“δες τι όγκος ανθρώπων διψάει σήμερα για λευτεριά”

[Ο τίτλος του άρθρου από μια φράση του Χ.Β ]

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Ζεις λάθος αν:
• Γι’ αυτό που είσαι (συμπεριφορά, στάση ζωής) ευθύνεται κάποιος άλλος/συνθήκες.
• Περιμένεις κάποιον άλλο να φτιάξει τη δική σου ζωή, να λύσει το πρόβλημά σου, να σε κάνει αυτόν που θες να είσαι.
• Κάνεις ένα Α πράγμα για Β λόγο, όταν δεν είναι αυτοσκοπός
Σωστό είναι το αντίθετο

................

Αν δεν μπορώ να είμαι όσο άξια μ’ έφτιαξε να είμαι, αν δεν μπορώ να φτάσω να έχω ολόκληρη την δύναμη της ύπαρξής μου, δεν μου αξίζει να ζω. Δεν μου αξίζει η ύπαρξή μου αν την κρατώ κάτω.. λιγότερη, μισερή.

.................

Αντί να δούμε το μεγαλείο αυτού που συμβαίνει, που μας οδηγεί στο να γίνουμε ανώτεροι άνθρωποι, λιποψυχούμε. Κλαίμε, γκρινιάζουμε «γιατί να το περνάω εγώ αυτό», δεν το θέμε. ..
.Είναι η ζωή σου το πρόβλημα, βίωσέ το, πάθε το. Αποδιώχνοντάς το αποδιώχνεις τη ζωή.

Είναι η ζωή σου η αρρώστια, βίωσέ την, πάθε την. Αποδιώχνοντάς την αποδιώχνεις τη ζωή.

Κι ο θάνατος δικός σου είναι, ο μοναδικός δικός σου θάνατος, βίωσέ τον όσο περισσότερο μπορείς. Αν δεν τον θες δεν θες εσένα. Διώχνεις μακριά ό,τι είσαι, ό,τι αποτέλεσμα έφερες. 

Λιποψυχώντας μπρος στον θάνατο αναιρείς όλη σου την ύπαρξη.

..................

Ο Επίκουρος λέει «Μάταιος είναι ο φιλοσοφικός λόγος που δεν θεραπεύει κανένα ανθρώπινο πάθος. Ακριβώς όπως η ιατρική δεν ωφελεί παρά μόνο σαν θεραπεύει τις αρρώστιες του σώματος, έτσι και η φιλοσοφία δεν προσφέρει αν δεν απαλλάσσει την ψυχή από τα πάθη της.»
Αν μιλάς 

• για να κάνεις τον έξυπνο, • για να κατηγορήσεις, • για να κλαφτείς, σε τι ωφελεί ο λόγος σου;
Αν δεν είσαι ωφέλιμος μιλώντας πρέπον (άξιο, ανδρείο) είναι να σιωπάς.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"