεται ότι διακόπηκε, αφού είχε βέβαια πραγματοποιηθεί το κύριο μέρος της, μετά το μακελειό των Ισραηλινών την 1η Ιούνη κατά της νηοπομπής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.

5. Γενική εφαρμογή της «στρατηγικής συνεργασίας» Ελλάδας - Ισραήλ και ενσωμάτωσης της Ελλάδας στο δόγμα ασφάλειας του κράτους του Ισραήλ, αποτέλεσε η ελληνική εμπλοκή στα τέλη Ιούνη 2011 στην ισραηλινή επιχείρηση απαγόρευσης του στολίσκου με ανθρωπιστική βοήθεια να προσεγγίσει την αποκλεισμένη παλαιστινιακή περιοχή της Λωρίδας της Γάζας. Δεν είναι μόνο η απαγόρευση απόπλου από ελληνικά λιμάνια οποιουδήποτε πλοίου με αυτό τον προορισμό, αλλά και η μετατροπή συνολικά της Ελλάδας και του θαλάσσιου χώρου που την περιβάλλει σε «ζώνη ασφάλειας» του Ισραήλ. Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε μέσω του αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος, πως «θα υπάρχει συνεχής ηλεκτρονική επιτήρηση του ευρύτερου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου για την καταγραφή, όπου τούτο είναι δυνατό, των κινήσεων πλοίων που τυχόν θα συμμετάσχουν σε ανάλογη κίνηση».

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΙΣΡΑΗΛ
Άμεση εμπλοκή και στήριξη στα σχέδια πολέμου

Ολοκληρώθηκε την Παρασκευή η νέα αεροπορική άσκηση συνεκπαίδευσης στη Λάρισα, με προσομοίωση ενδεχόμενης επίθεσης στο Ιράν
Την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του Ισραήλ και των «συμμαχικών» ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για ένα ενδεχόμενο πλήγμα κατά του Ιράν, σηματοδοτεί η νέα αεροπορική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ που έγινε την περασμένη βδομάδα στη Λάρισα, με τη συμμετοχή 10 ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών τύπου «F-16 Ι» και άλλων εναέριων μέσων.
Η συγκεκριμένη άσκηση, όπως και προηγούμενες, παραπέμπει σε ετοιμασία της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ για επίθεση στο Ιράν. Για τις ανάγκες ενός τέτοιου σεναρίου χρησιμοποιήθηκε το Πεδίο Βολής Κρανέας, το οποίο προσομοιώνει την απόσταση ανάμεσα στο Ισραήλ και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην άσκηση προβλεπόταν και προσομοίωση με πλήγματα κατά υπόγειων εγκαταστάσεων σε μεγάλο βάθος.
Η άσκηση δίνει συνέχεια στην πολεμική προετοιμασία του Ισραήλ και έγινε σε «ανταπόδοση» της περσινής μεταστάθμευσης ελληνικών μαχητικών «F-16» από τη Λάρισα σε βάση στην έρημο Νεγκέβ του Ισραήλ και της κοινής άσκησης που πραγματοποιήθηκε εκεί. Στην πραγματικότητα, οι κοινές ασκήσεις Ελλάδας - Ισραήλ δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή το προηγούμενο διάστημα, στο πλαίσιο της στενής στρατιωτικής συνεργασίας.
Στις αρχές Σεπτέμβρη 2012 πραγματοποιήθηκε στη νοτιοανατολική Κρήτη κοινή ελληνο-ισραηλινή άσκηση έρευνας και διάσωσης μάχης σε εχθρική περιοχή (CSAR) με τη χρήση ελληνικών ελικοπτέρων, «Super Puma» και «Αpache», καθώς και ισραηλινών «Black Hawk» και «Αpache». Επίσης, τον Ιούλη του 2012 δύο κορβέτες του ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού πραγματοποίησαν ασκήσεις βολών στο Πεδίο Βολών «Καράβια» στο Μυρτώο Πέλαγος.

Σύμπραξη στο ιμπεριαλιστικό δόγμα

Θυμίζουμε πως στις αρχές Νοέμβρη του 2011, στη διάρκεια επίσκεψης του τότε υπουργού Άμυνας  Π. Μπεγλίτη, στο Ισραήλ, υπογράφτηκε «επιχειρησιακό μνημόνιο» μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ. Υπενθυμίζεται ακόμα ότι στις 5 Σεπτέμβρη, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας  Π. Παναγιωτόπουλος, στη διάρκεια επίσκεψής του στο Ισραήλ εξέφρασε την πλήρη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στο «δόγμα ασφάλειας» του Ισραήλ μετά τη συνάντηση που είχε στην Ιερουσαλήμ με τον πρωθυπουργό Μπ. Νετανιάχου.
Ειδικότερα για τα ζητήματα στρατιωτικής συνεργασίας, ο Ελληνας υπουργός προανήγγειλε ενίσχυση των επικίνδυνων για το λαό διμερών σχέσεων «μεταξύ των άλλων και στην παραγωγή εξοπλιστικού υλικού, σε κοινά στρατιωτικά προγράμματα, σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και σε άλλους τομείς».
Η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ, που τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, αποτελεί μέρος της λεγόμενης «στρατηγικής συνεργασίας» των δύο χωρών, η οποία αναφέρεται σ' ένα ευρύτερο πλέγμα πολιτικοοικονομικών δραστηριοτήτων και συνδέεται με την εμπέδωση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Ταυτόχρονα, υπάρχει σχεδιασμός για ελληνο-ισραηλινές ασκήσεις και στο έδαφος της Βουλγαρίας, κάνοντας σαφές ότι το παιχνίδι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών φθάνει μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και τον Καύκασο, όπου το Ισραήλ έχει προνομιακές σχέσεις, στρατιωτικής και πολιτικής συνεργασίας, με την κυβέρνηση της Γεωργίας, αλλά και με το Αζερμπαϊτζάν. Μάλιστα, υπάρχουν κατά καιρούς δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για χρήση αεροδρομίων επί του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν για ένα ενδεχόμενο πλήγμα κατά του Ιράν.

Μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για τους λαούς

Οι ασκήσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με το Ισραήλ είναι μέρος του ευρύτερου καταμερισμού καθηκόντων που έχουν κάνει τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία. Οι προθέσεις του ΝΑΤΟ για διεύρυνση του ρόλου του στη Μεσόγειο και στην ευρύτερη ενδοχώρα της, στη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έχουν καταγραφεί και στις αποφάσεις των τελευταίων Συνόδων Κορυφής του. Αυτές εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Το βάθεμα της συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ σηματοδοτεί την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις, από όπου τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί της περιοχής.
Είναι φανερό ότι η ελληνο-ισραηλινή συνεργασία είναι μέρος της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής που αποτυπώνεται στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο σαφώς προβλέπει την ακόμα μεγαλύτερη, πιο άμεση διείσδυσή του στη Μέση Ανατολή και επιβολή του σχεδίου περί «νέας Μέσης Ανατολής». Ταυτόχρονα, δίνει το έδαφος για διευρυμένο ρόλο του Ισραήλ στη Μεσόγειο και εμπεδώνεται στην πράξη το δόγμα της «ενεργειακής ασφάλειας», που το ΝΑΤΟ έχει αναγάγει σε στρατηγική του επιδίωξη.

Η Σούδα είναι «μαγνήτης» του πολέμου
Αποσπάσματα της ομιλίας του Ελ. Βαγενά, μέλους της ΚΕ και υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ σε εκδήλωση στα Χανιά την περασμένη Τετάρτη με θέμα «Οι εξελίξεις στη Συρία και στη Μέση Ανατολή, ο ρόλος της βάσης της Σούδας και οι θέσεις του ΚΚΕ»


Από κινητοποίηση του λαϊκού κινήματος πέρσι το
Μάρτη έξω από τη βάση της Σούδας
Μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Επιτροπή Χανίων του ΚΚΕ, οΕλισαίος Βαγενάς σημείωσε: «Οι κομμουνιστές θεωρούμε την ταξική πάλη ως την κινητήρια δύναμη κάθε κοινωνικής εξέλιξης! Ωστόσο, δεν πρέπει να αμελούμε πως η ταξική πάλη πρέπει να αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένα κι αυτό συμβαίνει σ' εκείνο το βαθμό που παίρνονται υπόψη και τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, των διεθνών εξελίξεων, τα οποία βρίσκονται σε άμεση αλληλεξάρτηση και με τις εξελίξεις στο εσωτερικό της κάθε χώρας.(...)
Το έργο μας αυτό δεν είναι, βέβαια, καθόλου εύκολο, γιατί, όπως έγραφε ο Β. Ι. Λένιν, ο ηγέτης της Οχτωβριανής Επανάστασης, της οποίας τα 95 χρόνια θα τιμήσουμε σε λίγες μέρες, στις 7 του Νοέμβρη: "Η άγνοια από μέρους των μαζών του πληθυσμού της εξωτερικής πολιτικής είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από την άγνοια στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής... Η εξαπάτηση των λαϊκών μαζών όσον αφορά τις "υποθέσεις" της εξωτερικής πολιτικής έχει οργανωθεί αριστοτεχνικά (...) Εκατομμύρια αντίτυπα των αστικών εφημερίδων χύνουν παντού το δηλητήριο της απάτης" (Β. Ι. Λένιν. "Η εξωτερική πολιτική της ρωσικής επανάστασης", "Απαντα", τ. 32, σελ. 335).
Σήμερα η επιχείρηση αποβλάκωσης του λαού έχει γίνει ακόμη πιο επιστημονική, απ' ό,τι πριν 95 χρόνια, όταν τα έγραφε αυτά ο Λένιν. Σήμερα, χάρη στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, στο Ιντερνετ, ο όγκος της πληροφόρησης και της ιδεολογικο-πολιτικής "πλύσης του εγκεφάλου" λαμβάνει αριστουργηματικά χαρακτηριστικά. Στο σχεδιασμό και εκτέλεση των ιμπεριαλιστικών πολέμων υπάρχει όχι μόνον η στρατιωτική πλευρά, η "επιχειρησιακή" πλευρά, όπως λένε οι στρατιωτικοί, αλλά και πολλές ακόμη. Ανάμεσα σ' αυτές και η πλευρά της πολιτικο-ψυχολογικής προετοιμασίας του λαού για τη συμμετοχή της χώρας σ' έναν τέτοιο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να πειστεί ο λαός για την αναγκαιότητα να στηρίξει τον πόλεμο. Εδώ αξιοποιούνται τόσο τα παλαιότερα "εργαλεία", όπως η επίκληση της "πατρίδας", των "συμφερόντων" της, αλλά και νεότερα. Να θυμίσω ορισμένα:
Για να σταματήσει η "εθνοκάθαρση" και για δήθεν "ανθρωπιστικούς λόγους" (μας έλεγαν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας).
"Ενάντια στην τρομοκρατία" και "για να σταματήσουν οι γυναίκες να φοράνε την μπούργκα" (μας έλεγαν στον πόλεμο στο Αφγανιστάν).
"Για να μη γίνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής" (στον πόλεμο του Ιράκ).
'Η ακόμη και "για να στηριχθεί η Αραβική Ανοιξη" (μας είπαν στη Λιβύη, αλλά και τώρα με αφορμή τις αιματηρές εξελίξεις και στη Συρία).
Πρόκειται για επιχειρήματα των αστικών κυβερνήσεων και ΜΜΕ, των επιτελείων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που σε μεγάλο βαθμό αναπαράγουν μέσα στα λαϊκά στρώματα και οι διάφορες "αριστερές" δυνάμεις, δηλαδή οι δυνάμεις του οπορτουνισμού.
Βέβαια, είναι από τώρα γνωστό πως στα επόμενα χρόνια οι ιμπεριαλιστές θα επικαλεστούν νέα, ευφάνταστα προσχήματα για τις επεμβάσεις και τους πολέμους. Οποιος διαβάσει τη "νέα στρατηγική αντίληψη" του ΝΑΤΟ θα βρει εκεί διάφορα ..."λουλούδια", περί δήθεν "νέων" και "ασύμμετρων απειλών", τα οποία πλέον μπορούν να χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ, όπως: Κυβερνοεπιθέσεις, πειρατεία, "τρομοκρατία", διάδοση των βαλλιστικών και πυρηνικών όπλων, "ενεργειακή ασφάλεια", κλιματικές αλλαγές, μετανάστευση, έλλειψη νερού κ.ά.
Το Κόμμα μας, τόσο στις περιπτώσεις των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, όσο και στον πρόσφατο της Λιβύης, αλλά και σ' αυτόν που ετοιμάζεται ενάντια σε Συρία - Ιράν, αρνήθηκε με αποφασιστικότητα να αποδεχτεί τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα. Καλούμε τους εργαζόμενους να "μην τσιμπήσουν" στο όποιο "δόλωμα" τους πετάξουν τα παράσιτα οι καπιταλιστές, για να τους σύρουν στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ομως, για να μην περάσουν αυτά τα σχέδια, πρέπει οι κομμουνιστές, κάθε συνεπής αντιιμπεριαλιστής αγωνιστής, να βοηθήσει, ώστε να κάνουμε "φύλλο και φτερό" τα επιχειρήματα των ιμπεριαλιστών, αλλά και τους φόβους που σπέρνουν. Να δείξουμε τις πραγματικές αιτίες του πολέμου.
Ας αναρωτηθούμε: Είναι δυνατόν οι μονάρχες, οι πρίγκιπες της Σαουδικής Αραβίας και οι διάφοροι εμίρηδες να ενδιαφέρονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα των Σύρων; Είναι δυνατόν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, που σφάγιασαν τόσους και τόσους λαούς, να ξημεροβραδιάζονται τώρα με το "άγχος" δήθεν της "αποκατάστασης της δημοκρατίας" στη Συρία; Είναι δυνατόν η τουρκική ηγεσία, που εδώ και κοντά 40 χρόνια κατέχει στρατιωτικά το 40% ενός ανεξάρτητου κράτους-μέλους του ΟΗΕ, της Κύπρου, να αποζητά την ειρήνη και την ευημερία του συριακού λαού;
Οι εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι βαθιές, εκρηκτικές και διαμορφώνουν μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, με τεράστιες συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων, θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.

Για τις εξελίξεις στη Συρία

[Φώτο:Από αντιμπεριαλιστική συγκέντρωση στη Λάρισα που
έγινε την Τετάρτη ενάντια στα ΝΑΤΟικά στρατηγεία και
την κοινή στρατιωτική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ]

Σαφώς και τα γεγονότα που ξεκίνησαν πριν ενάμισι χρόνο στη Συρία είχαν τη ρίζα τους στο εσωτερικό της χώρας. Στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που βιώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων, που προωθούνται προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης και με στόχο την ενσωμάτωση στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Σχεδόν ταυτόχρονα, όμως, εκδηλώθηκε και η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας από ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία.
Εγινε φανερό πως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ ενδιαφέρονταν για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση του συριακού αστικού καθεστώτος, που αντιτίθεται ανάλογα με τις εξελίξεις στις ιμπεριαλιστικές θέσεις και σχεδιασμούς στην περιοχή και αποτελεί σύμμαχο δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο κ.α. που συγκρούονται με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα εδάφη της Συρίας είναι κάτω από ξένη (ισραηλινή) κατοχή!
Η αποδυνάμωση αυτού του καθεστώτος ή ακόμη και η ανατροπή του συνδέεται με την προσπάθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ να βάλουν εμπόδια στις ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, της Κίνας και της Ρωσίας, που διατηρούν στενές σχέσεις με Ιράν και Συρία. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι 2 χώρες έχουν βάλει ήδη 3 φορές "βέτο" στον ΟΗΕ ενάντια στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Μια τέτοια επέμβαση μπορεί να ανοίξει την "όρεξη" σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν, με το πρόσχημα του πυρηνικού του προγράμματος. Μπορεί ακόμη να οδηγήσει σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής και σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Σ' αυτές τις συνθήκες το Κόμμα μας συγκεντρώνει την προσοχή στο κύριο, που αυτή τη στιγμή είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της χώρας μας. Η αντίθεσή μας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, που ξετυλίγεται στη Συρία, ή σε ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα μας απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών. Οι εξελίξεις στη Συρία είναι υπόθεση του λαού της. Αυτός έχει την ευθύνη να αποφασίσει για την πορεία της χώρας του.

Οι γενικότερες προθέσεις των ιμπεριαλιστών

Οι εξελίξεις αυτές σχετίζονται με γενικότερες αναδιατάξεις στην περιοχή που συνδέονται και με το ιμπεριαλιστικό σχέδιο για τη "Νέα Μέση Ανατολή", με τις αλλαγές που γίνονται στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, με την προσπάθεια αναδιοργάνωσης του αστικού συστήματος, ώστε να αντιστοιχηθεί στις σημερινές ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας (...)
Η κατάσταση αυτή εκτυλίσσεται σε συνθήκες βαθιάς, συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που αναζητούν κερδοφόρους δρόμους. Χαρακτηρίζεται από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης εντείνονται, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών δρόμων και μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένες πολεμικές αναμετρήσεις, ως συνέχεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων που εξαπέλυσαν το προηγούμενο διάστημα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Λιβύης (...).
Η σύγκρουση μπορεί στον έναν ή άλλο βαθμό να "αγκαλιάσει" ολόκληρη την περιοχή (Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, Περσικό κόλπο, Βαλκάνια, Κασπία).
Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, η κατάσταση ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου αξιοποιείται για την άμβλυνση των συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις.

Ο ρόλος της Σούδας

Στις εξελίξεις που διαδραματίζονται στην περιοχή μας, σημαντικό ρόλο, από την πλευρά των «επιχειρησιακών σχεδιασμών», παίζουν οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ σε Ελλάδα και Τουρκία, όπως κι αυτών στη Μ. Ανατολή.
Οι βάσεις αυτές είναι τα εφαλτήρια για την εξαπόλυση των επιθέσεων όταν αυτές βρίσκονται στην ενεργή φάση τους, ενώ όλο το διάστημα (πριν, κατά τη διάρκεια και μετά) χρησιμεύουν για τον ανεφοδιασμό, τη στάθμευση και γενικότερα τη στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων.
Χωρίς τις βάσεις οι επιχειρήσεις των ιμπεριαλιστών θα αντιμετωπίσουν μεγάλες δυσκολίες, που καταστούν επίφοβα τα αποτελέσματά τους. Θα το σκεφτόντουσαν διπλά και τρίδιπλα οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές να εξαπολύσουν επιθέσεις στηριζόμενοι μόνο στα αεροπλανοφόρα τους, στα στρατηγικά βομβαρδιστικά τους, που μπορούν να πετούν πολλές ώρες, αν δεν υπήρχε η βάση της Σούδας και οι άλλες βάσεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής.
Οχι τυχαία το Ιράν, που είναι στη δεδομένη φάση στήριγμα για τη Συρία, δήλωσε πως μια επίθεση κατά της Συρίας θα είναι και επίθεση κατά του Ιράν και πως σε μια τέτοια κατάσταση το Ιράν θα χτυπήσει τις βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Η φωτιά που βάζουν οι ιμπεριαλιστές θα πάρει έκταση και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα, για την Κρήτη, είναι μεγάλοι λόγω της εμπλοκής της ελληνικής κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.
Η Κρήτη και συγκεκριμένα η βάση της Σούδας απέχει από το Ιράν 2.000 χιλιόμετρα (2,5 χιλ. από την Τεχεράνη). Η εμβέλεια των ιρανικών πυραύλων «Σαντζίλ» φτάνει τα 2,5 χιλιάδες χιλιόμετρα. Ρωτάμε: Αξίζει για τα συμφέροντα των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων να βρίσκεται ο λαός της Κρήτης κάτω απ' αυτήν την υπαρκτή απειλή;
Η Σούδα κάθε άλλο παρά είναι ο "μαγνήτης" του συναλλάγματος, όπως στρεβλά το παρουσιάζουν ορισμένοι! Η Σούδα είναι ο μαγνήτης του πολέμου, της δυστυχίας, της καταστροφής, των αιματοχυσιών, που θα 'ρθουν αναπόφευκτα, αν δεν ξεσηκωθεί ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής μας!

ΟΧΙ στο φόβο και στα ψέματα της υποταγής!

Το ΚΚΕ μπροστά σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις προτάσσει την ανάγκη της πάλης για να μην εμπλακεί η Ελλάδα στο νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Γνωρίζουμε πως εδώ και μήνες συσσωρεύονται δυνάμεις στη Σούδα. Βλέπουμε πως η Ελλάδα πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια, παρά τις αντιδράσεις του ΚΚΕ και μαζικών φορέων, συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ. Μόνο αυτή τη βδομάδα 10 ισραηλινά αεροσκάφη "F16" συμμετέχουν σε άσκηση προσομοίωσης της επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, σε περιοχή της Θεσσαλίας.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να σταυρώσουν τα χέρια μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις! Το αντίθετο! Πρέπει να κινητοποιηθούν! Να απαιτήσουν:
Να κλείσει εδώ και τώρα η βάση της Σούδας και γενικότερα να μη χρησιμοποιηθεί ο εναέριος χώρος, τα εδάφη και οι θάλασσες της χώρας μας για το νέο πόλεμο. Να σταματήσουν τα στρατιωτικά γυμνάσια και γενικότερα η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Να μην τηρηθούν οι λεγόμενες "συμβατικές υποχρεώσεις" στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και γενικότερα να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση απ' αυτόν τον επικίνδυνο οργανισμό.

Ο δρόμος της «αριστερής λύσης» και ο πόλεμος

Γνωρίζουμε πως όταν το ΚΚΕ ασκεί κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μας εγκαλούν για εμπάθεια, για μεροληψία κλπ. Θα είμαστε, λοιπόν, εδώ όσο γίνεται πιο "αντικειμενικοί". Πάρτε υπόψη τα δεδομένα:
Εγινε ή δεν έγινε συνάντηση του κ. Τσίπρα με τους πρεσβευτές και διπλωμάτες των 20 ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών στις παραμονές εκλογών του Ιούνη; Εγινε! Τι ειπώθηκε εκεί;
Η όλη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους πρεσβευτές των χωρών της G20 έδωσε μια γεύση από το πρόσφατο παρελθόν και θύμισε πολύ τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, που τώρα τελευταία έχουμε απολέσει τα ίχνη του. Τα ίδια σλόγκαν περί "νέας πολυδιάστατης ενεργητικής φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής", οι ίδιες αναφορές στις "διεθνείς πρωτοβουλίες εκδημοκρατισμού του συστήματος των διεθνών σχέσεων" και στην ανάγκη "αναβάθμισης του ρόλου του ΟΗΕ".
Και την ίδια ώρα, ούτε κουβέντα για το ΝΑΤΟ. Τσιμουδιά! Το ΝΑΤΟ που τελευταία συνεδρίασε στο Σικάγο και πήρε νέες επικίνδυνες αποφάσεις επέκτασης της δράσης του, για την καταστολή κάθε δύναμης, κάθε λαού που διεκδικεί να πάρει την τύχη στα χέρια του. Εκκωφαντική ήταν και η σιωπή του κ. Τσίπρα για τη συνεχιζόμενη επέμβαση στη Συρία. Καμία αναφορά, λες και δεν καταστρώνονται αυτήν την περίοδο τα σχέδια στρατιωτικής επέμβασης στην περιοχή. Λες και σ' αυτήν την επέμβαση δεν σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί η αμερικανική βάση στη Σούδα, αλλά και γενικότερα τα λιμάνια, ο εναέριος χώρος, οι θάλασσες της χώρας μας! (...)
Καμία λύση, καμία διέξοδο δεν αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβερνητική του πρόταση για τα ζητήματα της ειρήνης και της ασφάλειας!
Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως οι δυνάμεις της λεγόμενης αριστεράς συμμετείχαν ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τέτοιες ήταν οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας όταν γινόταν ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ. Αυτές οι χώρες συμμετείχαν ενεργά! Μάλιστα στις "αριστερές" κυβερνήσεις συμμετείχαν και τα ΚΚ των χωρών αυτών, που σήμερα βρίσκονται στο ευρωπαϊκό οπορτουνιστικό μόρφωμα με τον τίτλο "Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς", μαζί με τον ΣΥΝ.

Η ΕΕ και το ...Νόμπελ Ειρήνης!

Πριν λίγες μέρες δόθηκε το βραβείο του Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ. Χιλιάδες εργαζόμενοι σ' όλον τον κόσμο ένιωσαν αηδία γι' αυτή την απόφαση. Το Κόμμα μας σημείωσε πως "είναι φρίκη και σαπίλα αυτό το βραβείο και γι' αυτούς που το έδωσαν και για εκείνους που θα το παραλάβουν", θυμίζοντας το ρόλο της ΕΕ στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και στους πιο πρόσφατους.
Τι βγήκε και δήλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι κακώς δόθηκε το βραβείο στην ΕΕ γιατί αυτή "ήταν πλήρως απούσα από τα βασικά μέτωπα αναταραχής στον κόσμο"! και τι ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Η ΕΕ "να γίνει παγκόσμια δύναμη (...) να αποδείξει ότι αξίζει αυτό το Βραβείο"! Δηλαδή από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα!
Εδώ μιλάμε για την ΕΕ που έχει φτιαχτεί από γεννησιμιού της, ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα (το 1951) κι ως Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) (το 1957), για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου! Για να κάνει αποτελεσματική την εκμετάλλευση των εργαζομένων στις χώρες- μέλη της και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να μπορούν να ανταγωνιστούν τα μονοπώλια άλλων δυνάμεων. Η ΕΕ είναι ένα αντιδραστικό κατασκεύασμα, ένα αρπακτικό, ένας "λύκος" και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά να βάλει ο "λύκος" την "προβιά" και να γενεί "αρνάκι"...
Είναι δυνατόν η ΕΕ, που με τις ντιρεκτίβες και τις αποφάσεις της έχει κατακρεουργήσει τα εργατικά δικαιώματα, τους μισθούς, τις συντάξεις, που κατέστρεψε, που καταστρέφει τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, αλλά και της υπαίθρου, που έχει εκτινάξει την ανεργία στο 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, που καταστρέφει σήμερα το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας των νέων, να κάνει φιλειρηνική εξωτερική πολιτική;
"Δεν υπάρχει πιο λαθεμένη και πιο επιζήμια ιδέα από την απόσπαση της εξωτερικής πολιτικής από την εσωτερική. Και τον καιρό ακριβώς του πολέμου το τερατώδες λάθος παρόμοιας απόσπασης γίνεται πιο τερατώδες. Ωστόσο η αστική τάξη κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εμπνεύσει και να υποστηρίξει αυτή την ιδέα" έγραφε ο Λένιν κι εμείς θα προσθέταμε πως σ' αυτή τη δουλειά η αστική τάξη έχει επιστρατεύσει εδώ στην Ελλάδα και τους οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως στην Ευρώπη το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς! (nikarast)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"