Μανω(ελ)λάδα... Πώς φτάσαμε, αλήθεια, στο προχτεσινό καπιταλιστικό ντελίριο δολοφονικής ασυδοσίας;

Τα πράγματα είναι σαφή:
Τα αφεντικά (και το κράτος των αφεντικών) με τα αφεντικά. 
Πιστοί στο δικό τους «διεθνισμό» που λέει ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα»

 

Ηταν 31 Μάρτη 2011.

«Κόκκινο χρυσό» αποκάλεσε τότε τις φράουλες της Μανωλάδας, ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου φροντίζοντας ταυτόχρονα να επιδαψιλεύσει δάφνες στους «πρωτοπόρους», όπως αποκάλεσε τους εκεί «τσιφλικάδες».

Είναι οι ίδιοι «τσιφλικάδες» που έβγαζαν και βγάζουν το «χρυσό» τους χρησιμοποιώντας όλες τις μεθόδους της «ανθρωπιάς» απέναντι στους μετανάστες εργάτες γης.

Είναι οι ίδιοι «τσιφλικάδες» που λίγο διάστημα πριν από τα εύσημα του πρώην πρωθυπουργού, είχαν στείλει τα τσιράκια τους να πραγματοποιήσουν νυχτερινή επιδρομή στα σπίτια εκατοντάδων μεταναστών εργατών γης - επειδή απεργούσαν για καλύτερα μεροκάματα - με καραμπίνες, πιστόλια, ρόπαλα και σιδερολοστούς, χτυπώντας τους και απειλώντας πως θα τους σκοτώσουν σε περίπτωση...

που δεν τερματιστεί η απεργία.

Ολόκληρος πρωθυπουργός, δεν τα γνώριζε όλα αυτά;...

*

Ηταν 8 Μάη 2008.

Η τοποθέτηση του τότε υφυπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν αποκαλυπτική περί της πολιτικής που υποθάλπει το «θερμοκήπιο» της κτηνωδίας που είχε συντελεστεί - και τότε - εναντίον των εργατών γης στη Μανωλάδα.

Ο τότε υφυπουργός Χηνοφώτης, από βήματος Βουλής, όχι μόνο είχε καλύψει τους τσιφλικάδες, όχι μόνο επέδωσε εύσημο μνεία στην Αστυνομία που τους έκανε πλάτες όταν - και τότε - τρομοκρατούσαν μετανάστες και χτυπούσαν συνδικαλιστές, αλλά είχε προβεί και σε συστάσεις στο ΚΚΕ ότι πριν πάει να συμπαρασταθεί στους εργάτες, θα έπρεπε να ειδοποιήσει την... Αστυνομία!

Βέβαια, ο κ. υφυπουργός είχε... καλή πρόθεση:

Οπως είχε ισχυριστεί σε μια δοκησισοφία ολκής, έπρεπε να ειδοποιήσει το ΚΚΕ ότι πήγαινε να συμπαρασταθεί στους εργάτες γης, ώστε να σπεύσει η Αστυνομία για να προστατέψει τα μέλη του Κόμματος! Φυσικά καμία εξήγηση δεν δόθηκε - ούτε τότε - για το γεγονός ότι παρουσία της Αστυνομίας οι τραμπούκοι των «τσιφλικάδων» επιτελούσαν το «έργο» τους. Οτι οι τραμπούκοι και οι μισθοφόροι των καπιταλιστών παραγωγής φράουλας προπηλάκιζαν μετανάστες που πριν τους είχαν στοιβάξει σε απάνθρωπους καταυλισμούς. Οτι οι ίδιοι τραμπούκοι, μπροστά στα μάτια των αστυνομικών δυνάμεων βιαιοπραγούσαν ενάντια στα στελέχη του ΚΚΕ, που είχαν σπεύσει για συμπαράσταση στους εργάτες γης.

Εκείνο όμως που σαφώς είχε ομολογηθεί εμμέσως από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου είναι ότι στην Ελλάδα του καπιταλιστικού νεοτσιφλικάδικου «Φαρ Ουέστ», όταν πρόκειται να υπερασπιστείς τα δικαιώματα των εργατών, χρειάζεσαι... αστυνομική προστασία!

*

Ηταν 20 Απρίλη 2008.

Ο τότε υπουργός Εσωτερικών, κ. Πρ. Παυλόπουλος, στη σύνοδο των υπουργών της ΕΕ που είχε συνέλθει στο Λουξεμβούργο για τα θέματα της μετανάστευσης είχε δηλώσει:

«Η Ελλάδα ακολουθεί μια σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική, αντάξια της ιστορίας και του πολιτισμού της, βασισμένη στις αρχές της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του»!

Αυτά στα λόγια. Γιατί την ίδια ώρα που ακούγονταν αυτά τα ωραία και παχιά, στην πράξη, εδώ στην Ελλάδα, στη Μανωλάδα, το κράτος των καπιταλιστών είχε δείξει το πραγματικό του πρόσωπο: Κράτος - όργανο εκμετάλλευσης των εργατών. Μηχανισμός τρομοκράτησης των προλετάριων. «Στρατηγείο» καταστολής και επιβολής της βαρβαρότητας.

Εκείνες τις ίδιες ώρες στη Μανωλάδα εκτυλίσσονταν σκηνές «άγριας Δύσης» στα καταλύματα - τρώγλες των μεταναστών εργατών. Γινόταν εισβολή των μεγαλοαγροτών με τους τραμπούκους τους στα παραπήγματα από νάιλον που αποτελούν - από τότε - στέγη για τους εργάτες γης. Εξελισσόταν το πογκρόμ των μπιστικών και των ραβδούχων της εργοδοσίας ενάντια στους σύγχρονους είλωτες.

Εξελισσόταν δηλαδή το «έργο» με τον «δουλοκτήτη» να κρατά στο ένα χέρι το πιστόλι και στο άλλο το μαστίγιο. Αλλά αυτό το «έργο» - και τότε, και τώρα και πάντα - έχει όνομα:

Λέγεται απανθρωπιά, λέγεται κτηνωδία, λέγεται καπιταλιστική «νομιμότητα».

***

Πώς φτάσαμε, αλήθεια, στο προχτεσινό καπιταλιστικό ντελίριο δολοφονικής ασυδοσίας;

• Δεν ήταν όλες οι «κεφαλές του κράτους» που ενώθηκαν το 2008 στη Μανωλάδα ενάντια στους μετανάστες επειδή απεργούσαν ζητώντας ανθρώπινα μεροκάματα, επειδή τόλμησαν να ζητήσουν κάποια ψίχουλα;
• Δεν ήταν οι βουλευτάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Ηλεία, που στα έκτροπα του 2008 και του 2009 είχαν λάμψει διά της απουσίας τους, κι όσοι απ' αυτούς εμφανίστηκαν, έφτασαν στο σημείο, όπως ο τότε βουλευτής και σήμερα υπουργός Τζαβάρας, μιλώντας τότε στο ραδιόφωνο του «902», να αφήνουν υπονοούμενα για «δάκτυλο» (!) του ΚΚΕ πίσω από την εξέγερση των πεινασμένων!
• Οταν οι «καλύβες του μπάρμπα - Θωμά» λειτουργούν στη Μανωλάδα χρόνια, χωρίς να ενοχλείται καμία «Αυτού Εξοχότητα» εκ των κρατικών και κυβερνητικών τζακιών, όταν οι αυθάδικες γκριμάτσες μισαλλοδοξίας των εκπροσώπων του καθεστώτος της σαπίλας και οι ταγοί της αστικής νομιμότητας κηρύττουν τα «πολεμοχαρή» περί «μηδενικής ανοχής» και «επανακατάληψης των πόλεων» από τους πρόσφυγες, τάζουν βρεφονηπιακούς σταθμούς χωρίς παιδιά μεταναστών, παρακολουθούν εξ αποστάσεως τις επιδρομές των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου κατά μεταναστών στα νοσοκομεία, δεν γνωρίζουν για τα μαχαιρώματα μεταναστών στις γειτονιές της Αθήνας, ιδρύουν «στρατόπεδα συγκέντρωσης» (!), τότε ρίχνουν, ναι ή όχι, την κοπριά του ρατσισμού στο ταξικό θερμοκήπιο που επωάζει από «αγανακτισμένους πολίτες» και αυτόκλητους «Ράμπο» μέχρι «φίδια», από όργανα του «νόμου του Λιντς» και «Ρίγκο» μέχρι καπιταλιστικά μαντρόσκυλα βγαλμένα από τον χιτλερικό απόπατο;
• Δεν είναι οι ταγοί της Δικαιοσύνης, οι εισαγγελείς και οι φαρισαίοι του καθεστώτος της «δικτατορίας» του κεφαλαίου, που δε γνωρίζουμε να επέβαλαν ακόμα κάποια ποινή στους κουμπουροφόρους, στους «φουσκωτούς», στους «νταήδες» της δολοφονικής ορδής που όπως επιτέθηκαν προχτές έτσι είχαν επιτεθεί το 2008 και το 2009 εναντίον των μεταναστών και των κομμουνιστών οι οποίοι στάθηκαν στο πλευρό των εργατών;
• Πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, εκείνους τους δυο βουκόλους του ημέτερου «καουμποϊστάν», που το 2009 έδεσαν στο μοτοσακό τους και έσερναν - μέρα μεσημέρι (!) - τους μετανάστες στους δρόμους του χωριού, δεν υπάρχουν άλλοι υπεύθυνοι, ηθικοί αυτουργοί του πολιτικού «νέφους» που «καθοδηγεί» αυτά τα ανθρωπάρια, αυτά τα φασιστικά τομάρια, σε συμπεριφορές «Τζον Γουέιν»;
• Δεν είναι εδώ και χρόνια που ενώ το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ καταγγέλλουν το «Φαρ Ουέστ» της Μανωλάδας, αναδεικνύοντας το θέμα της στυγνής εκμετάλλευσης των μεταναστών εργατών γης, δεν είναι εδώ και χρόνια που με αποστολές του «Ριζοσπάστη» στην περιοχή και με δημοσιεύματα επί δημοσιευμάτων για «τα σταφύλια της οργής» που αποκαλύπτεται η αγριότητα, αλλά το κράτος έκανε ότι δεν έβλεπε φιρμάνια όπως εκείνο του γνωστού Χρονόπουλου στη Ζαχάρω, που ζητούσε να του πηγαίνουν οι τσιφλικάδες όποιον μετανάστη τολμούσε να ζητήσει μεροκάματο πάνω από το ποσό που εκείνος είχε ορίσει, για να «τακτοποιήσει» το θέμα;...
• Είναι άγνωστο εις τας Αρχάς και εις το Κράτος τους ότι ένας από αυτούς τους επιστάτες των αφεντικών, που προχτές έστρεψαν καραμπίνες ενάντια στους εργάτες, είναι ο ίδιος που μόλις πριν μερικούς μήνες, τον Αύγουστο του 2012, είχε δέσει στο αγροτικό και έσερνε για ένα χιλιόμετρο στους δρόμους της Μανωλάδας (!) τον Αιγύπτιο μετανάστη που έκανε το «λάθος» να ζητήσει τα δεδουλευμένα του;...

***

Τα πράγματα είναι σαφή:

Τα αφεντικά (και το κράτος των αφεντικών) με τα αφεντικά. Πιστοί στο δικό τους «διεθνισμό» που λέει ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα».

Κι ο εργάτης με τον εργάτη. Με δύναμη την αλληλεγγύη, με πυξίδα την ενότητα της τάξης, με σκοπό μια πατρίδα σε έναν άλλο κόσμο, όπου λυδία λίθος της ανθρωπιάς και της προκοπής θα είναι ο σεβασμός στον εργάτη, ανεξάρτητα από χρώμα, από εθνικότητα, από θρησκεία.

Οσο για τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονικής απανθρωπιάς που εκδηλώθηκε προχτές στη Μανωλάδα, η υποκρισία ορισμένων είναι τόσο χυδαία, όσο και ο ευθύς ταξικός, εθνικιστικός, ρατσιστικός και φασιστικός τους λόγος. Η υποκρισία τους θυμίζει έναν επίσης εξίσου «αθώο» για τα «ανδραγαθήματα» της δικής του εποχής, που όταν τον ρωτούσαν τι είχε να πει για τις διώξεις των Εβραίων, απαντούσε:

«Τέτοια πράγματα δε γίνονται. Αν γίνονταν θα το γνώριζα»!

Ηταν ο Γκαίμπελς...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, μοντάζ Γρέκι

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"