Ενα χρόνο μετά τις εκλογές και λίγο μετά το πραξικοπηματικό κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από τον πρωθυπουργό, καταγράφουμε αυτά που δεν ακούσαμε στην ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πλατεία Συντάγματος.
Του λογογράφου - "Unfollow"
ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ,
Από τα τρία χρόνια της κρίσης και του μνημονίου, ο τελευταίος χρόνος ήταν ο πιο καταστροφικός.Ένας χρόνος ψέματα, εκβιασμοί και βαρβαρότητα. Δεν φτάνει; Ένας χρόνος απάνθρωπα μέτρα, χημικά από την αστυνομία, επιθέσεις από τους νεοναζί, πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ. Δεν φτάνει; Ένας χρόνος με αυξανόμενη ανεργία, απελπισία, αυτοκτονίες, ανασφάλιστους, άστεγους συνανθρώπους μας. Ένας χρόνος που ο εμφύλιος του κοινωνικού αυτοματισμού γενικεύεται. Δεν φτάνει; Ένας χρόνος συρρίκνωσης της δημοκρατίας.Ένας χρόνος που η κυβέρνηση κυβερνά απαξιώνοντας το κοινοβούλιο. Και τώρα κατεβάζει το διακόπτη της δημόσιας τηλεόρασης και βυθίζει τη χώρα στο σκοτάδι. Δεν φτάνει;
Φαίνεται πως δεν φτάνει. Θα έπρεπε να είχαν τελειώσει. Αλλά δεν τελείωσαν. Είναι ακόμη εδώ. Αυτή την ώρα στο Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Σαμαράς έχει καλέσει τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Για να αποφασίσουν την τύχη της κυβέρνησης τους και την προσωπική τους τύχη. Για να σχεδιάσουν ακόμη ένα χρόνο ψέματα, εκβιασμούς και βαρβαρότητα. ...
Άλλον ένα χρόνο, άλλους δύο, τρεις. Θα υποφέρετε κι άλλο, θα υποφέρετε περισσότεροι, δεν θα σας πάρουν μόνο τις δουλειές και τις δουλειές των παιδιών σας, τα σπίτια σας και το δικαίωμα σας για μια αξιοπρεπή ζωή. Σιγά σιγά, θα σας πάρουν τη δημοκρατία. Θα σας πάρουν την ελευθερία. Έχουν ήδη ξεκινήσει. Αλλά φαίνεται πως δεν φτάνει.
Πολίτες της Αθήνας,
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ευθύνη που ένας χρόνος ψέματα, εκβιασμοί και βαρβαρότητα δεν φτάνει. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν ένας χρόνος απανθρωπιάς δεν αρκεί για να σας κάνει να τους ρίξετε, για να σας κάνει να απαιτήσετε να αναλάβουμε εμείς τη διακυβέρνηση της χώρας, φταίμε. Κι έχω σήμερα την ευκαιρία, ένα χρόνο αφότου μας κάνατε την τεράστια τιμή να μας αναδείξετε αξιωματική αντιπολίτευση, να σας πω ότι καταλαβαίνουμε πως φταίμε.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε σε έναν πολιτικό λόγο που έχουν ορίσει άλλοι. Παρασυρθήκαμε να παίξουμε στο γήπεδο τους. Εκεί όπου ο κάθε πολιτικός πρέπει να φωνάζει περισσότερο από τον άλλο. Δεν έχει σημασία τι λέει. Αρκεί να φωνάζει, να δείχνει ότι έχει αυτοπεποίθηση και λύσεις για όλα. Δεν εξηγεί, δεν προβληματίζεται και, κυρίως, δεν ακούει. Αλλά εμείς δεν είμαστε αυτό. Ο ρόλος μάς στενεύει.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε να σας χαϊδεύουμε κι εμείς τ'αυτιά. Απέναντι στον δικό τους αυτοματισμό, εμείς κάναμε το λάθος να αντιτάξουμε τον δικό μας. Αυτοί λένε «Έθνος περήφανο», «Έλληνες που καταφέρνουν τα πάντα», «η Ελλάδα τώρα ξεκινάει». Εμείς λέμε «αγωνιζόμενος λαός», «στο δρόμο» και «ανατροπή». Στη δική τους ηθικολογία, αντιτάξαμε τη δική μας. Στα δικά τους εύκολα λόγια, αντιτάξαμε τα δικά μας. Στα δικά τους συνθήματα, αντιτάξαμε τα δικά μας.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε, και την ίδια στιγμή που μιλούσαμε για κυβέρνηση της Αριστεράς, φοβηθήκαμε να σας πούμε πόσο διαφορετική τη φανταζόμαστε αυτή την κυβέρνηση από οτιδήποτε έχετε ζήσει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Είχαμε λόγο να φοβηθούμε, ασφαλώς, η προπαγάνδα τους είναι πανίσχυρη, διαστρεβλώνουν ό,τι κι αν πούμε και μολύνουν κάθε συζήτηση με ψέματα. Αλλά και πάλι, έπρεπε να τολμήσουμε. Δεν τολμήσαμε. Φοβηθήκαμε κι αρχίσαμε να σας καθησυχάζουμε, αρχίσαμε κι εμείς να σας κοιμίζουμε, σαν να έχει σημασία για εμάς να κυβερνήσουμε με κάθε τρόπο.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε από τη γλύκα της ανόδου, από τη γοητεία της επιτυχίας. Ήμασταν συνηθισμένοι στη θέση που είχαμε και όταν μας τιμήσατε με την ψήφο σας κι εκτοξευτήκαμε στα ύψη, μεθύσαμε. Αισθανθήκαμε ξαφνικά πως είχαμε κάτι να χάσουμε, κάτι να προστατέψουμε. Κι αυτό μας έκανε επιφυλακτικούς, μας έκανε να ακροβατούμε μη θέλοντας να δυσαρεστήσουμε κανέναν. Ανθρώπινο. Αλλά όχι σωστό. Δεν είμαστε αυτό.
Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομα τους. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι το μνημόνιο. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να μπούμε στο μνημόνιο. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι η ανεργία. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να φτάσει η ανεργία σε τέτοιο σημείο. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι τα νοσοκομεία που κλείνουν, οι ανασφάλιστοι, οι άστεγοι. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να κλείνουν νοσοκομεία, να υπάρχουν ανασφάλιστοι και άστεγοι. Και, το χειρότερο, είναι ότι τα συνηθίζουμε σιγά σιγά όλα αυτά, σαν να είναι κάποια θεομηνία, σαν να μην είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, τα συνηθίζουμε και παλεύουμε ο καθένας μόνος του να επιβιώσει, ελπίζοντας να διασώσουμε κάτι, μέχρις ότου μας πάρουν ακόμη και τα λίγα που δεν έχουμε χάσει.
Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι επιτρέψαμε να μας πάρουν τη δημοκρατία.
Πολίτες της Αθήνας,
Η δημοκρατία είναι ο μόνος τρόπος προστασίας. Κα^ είναι το μόνο που έχουμε να σας υποσχεθούμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας υποσχεθεί λύσεις για όλα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να υπερασπιστεί τα προνόμια σας, δίκαια ή άδικα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας πείσει ότι είναι σίγουρος για όλα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να κατεβάσει το διακόπτη της ΕΡΤ, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να δείχνει ότι είναι σκληρός και ότι έχει πυγμή, αδιαφορώντας για το κόστος, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας δώσει απλοϊκές εξηγήσεις και να εκτονώσει το θυμό σας, επειδή φταίνε τη μια μέρα οι δημόσιοι υπάλληλοι και την άλλη οι εργάτες, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας μιλάει σαν να είσαστε παιδάκια, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας λέει συνέχεια τι σπουδαίοι που είστε, επειδή είστε Έλληνες και όλα τα καταφέρνετε, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον που γνωρίζετε, γιατί έτσι αισθάνεστε πιο ασφαλείς, δεν σας κάνουμε.
Αν είναι να γίνουμε κυβέρνηση προσποιούμενοι κάτι που δεν είμαστε, δεν θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση. Θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση γι' αυτό που είμαστε: Ένα αριστερό κόμμα, ένα κόμμα με αξίες την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική χειραφέτηση, ένα κόμμα που προτείνει να αναθεωρήσουμε τον ίδιο τον τρόπο που κυβερνιέται αυτή η χώρα.
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε τίποτα. Θα συζητήσουμε ξανά και ξανά. Θα εξετάσουμε κάθε ζήτημα. Θα αμφισβητήσουμε τα πάντα. Δεν θα υποταχθούμε ξανά στον τρόπο που μας υποχρεώνουν να μιλάμε τα ΜΜΕ. Δεν θα ξανασχοληθούμε με τις δημοσκοπήσεις.
Δεν θα ξανακάνουμε τέτοια συγκέντρωση, όπου εγώ είμαι από πάνω και λέω συνθήματα κι εσείς από κάτω και λέτε συνθήματα. Δεν θα κουνάω τα χέρια, παίζοντας το ρόλο του λαοπρόβλητου ηγέτη, περιμένοντας σας να ζητωκραυγάσετε με κάθε μου λέξη. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουμε οπαδούς. Θέλουμε πολίτες. Θέλουμε ανθρώπους με συνείδηση, ανθρώπους που ξέρουν γιατί βρίσκονται εδώ.
Θα οργανώσουμε συζητήσεις σε όλη την Ελλάδα. Συζητήσεις, όχι συγκεντρώσεις, όχι φιέστες. Ας έχουν τα παλιά κόμματα τις σημαίες, τα συνθήματα και τις καραμούζες. Ας εξακολουθήσουν αυτοί να μετατρέπουν την πολιτική σε κερκίδα. Εμείς αντιλαμβανόμαστε τη σχέση με τον πολίτη διαφορετικά. Στις συζητήσεις που θα οργανώσουμε, θα μιλήσουμε μαζί σας για όλα. Δεν θα μιλήσουμε σε σας, θα μιλήσουμε μαζί σας.Έχει διαφορά.
Και δεν θα παγιδευτούμε ξανά να θεωρήσουμε οποιοδήποτε θέμα απαγορευμένο. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το συμφέρον των περισσότερων, το συμφέρον της κοινωνίας.
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε μέσα στο ευρώ ή έξω από το ευρώ. Δεν είσαστε νήπια για να σας μιλάμε με δέκα λέξεις τη φορά, λες και δεν καταλαβαίνετε πόσο περίπλοκα είναι όλα αυτά. Αν εσείς θέλετε να παίρνετε αποφάσεις για το μέλλον σας βασισμένες σε δέκα λέξεις, ψάξτε αλλού. Εμείς θα σας πούμε μόνο ότι δεν θα διαπραγματευτούμε ποτέ για το συμφέρον οποιουδήποτε άλλου εκτός από το δικό σας. Δεν θα δεχτούμε τίποτε χωρίς να το έχουμε συζητήσει εξαντλητικά μαζί σας. Δεν θα δώσουμε τίποτε σε κανέναν, χωρίς να έχουμε τη δική σας ρητή εντολή.
Δική σας είναι η χώρα, όχι αυτών που σας κυβερνάνε. Δική σας είναι η κοινωνία, όχι αυτών που σας κυβερνάνε.
Είμαστε στην Πλατεία Συντάγματος. Αυτό εκεί, η Βουλή των Ελλήνων, είναι το σπίτι σας. Εμείς είμαστε καλεσμένοι σας.
Σύντροφοι και συντρόφισες,
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε τίποτα. Τίποτα εκτός από το βασικότερο που έχετε χάσει: τη δημοκρατία.
Του λογογράφου - "Unfollow"ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ,
Φαίνεται πως δεν φτάνει. Θα έπρεπε να είχαν τελειώσει. Αλλά δεν τελείωσαν. Είναι ακόμη εδώ. Αυτή την ώρα στο Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Σαμαράς έχει καλέσει τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Για να αποφασίσουν την τύχη της κυβέρνησης τους και την προσωπική τους τύχη. Για να σχεδιάσουν ακόμη ένα χρόνο ψέματα, εκβιασμούς και βαρβαρότητα. ...
Άλλον ένα χρόνο, άλλους δύο, τρεις. Θα υποφέρετε κι άλλο, θα υποφέρετε περισσότεροι, δεν θα σας πάρουν μόνο τις δουλειές και τις δουλειές των παιδιών σας, τα σπίτια σας και το δικαίωμα σας για μια αξιοπρεπή ζωή. Σιγά σιγά, θα σας πάρουν τη δημοκρατία. Θα σας πάρουν την ελευθερία. Έχουν ήδη ξεκινήσει. Αλλά φαίνεται πως δεν φτάνει.
Πολίτες της Αθήνας,
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ευθύνη που ένας χρόνος ψέματα, εκβιασμοί και βαρβαρότητα δεν φτάνει. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν ένας χρόνος απανθρωπιάς δεν αρκεί για να σας κάνει να τους ρίξετε, για να σας κάνει να απαιτήσετε να αναλάβουμε εμείς τη διακυβέρνηση της χώρας, φταίμε. Κι έχω σήμερα την ευκαιρία, ένα χρόνο αφότου μας κάνατε την τεράστια τιμή να μας αναδείξετε αξιωματική αντιπολίτευση, να σας πω ότι καταλαβαίνουμε πως φταίμε.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε σε έναν πολιτικό λόγο που έχουν ορίσει άλλοι. Παρασυρθήκαμε να παίξουμε στο γήπεδο τους. Εκεί όπου ο κάθε πολιτικός πρέπει να φωνάζει περισσότερο από τον άλλο. Δεν έχει σημασία τι λέει. Αρκεί να φωνάζει, να δείχνει ότι έχει αυτοπεποίθηση και λύσεις για όλα. Δεν εξηγεί, δεν προβληματίζεται και, κυρίως, δεν ακούει. Αλλά εμείς δεν είμαστε αυτό. Ο ρόλος μάς στενεύει.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε να σας χαϊδεύουμε κι εμείς τ'αυτιά. Απέναντι στον δικό τους αυτοματισμό, εμείς κάναμε το λάθος να αντιτάξουμε τον δικό μας. Αυτοί λένε «Έθνος περήφανο», «Έλληνες που καταφέρνουν τα πάντα», «η Ελλάδα τώρα ξεκινάει». Εμείς λέμε «αγωνιζόμενος λαός», «στο δρόμο» και «ανατροπή». Στη δική τους ηθικολογία, αντιτάξαμε τη δική μας. Στα δικά τους εύκολα λόγια, αντιτάξαμε τα δικά μας. Στα δικά τους συνθήματα, αντιτάξαμε τα δικά μας.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε, και την ίδια στιγμή που μιλούσαμε για κυβέρνηση της Αριστεράς, φοβηθήκαμε να σας πούμε πόσο διαφορετική τη φανταζόμαστε αυτή την κυβέρνηση από οτιδήποτε έχετε ζήσει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Είχαμε λόγο να φοβηθούμε, ασφαλώς, η προπαγάνδα τους είναι πανίσχυρη, διαστρεβλώνουν ό,τι κι αν πούμε και μολύνουν κάθε συζήτηση με ψέματα. Αλλά και πάλι, έπρεπε να τολμήσουμε. Δεν τολμήσαμε. Φοβηθήκαμε κι αρχίσαμε να σας καθησυχάζουμε, αρχίσαμε κι εμείς να σας κοιμίζουμε, σαν να έχει σημασία για εμάς να κυβερνήσουμε με κάθε τρόπο.
Φταίμε γιατί παρασυρθήκαμε. Παρασυρθήκαμε από τη γλύκα της ανόδου, από τη γοητεία της επιτυχίας. Ήμασταν συνηθισμένοι στη θέση που είχαμε και όταν μας τιμήσατε με την ψήφο σας κι εκτοξευτήκαμε στα ύψη, μεθύσαμε. Αισθανθήκαμε ξαφνικά πως είχαμε κάτι να χάσουμε, κάτι να προστατέψουμε. Κι αυτό μας έκανε επιφυλακτικούς, μας έκανε να ακροβατούμε μη θέλοντας να δυσαρεστήσουμε κανέναν. Ανθρώπινο. Αλλά όχι σωστό. Δεν είμαστε αυτό.
Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομα τους. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι το μνημόνιο. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να μπούμε στο μνημόνιο. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι η ανεργία. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να φτάσει η ανεργία σε τέτοιο σημείο. Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι τα νοσοκομεία που κλείνουν, οι ανασφάλιστοι, οι άστεγοι. Είναι με ποιον τρόπο επιτρέψαμε να κλείνουν νοσοκομεία, να υπάρχουν ανασφάλιστοι και άστεγοι. Και, το χειρότερο, είναι ότι τα συνηθίζουμε σιγά σιγά όλα αυτά, σαν να είναι κάποια θεομηνία, σαν να μην είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, τα συνηθίζουμε και παλεύουμε ο καθένας μόνος του να επιβιώσει, ελπίζοντας να διασώσουμε κάτι, μέχρις ότου μας πάρουν ακόμη και τα λίγα που δεν έχουμε χάσει.
Το θεμελιώδες πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι επιτρέψαμε να μας πάρουν τη δημοκρατία.
Πολίτες της Αθήνας,
Η δημοκρατία είναι ο μόνος τρόπος προστασίας. Κα^ είναι το μόνο που έχουμε να σας υποσχεθούμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας υποσχεθεί λύσεις για όλα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να υπερασπιστεί τα προνόμια σας, δίκαια ή άδικα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας πείσει ότι είναι σίγουρος για όλα, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να κατεβάσει το διακόπτη της ΕΡΤ, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να δείχνει ότι είναι σκληρός και ότι έχει πυγμή, αδιαφορώντας για το κόστος, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας δώσει απλοϊκές εξηγήσεις και να εκτονώσει το θυμό σας, επειδή φταίνε τη μια μέρα οι δημόσιοι υπάλληλοι και την άλλη οι εργάτες, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας μιλάει σαν να είσαστε παιδάκια, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον να σας λέει συνέχεια τι σπουδαίοι που είστε, επειδή είστε Έλληνες και όλα τα καταφέρνετε, δεν σας κάνουμε.
Αν θέλετε κάποιον που γνωρίζετε, γιατί έτσι αισθάνεστε πιο ασφαλείς, δεν σας κάνουμε.
Αν είναι να γίνουμε κυβέρνηση προσποιούμενοι κάτι που δεν είμαστε, δεν θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση. Θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση γι' αυτό που είμαστε: Ένα αριστερό κόμμα, ένα κόμμα με αξίες την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική χειραφέτηση, ένα κόμμα που προτείνει να αναθεωρήσουμε τον ίδιο τον τρόπο που κυβερνιέται αυτή η χώρα.
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε τίποτα. Θα συζητήσουμε ξανά και ξανά. Θα εξετάσουμε κάθε ζήτημα. Θα αμφισβητήσουμε τα πάντα. Δεν θα υποταχθούμε ξανά στον τρόπο που μας υποχρεώνουν να μιλάμε τα ΜΜΕ. Δεν θα ξανασχοληθούμε με τις δημοσκοπήσεις.
Δεν θα ξανακάνουμε τέτοια συγκέντρωση, όπου εγώ είμαι από πάνω και λέω συνθήματα κι εσείς από κάτω και λέτε συνθήματα. Δεν θα κουνάω τα χέρια, παίζοντας το ρόλο του λαοπρόβλητου ηγέτη, περιμένοντας σας να ζητωκραυγάσετε με κάθε μου λέξη. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουμε οπαδούς. Θέλουμε πολίτες. Θέλουμε ανθρώπους με συνείδηση, ανθρώπους που ξέρουν γιατί βρίσκονται εδώ.
Θα οργανώσουμε συζητήσεις σε όλη την Ελλάδα. Συζητήσεις, όχι συγκεντρώσεις, όχι φιέστες. Ας έχουν τα παλιά κόμματα τις σημαίες, τα συνθήματα και τις καραμούζες. Ας εξακολουθήσουν αυτοί να μετατρέπουν την πολιτική σε κερκίδα. Εμείς αντιλαμβανόμαστε τη σχέση με τον πολίτη διαφορετικά. Στις συζητήσεις που θα οργανώσουμε, θα μιλήσουμε μαζί σας για όλα. Δεν θα μιλήσουμε σε σας, θα μιλήσουμε μαζί σας.Έχει διαφορά.
Και δεν θα παγιδευτούμε ξανά να θεωρήσουμε οποιοδήποτε θέμα απαγορευμένο. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το συμφέρον των περισσότερων, το συμφέρον της κοινωνίας.
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε μέσα στο ευρώ ή έξω από το ευρώ. Δεν είσαστε νήπια για να σας μιλάμε με δέκα λέξεις τη φορά, λες και δεν καταλαβαίνετε πόσο περίπλοκα είναι όλα αυτά. Αν εσείς θέλετε να παίρνετε αποφάσεις για το μέλλον σας βασισμένες σε δέκα λέξεις, ψάξτε αλλού. Εμείς θα σας πούμε μόνο ότι δεν θα διαπραγματευτούμε ποτέ για το συμφέρον οποιουδήποτε άλλου εκτός από το δικό σας. Δεν θα δεχτούμε τίποτε χωρίς να το έχουμε συζητήσει εξαντλητικά μαζί σας. Δεν θα δώσουμε τίποτε σε κανέναν, χωρίς να έχουμε τη δική σας ρητή εντολή.
Δική σας είναι η χώρα, όχι αυτών που σας κυβερνάνε. Δική σας είναι η κοινωνία, όχι αυτών που σας κυβερνάνε.
Είμαστε στην Πλατεία Συντάγματος. Αυτό εκεί, η Βουλή των Ελλήνων, είναι το σπίτι σας. Εμείς είμαστε καλεσμένοι σας.
Σύντροφοι και συντρόφισες,
Δεν έχουμε να σας υποσχεθούμε τίποτα. Τίποτα εκτός από το βασικότερο που έχετε χάσει: τη δημοκρατία.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.