Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα και την επιλογή να ζήσει όπως θέλει τη ζωή του, αρκεί οι πράξεις του να μην έχουν αντίκτυπο σε κανέναν άλλον

Φοβερό πράγμα η Αλήθεια… (φοβερό γιατί εμπεριέχει δέος -ομορφιά, φόβο και τρόμο μαζί)

 ....γιατί είναι τόσο απλή και ταυτόχρονα τόσο δύσκολη.

Το νοστάλγησα κι έκατσα χθες να ξαναδώ το απέραντο γαλάζιο. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ άνθρωπος. Η φύσις του είναι πιο κοντά στη θάλασσα (απόλυτη ευτυχία αισθάνεται μόνο εκεί), κι αυτοί που αισθάνεται συγγενείς του είναι τα πλάσματά της. Η φύσις της κοπέλας του είναι πιο κοντά στη γη, ευτυχισμένη θα την έκανε το παιδί του, ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο.

Στο τέλος της ταινίας η δική της φύση την τράβηξε κι έμεινε έγκυος στο παιδί του και ταυτόχρονα η δική του φύση τον τράβηξε στο νερό. Κι εκείνος έφυγε….

Υπό ένα πρίσμα η πράξη του έχει αντίκτυπο στην ζωή της κοπέλας του. Αλλά αυτό το πρίσμα είναι λάθος. ...

Αντίκτυπο στη δικής της την ζωή θα είχε το να απαιτήσει να γίνει εκείνη σαν αυτόν και να την σύρει με το ζόρι στην δική του επιλογή. Να την σύρει κι έτσι να την αναγκάσει να ζήσει εκείνη παράφυση. (Κάτι που ο διαφορετικός άνθρωπος δεν κάνει ποτέ, διότι ξέρει*. Το κάνει μόνο ο κανονικός άνθρωπος. Ο κανονικός άνθρωπος, ενώ τον τραβάει αυτή ακριβώς η διαφορετικότητα -γιατί είναι το σπουδαίο-, μετά, αντί να τον απολαύσει, καταβάλλει του κόσμου τις προσπάθειες να τον καταστήσει κανονικό άνθρωπο. Αυτό είναι το λάθος, υπό το σωστό πρίσμα.)

Θα κοτσάρω άλλη μία (ομορφιά, φόβος και τρόμος μαζί) Αλήθεια: «όταν αγαπάς κάποιον χαίρεσαι με την ευτυχία του, ακόμα κι αν η δική του ευτυχία δεν έχει κι εσένα μέσα, ή δεν σε συμφέρει».

Αντίκτυπος στην ζωή των άλλων δεν είναι το να στεναχωρηθούν!!! (Δεν θα στεναχωριόντουσαν αν σ’ αγαπούσαν. Αν σ’ αγαπούσαν δεν θα κοίταζαν τον κώλο τους. Το πρόβλημα που τους δημιουργεί στεναχώρια είναι καθαρά δικό τους. Ξεβολεύονται, δεν τους συμφέρει, δεν έχουν δική τους ζωή.. Για όποιον λόγο, αν στεναχωρηθούν όταν επιλέξεις να είσαι αυτό που γεννήθηκες να υπάρξεις είναι πρόβλημα δικό τους, δεν το δημιουργείς εσύ.)

Ο κανόνας για να τηρηθούν τα όρια (τα δικαιώματά μου σταματούν εκεί που αρχίζουν τα δικά σου) είναι ο εξής: 

Αν είμαι από φύση αιθεροβάμων πρέπει να μπορώ να ζήσω έτσι τη ζωή μου. Αν είσαι από φύση πρακτικός πρέπει να μπορείς να ζήσεις έτσι τη ζωή σου. Θα μπορούσαμε, ακόμα και στο ίδιο σπίτι να μείνουμε, αν ο καθένας σεβόταν και αποδεχόταν την διαφορετικότητα του άλλου και δεν ήθελε να τον τραβήξει στο μέρος του.

* όλοι μας είμαστε Διαφορετικοί!!! 

Όσοι ζουν κανονικά απλά δεν το γνωρίζουν ότι είναι. Θλιβερό…

ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ from SAKIS DRIVER on Vimeo.
MUSIC MUSIC
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"