Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Από τον "Τοτόμη" του Πασόκ στον "Κόλλια" της ΝΔ. Έχει το κάθε κόμμα τον "γερμανό" του!!! τον δικό του "Πρόθυμο" [Να γιατί το σύστημα είναι ακόμη αήττητο... όχι όμως και ανίκητο... εάν το θελήσει ο κυρίαρχος λαός!!!]


Ο λαός τιμώρησε τον "Τοτόμη" του Πασόκ,
το ίδιο αναμένεται να πράξει και για τον επίδοξο 
"νέο "Κόλλια" της ΝΔ και των αφεντικών τους

Οργισμένος αναγνώστης μας γράφει:


 -Αλήθεια κ. Αθανασίου, που είσαστε όλα αυτά τα χρόνια; 

Δεν είχατε ακούσει τίποτε για το σκάνδαλο με τις μίζες στα Εξοπλιστικά; Μόνο ο Άκης εμπλέκεται κ. Αθανασίου; Μήπως πήρε το αυτί σας για κάποιο σκάνδαλο Siemens την διαλεύκανση του οποίου είχε αναλάβει ο συνάδελφός σας κ. Νίκος Ζαγοριανός ο οποίος άφησε να πετάξουν στην ελευθερία, έναν μετά τον άλλον, τους κ.κ  Χριστοφοράκο, Καραβέλα, Γιουνγκ και πολλούς άλλους; Είχατε ακούσει κ. Αθανασίου κάτι σχετικό με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Mήπως ζητήσατε τον καυτό φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων, το περίφημο C4i, τις μερακλίδικες αναθέσεις του ΟΠΑΠ;
Μήπως ερευνήσατε ποτέ το όργιο υπερτιμολογήσεων στα φάρμακα και στις ...
προμήθειες των νοσοκομείων; Μήπως η Δικαιοσύνη τσίμπησε- στη διάρκεια 4 δεκαετιών- έστω και έναν  μεγαλοδιαπλεκόμενο αν εξαιρέσει κανείς τον Κοσκωτά; 
Μήπως αγαπητέ κ. Αθανασίου, η Δικαιοσύνη ζήτησε να ελεχθεί διεξοδικά και επισταμένα το πόθεν έσχες ενός εκάστου από όλους όσους διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί,  Γενικοί Γραμματείς υπουργείων και πάει λέγοντας; 
Μήπως η Δικαιοσύνη έκανε το ίδιο και με τους λειτουργούς της;
 Υ.Γ:  «Και μες σε καπνούς και σε βρισιές…»,  ήλθε η κ. Μπακογιάννη να σας γκρεμίσει από το βάθρο της τιμητικής πρώτης θέσης  στην δεύτερη θέση που όσο νάναι κι αυτή τιμητική είναι. ...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ* 
Μετά διαμαρτύρονται, ότι ο λαός έπαψε να εμπιστεύεται την δικαιοσύνη της χώρας μας.
Βέβαια δεν μπορεί να ισοπεδωθεί όλη η ιεραρχία των δικαστικών, νομίζω ότι η υποψία εστιάζεται στη ανώτατη βαθμίδα και μάλιστα σε αυτούς που διαπλέκονται με την πολιτική για μια θέση λ.χ σε μία "Ανεξάρτητη Αρχή", Υπουργείο, στασίδι στη βουλή, βόλεμα παιδιών κ.ο.κ.
Η τελευταία εντύπωση που είχε και ο πιο καλόπιστος πολίτης αντιστράφηκε, όταν είδε τις ενώσεις δικαστικών και εισαγγελέων να βγαίνουν στο "σεργιάνη" για τα μισθολόγια τους.
Είχαμε να τους δούμε από τότε που ενθυλάκωσαν τα καθυστερούμενα (και μάλιστα πενταετίας).
Από το "Λειτούργημα" στο "Επάγγελμα"... ναι... αλλά από το καθήκον στην υπηρεσία των πολιτικών διαπλοκών και εξυπηρετήσεων... είναι πολύ μακριά.
Το κακό με τους δικαστικούς είναι ότι τους μαθαίνουμε από σκάνδαλα, διαπλοκές οικονομικού και πολιτικού ενδιαφέροντος και κυρίως από τις γνωστές ατιμωρησίες και ακόμη πιο "περίεργες", γνωμοδοτήσεις, αθωώσεις με τα "γνωστά" και αμετάκλητα βουλεύματα και ακόμη από τις πιο "γνώριμες"...  τις λεγόμενες "αρχειοθετήσεις".  
ΔΕΝ απέφυγα την ισοπέδωση, αυτό είναι αλήθεια. Η αιτιολογία μου είναι ότι:
  "O σιωπών δοκεί συναινείν" . [Κάθε άλλη εκδοχή δεκτή για δημοσίευση].
Ο λαός, στο όνομα του οποίου εκδικάζονται πολλές υποθέσεις, καθώς όταν δυστυχώς  βλέπει ότι το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" δεν τον αγγίζει... μάλλον συμφωνεί σε πολλά μαζί μου.
Η ατιμωρησία και η απέχθεια προς τους λειτουργούς της δικαιοσύνης, πρέπει και είναι αναγκαίο σε μια ομαλή κατάσταση να βελτιωθεί, αν δεν μπορεί να αναστραφεί.
Αλλά πως να ξεπεράσουμε έναν προ χουντικό και χουντικό Κόλλια με τους κατά καιρούς  μετά χουντικούς "προθύμους" (για στήριξη ανελεύθερων και καταπιεστικών κυβερνήσεων) να σκεπάζουν, να συνεργάζονται ...  να στηρίζουν "μνημόνια" και να κλείνουν τα μάτια της δικαιοσύνης (εκτός από την συνείδησή τους) σε αντισυνταγματικούς νόμους, να ανέχονται δηλ. εθνικές προδοσίες, εθνικές και λαϊκές κυριαρχίες (στο πάγο μέχρι νεωτέρας) να βλέπουν το δίκαιο να γίνεται "Αγγλικό" (παραμερίζοντας τους ίδιους ως αναρμόδιους) να... να.. κλπ
Πως μπορεί, αυτός ο πολύπαθος λαός, να δει με επιείκεια την τελευταία χοντράδα του κυρ Χαράλαμου Αθανασίου... ή μήπως να είναι μόνον αυτός;
Υπάρχουν ακόμη πολλοί "πρόθυμοι" δεν νομίζετε;

Νάσος 




   
Ακολουθεί το σχετικό άρθρο: Περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης των βουλευτών ζήτησε ο Χαράλαμπος Αθανασίου!
«Φωτιά» στην συζήτηση που γίνεται στην Βουλή για τον προϋπολογισμό έβαλε η παρέμβαση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου για αλλαγή του άρθρου του Συντάγματος που μιλά για ελευθερία της άποψης των βουλευτών προκειμένου να μην παρατηρούνται διαφοροποιήσεις από την κομματική γραμμή.

Συγκεκριμένα, ο κ. Αθανασίου είπε «να διατυπώσω κάποιες σκέψεις με αφορμή την απομάκρυνση πολλών συναδέλφων μας από τα κόμματά τους όταν ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο. Και πρέπει να πω επειδή πολύ το υποστηρίζουν –και πρέπει να το δούμε, το λέω ως προβληματισμό χωρίς καμία διάθεση να πάρω θέση αυτή τη στιγμή ή να μειώσω οποιονδήποτε- ότι η διάταξη του άρθρου 60 του Συντάγματος που λέει ότι οι Βουλευτές έχουν απεριόριστη ελεύθερη γνώμη μέχρι που πάει; Είναι χωρίς όρια; Ποια είναι τα όρια που διαγράφει το Σύνταγμα και περιορίζει αυτό το δικαίωμα; Είναι τα όρια του άρθρου 29 του Συντάγματος των οργανωμένων κομμάτων. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα να παίρνει στα όριά του, στην κοινοβουλευτική του ομάδα αποφάσεις και να ανατρέπονται από μεμονωμένα άτομα τη στιγμή που είναι αποφάσεις καταστατικού με προγραμματισμό. Ούτε είναι σωστό αυτό που λέγεται «είμαι εκπρόσωπος του έθνους». Ναι, κύριε είσαι εκπρόσωπος και σε βγάζει ο λαός αλλά σε ένα πρόγραμμα που σε επιλέγει ως ικανότερο μεταξύ πολλών ικανών μόνο και μόνο για να εφαρμόσεις το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω αυτά τα θέματα να τα δούμε στην αναθεώρηση του Συντάγματος γιατί δεν είναι δυνατόν να αλλοιώνονται έτσι οι πλειοψηφίες των κομμάτων».

Όπως ήταν φυσικό, η άποψη του υπουργού δημιούργησε αναστάτωση με αποτέλεσμα να επανέλθει όχι όμως για να ανασκευάσει αλλά για να υποστηρίξει όσα νωρίτερα είχε πει. Ειδικότερα, στην 2η παρέμβαση ο υπουργός σημείωσε ότι «Με βάση την πρόσφατη διαγραφή πολλών συναδέλφων που υποστήριξαν δημόσια ότι έχουν από το σύνταγμα απεριόριστο δικαίωμα έκφρασης έθεσα την άποψη ότι αν το άρθρο 60 θέτει απεριόριστη έκφραση υπάρχει το 24 που θέτει περιορισμούς και λέει ότι οι πολίτες μπορούν να διοργανώνονται σε κόμματα που η δράση τους προστατεύει το πολίτευμα. Πως προστατεύεται; Από τον πρωθυπουργό και από την αρχή της δεδηλωμένης».

Η επιμονή του κ. Αθανασίου προκάλεσε την έντονη αντίδραση της αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης να απαντά « Αυτά τα οποία ακούσαμε είναι πρωτοφανή και καταργούν την ιδιότητα του βουλευτή. Εσείς, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνετε με αυτό τον τρόπο και να καταργείτε την ανεξαρτησία και την υπόσταση του κάθε βουλευτή. Σε λίγο θα μας πείτε τον τρόπο που πρέπει να ψηφίζει ο κάθε βουλευτής».

Στο ίδιο μήκος και ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμένος που είπε ότι «η παραδοχή ότι ο υπουργός πρότεινε την κατάργηση του άρθρου 60 για την ελεύθερη έκφραση των βουλευτών δείχνει την νοοτροπία της κυβέρνησης Σαμαρά». Πάντως ο Πρόεδρος της Βουλής επιχείρησε να ρίξει τους τόνους λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι ο κ. Αθανασίου άλλα ήθελε να πει και άλλα είπε.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr


  [ΣΣ*: Από διασταύρωση διαπιστώσαμε ότι η ίδια επιστολή είναι και ΕΔΩ]
Η ΓΣΕΕ είχε υπολογίσει το 2006 την αύξηση των αποδοχών των δικαστικών ως 1.800%.  Αυτά δεν είναι προϊστορικά. Τα έχουν ζήσει οι δικαστικοί που σήμερα απειλούν με λευκή απεργία και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: δεν έχουν βάλει κάτι στην άκρη για να ζήσουν αξιοπρεπώς μέχρι να περάσει η κρίση; Τόσα και τόσα έχουν εισπράξει, αποφασίζοντας οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Αν κινδυνεύουν από δωροδοκίες επειδή μίκρυνε ο μισθός τους είναι μάλλον ακατάλληλοι για θέση κύρους κι εμπιστοσύνης.   (ΤοΒημα)


Λένε ορισμένοι ότι ο δικαστής δεν μπορεί να απεργήσει, όπως δεν μπορεί να απεργεί ο γιατρός όταν έχει μπροστά του κάποιον που αιμορραγεί, όπως δεν μπορεί να απεργεί ο καθηγητής όταν ο φοιτητής εξετάζεται, όπως δεν μπορεί να απεργεί ο αστυνομικός όταν εμφανίζεται ο Μαύρος Πητ.
Η σύγκριση τούτη είναι ηθικής φύσεως και σχετίζεται με τα καθήκοντα ενός επιστήμονα ή ενός κρατικού υπαλλήλου που με την εργασία του επιτελεί κοινωνικό έργο. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβει κάποιος ότι οι δικαστικοί είναι, θεωρητικά, έξω και πέρα από μια τέτοια σύγκριση.
Οι δικαστικοί δεν είναι υπάλληλοι αλλά ασκούν μια από τις τρεις Εξουσίες, με τον τρόπο που μετέχει στη νομοθετική εξουσία η Βουλή, με τον τρόπο που εκτελεί τις αποφάσεις η Κυβέρνηση. Αν λοιπόν απεργήσουν οι δικαστικοί είναι σαν να απεργεί από τα καθήκοντά του ένας βουλευτής ή ένας υπουργός. Ακούγεται ακατανόητο. Για τους νομικούς υπάρχει μια ακόμη πτυχή: το Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα της απεργίας αλλά απαγορεύει την απεργία των δικαστών.
 Οι δικαστές προτίθενται να απεργήσουν επειδή δεν δέχονται περαιτέρω μείωση των αποδοχών τους. Το εισόδημά τους έχει μειωθεί ήδη κατά 38% αλλά όπως ισχύει για όσους πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν έχουν ζήσει ακόμη το μεγαλείο του Μνημονίου, το οποίο οι ίδιοι έκριναν συνταγματικό.
Να θυμίσουμε: έκριναν ότι συνάδουν με τις αρχές Δικαίου η σμίκρυνση όλων των μισθών, οι περικοπές των συντάξεων. Τώρα που ο Μνημόνιος χτυπά τη δική τους πόρτα, κάπως τους κακοφαίνεται. Θα πουν ορισμένοι ότι δεν ευθύνονται οι χαμηλόβαθμοι δικαστικοί_ δεν είναι εκείνοι που έδωσαν μια πρόφαση δικαίου στις αποφάσεις που έπλητταν τους μισθωτούς. Πράγματι, έτσι είναι αλλά ούτε και διαμαρτυρήθηκαν συλλογικά. Δεν τους πείραζε να φτωχαίνουν οι πολλοί αλλά τους πειράζει να φτωχαίνει η κάστα τους.
 Δεν θα μπούμε στη συζήτηση για το αν παίρνουν πολλά ή λίγα οι δικαστικοί. Κάποιοι δουλεύουν σαν τα σκυλιά, γιορτές, σαββατοκύριακα, θυσιάζουν την προσωπική τους ζωή. Κάποιοι χαζολογάνε, παραβιάζουν το τετράμηνο κατά το οποίο πρέπει να εκδώσουν απόφαση, σέρνουν υποθέσεις χωρίς λόγο, σέρνουν υποθέσεις από πρόθεση. Κάποιοι πληρώνονται με 1.800 ευρώ, κάποιοι φτάνουν τις υψηλές αποδοχές των βουλευτών.
Η αλήθεια είναι ότι οι υψηλόβαθμοι ξεσάλωσαν. Δίνοντας τη δική τους, υστερόβουλη ερμηνεία στο Σύνταγμα, δεν επέτρεπαν σε κανέναν εντός της ελληνικής επικράτειας να παίρνει μισθό μεγαλύτερο από τον δικό τους. Όταν λοιπόν ανακάλυπταν κατηγορία εργαζομένων, έστω ολιγάριθμη, που να πληρώνεται περισσότερα, έκαναν ένα δικαστήριο και αποφάσιζαν μόνοι τους, ανεξέλεγκτα, να ανεβάσουν τους δικούς τους μισθούς και μάλιστα αναδρομικά. Υπάρχει μάλιστα και ειδικό δικαστήριο, αποτελούμενο από τρεις δικαστικούς, τρεις νομικούς και τρεις πανεπιστημιακούς, όπου επιλύονται αυτές οι διαφορές.
 Η πιο γνωστή ιστορία από το Μισθοδικείο χρονολογείται στο 2006, όταν έγινε δεκτή η προσφυγή της Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων και κρίθηκε ότι οι μισθοί των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων πρέπει να εξομοιωθούν με τις αποδοχές του προέδρου της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών.
Δηλαδή αντί να ζητηθεί η μείωση των αποδοχών ενός στελέχους της ΕΕΤΤ, αυξήθηκαν οι μισθοί όλων των δικαστικών αναλογικά και μάλιστα αποφασίστηκε ότι οι αυξήσεις θα πρέπει να καταβληθούν αναδρομικά για την πενταετία 2000-2005, όπως διεκδικούσε η δικαστής στην προσφυγή της.
Η ΓΣΕΕ είχε υπολογίσει το 2006 την αύξηση των αποδοχών των δικαστικών ως 1.800%.  Αυτά δεν είναι προϊστορικά. Τα έχουν ζήσει οι δικαστικοί που σήμερα απειλούν με λευκή απεργία και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: δεν έχουν βάλει κάτι στην άκρη για να ζήσουν αξιοπρεπώς μέχρι να περάσει η κρίση; Τόσα και τόσα έχουν εισπράξει, αποφασίζοντας οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Αν κινδυνεύουν από δωροδοκίες επειδή μίκρυνε ο μισθός τους είναι μάλλον ακατάλληλοι για θέση κύρους κι εμπιστοσύνης.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.