Στέφανος Τζουμάκας: Η χώρα και η ΕΕ χρειάζονται επενδύσεις, ανάπτυξη, εργασία, βιοτικό επίπεδο έξω από τα τριτοκοσμικά σχέδια της ολιγαρχίας των εθνικών αστικών τάξεων όλης της Ε.Ε.

 

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ

 9 Ιουνίου 2013

ΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΝΕΞΗ Δ.Ν.Τ. –Ε.Ε.

·         «Αυτό που θέλουμε δεν είναι μια Γερμανική Ευρώπη αλλά μια ισχυρή Ευρώπη» Β. Σοιμπλε, 3/5/2013

·         «Στην πραγματικότητα δεν πιστεύω πραγματικά πως οι προβλέψεις αυτές -ενν. οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη- στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα…. όλες οι προβλέψεις που κάναμε αποδείχτηκε ότι δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα» Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, 7/6/ 2013.

·         «Στην πραγματικότητα, το προσωπικό του ΔΝΤ κατανοεί πλήρως –αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ανοικτά γι' αυτό- τη βαθύτερη και πιο σοβαρή αδυναμία της ευρωζώνης, που δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα, αλλά κι ολόκληρη την ευρω-περιφέρεια σήμερα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν τρομακτικά χαμηλή κεφαλαιοποίηση – αυτό σημαίνει ότι λειτουργούν με πολύ «λεπτά μαξιλάρια» χρηματοδότησης κεφαλαίων (και ως εκ τούτου χρηματοδοτούν τους ισολογισμούς τους με χρέος 95 % ή 97%). Ως αποτέλεσμα, έχουν πολύ περιορισμένη δυνατότητα να απορροφήσουν απώλειες, δημιουργώντας πιθανότητα η αφερεγγυότητα να εξαπλωθεί σε όλο το χρηματοοικονομικό τους σύστημα –και σε όλον τον κόσμο-, με απρόβλεπτους τρόπους.Οι Ευρωπαίοι ζουν με τον φόβο ότι θα αντιμετωπίσουν τη δικιά τους «στιγμή Lehman», όταν μια σχετικά μέτρια πτώση στις αξίες των ομολόγων θα πυροδοτήσει έναν ευρύτατο πανικό και μία ακόμα κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.» Simon Johnson, καθηγητής στο Sloan School of Management του MIΤ, Chief Economist του ΔΝΤ το 2007 και το 2008. 8/6/2013

Μιλούσαμε από την αρχή, από το Φλεβάρη του 2010-πριν τρία και πλέον χρόνια- και τονίζαμε ότι:

1. Έχουμε πρωτοφανή  απώλεια της πολιτικής ισοτιμίας της χώρας, ήττα της προοδευτικής πολιτικής  καθώς και της πλειοψηφίας του εργαζόμενου Ελληνικού λαού.
2. Η κρίση είναι καθοδηγούμενη από τις χρηματιστηριακές συμμορίες και από πολιτικούς, είτε νεοφιλελεύθερους είτε  από τους  μη έχοντες αρχές οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και αίσθηση των συνεπειών.

3. Η κρίση, είναι του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος-καζίνο, του παρασιτικού κεφαλαίου στις Η.Π.Α. και στην Ε. Ε.

4. Ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ένα μέρος είναι των κερδοσκόπων και των τοκογλύφων και πρέπει να διαγραφεί, καθότι δεν πρόκειται για τη σωτηρία κρατών, αλλά για τη σωτηρία των χάρτινων κεφαλαίων.

5. Ότι η σχεδιασμένη υποτίμηση των δυνάμεων της εργασίας και της χώρας, με την εκποίηση εθνικού πλούτου θα οδηγήσει στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, της φτώχειας και της ανεργίας.

Η τότε κυβέρνηση χωρίς αίσθηση των συνεπειών, προκαλούσε κάθε νοήμονα άνθρωπο με ψέματα, με θεολογικές αναφορές περί της σωτηρίας του έθνους και της πατρίδας, με τα θλιβερά και ανέντιμα περί «χρεοκοπημένης Ελλάδας», χωρίς αρχές, με άθλιες επιθέσεις εναντίον της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Ήταν χαρακτηριστικά, τόσο η κυνική ένταξη στη υπηρεσία του να ξεφορτωθούν Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, όσο και οι  απερίγραπτες δηλώσεις ότι δήθεν διαπράττει  αντεθνική πολιτική, όποιος υποστηρίζει την αναδιάρθρωση χρέους.

Την «ενορχήστρωση» αυτής της πολιτικής είχαν αναλάβει το χρηματοπιστωτικό κέντρο της Φραγκφούρτης (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Deutsche Bank, το λόμπυ του χρηματιστήριου Φραγκφούρτης), το ΔΝΤ καθώς και το λόμπυ των χρηματιστηρίων της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου. Δηλαδή η ελίτ των δανειστών.

Υποβάθμισαν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο έργο της επίθεσης και υποταγής χωρών-μελών της Ε.Ε., ενώ εμφανίζονταν ως  εκπρόσωποι της διακυβερνητικής οι Α. Μέρκελ- Ν. Σαρκοζύ μαζί με τον τότε πρόεδρο του Eurogroup, Ζ.Κ. Γιούνκερ.

Είμαστε οι εκ των προτέρων. Τα είχαμε πει τότε κατ’ επανάληψη τόσο για το καταστροφικό νεοφιλελεύθερο σχέδιο και για τη σχεδιαζόμενη υποτίμηση της χώρας, όσο και για την πολιτική απάτη περί δήθεν εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.

Το ίδιο δίκτυο των δανειστών και των νεοφιλελεύθερων και σοσιαλ-φιλελεύθερων πολιτικών ομάδων αφού επέβαλε τη στρατηγική του, τώρα απευθύνει στους «υπηκόους», μηνύματα συνέχειας της πολιτικής αυτής, αλλά με διορθώσεις! Και όλα αυτά, μεταξύ των άλλων, για δύο κύρια λόγους:

α). Βρισκόμαστε στο τέλος της δεύτερης φάσης της κρίσης. Στην πρώτη, λαφυραγώγησαν τα λαϊκά και μεσαία εισοδήματα και επέβαλαν την οριζόντια εκτεταμένη υποτίμηση χωρών και οικονομιών. Στη δεύτερη, οι δανειστές άρχισαν τους - μεταξύ των- «μικρο-εμφύλιους» για τη διανομή των λάφυρων.

 Οι χρηματοπιστωτικές ορδές μετά τυμπάνων και εκβιασμών, έδωσαν μαθήματα πρωταρχικής συσσώρευσης και ληστειών με το πλιάτσικο στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Ευρωπαϊκές τράπεζες-καζίνο με κεφάλαια έως 100 δις ευρώ και ισολογισμούς δύο και τριών τρις ευρώ. Οι απατεώνες, κυρίαρχοι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ε.Ε. και οι πολιτικές ηγεσίες υποταγμένες και απολογητές .

Οι δανειστές του χρηματοπιστωτικού κέντρου της Φραγκφούρτης με τους λεονταρισμούς τους,  άρπαξαν μεγάλο μέρος του πλούτου του ευρωπαϊκού Νότου με νέο αποικιακό σχέδιο και με εκβιασμούς για δήθεν άρνηση κουρέματος, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Η ένταση μεταξύ των φεουδαρχικών χρηματιστηριακών και χρηματοπιστωτικών ομάδων και συγκεκριμένα μεταξύ του δήθεν προοδευτικού ΔΝΤ  και της δήθεν συντηρητικής Ε.Ε., αποτελούν περιτύλιγμα για εντυπώσεις.

Το ΔΝΤ ήταν και θα είναι ένα μονεταριστικό και νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο επιβολής κυρίαρχων συμφερόντων, όπου επικρατούν οι επιδιώξεις των εκπροσώπων των μη παραγωγικών κεφαλαίων. Σημαντικό μέρος της διοίκησης του ΔΝΤ προέρχεται από εκπροσώπους χωρών της Ε.Ε. Και είναι δεδομένοι οι κάθε φορά συμβιβασμοί και βέβαιη η διαγραφή μέρους του μη βιώσιμου χρέους χωρών.

β) Επείγεται η νεοφιλελεύθερη ηγεσία που κυριαρχεί στην Ε.Ε., εν όψει των ευρωεκλογών, σε δώδεκα μήνες σε 27 χώρες, και άμεσα εν όψει των εθνικών εκλογών στη Γερμανία τον Σεπτέμβρη του 2013. Και παριστάνουν ότι παίρνουν το κρίμα στο λαιμό τους! Ότι έκαναν λάθη! Ο μικρο-εμφύλιος μεταξύ των εκπροσώπων των δανειστών σε προεκλογική περίοδο, έχει ως κύρια επιδίωξη να αποσιωπήσουν την ίδια την αποτυχία της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής τους και να αναγάγουν επί μέρους αποτυχίες, σε κυρίαρχες. Όπως κύρια επιδίωξη και όσων αποφεύγουν να αντιπαρατεθούν με την μνημονιακή πολιτική στα καθ’ ημάς, είναι η αποσιώπηση του γεγονότος ότι όλα τα μνημόνια ανεξαιρέτως περιέχουν νεοφιλελεύθερες επιλογές. Παλιά παίγνια πολιτικής απάτης. 

Ορισμένες φωνές στη χώρα εγκαλούν το Α. Σαμαρά και τη κυβέρνηση του, να παρέμβει και να αξιοποιήσει τη διένεξη μεταξύ του ΔΝΤ και ΕΕ. Ποιά κυβέρνηση; Θα εννοούν το Γραφείο του Βερολίνου στην Αθήνα.

Όταν θα καταλάβουν πολλοί Έλληνες ότι η Α. Μερκελ υπάρχει ακόμη πολιτικά στο Βερολίνο γιατί το 2012, ψήφισαν τα κόμματα των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών, θα είναι κοψοχέρηδες -ως συνήθως –εκ των υστέρων! Ποτέ δεν είναι αργά, όμως!

Η χώρα χρειάζεται μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Χρειάζεται μια προοδευτική διακυβέρνηση που θα ανακτήσει την πολιτική ισοτιμία της χώρας, που θα απαλλάξει τον τόπο και την ΕΕ από το ΔΝΤ και θα συμβάλει στη θεσμοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού νομισματικού μηχανισμού, μιας κοινής τραπεζικής αρχής και μιας κοινής δημοσιονομικής  πολιτικής.

Για όλους τους επίδοξους συντηρητικούς «παπαγάλους»,  ας τονίσουμε ότι αυτά είναι εργαλεία πολιτικής. Πρώτα απ’ όλα θέλουμε και μπορούμε να απαλλάξουμε τη χώρα από τη παρουσία των παραγόντων της νέο-αποικιακής πολιτικής,  όπως η τρόικα, η task force και τα άλλα ευτελή κατάλοιπα της αντιευρωπαϊκής πολιτικής και της προφανούς απόπειρας εγκατάστασης στη χώρα πρακτικών μιας αποτυχημένης εν τη  γενέσει της «Γερμανικής Ευρώπης», που ενώ την προωθεί το επιτελείο Σόιμπλε ταυτόχρονα την οικτίρει.

Και θα μείνει στο στάδιο της απόπειρας γιατί η Γερμανική πολιτική και οικονομική ελίτ δεν γίνεται αποδεκτή ούτε εντός, ούτε εκτός της Ε.Ε. Δεν δύναται να ασκήσει ηγεμονία. Ωστόσο δεν αρκούν μόνο τα εργαλεία πολιτικής, όπως και η πολυσυζητημένη πολιτική ενοποίηση.

Η χώρα και η ΕΕ χρειάζονται επενδύσεις, ανάπτυξη, εργασία, βιοτικό επίπεδο έξω από τα τριτοκοσμικά σχέδια της ολιγαρχίας των εθνικών αστικών τάξεων όλης της Ε.Ε. Οι Έλληνες πολίτες και όχι οι υπήκοοι και οι συμβιβασμένοι, μαζί με τους πολίτες των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούμε να δώσουμε άλλη διέξοδο -δημοκρατική και ισότιμη- με επιλογές που θα αναδείξουν ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε αντίθετη κατεύθυνση από την Ένωση της κρίσης, της ύφεσης, της μονόπλευρης λιτότητας, της φτώχειας και της ανεργίας.

 Για μια Ε.Ε. της ανάπτυξης, της ευημερίας και της δημοκρατίας, όπου η πολιτική θα κυριαρχήσει και θα υποτάξει κάθε άλλο συμφέρον υπέρ των ευρωπαϊκών λαών.

Οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις της τρικομματικής κυβέρνησης, που καθημερινά υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας, μόνο μια υπηρεσία μπορούν να προσφέρουν στην προσφιλή για όλους, πατρίδα. Να υποβάλουν την παραίτηση τους στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να προκηρυχθούν εντός τριάντα ημερών, εθνικές εκλογές. Ο ελληνικός λαός θα προχωρήσει όπως και σε άλλες ιστορικές περιόδους το δικό του δρόμο, χωρίς την πατρωνία καμιάς Μέρκελ και κανενός Σόιμπλε.

Μια τέτοια εξέλιξη θα πλήξει την πρεμιέρα που προετοιμάζει η Α. Μέρκελ και η κλεπτοκρατία στο Βερολίνο, το Φθινόπωρο. Ιδού η Ρόδος για να αποδείξει και ο Α. Σαμαράς και οι συν αυτώ, ότι αποτελούν αυθύπαρκτη κυβερνητική παράταξη στην Ελλάδα που δεν αναμένει τον θρίαμβο της Μέρκελ για να ορθοποδήσει το νεοφιλελεύθερο και καταστρεπτικό έργο τους στη χώρα.

 blog: www.stefanostzoumakas.blogspot.com

www.proodeftiki-exodos.gr

 e-mail: mail@stefanostzoumakas.gr

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"