"Ψηλά τις σημαίες" Αντωνάκη, και τα βρακάκια κάτω... - "die Fahne hoch", the hymn of the SS, said the NAZI Greek PM Samaras

Τι θα ακούσουμε και τι θα δούμε ακόμη σε αυτή την υπερχρεωμένη χώρα!!!

Βορίδης, νυν δελφίνος της ΝΔ, εδώ σε μια ομιλία του με φόντο τον δικτάτορα Παπαδόπουλο

πηγή

Γειά σου βρὲ Μάκη Πατριώταρε!!!
Γιά σου καὶ χαρά σου κι ἀέρα στὰ πανιά σου!

Ἄν τὲ βρέ, καὶ πρωθυπουργός!

Φιλονόη.

 Υ.Γ. Πάντως νομίζω πὼς ἀκόμη τηρεῖ τὶς δεσμεύσεις του! Γκρεμίζει ὅποιον κι ὅ,τι πασχίσῃ νὰ τὸν σταματήσῃ, ἀπὸ τὴν ἄνοδο στὴν ἐξουσία.  Καταλάβαμε κάτι ἀνάποδα μήπως;


(Τα περί Βορίδη τα Αναγνώσματα)

grbloopers has uploaded: "die Fahne hoch", the hymn of the SS, said the NAZI Greek PM Samaras
"die Fahne hoch", the hymn of the SS, said the NAZI Greek PM Samaras

"Ψηλά τις σημαίες" Αντωνάκη, και τα βρακάκια κάτω. Ξέρεις τι παθαίνουν οι ΝΑΖΙ στο τέλος του παραμυθιού;;; Ανοιγμα του Σαμαρά στη χρυσή αυγή, και τη σημαία για υπόθετο. Καλαματιανή, δεν θα ξεφύγεις. ...

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, για τον οποίο υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι δεν καταδίκαζε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, είπε την περίφημη φράση «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» για τους Νενέκους, όσους ακολουθούσαν δηλαδή το παράδειγμα του προδότη Δημήτρη Νενέκου προσκυνώντας τον Ιμπραήμ.
Για τον κ. Βορίδη βέβαια από τους Νενέκους στους ΝΔέκους είναι…
ένα τσεκούρι δρόμος. Όπως ένα τσεκούρι δρόμος ήταν να γίνει από διάδοχος του νεοναζιστή Μιχαλολιάκου στην ΕΠΕΝ, πάντα με τις ευλογίες του δικτάτορα Παπαδόπουλου, σε υπουργό της τρικομματικής.

Πώς τα τηλεπαράθυρα έχουν "ξεχάσει" τους ακροδεξιούς μιμητές της 17Ν 

Ο γνωστός-άγνωστος κ. Βορίδης 

Σχετικό: ΠΕΡΙ «ΑΠΙΘΑΝΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ» Ο ΛΟΓΟΣ

ΑΝ ΚΑΤΙ ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ στην ακατάσχετη τηλεοπτική τρομοφλυαρία, είναι η γενικευμένη αμνησία που φαίνεται να έχει καταλάβει όσους μετέχουν σ' αυτή. Δεν αναφερόμαστε εδώ στα "μαργαριτάρια" και τα κραυγαλέα ιστορικά λάθη που αλιεύει κανείς καθημερινά, με αυτουργούς ανθρώπους που αρέσκονται να δηλώνουν "ειδικοί" επί του τρομοκρατικού φαινομένου. Το σημαντικότερο είναι η - εσκεμμένη ή αθέλητη- αποσιώπηση της πολιτικής ταυτότητας και δράσης πολλών από τους πρωταγωνιστές της συζήτησης. Με αποτέλεσμα, ο θεατής να στερείται πολύ κρίσιμα δεδομένα, που θα του επέτρεπαν να σχηματίσει ακριβή εικόνα για το πολιτικό διακύβευμα της όλης επιχείρησης.

Η περίπτωση του Μάκη Βορίδη είναι απ' αυτή την άποψη εξαιρετικά διαφωτιστική. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα ("Ε" 28.9.02), ο πρόεδρος του λεπενικού "Ελληνικού Μετώπου" υπήρξε ένας από τους βασικούς πληροφορητές της κοινής γνώμης για το επίμαχο θέμα: μέσα σε 78 μέρες (30.6-15.9) εμφανίστηκε συνολικά σε 23 κεντρικά ειδησεογραφικά δελτία, προκειμένου να μας διαφωτίσει για τα "τρομοκρατικά". Η επίδοσή του αυτή τον ανέδειξε στη δέκατη θέση, σ' ένα σύνολο 56 "ειδημόνων" - πολύ πάνω, δηλαδή, από τον Αλέξη Παπαχελά (18 φορές), τον Πάνο Καμμένο (15) ή την Ντόρα Μπακογιάννη (9). Εκτός από τα κεντρικά, τον απολαύσαμε επίσης και σε αρκετά "περιφερειακά" δελτία.

Αρχικά, η εμφάνισή του σόκαρε πολλούς: δεν είναι λίγο πράγμα, να καλείς ως αναλυτή ενός τόσο λεπτού θέματος τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του χουντικού δηλ. κόμματος που ίδρυσε το 1984 ο ίδιος ο Γεώργιος Παπαδόπουλος! Κάποιοι αποχώρησαν, διαμαρτυρόμενοι, από τα δελτία που τον φιλοξενούσαν. Γρήγορα, όμως, το σκάνδαλο κουκουλώθηκε: ο κ. Βορίδης, μας διαβεβαίωναν από ένα σημείο και μετά οι παρουσιαστές, συμμετέχει στην όλη συζήτηση αποκλειστικά και μόνο με την ιδιότητα του δικηγόρου. Βέβαια, ουδέποτε κλήθηκε να απαντήσει επί νομικών μόνο ζητημάτων. Η παρέμβασή του υπήρξε καθαρά πολιτική: εξηγώντας μας λ.χ. ότι ο μαρξισμός αποτελεί "το φυτώριο της βίας", κατακεραυνώνοντας (με τη συνδρομή των Γ. Λιάγκα, Κ. Κιλτίδη και Δ. Καπράνου) τον άτυχο Παύλο Αθανασόπουλο και διαβεβαιώνοντάς μας πως το ΚΚΕ αποστασιοποιείται σήμερα από τις ένοπλες οργανώσεις "για λόγους τακτικής και μόνο" (Star 20.7.02)...
Φυσικά, ο αρχηγός μιας ακροδεξιάς οργάνωσης έχει κάθε δικαίωμα να παρεμβαίνει στη δημόσια συζήτηση και να εκφράζει τις απόψεις του για οποιοδήποτε θέμα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν κανείς από τους συνομιλητές του, είτε από υπερβολική ευγένεια είτε για άλλους λόγους, δεν τολμά να του υπενθυμίσει κάποια στοιχειώδη πράγματα και να του υποβάλει τις δέουσες ερωτήσεις. Στην περίπτωσή μας, αυτές έχουν σχέση όχι τόσο με τη χούντα ή την προσωπική συμμετοχή του κ. Βορίδη σε βιαιότητες της δεκαετίας του '80 (βλ. αναλυτικά "Ιός" 9.6.02), όσο με τη μοναδική ελληνική τρομοκρατική οργάνωση που επιχείρησε μέχρι σήμερα να μιμηθεί την "επικοινωνιακή" πολιτική της ΕΟ 17Ν.

Κι όμως, από την τελευταία αυτή ιστορία, που απασχόλησε το πανελλήνιο και τη Δικαιοσύνη, έχουν περάσει οκτώ μόλις χρόνια!

Το ξεχασμένο ΜΑΒΗ...

Ηταν 10 Απριλίου 1994, όταν μια ομάδα ένοπλων κουκουλοφόρων, προερχόμενων από το ελληνικό έδαφος, πραγματοποίησε επιδρομή σε αλβανικό στρατόπεδο νεοσυλλέκτων δίπλα στο βορειοηπειρωτικό χωριό Επισκοπή, σκότωσε εν ψυχρώ ένα στρατιώτη κι έναν αξιωματικό, τραυμάτισε βαριά τρεις άλλους, πήρε έναν όμηρο ώς τα ελληνικά σύνορα κι "απαλλοτρίωσε" μια δεκαπενταριά όπλα. Το ίδιο βράδυ, η εθνικιστική οργάνωση "Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου" (ΜΑΒΗ) διεκδίκησε το χτύπημα, στέλνοντας σχετική προκήρυξη στην "Ελευθεροτυπία".

Για προφανείς λόγους, η διεκδίκηση δεν έγινε πιστευτή από τα ΜΜΕ, που προτίμησαν να αποδώσουν την επιδρομή είτε σε "πράκτορες του Μπερίσα" είτε στην περίφημη "αλβανική μαφία". Στην ίδια την Αλβανία, το γεγονός έδωσε λαβή για ένα πογκρόμ διώξεων κατά της εκεί ελληνικής μειονότητας από τις αλβανικές υπηρεσίες ασφαλείας, με αποκορύφωμα τη δίκη 5 στελεχών της "Ομόνοιας" στο Αργυρόκαστρο.

Η δίκη αυτή μόλις είχε τελειώσει όταν, στις 6 Οκτωβρίου 1994, το ΜΑΒΗ έστειλε στην "Ε" τα πειστήρια της ευθύνης του: μια αναλυτική προκήρυξη με την περιγραφή της επιχείρησης και μια φωτογραφία (με το λάβαρο της οργάνωσης και τα "απαλλοτριωμένα" από την Επισκοπή όπλα).

Η αντιγραφή της αντίστοιχης μεθοδολογίας της 17Ν, ύστερα από τις "απαλλοτριώσεις" του Συκουρίου και του Πολεμικού Μουσείου, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής.

... η εξάρθρωσή του...

Η τρίτη -και μοιραία για το ΜΑΒΗ- κίνηση σημειώθηκε στις 19 Μαρτίου 1995. Νυχτερινό μπλόκο της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποίησε έρευνα σε δυο οχήματα, ένα ΙΧ κι ένα φορτηγό, που κινούνταν στα ελληνοαλβανικά σύνορα, για να βρει -και να κατασχέσει- ένα πραγματικό οπλοστάσιο: 6 καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια "τοκάρεφ" με 42 σφαίρες, 1 φορητό ασύρματο, 1 ξιφολόγχη, δίκοπο μαχαίρι, κιάλια, στρατιωτικές στολές και μάλλινες κουκούλες. Οι 7 επιβάτες των δύο οχημάτων (ανάμεσά τους ο έφεδρος αξιωματικός Γ. Αναστασούλης κι ο πρώην αστυνομικός Απ. Καρβελάς) συνελήφθησαν. Είχαν φύγει από την Αθήνα στις 17.3 και διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχείο του Αγρινίου. Στο ίδιο ξενοδοχείο είχαν μείνει, στις 8 Απρίλίου 1994, ο Γ. Αναστασούλης και άλλα άγνωστα άτομα.

Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν νέες αποκαλύψεις. Ύστερα από "ανώνυμα τηλεφωνήματα" στον ΑΝΤ-1 και την Αντιτρομοκρατική, βρέθηκαν άλλα 7 καλάσνικοφ - το ένα στην Καισαριανή, τα υπόλοιπα 6 σ' ένα κιβώτιο, θαμμένο πριν από ένα χρόνο σε κτήμα της Παλλήνης από τον Αγγελο Κοκαβέση (με τη βοήθεια, όπως ο ίδιος κατέθεσε, του Αναστασούλη). Το σημαντικότερο ήταν, ωστόσο, ότι η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ. "ταυτοποίησε" 8 από τα κατασχεθέντα καλάσνικοφ και τοκάρεφ με συγκεκριμένα όπλα της φωτογραφίας που το ΜΑΒΗ είχε στείλει στην "Ε".

Επρόκειτο για μια καραμπινάτη υπόθεση τρομοκρατίας. Τον ορισμό αυτό δέχονται, εκ των υστέρων, και τα στελέχη των διωκτικών αρχών με άμεση γνώση της υπόθεσης. Η Μαίρη Μπόση, σύμβουλος του τότε υπουργού Δημ. Τάξης Στέλιου Παπαθεμελή, είναι λ.χ. κατηγορηματική: "Στο θέμα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, ο τόπος έχει γνωρίσει στο παρελθόν αρκετά δείγματα της δράσης τους. Τελευταία εμφάνιση του είδους έγινε με την οργάνωση ΜΑΒΗ στα γεγονότα της Επισκοπής (4 χιλιόμετρα από τα σύνορα σε αλβανικό έδαφος στις 10-4-1994), όπου δολοφόνησαν 2 Αλβανούς στρατιωτικούς και τραυμάτισαν αρκετούς στρατιώτες. Μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν στο Δελβινάκι της Ηπείρου (19-3-1995), ενώ ετοίμαζαν επιδρομή στο αλβανικό έδαφος" ("Ελλάδα και τρομοκρατία", Αθήνα 1996, σ. 222).

Αλλά κι ο διοικητής της Αντιτρομοκρατικής εκείνα τα χρόνια, Ιωάννης Παπαδάκης, μιλώντας στην εκπομπή του Πάνου Παναγιωτόπουλου για την τρομοκρατία (Alter-5 4.11.99), θα χρησιμοποιήσει τη "διάλυση" του ΜΑΒΗ από την υπηρεσία του (με "υπεύθυνο" τρόπο που "διαφύλασσε τα εθνικά συμφέροντα") ως το κατεξοχήν παράδειγμα επιτυχούς αντιτρομοκρατικής δράσης της περιόδου (βλ. αναλυτικά, "Ιός" 11.12.99). Οσο για την "υπευθυνότητα" στη διαχείριση της υπόθεσης, αυτή κατά πάσα πιθανότητα αφορά το τελικό δικαστικό "ξεφούσκωμά" της -και την τελική καταδίκη των 7 συλληφθέντων ως απλών ...λαθρεμπόρων όπλων, σε μόλις 3-4,5 χρόνια με αναστολή (20.2.97), που το εφετείο έσπευσε να μειώσει σε 18-20 μήνες (19.5.99).

...και το "Ελληνικό Μέτωπο"

Κάπου εδώ, παρεμβάλλεται στην υπόθεσή μας το "Ελληνικό Μέτωπο" - και ο κ. Βορίδης προσωπικά. Βασικό άλλοθι της ηγετικής μορφής των συλληφθέντων, του έφεδρου αξιωματικού Γιώργου Αναστασούλη, ήταν η συμμετοχή του στο ιδρυτικό συνέδριο του "Ελληνικού Μετώπου", το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το ίδιο ακριβώς διήμερο με την τρομοκρατική ενέργεια του ΜΑΒΗ στην Επισκοπή!

Σύμφωνα με το εκτενέστατο πόρισμα του αντεισαγγελέα Ελευθερίου Πατσή, που εισηγήθηκε τη μετατροπή των κατηγοριών από τρομοκρατική δράση σε λαθρεμπόριο όπλων (7.3.96), ο Αναστασούλης τη νύχτα της 8ης Απριλίου 1994 είχε διανυκτερεύσει, μαζί με 4 άλλα άτομα, στο ίδιο ξενοδοχείο του Αγρινίου όπου έμειναν ένα χρόνο αργότερα και οι "7", καθ' οδόν προς τη σύλληψή τους στο Δελβινάκι (σ.133). Ο ίδιος δήλωσε ότι συγκάτοικοί του το 1994 ήταν κάποια ανώνυμη "νεαρά" Βορειοηπειρώτισσα, "διαμένουσα εις Αγρίνιον και μετ' αυτού συναισθηματικώς συνδεομένη", της οποίας την ταυτότητα αρνείται ν' αποκαλύψει, μαζί με "τρεις εξαδέλφους αυτής, μη ανευρεθέντας" από τις διωκτικές αρχές (σ.157-8).

Το επόμενο απόγευμα, όμως, ο ίδιος Αναστασούλης βρίσκεται στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει ("μετά της γνωστής του" Ελισάβετ Αμπατιέλου) "το συνέδριον του σωματείου 'Ελληνικόν Μέτωπον'" μέχρι τις 10-10.30 μ.μ. το βράδυ. Τουλάχιστον αυτό βεβαιώνουν η Αμπατιέλου και το στέλεχος του "Μετώπου" Γιώργος Μαρτίνος (σ.152). Την επομένη το πρωί επιστρέφει ξανά στο συνέδριο -όπως καταθέτουν η μητέρα του, η νονά του, μια γειτόνισσα και ο ίδιος ο Βορίδης, "μετά του οποίου αντήλλαξε χαιρετισμόν την 10π.μ. ώραν της δευτέρας ημερησίας συνεδριάσεως" (σ.153).

Οι μαρτυρίες αυτές θεωρούνται από τον αντεισαγγελέα επαρκείς ενδείξεις ότι ο Αναστασούλης (στο ΙΧ του οποίου θα βρεθούν αργότερα τα όπλα του ΜΑΒΗ) "δεν αποκλείεται" να επανήλθε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου -"με συνέπειαν, να είναι λογικώς αδύνατη η παρουσία του εις το φονικόν επεισόδιον της Επισκοπής". Ο ισχυρισμός περί "αγνώστου νεαράς", ξαδερφιών της κ.λπ. θεωρήθηκε ωστόσο ψευδής, με σκοπό την απόκρυψη της προμήθειας των εν λόγω όπλων (σ.158-9).

Φυσικά, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι ακριβώς έκανε καθένας εκείνο το βράδυ. Σε τελική ανάλυση, είναι άλλωστε αδιάφορο - αφού η δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης έχει ολοκληρωθεί, με τον "υπεύθυνο" τρόπο που ολοκληρώθηκε. Αυτό που παραμένει ενδιαφέρον, είναι οι πολιτικές διαστάσεις του θέματος: η επίσημα διαπιστωμένη διαπλοκή ανάμεσα στο "Ελληνικό Μέτωπο" και τους συλληφθέντες με τα όπλα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης ανά χείρας.

Κι αυτή τη διαπλοκή, κανένας από τους παραθυρόβιους συνομιλητές του κ. Βορίδη δεν βρέθηκε να του (και να μας) τη θυμίσει...

 (Ελευθεροτυπία, 5/10/2002)

Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα βορίδης 

 ==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"