Φουντώνουν τα σενάρια και οι φήμες για την συνάντηση που σύμφωνα με πληροφορίες είχαν την περασμένη εβδομάδα ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος και ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος στη Λακωνία.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για ραντεβού με πρωτοβουλία του αρχηγού της Χρυσής Αυγής στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τους ... βασιλικούς, ενώ κάποιοι μιλούν για μια τυχαία συνάντηση η οποία μπορεί να μην έγινε και ποτέ απλώς βρέθηκαν στο ίδιο μέρος.
Η αλήθεια είναι ότι ο Κωνσταντίνος αποφεύγει εδώ και πολλά χρόνια να παίρνει θέση για τα πολιτικά της χώρας μας, και πολύ περισσότερο να κάνει μυστικές συναντήσεις και ραντεβού με Έλληνες πολιτικούς.
Μαγειρεύεται κάτι άραγε; Το ερώτημα από τα "παραπολιτικά"
Για όσους έχουν υποτιμήσει την ξαφνική άνοδο της Χ.Α. έχουν κάνει λάθος εκτίμηση, για όσους την βλέπουν ως πρόσκαιρο φαινόμενο χωρίς περιεχόμενο και θα ξεφουσκώσει μάλλον θα διαψευστούν και τέλος για όσους πολεμάνε αυτό το ακροδεξιό φαινόμενο με όρους παλαιοκομματικούς ή την γνωστή απαξία και πολιτικό...
απομονωτισμό σίγουρα θα απογοητευτούν και μάλλον όταν το συνειδητοποιήσουν τα πράγματα πιθανόν να είναι ΜΗ αναστρέψιμα.
Εμείς από εδώ έχουμε δει με διαφορετικό μάτι το φαινόμενο και κρατάμε πολλές επιφυλάξεις για τον τρόπο που οι δήθεν "δημοκρατικές δυνάμεις" το αντιμετωπίζουν. (δείτε σχετικά)
Ο τρόπος που πολιτεύεται είναι πολλαπλά έξυπνος και μάλλον ο σχεδιασμός και η τακτική είναι από άλλα κέντρα και όχι εγχώρια με τους γνωστούς πρωταγωνιστές τους. Στις περασμένες εκλογές δεν ξέραμε κανέναν σχεδόν βουλευτή, εκτός από δύο τρία πρόσωπα που έτυχε να δείξουν τα ΜΜΕ. Δηλαδή οι ψηφοφόροι επέλεξαν μέσο και όχι πρόσωπα, τιμωρία και όχι εναλλακτικό τρόπο διακυβέρνησης. Τα μετά των εκλογών είναι γνωστά, ο κάθε δήθεν αποκλεισμός από τα ΜΜΕ και η βλακώδης προβολή της δήθεν αρνητικής παρουσίας στο κοινοβούλιο των μελών της Χ.Α. αποδεικνύεται ότι ήταν παραπάνω από θετική και πολλές φορές ξεπερνούσε και τις προσδοκίες των ιδίων.
Στα τατουάζ με τον Κασιδιάρη νομίζουν ότι μπορεί να ταυτίσουν τους ελληνικούς "Μαιάνδρους" και το πανάρχαιο σταυροειδές σύμβολο "αγκυλωτό σταυρό" ή " σβάστικά" με τον ναζισμό ή κάθε άλλη οργάνωση και ιδεολογία; (video)
Αυτό που καταφέρνουν είναι να αποδομούν ότι ελληνικό ή ελληνοπρεπές έχει απομείνει σε αυτή την έρημη χώρα των νεοελλήνων. Δυστυχώς βλέπουμε τα δικά μας σύμβολα ως ξενόφερτα και μιαρά... δυστυχώς αυτή είναι η 
νεοελλάδα το γνωστό προτεκτοράτο με τους αμαθείς και κυρίως ανιστόρητους προτεκτοριανούς που το μόνο που γνωρίζουν είναι το Ελλάς - Ορθοδοξία και όλα τα εμβόλιμα που σκόπιμα έχουν ενταχθεί και μάλιστα έχουν γίνει αποδεκτά ως ελληνικά.(βλέπε σχετικά: "Ο Ελληνοέλληνας (Δημήτρης Λιαντίνης)"
Τώρα εάν ο κάθε Κασιδιάρης χρησιμοποιεί την αρχαιότητα και τα "νομιζόμενα" των αρχαίων για να εντυπωσιάσει ή για να προωθήσει το νεο-ναζισμό αυτό είναι ένα άλλο θέμα και θα πρέπει να το δούμε ή να αντιμετωπισθεί κατά πρόσωπο και όχι με twitter και άλλες βλακείες που γράφονται στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αλλά στα τηλεοπτικά τραπέζια και εκεί να δούμε "απίδια με σάκους", προθέσεις και τακτικές.Ένα σημαντικό θέμα που πέρασε σχεδόν στα ψιλά (εμείς το διαβάσαμε στο kalami.net):
Εδώ ο κόσμος καίγεται...ή ''άσε τον πελόν στην πελάρα του''
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος και ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ Yona Metzger, υπογράφουν από κοινού την δήλωση-συμφωνία ότι ''οι Εβραίοι δεν έχουν καμία ευθύνη για τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού''.
Στην αρχή νομίσαμε ότι είναι μία συνήθης σάτιρά του συντάκτη, αλλά εδώ είναι όλη η επίσημη καταγραφή της "Τελετής της Κοινής Δήλωσης".Αντιπαρερχόμαστε όλα τα άλλα που έχουν να κάνουν με τις εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις και πολιτικές των αδελφών μονοθεϊστικών θρησκειών και θα σταθούμε σε αυτό που μας πληγώνει και σε χριστιανικές τελετές όταν μας αφαιρούν το δικαίωμα να έχουμε την δική μας ιστορική διαδρομή και το νομιζόμενο οικογενειακό μας δένδρο αντί αυτού: ''είμαστε όλοι παιδιά του Αβραάμ, ...κλπ".
Με αυτά και αυτά και τις υποκλίσεις όχι μόνο από το ιερατείο αλλά τελευταία και από το πολιτικό σύστημα είδαμε με καγχασμό να γράφεται: "Τι κάνει τους Εβραίους τόσο πολύ έξυπνους;" (Στο τέλος όλα τα σχετικά).
Δεν θέλουμε να δώσουμε άλλοθι στην Χ.Α. πολλά δε περισσότερο να την στηρίξουμε ή να την υποστηρίξουμε, βλέπουμε το πρόβλημα και θέλουμε να αφυπνίσουμε συνειδήσεις. Το "κρυφτούλη" που παίζουν τα συστημικά κόμματα και ειδικά πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος αυτού του τύπου που ακούει στο όνομα Δραγασάκης. Βλέπεις τελευταία ο συγχρωτισμός με το Μεϊμαράκη και παλαιότερα με την συγκυβέρνηση με την δεξιά του Μητσοτάκη μάλλον τον αλλοτρίωσαν ιδεολογικά και βλέπει μέσα από ένα ιδιότυπο σύνδρομο (να το πω Στοκχόλμης;) μία ειρηνική ιδεολογική συνύπαρξη με νεοφιλελεύθερες ιδεολογίες και υποτέλειες στα πρόσφατα μνημόνια.Το ότι η Χ.Α. έχει αντι-εβραϊκή θεώρηση μπορεί να μην είναι καθόλου τυχαία, όπως και πιθανόν ο κόσμος που την ακολουθεί να βλέπει ότι η τελευταία είσοδος του Ισραήλ στο Αιγαίο και στον ελληνοκυπριακό χώρο να μην συμφωνεί απόλυτα (με τις τροικανικές επιλογές της κυβέρνησης) και να είναι ένας πόλος έλξης και πολιτικής διαμαρτυρίας... Ίδωμεν...
Αλλά να μην το μακραίνουμε το θέμα και κουράζουμε τους αναγνώστες μας, θέλουμε να τελειώσουμε με την επιχειρηματολογία του ιδίου του Γενικού Γραμματέα του ΛαΪκού συνδέσμου Χρυσή Αυγή Ν.Γ. Μιχαλολιάκου στο ''Αποκαλυπτικό δελτίο'' (με τον Αντώνη Μυλωνάκη . EXTRA 3 TV News - Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013):
Εάν δείτε το λεκτικό νομίζεις ότι εκφράζει αριστερές θέσεις και λαϊκές βουλήσεις... την "αριστερή εκ των κάτω επανάσταση" (την αναλύει επαρκώς και στοιχειοθετημένα) αλλά μετά το 18 λεπτό θα καταλάβετε που το πάει και τι εννοεί με "την επανάσταση από τα άνω" - εκεί μπορεί να είναι και η "μυστική συνάντηση Μιχαλολιάκου με τον τέως Βασιλιά" και ότι άλλο δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας.
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα περιφερειακά κανάλια που βλέπουμε και ακούμε αυτά που άλλοι τεχνηέντως μας κρύβουν. Διότι όπως έχουμε γράψει πολλές φορές το πολιτικό σύστημα εξέθρεψε αυτό το φαινόμενο της Χ.Α. για να την χρησιμοποιήσει ως μία δεξαμενή "κόφτη" της δυσαρέσκειας των ψηφοφόρων προς την αριστερά και δεν κατάλαβε όμως ότι αυτή η δεξαμενή έγινε μία λερναία ύδρα που δεν ελέγχεται και όταν προσπαθήσεις να της κόψεις ένα κεφάλι αναδύονται πολλά και ανεξέλεγκτα. 
Το δια ταύτα είναι απλό: Δώστε επαρκή και άνετο χρόνο στην Χ.Α. και συμπεριφερθείτε της ως ισότιμο κόμμα του κοινοβουλίου. Κάθε άλλη συμπεριφορά φίμωσης και απαξίωσης την θεριεύει πολιτικά και την συσπειρώνει σε πολλά επίπεδα και διαφορετικούς χώρους δυσαρεστημένων πολιτών. Βέβαια αν δεν αλλάξει η δομή και η συμπεριφορά των υπαρχόντων αντιπολιτευτικών κομμάτων (δεν μιλάμε για την άθλια συγκυβέρνηση, ΠολΑν - ΚΟΔΗΣΟ) τότε η επικράτησή της θα είναι ολέθρια και χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε εκ των προτέρων που θα μας οδηγήσει.Νάσος
Σχετικά αναλυτικά:
Τι κάνει τους Εβραίους τόσο πολύ έξυπνους; |
| Δευτέρα, 05 Αύγουστος 2013 10:07 |
Haaretz 2.8.2013
Του Manuel Trajtenberg*
Γιατί έγιναν οι Εβραίοι ένας λαός εμπόρων, τραπεζιτών, λογίων και ιατρών; Ένα καινούριο βιβλίο** δίνει μια υπερήφανη, πρωτότυπη απάντηση σ΄αυτό το μείζον ιστορικό ερώτημα.
Η διανοητική επιτυχία των Εβραίων στη σύγχρονη εποχή και η υπεροχή τους σε τομείς όπως το εμπόριο, η ιατρική και τα οικονομικά από την εποχή του Μεσαίωνα αποτελεί ένα από τα πλέον αινιγματικά μυστήρια στην μακραίωνη εβραϊκή ιστορία.
Οι Zvi Eckstein και Maristella Botticini υποστήριξαν στο νέο βιβλίο τους “The Chosen Few,” που πρόσφατα μεταφράστηκε στα Εβραϊκά από την Inga Michaeli (στις εκδόσεις Tel Aviv University Press), μια επαναστατική θέση σχετικά με την ανάπτυξη του σχετικού πλεονεκτήματος των Εβραίων σε επαγγέλματα που απαιτούν παιδεία και εκπαίδευση: μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού στην Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Ε., η επιβίωση της εβραϊκής θρησκείας απαιτούσε από κάθε ένα Εβραίο να μάθει να διαβάζει και να γράφει καθώς και να αποκτήσει ικανότητες πρόσληψης γνώσεων ενώ οποιοσδήποτε αποτύγχανε σ’ αυτό το εγχείρημα αφομοιωνόταν. Έτσι, υπό την πίεση της ανάγκης οι Εβραίοι βρέθηκαν να διαθέτουν ικανότητες που αποδείχτηκαν κρίσιμες για την οικονομική τους ανάπτυξη.
Από την εποχή της Βαβυλώνιας Αιχμαλωσίας, τον έκτο αι. Π.Κ.Ε. μέχρι την καταστροφή του Δεύτερου ναού, ο Ιουδαϊσμός βασιζόταν σε δύο πυλώνες: το τελετουργικό που λάμβανε χώρα στον Ναό και την ανάγνωση του γραπτού Νόμου. Μια μικρή ελίτ ιερέων διεύθυνε τον Ναού ενώ και η μελέτη του Νόμου ήταν προνόμιο πολύ λίγων. Η ρωμαϊκή κατάκτηση της Ιερουσαλήμ και η καταστροφή του Ναού μετέφερε αυτοστιγμεί “το κέντρο βάρους” από το ιερατείο της Ιερουσαλήμ στην αυξανόμενη κοινότητα ραββίνων και διανοουμένων, δηλ. από το beit hamikdash στο beit hamidrash (από τον Ναό στο θρησκευτικό σχολείο).
Με την απουσία ενός πραγματικού, απτού κέντρου λατρείας, η επιβίωση του Ιουδαϊσμού άρχισε να εξαρτάται από την ικανότητά του να αναπτύξει μια εναλλακτική που θα τον προσάρμοζε στις νέες, σκληρές συνθήκες. Το νέο θεμέλιο της εβραϊκής επιβίωσης από εδώ και στο εξής έγινε η ανάγνωση και η μελέτη του Νόμου από κάθε Εβραίο. Για να εξασφαλιστεί η συνέχεια, κάθε άντρας είχε το καθήκον να εφοδιάσει τους γιους του, από νεαρή ακόμη ηλικία, με την ικανότητα της ανάγνωσης και της γραφής. Αυτό το γεγονός αποτελούσε μια πραγματική επανάσταση σε έναν κόσμο όπου η πλειονότητα των κατοίκων ήσαν αναλφάβητοι.
Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους ωστόσο αυτό που είναι λιγότερο σαφές έχει να κάνει με τις απρόβλεπτες συνέπειες αυτής τις δραματικής εξέλιξης, τόσο για τον Ιουδαϊσμό όσο και για την αμοιβαία σχέση του με τους υποστηρικτές του και το περιβάλλον τους. Η ενστάλαξη των γραμμάτων και η διδασκαλία του Νόμου είχε ως αποτέλεσμα υψηλές δαπάνες (το βιβλίο περιέχει σχετικά και πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία και αξιολογεί) όμως την ίδια περίοδο κατά τους πρώτους αιώνες μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού, οι περισσότεροι Εβραίοι ασχολούνταν ακόμη με τη γεωργία και ζούσαν στην ανέχεια και σε σκληρές συνθήκες. Πώς θα μπορούσε ένας απλός Εβραίος γεωργός σε κάποιο χωριό της Γαλιλαίας του 200 Κ.Ε. να αντέξει το κόστος της μόρφωσης των γιων του; Και ποιο όφελος θα αποκόμιζε από αυτό;
Αυτό αποτέλεσε ένα κεντρικό υπαρξιακό δίλημμα που έκαιγε τους Εβραίους εκείνη την εποχή: να αντέξουν την οικονομική επιβάρυνση της μόρφωσης και έτσι να παραμείνουν στον Ιουδαϊσμό ή να επωφεληθούν από την άμεση εξοικονόμηση της δαπάνης τόσων χρημάτων και ως εκ τούτου να αποποιηθούν τον Ιουδαϊσμό. Απλή οικονομική συλλογιστική προβλέπει ότι μια τέτοια μοιραία απόφαση θα λαμβανόταν ανάλογα με τα ανάλογα προσωπικά πλεονεκτήματα και τις προσωπικές προτιμήσεις. Προφανώς, Εβραίοι με μικρή έλξη προς τη θρησκεία, ή με δυσκολία στην μάθηση, θα έμπαιναν στον πειρασμό να κάνουν λιγότερο δύσκολες επιλογές.
Με άλλες λέξεις, η κοινή λογική λέει ότι κάποιο τμήμα του εβραϊκού λαού θα αφομοιωνόταν και έτσι ο πληθυσμός θα μειωνόταν σταδιακά. Και όντως, την εποχή του Ταλμούντ (από τον τρίτο μέχρι τον έκτο αιώνα Κ.Ε.) έκανα την εμφάνισή τους δύο διαφορετικά σχήματα: από τη μία μεριά ενίσχυσε τον αλφαβητισμό στις εβραϊκές κοινότητες των οποίων η οικονομία βασιζόταν κατά κύριο λόγο στη γεωργία. Και από την άλλη υπήρξε μια αργός αλλά προφανής θρησκευτικός προσηλυτισμός (κατά κύριο λόγο προς τον χριστιανισμό) και μια επακόλουθη συρρίκνωση του εβραϊκού πληθυσμού, από 5,5 εκατομμύρια περίπου το 65 Κ.Ε. σε μόλις 1,2 εκατομμύρια το 650 Κ.Ε. Οι επιδημίες και οι σφαγές συνετέλεσαν επίσης σ’ αυτή τη μείωση ωστόσο αυτοί οι παράγοντες ευθύνεται μόνο για τη μείωση στο μισό του πληθυσμού.
Η συνάντηση με το Ισλάμ
Στα μέσα του έβδομου αιώνα συντελέστηκε και η ιστορική συνάντηση των Εβραίων και του ανερχόμενου εκείνη την εποχή Ισλάμ. Αυτή η συνάντηση έμελλε να ενισχύσει την επανάσταση του αλφαβητισμού που είχε τις ρίζες του εδώ και αιώνες ανάμεσα στους Εβραίους και τη διοχέτευσή του προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις.. Η τεράστια μουσουλμανική αυτοκρατορία που δημιουργήθηκε μετά τον θάνατο του Μωάμεθ εκτεινόταν από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι τη Ινδία και την Κίνα. Εντός της είχαν κυριαρχήσει όχι μόνο η θρησκεία του Ισλάμ αλλά και μια κυρίαρχη γλώσσα, η αραβική καθώς και νέοι θεσμοί και νόμοι. Το μέγεθος της αυτοκρατορίας οδήγησε στην ανάπτυξη πολλών νέων βιομηχανιών, καθώς το εμπόριο επεκτάθηκε και ιδρύθηκαν νέες πόλεις.
Το τρομακτικό κύμα παγκοσμιοποίησης και αστικοποίησης έδωσε το έναυσμα για την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση επαγγελματιών με διανοητικές ικανότητες. Η επίδραση που είχαν αυτές οι αλλαγές πάνω στους Εβραίους υπήρξε δραματική: μεταξύ του 750 και του 900 Κ.Ε., σχεδόν όλοι οι Εβραίοι της Μεσοποταμίας και της Περσίας (περίπου το 75 τοις εκατό του παγκόσμιου εβραϊκού πληθυσμού της εποχής) εγκατέλειψαν τη γεωργία, μετακινήθηκαν στις μεγάλες πόλεις του Χαλιφάτου των Αββασιδών και άρχισαν να εξειδικεύονται σε επαγγέλματα που βασίζονταν στον αλφαβητισμό και την μόρφωση, επαγγέλματα πολύ επικερδέστερα από ό,τι η γεωργία. Αυτή η αλλαγή στην επαγγελματική δομή του εβραϊκού λαού επισυνέβη πριν επιβληθούν νομικοί περιορισμοί εις βάρος τους σε σχέση με την κατοχή γης.
Στο βιβλίο τους, οι Eckstein και Botticini καταλήγουν σε μια πρωτότυπη και περήφανη απάντηση στο μείζον ιστορικό ερώτημα γιατί οι Εβραίοι έγιναν ένας λαός λιανεμπόρων, μεγαλεμπόρων, μπακάληδων, τραπεζιτών, λογίων και γιατρών. Όχι εξαιτίας της επιβολής νομικών περιορισμών ή λόγω ανάγκης, όπως συμπεραίνουν στο βιβλίο τους, αλλά μάλλον χάρη σε ένα ξεκάθαρο, σχετικό πλεονέκτημα που απέκτησαν μέσα στους αιώνες ως αποτέλεσμα ενός τραυματικού γεγονότος –της καταστροφής του Δεύτερου Ναού- που οδήγησε σε μια προσπάθεια κληροδότησης του αλφαβητισμού σε κάθε Εβραίο. Αυτή η διαδικασία προετοίμασε τους Εβραίους να αναλάβουν θέσεις κλειδί εντός της ανερχόμενης οικονομίας της μουσουλμανικής αυτοκρατορίας, από τη στιγμή που τα προσόντα τους ήσαν κατάλληλα για τις ανάγκες ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου με ταχύτατα αυξανόμενο πληθυσμό.
Οι Εβραίοι, για να μιλήσουμε μεταφορικά, ξεκίνησαν να ανακαλύψουν την Αμερική της εποχής τους, μεταναστεύοντας σε περιοχές όπου οι ικανότητές τους ήσαν περιζήτητες, όπως στην Υεμένη, τη Συρία, την Αίγυπτο και τη Μαγκρέμπ και αργότερα στη Δυτική Ευρώπη. Το να ανήκουν σε μια συλλογικότητα με ισχυρή ταυτότητα τούς έδωσε τη δυνατότητα να υποστηρίξουν δια-περιφερειακούς δεσμούς ανεξαρτήτως τόπου διαμονής και να ενισχύσουν γραπτές συμφωνίες εκ του μακρόθεν, γεγονός πολύ διευκολυντικό στο εμπόριο.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει την ιλιγγιώδη επιτυχία των Εβραίων σε επαγγέλματα σχετικά με τις αγορές, και το πιστωτικό εμπόριο. Τον 12ο και 13ο αι. ο δανεισμός χρημάτων αποτελούσε ένα τυπικό εβραϊκό επάγγελμα στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία και το κύριο επάγγελμα στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και σε άλλες Δυτικοευρωπαϊκές χώρες.
Η ερμηνεία που προτείνεται εδώ αντιφάσκει προς την καθιερωμένη άποψη ότι οι Εβραίοι της Ευρώπης τον Μεσαίωνα εξειδικεύονταν στο δανεισμό χρημάτων επειδή εμποδιζόντουσαν από τη συμμετοχή στις επαγγελματικές συντεχνίες και εξαιτίας της απαγόρευσης σε χριστιανούς και μουσουλμάνους να δανείζουν με τόκο. Το βιβλίο «Οι Λίγοι Εκλεκτοί» υποστηρίζει ότι οι Εβραίοι της Δυτικής Ευρώπης εξειδικεύτηκαν πρόθυμα σ΄αυτό το επάγγελμα και στα τραπεζικά επειδή διέθεταν τις ενδεικνύμενες ικανότητες και τις προϋποθέσεις: την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης, την μαθηματική δεξιότητα και τα θεσμικά μέσα για να ενισχύσουν τα συμβόλαια, το κεφάλαιο που είχε συγκεντρωθεί αρχικά από την εργασία τους ως εμπόρων και τεχνιτών και τα χωρίς προηγούμενο δίκτυα που τους επέτρεπαν να επικοινωνούν μεταξύ τους σε ολόκληρη της έκταση της Διασποράς.
Το τρίο ιστορικό γεγονός που είχε βαθιά επίδραση στον Ιουδαϊσμό ήταν οι μογγολική επιδρομή στη Μέση Ανατολή, κάτι στο οποίο δεν δίνεται μεγάλη έμφαση τουλάχιστον στα εβραϊκά ιστορικά εγχειρίδια. Οι Μογγόλοι εισέβαλαν στην Περσία και τη Μεσοποταμία το 1219. Η κατάκτηση έφτασε στο αποκορύφωμά της με την λεηλασία της Βαγδάτης το 1258. Έτσι κατέρρευσε η αστική και εμπορική οικονομία του Χαλιφάτου των Αββασιδών και η οικονομία της Μεσοποταμίας και της Περσίας υποχώρησε στο αγροτικό στάδιο που την χαρακτήριζε στο παρελθόν. Κατά συνέπεια, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού των Εβραίων της Περσίας, της Μεσοποταμίας ακόμη και της Αιγύπτου και της Συρίας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Ιουδαϊσμό και να προσηλυτιστεί. Οι θρησκευτικοί κανόνες και ιδιαίτερα εκείνος ο κανόνας που ήθελε την μόρφωση των γιων, έγινα ακόμη μια φορά ένα αφόρητα ακριβό βάρος και έτσι ελάχιστοι Εβραίοι προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ.
Ως αποτέλεσμα αυτού, ο παγκόσμιος εβραϊκός πληθυσμός συρρικνώθηκε σε σημαντικό βαθμό και έφτασε σε άνευ προηγουμένου χαμηλό προς τα τέλη του 15ου αιώνα. Με άλλα λόγια, η ιστορία αποδεικνύει ότι οι ίδιοι μηχανισμοί που παρουσιάστηκαν εδώ θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επίσης και προς την αντίθετη κατεύθυνση, εν είδει ενός εξωτερικού σοκ, σ΄αυτή την περίπτωση της μογγολικής κατάκτησης.
Οι Eckstein και Botticini αποδεικνύουν την ισχύ του συνδυασμού προοδευτικής οικονομικής σκέψης με την εις βάθος, αναλυτική ιστορική έρευνα. Πρόκειται για ένα ρηξικέλευθο, πρωτότυπο, διαφωτιστικό βιβλίο που ανοίγει ευρύτερους ορίζοντες, ένα βιβλίο που θα μπορούσε να αλλάξει την αντίληψή μας για τον εαυτό μας και τη θέση μας στο ιστορικό προσκήνιο. Ίσως μάλιστα μας βοηθήσει να μαντέψουμε τη μπορούμε να αναμένουμε από τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον εβραϊκό κόσμο σήμερα.
* Ο καθηγητής Manuel Trajtenberg είναι οικονομολόγος. Υπήρξε επικεφαλής της επιτροπής που συγκροτήθηκε μετά το κύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας του 2011.
**The Chosen Few: How Education Shaped Jewish History, 70-1492,” by Maristella Botticini and Zvi Eckstein, Princeton University Press, 344 pages, $34.95
|
Τελετή Κοινής Δήλωσης της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου και του Αρχιραββίνου του Ισραήλ Yona Metzger
Πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου η τελετή συνυπογραφής Κοινής Δήλωσης, μεταξύ του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου και του Αρχιραββίνου του Ισραήλ Yona Metzger, την Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2011.
Στην Κοινή Δήλωσή τους, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ αναφέρουν ότι έχουν αναπτυχθεί νέες αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ της Χριστιανικής και της Ιουδαϊκής κοινότητας.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου δήλωσε ότι ''έχουμε μία φιλία προ πολλών ετών και αποφασίσαμε σήμερα να κάνουμε μια διακήρυξη, ούτως ώστε οι δύο λαοί μας να έρθουν πιο κοντά και να έχουμε μία καλή συνεργασία. Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας του διαλόγου και της προσέγγισης και έτσι θεωρήσαμε πρέπων και ορθό να κάνουμε αυτή τη διακήρυξη. Είναι πολύ σημαντική η διακήρυξη, γιατί με αυτή τη διακήρυξη παύει οποιαδήποτε εχθρότητα ή καχυποψία ή οτιδήποτε δηλητηριάζει τις σχέσεις αυτών των δύο λαών. Τόσο η Εκκλησία της Κύπρου, η ορθοδοξία μας εδώ, όσο και ο προϊστάμενος της εβραϊκής συναγωγής, συμφωνούμε να έχουμε αδελφικές σχέσεις και να πορευόμεθα μπροστά αφήνοντας πίσω ότι δηλητηρίαζε τις σχέσεις μας μέχρι σήμερα'', κατέληξε.
Ερωτηθείς πώς μπορεί να βοηθήσει αυτό το Κυπριακό, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου είπε ότι ''έχουμε άριστες σχέσεις και με την Κυβέρνηση του Ισραήλ'' και αναφέρθηκε στην επίσκεψη του Προέδρου του Ισραήλ στην Κύπρο. ''Ξανοίγεται ένα νέο κεφάλαιο με πολύ θετική τη θέση της ισραηλινής Κυβέρνησης και πιστεύουμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε και μάλιστα μπορούμε να βοηθηθούμε από το Ισραήλ που είναι μια ισχυρή χώρα εδώ στη Μέση Ανατολή'', σημείωσε.
Ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ, σε δήλωση του, είπε: ''Είστε τυχεροί γιατί έχετε ένα τόσο σημαντικό Αρχιεπίσκοπο στην Κύπρο. Είναι πραγματικός ηγέτης. Αυτή η Κοινή Δήλωση και αυτή η υπογραφή της Κοινής Δήλωσης θα σηματοδοτήσει και το μέλλον''.
Εξέφρασε την πεποίθηση ότι ακόμα και μετά από 200 χρόνια σε διάφορα πανεπιστήμια θα μελετούν αυτή την Κοινή Δήλωση γιατί, όπως είπε, ''είμαστε όλοι παιδιά του Αβραάμ, πιστεύουμε στον ίδιο Θεό και μεταξύ των χωρών μας υπάρχει συνεργασία''.
''Κύπρος και Ισραήλ είναι εταίροι και αυτό μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας μας. Είμαι για δεύτερη μέρα εδώ, αλλά σας βεβαιώνω ότι αισθάνομαι πάρα -πάρα πολύ στο σπίτι μου. Έχουμε την ίδια ιστορία. Οταν οι Οθωμανοί ήταν στην Κύπρο, την ίδια περίοδο ήσαν και στο Ισραήλ. Οταν ήταν οι Αγγλοι εδώ, το ίδιο ήσαν και στο Ισραήλ. Οπως η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και σας έδιωξε από τα σπίτια σας, αισθανόμαστε και εμείς το ίδιο γιατί ο ίδιος λαός έδιωξε τους δικούς μας προγόνους από τα σπίτια τους'', συμπλήρωσε.
***************************************************
Η ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΡΑΒΒΙΝΟΥ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ YONA METZGER
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΡΑΒΒΙΝΟΥ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ YONA METZGER
Οι χιλιάδες χρόνων των ιστορικών σχέσεων μεταξύ του λαού της Κύπρου και του Ιουδαϊκού λαού έχουν θέσει τις βάσεις για μία νέα συναδέλφωση από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ. Συγχρόνως, έχουν αναπτυχθεί νέες αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ της Χριστιανικής και της Ιουδαϊκής κοινότητας.
Εμείς, ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ Yona Metzger και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ευχαριστούμε τον Θεό για την ευλογημένη ανάπτυξη του αμοιβαίου σεβασμού και αναλαμβάνουμε τη δέσμευση να εργασθούμε από κοινού για την προώθηση των άριστων σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ.
Εξ άλλου, με θλίψη αναγνωρίζουμε ότι παρόμοιου είδους σχέσεις δεν υπήρχαν παντού στο παρελθόν. Ένεκα τούτου καταδικάζουμε όλες τις πράξεις που φανερώνουν έλλειψη σεβασμού προς οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική κοινότητα, την ακεραιότητά της και τους ιερούς χώρους της.
Εν τούτοις, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Κύπρου και ο Κυπριακός λαός δεν συμμετείχε ποτέ στη συστηματική απόρριψη του Ιουδαϊσμου, ούτε στις κατηγορίες για συλλογική ενοχή για θεοκτονία και προβαίνουμε στην αποκήρυξη παρόμοιων ενεργειών που είναι ασύμβατες με τη διδασκαλία των Γραφών. Εξ άλλου, θα πρέπει να σημειώσουμε περαιτέρω ότι ο λαός του Ισραήλ ποτέ δεν προέβη σε εχθρικές ενέργειες εναντίον του Κυπριακού λαού, αλλά επεδείκνυε συνεχώς τη στήριξή του προς αυτόν.
Επιπρόσθετα, οποιαδήποτε προσπάθεια να υποβιβασθεί η θρησκευτική ταυτότητα και σχέση του άλλου είναι ασυμβίβαστη με το πνεύμα του αμοιβαίου σεβασμού και επομένως καταδικάζουμε κάθε προσηλυτιστική προσπάθεια από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
Πάνω από όλα, βεβαιώνουμε τη διδασκαλία των αντίστοιχων θρησκειών μας σε σχέση με την αγιότητα της ζωής και την αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου, δεδομένου ότι ο καθένας έχει δημιουργηθεί κατ’ εικόνα Θεού. Κατά συνέπεια καταδικάζουμε όλες τις πράξεις που βεβηλώνουν την ιερότητα αυτή, ιδιαιτέρως δε τη βία και την τρομοκρατία εναντίον αθώων, κατ’ εξοχήν όταν αυτή περιλαμβάνει την κατάχρηση στο όνομα του Θεού και της θρησκείας.
Δίδουμε την υπόσχεση να εργασθούμε μαζί για την προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης μεταξύ όλων των λαών και καλούμε όλους τους θρησκευτικούς αρχηγούς καθώς και όλους τους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, καλής θελήσεως να ενωθούν μαζί μας στην ανάληψη αυτής της ευθύνης.
Βεβαιώνουμε, τέλος, ότι θα συνεχίσουμε τη διμερή συνεργασία μας για την προώθηση και εμβάθυνση των καλών μας σχέσεων, για το συμφέρον του Κυπριακού και του Ισραηλιτικού λαού.
Έκθεση φωτογραφιών"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.