Τα δάκρυα του δικαστή σε μια ομιλία-σοκ προς τους συναδέλφους του

Η ομιλία ενός δικαστικού συνοδεύτηκε από πολλά δάκρυα και καταιγισμό χειροκροτημάτων από τους συναδέλφους του που τον άκουγαν εκστασιασμένοι στην συνέλευση που έκαναν και στην οποία ψήφισαν υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων.

Η ομιλία είναι συγκλονιστική . Διαβάστε τη:

“ Eίμαι γιος βιοπαλαιστή. Το όνειρο της ζωής μου από τότε που ήμουν μαθητής ήταν να γίνω εισαγγελέας....μετά από 5 χρόνια επιτυχημένης ως προς το οικονομικό σκέλος καριέρας στην δικηγορία με μία καλή αντιμισθία σε πιστωτικό ίδρυμα και έχοντας οικογένεια παραιτήθηκα από όλες τις ασχολίες μου και στόχευσα στο όνειρό μου....είχα την τύχη και την ευλογία να το πραγματοποιήσω....ταλαιπωρήθηκα και κυρίως ταλαιπώρησα ψυχολογικά την αγαπημένη μου σύζυγο με μεταθέσεις καθώς έμεινα 5 έτη μακριά από αυτήν και την μονάκριβη κόρη μου αλλά αγόγγυστα τα υπέμεινα όλα αφού το υψηλής ευθύνης λειτούργημα μου ήταν εν γνώσει μου ότι απαιτούσε και θυσίες.

Πριν δύο χρόνια μετατέθηκα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών..εδώ είχα την ευκαιρία και την τιμή να γνωρίσω από κοντά συναδέλφους που θαύμαζα τα χρόνια που υπηρετούσα στην επαρχία από τα υποδείγματα δικογράφων τα οποία είχαμε στον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή. Είχα την τιμή να συνυπηρετήσω με κάποιους από αυτούς, αποδείχθηκαν και υποδείγματα σθένους, υψηλού εισαγγελικού φρονήματος, ηθικής και «μαγκιάς» καλώς ευνοουμένης . Τα κοινά καθημερινά υπηρεσιακά προβλήματα και ανησυχίες, η ανταλλαγή απόψεων επί νομικών θεμάτων με σκοπό την πέρα από επιστημονικούς εγωισμούς απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης στους έλληνες πολίτες ήταν τα στοιχεία που με ένωσαν με δεκάδες άλλους νέους αλλά και αρχαιότερους συναδέλφους. Η ζωή των περισσοτέρων συναδέλφων έχει μπει σε σταθερές βάσεις, είναι...
μισθοσυντήρητοι υπηρέτες της θέμιδας και έχουν κάνει με σύνεση και μετριοπάθεια τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, οι περισσότεροι έχουν δάνεια και παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία και δεν αποσκοπούν ούτε σε τεθωρακισμένες bmw των 850.000 ευρώ ούτε στην κατασκευή πισίνων με άδεια υδατοσυλλεκτη. Το μόνο που θέλουν είναι να τους αφήσουν επιτέλους να επιτελούν απερίσπαστοι το υψηλής ευθύνης δικαιοδοτικό τους έργο στο οποίο έχουν αφιερωθεί ολοκληρωτικά και να μεγαλώνουν με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Τους είδα να λούζει ο κρύος ιδρώτας τα πρόσωπά τους μέχρι να ανοίξουν την θυρίδα δικογραφιών με την υπόνοια παραγραφής υπόθεσης στα χέρια τους, τους είδα να σπρώχνουν χαμογελαστοί τα καρότσια με τις χρεώσεις και να ακυρώνουν αδιαμαρτύρητα τις οικογενειακές τους διακοπές λόγω μίας κατεπείγουσας δικογραφίας. Είδα τις μητέρες συναδέλφους να υπερέχουν ημών σε υπηρεσιακή απόδοση και να τις θαυμάζουμε αναρωτώμενοι πότε βρίσκουν χρόνο μέσα στο 24ωρο για την απαραίτητη για τον ανθρώπινο οργανισμό βιολογική ανάπαυση. Ομοίως είδα συναδέλφους να αναγιγνώσκουν ψευδείς εις βάρος τους μηνύσεις με βαρύτατους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κάνοντας χιούμορ, τους είδα να ανοίγουν απειλητικές για εκείνους και τις οικογένειές τους επιστολές και να τις πετάνε χαμογελώντας και αδιαφορώντας στο κάλαθο των αχρήστων, είδα συναδέλφους να ασκούν κακουργηματικές διώξεις σε κολοσσούς της διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας για σκάνδαλα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο και να φεύγουν προς τις οικίες τους ασυνόδευτοι, άοπλοι και απροστάτευτοι με φύλακα άγγελο μόνο το θεό και ασπίδα τους την αλήθεια, τους είδα όταν οι σφαίρες σφύριζαν και μύριζε θάνατο έξω από την πόρτα του γραφείου τους να παραμένουν στωικά στις θέσεις του καθήκοντος. Δεν αντέχω όμως να βλέπω ούτε αυτούς αλλά ούτε τον εαυτό μου να χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, να βγάζουμε τα κομπιουτεράκια στην αίθουσα εισαγγελέων και να υπολογίζουμε τις δυνατότητες ρύθμισης των χρεών μας, να δείχνουμε εν είδει μεσίτη το αυτοκίνητό μας σε υποψηφίους αγοραστές προσπερνώντας να το πουλήσουμε για να καλύψουμε βιοτικές μας ανάγκες, να παρακαλάμε τις διευθύντριες των ιδιωτικών σχολείων για μειώσεις με το επιχείρημα ότι είμαστε εξαθλιωμένοι εισαγγελείς και λέγοντας τους «θα έχετε ακουστά ότι μας πετσοκόψανε αναδρομικά» να ταπεινωνόμαστε στις ουρές των Δ.Ο.Υ προκειμένου να ρυθμίσουμε τα χρέη μας χλευαζόμενοι, να πιέζουμε για δανεικά τους ομοίως εξαθλιωμένους οικονομικά γονείς μας.

Το νέο παράνομο και αντισυνταγματικό μισθολόγιο είναι μισθολόγιο, πείνας, κακομοιριάς, ταπείνωσης, αναξιοπρέπειας ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή. Αποτελεί ευθεία, βάναυση, μεθοδευμένη θεσμική προσβολή της δικαστικής εξουσίας ισότιμης και ισόκυρης με τις άλλες δύο εκ του συντάγματος.

Οι κύριοι της εκτελεστικής εξουσίας κάθονται από τη μια στις chesterfield πολυθρόνες τους και από την άλλη στον νόμο «περί ανευθυνότητας υπουργών» έχοντας ρήξει τη δικαστική εξουσία βορά στους έλληνες πολίτες ως υπαίτια για την έλλειψη αμεσότητας στην απονομή της δικαιοσύνης που βαρύνει αποκλειστικά τους ιδίους.

Κ. συνάδελφοι φθάσαμε στο οριακό σημείο και πρέπει να κάνουμε το βήμα παραπάνω ..ίσως ο αξιότιμος κ.Εισαγγελέας Αρείου Πάγου έστειλε την εγκύκλιο σε αυτή τη χρονική συγκυρία προκειμένου να μας συσπειρώσει και να μας βοηθήσει στον αγώνα μας σα στοργικός πατέρας και τον ευχαριστούμε θερμά γι αυτό.
Ιστορικά κανένας αγώνας δεν έχει κερδηθεί χωρίς θυσίες. Δε θα κοπούν τη φτερά μας και δε θα πτοηθούμε. Συμμετέχοντας σε μία ευνουχισμένη, μη ανεξάρτητη δικαιοσύνη χωρίς να αντιδράσουμε όπως αρμόζει γινόμαστε συνένοχοι δια παραλείψεως στη μεθοδευμένη προσπάθεια εκφυλισμού της..Δε θα γίνουμε ευνουχισμένοι εισαγγελείς, φοβισμένοι και εξαθλιωμένοι διεκπεραιωτές δικογραφιών, με εγκλωβισμένη κρίση, με δεσμία αρμοδιότητα να αναστέλλουμε και να μετατρέπουμε τις ποινές όπως εκείνοι μας επιβάλουν, υποταγμένοι και φοβισμένοι χωρίς ελευθερία έκφρασης. Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στις λοιπές ενώσεις και σε ολόκληρο το δικαστικό κλάδο που βαδίζει με πρωτοφανή στα δικαστικά χρονικά σύμπνοια και αλληλεγγύη.

Κατόπιν τούτων : Με σύμμαχο και όπλο την απόφαση της διοικητικής ολομέλειας του Α.Π, τη συνείδησή μας και έχοντας το δίκιο με το μέρος μας θέτουμε ως στόχο την πλήρη αναστολή του αντισυνταγματικού Νόμου και αποστέλλουμε από κοινού με τις άλλες δικαστικές ενώσεις σαν μια γροθιά τελεσίγραφο προς την εκτελεστική εξουσία. Αγαπητοί μου συνάδελφοι, σας κοιτώ στα μάτια με δέος και Σας προτείνω ανεπιφύλακτα : συνέχιση των κινητοποιήσεων σε όλες τους τις σημερινές μορφές είναι πλέον μονόδρομος επιβίωσης.
Είναι ο τελευταίος μας αγώνας, είναι η μοναδική μας ευκαιρία, αν μας διαιρέσουν όπως αποσκοπούν θα γίνουμε εύκολος στόχος.. Θυμηθείτε τέλος ότι σήμερα δε ψηφίζετε μόνο για σας. Ψηφίζετε:
 α) για τους εκλεκτούς συναδέλφους της Βορείου Ελλάδος που υπηρετούν 8 έτη μακριά από τον τόπο κατοικίας τους,
 β) για τους απλήρωτους από τον Αύγουστο αγαπητούς παρέδρους που πάνε να τους κόψουν τα φτερά προς καν τα ανοίξουν,
γ) για όλους τους μελλοντικούς μας συναδέλφους, 
δ) για τα αδέλφια συναδέλφους όλων των δικαστικών ενώσεων, 
ε) για τους συναδέλφους που έγιναν πρόσφατα θύματα βομβιστικών επιθέσεων και γι αυτούς που θα γίνουν στο μέλλον, 
στ) για την ανυπεράσπιστη δικαιοσύνη που δεν έχει φουσκωτούς μπράβους να τη προστατεύσουν παρά μόνο εμάς τους ορκισμένους σωματοφύλακές της, 
ζ) για τον δοκιμαζόμενο, εξαθλιωμένο και απελπισμένο από τις αντισυνταγματικές μνημονιακές πολιτικές τύπου «ενέδρας» ελληνικό λαό που δεν έχει μία σανίδα σωτηρίας να πιαστεί...
Αγαπητοί συνάδελφοι...ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ...εν γνώσει μου σας εκθέτω προσωρινά σε κίνδυνο για να σας προστατεύσω... αξίζει λεβέντικα και ενωμένοι σα γροθιά να φάμε τα μούτρα μας για τη δικαιοσύνη. 

ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ..

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ “

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"