Ισπανική ωδή στον Δημήτρη Χριστούλα [Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος. σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης. Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός. που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη]

Ισπανοί καλλιτέχνες αποτίουν φόρο τιμής στον Δημήτρη Χριστούλα τον 77χρονο συνταξιούχο που αυτοκτόνησε τον Απρίλιο στην Πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενος για την λιτότητα.
Το "Τραγούδι για τον Δημήτρη" του Χοακίν Καρμπονέλ παρουσιάστηκε στην ισπανική τηλεόραση και κάνει τον γύρο του ίντερνετ.

Το τραγούδι για τον Δημήτρη:

Καταφύγιο περιστεριών, ιώδες φως.
Το ελληνικό πρωινό αισθάνθηκε την ανάγκη να πετάξει.
Ήρεμο το τζιτζίκι εξεπλάγη κάτω από το τραπεζομάντηλο,
καθώς έβλεπε ένα πρωινό χωρίς πάλη.
Η συκιά ήταν η πηγή και από το μέλι έρεε φως,
είναι η ώρα επτά, και οι θεοί δεν είναι πια εδώ.
Ο Δημήτρης είναι δριμύς, ένας ηλικιωμένος στα χαρτιά,
μια φωνή που κραυγάζει στον κόσμο χωρίς να φωνάζει.
Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης.
Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός.
που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη.
Ο Δημήτρης ψάχνει το δέντρο, και το Σύνταγμα είναι ο τόπος.
μπροστά από  το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Παίρνει ένα πιστόλι, είναι μια χειρονομία τόσο βάρβαρη.
που δεν τραβά το ενδιαφέρον του προσωπικού.
“Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους,
σήμερα εγκαταλείπω χωρίς πάλη,
δεν θα ψάξω για φαγητό σε ένα μαντρί.”
Οι ουρανοί έκλεισαν, και η γη άρχισε να κλαίει.
Ήταν Απρίλιος παντού.
Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης.
Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός.
που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη.
Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης,
Ο εκπρόσωπος του Νομισματικού Ταμείου, Τζέρρυ Ράις.
ομολόγησε ότι ήταν έτοιμος να ξεσπάσει σε κλάματα.

(μετάφραση: http://eagainst.com/)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"