Ιταλικές πολιτικές εκλογές...

Του Νίκου Κλειτσίκα (press-GR)

Ιταλικές πολιτικές εκλογές... το οριστικό τέλος των παραδοσιακών διαχωριστικών γραμμών
κι η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού Σήμερα και τη Δευτέρα ο Ιταλικός λαός καλείται στις κάλπες να επιλέξει την πολιτική ηγεσία που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της γειτονικής χώρας σ' αυτή την κρίσιμη εποχή για την Ευρώπη και τους...
λαούς της. Στην πληθώρα του πολιτικού κομματικού γαλαξία και σύμφωνα με το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα (πλειοψηφικό με όριο για την είσοδο στη Βουλή ή την Γερουσία το 5%, χωρίς σταυρό προτίμης, γεγονός που το μαύρο πολιτικό χρήμα αρκείται στην εξαγορά των πολιτικών αρχηγών που διορίζουν βουλευτές και γερουσιαστές) δεν υπάρχουν πλέον οι ιδεολογικές πολιτικές διαχωριστικές "γραμμές", αλλά τα πολιτικά κόμματα που συμφωνούν με το Μνημόνιο (εκεί το μνημόνιο έχει βαπτιστεί "τεχνικές συμβουλές") και τα αντιμνημονιακά πολιτικά κόμματα. Σ' αυτή την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση για την Ιταλία της Εθνικής Αντίστασης στον φασισμό, των μεγάλων εργατικών κινημάτων και αγώνων, την Ιταλία με το δημοκρατικότερο Σύνταγμα στον κόσμο συγκρούονται ο νεοφιλελευθερισμός με την αστική δημοκρατία. Τι σημαίνει η παραπάνω διαπίστωση; Ο νεοφιλελευθερισμός έχει κυριαρχήσει κι έχει ενσωματώσει την παραδοσιακή αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατία, την δεξιά, αλλά και το κέντρο με τους πάλαι ποτέ νεοφασίστες. Το "Δημοκρατικό Κόμμα", συνεχιστής του ΚΚΙ, του μεγαλύτερου Κομμουνιστικού Κόμματος της δύσης και σύμφωνα με τις δημοσκοπίσεις θα καταλάβει την πρώτη θέση με μια μεγάλη εκλογική νίκη, διαβεβαιώνει ότι θα στηρίξει για πρωθυπουργό τον Μόντι, τον τεχνοκράτη της Goldman Sachs πρώην πρωθυπουργό και εμπνευστή της πιο αυστηρής λιτότητας που επιβάλει το ιταλικό μνημόνιο ("τεχνικές συμβουλές"). Μάλιστα ο Μόντι, αν και επιβλήθηκε στον ιταλικό λαό από το χρηματοπιστωτικό σύστημα ως πρωθυπουργός για τη "σωτηρία" της Ιταλίας, ίδρυσε κεντρώο πολιτικό κόμμα για να συνεχίσει την πολιτική της κυρίας Μέρκελ. Στο ίδιο μνημονιακό πολιτικό κλίμα ο κεντρώος Καζίνι και ο πρώην νεοφασίστας Φίνι. Κι οι δύο με τα κόμματά τους είχαν συνασπιστεί με τον Μπερλουσκόνι στην κυβέρνηση του καβαλιέρε που εκδίωξαν οι διεθνείς τραπεζίτες. Μεγάλος σύμμαχος των μνημονιακών της "αριστεράς", της κεντροαριστεράς, της πάλαι ποτέ ακροδεξιάς και της Ένωσης Κεντρώων το τραπεζικό σύστημα, οι βιομήχανοι και φυσικά η σιδηρά κυρία του Δ' Ράιχ. Κι ενώ το μνημονιακό μέτωπο εμφανίζεται ενωμένο και προτίθεται να σχηματίσει κυβέρνηση που θα συνεχίσει την μνημονιακή πολιτική, η άλλη όχθη του πολιτικού συστήματος διαθέτει μόνον μια γενική αντιμνημονιακή πολιτική και κανένα σημείο "επαφής" ή συνεργασίας. Ο Μπερλουσκόνι θέλει να συνεχίσει να εκφράζει την κεντροδεξιά, αλλά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και η Μέρκελ τον έχουν θέσει στο περιθώριο, στηρίζοντας τον ηγέτη της αριστεράς Μπερσάνι. Το κίνημα των πλατειών, το κόμμα 5 Αστέρια του κωμικού Γκρίλο, είναι σίγουρο πως θα μπει στο πολιτικό στερέωμα και θα καταλάβει την 3η θέση, αν κι ελπίζουν να εκδιώξουν τον Μπερλουσκόνι από τη δεύτερη θέση του ηγέτη της αντιμνημονιακής αντιπολίκτευσης. Η Κομμουνιστική Επανίδρυση, αδελφικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει καμία ελπίδα να εισέλθει στη Βουλή με το όριο του 5%. "Πληρώνει" το νοικοκύρεμα και στρογγύλεμα της πολιτικής του (έγινε φιλοευρωπαϊκό, τάχθηκε υπέρ του ευρώ, εξαφάνισε τις αντι-Νατοϊκές του θέσεις, σύσφιξε σχέσεις με το σιωνιστικό Ισραήλ και ανάπτυξε τέλειες σχέσεις με το Βατικανό, εξ ου και ο χαρακτηρισμός τους ως Χριστανοκομμουνιστές). Οι Ιταλοί Κομμουνιστές, βρίσκονται κοντά στις θέσεις του ΚΚΕ, δεν έχουν ελπίδα να μπουν στη Βουλή, αλλά θα κερδίσουν από το εκλογικό σώμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, μιας και διατηρούν τις θέσεις της παραδοσιακής αριστεράς. Η ακροδεξιά Λίγκα του Βορρά θα υποστεί τις συνέπειες της εμπλοκής της σε τεράστια οικονομικά σκλάνδαλα διαφθοράς. Συμπερασματικά: ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός κατάκτησε την αριστερά, τη δεξιά και την ακροδεξιά, το δε αντιμνημονιακό μέτωπο είναι δύσκολο να ενοποιηθεί. Οι αγκυλώσεις είναι παρόμοιες μ' αυτές της Ελλάδας. Ένα κοινό αντιμνημονιακό μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων-ΚΚΕ, το προτείνει ο Πάνος Καμμένος των "Ανεξάρτητων Ελλήνων", θα μπορούσε να φρενάρει την επέλαση των νεοφιλελεύθερων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, αλλά ακόμη δεν έχει ωριμάσει.
Οι λαοί πληρώνουν με εξαθλίωση και αίμα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του Δ' Ράιχ κι οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να εκπληρώσουν τον ιστορικό τους ρόλο. Βλέπε:
- «Ιταλικές Πολιτικές Εκλογές 2006. Οι 60 ημέρες της πολιτικής, επικοινωνιακής και προγραμματικής σύγκρουσης Berlusconi - Prodi»
- Το τέλος της ιταλικής κεντροαριστεράς;  

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"