Φονιάδες των λαών αμερικάνοι... κάθε χρόνο και μια αιματηρή επέμβαση

Εάν οι ΗΠΑ ξεκινήσουν πυραυλική επίθεση στη Συρία ως απάντηση στην χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσσαντ θα είναι η πιο πρόσφατη από μια σειρά στρατιωτικών επιχειρήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί εκτός αμερικανικών συνόρων. Αυτό που είναι ασυνήθιστο στην περίπτωση αυτή, είναι ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα επιδιώκει την συναίνεση του Κογκρέσου στην πραγματοποίηση της επίθεσης.

Πρόεδροι των ΗΠΑ στο παρελθόν είχαν απευθυνθεί στο Κογκρέσο για την ανακήρυξη ενός πολέμου αλλά μετά την επίθεση κάποιας χώρας προς τις ΗΠΑ, όπως συνέβη με την Ιαπωνία κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, είναι πιο σύνηθες οι πρόεδροι να ενεργούν από μόνοι τους, χρησιμοποιώντας την εξουσία που διαθέτουν ως επικεφαλείς των Ενόπλων Δυνάμεων. Σε αρκετές περιπτώσεις αμερικανοί πρόεδροι ενέργησαν χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου για να στείλουν αμερικανικές δυνάμεις στο εξωτερικό, να εμπλακούν σε βομβιστικές επιθέσεις ή να παραχωρήσουν προσωπικό των ΗΠΑ το οποίο εργάστηκε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις συμμαχικών χωρών.

Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε περισσότερες από 50 στρατιωτικές επιχειρήσεις τα τελευταία 50 χρόνια, που σημαίνει περίπου μια κάθε χρόνο κατά μέσο όρο. Ορισμένες από αυτές ήταν πολύ σημαντικές όπως το Βιετνάμ, το Ιράκ και το Αφγανιστάν και άλλες πιο σύντομες και όχι τόσο μεγάλης σημασίας όπως το Κουβέιτ, η Βοσνία, το Πακιστάν, η Λιβύη, η Γρανάδα, η Αϊτή και ο Παναμάς.

Στις μετρήσεις αυτές δεν περιλαμβάνονται στρατιωτικές ενέργειες των ΗΠΑ περιορισμένης εμβέλεια, όπως οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ύποπτων ενόπλων Ταλεμπάν σε περιοχές της Μέσης Ανατολής.

Στα 237 χρόνια ιστορίας τους οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί πολλές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις. Στους δύο παγκόσμιους πολέμους οι ΗΠΑ ήταν στις ομάδες των νικητών, αλλά οι στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποίησαν από μόνες τους στο εξωτερικό δεν ήταν πάντα τόσο επιτυχημένες.

Η εμπλοκή αμερικανικών δυνάμεων, κάτω από την σημαία των ΗΕ, στην...
Κορέα στις αρχές της δεκαετίας του ’50, άφησε την κορεατική χερσόνησο χωρισμένη σε κομμουνιστικό βορά και δημοκρατικό νότο, με τα προβλήματα να παραμένουν άλυτα μέχρι σήμερα. Από το Βιετνάμ, οι αμερικανικές δυνάμεις αποχώρησαν το 1975 μετά από σχεδόν μια δεκαετία, επιτρέποντας στην κομμουνιστική κυβέρνηση να αναλάβει τον έλεγχο της χώρας. Ενώ τέλος, η ιστορία δεν έχει αποφανθεί ακόμα για τα αποτελέσματα των αμερικανικών πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

Αμερικανικές δυνάμεις απομάκρυναν τον Πρόεδρο του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεϊν, στον πόλεμο που ξεκίνησε το 2003 και ολοκληρώθηκε το 2011 αλλά οι συμμαχικές δυνάμεις δεν βρήκαν ποτέ τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποστήριζαν ότι είχε ο στρατιωτικός ηγέτης. Συμμαχικές και αμερικανικές δυνάμεις μάχονται ακόμα στο Αφγανιστάν, ωστόσο ο Πρόεδρος Ομπάμα σχεδιάζει την απομάκρυνση όλου του μάχιμου προσωπικού από τη χώρα μέχρι το τέλος του 2014 ακόμα και εάν η κατάσταση στη χώρα δεν έχει σταθεροποιηθεί.

Οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ αυξήθηκαν σημαντικά σε τρεις περιόδους τα τελευταία 50 χρόνια: α) την περίοδο του πολέμου στο Βιετνάμ, β) την περίοδο της διακυβέρνησης του Προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1980 και γ) την τελευταία δεκαετία όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στη διεθνή τρομοκρατία, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου που είχαν σαν αποτέλεσμα σχεδόν 3 χιλιάδες άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.

Ορισμένες από τις σημαντικότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ από την δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα είναι οι εξής:

1961 έως 1975 – Ο Πόλεμος στο Βιετνάμ, μια ένοπλη διαμάχη που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 47 χιλιάδες αμερικανούς και στο τέλος τον έλεγχο της χώρας ανέλαβε κομουνιστική κυβέρνηση.

1961 – Αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Κούβα με την υποστήριξη της CIA για την απομάκρυνση του Φιντέλ Κάστρο.

1962 – H περίοδος της κρίσης των πυραύλων της Κούβας, όπου οι ΗΠΑ προχώρησαν στον στρατιωτικό αποκλεισμό της νησιωτικής χώρας προκειμένου να αποτρέψουν την Ρωσία από το να εγκαταστήσει εκεί πυραυλικό σύστημα, εντείνοντας την ανησυχία τότε για το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου.

1973 – Πραξικόπημα με την στήριξη της CIA ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο μαρξιστή Πρόεδρο της Χιλής, Σαλβαντόρ Αλλιέντε.

1980 – Επιδρομή αμερικανών κομάντο στο Ιράν απέτυχε να οδηγήσει στην απελευθέρωση 52 αμερικανών που κρατούνταν όμηροι από την Τεχεράνη, αν και στη συνέχεια επί προεδρίας Ρέιγκαν οι όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι.

1981 έως 1990 -- Επιδρομές της CIA στη Νικαράγουα για την αντιμετώπιση του κινήματος των Σαντινίστας, που δεν έφεραν όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα.

1990 έως 1991 – Οι ΗΠΑ αναγκάζουν το Ιράκ να υποχωρήσει μετά την εισβολή που είχε πραγματοποιήσει λίγους μήνες νωρίτερα στο Κουβέιτ.

1992 έως 1995 – Οι αμερικανικές και νατοϊκές δυνάμεις παρεμβαίνουν στα Βαλκάνια προκειμένου να σταματήσουν φονικές εθνοτικές συμπλοκές που ξέσπασαν μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

2001 – Οι ΗΠΑ ξεκινούν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, ως συνέπεια των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.

2003 – Οι ΗΠΑ εισέβαλλαν στο Ιράκ με την δικαιολογία ότι η χώρα διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των ΗΠΑ.

Σχόλιο του του Δημητρίου Κ.

Ο τίτλος του άρθρου φαίνετε σαν ένα ακόμα γνωστό σύνθημα της Αριστεράς ( και όχι μόνο ) που χιλιάδες έχουν φωνάξει στο παρελθόν και σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι συμφωνούν με αυτό. Όμως λίγες πολεμικές επεμβάσεις των Η.Π.Α. είναι γνωστές. Ο περισσότερος κόσμος θυμάται το πολύ την ανάμειξη στο Βιετνάμ το 64-74 και λίγοι άλλες 2 - 3 περιπτώσεις που οι αμερικανοί πήραν μέρος σε ανατροπή καθεστώτων η έδωσαν μάχες όπως στην Σομαλία το 1993. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις είχαν και έχουν ακόμα και σήμερα δύο σκοπούς :

1. την υποστήριξη πολιτικά , στρατιωτικά και γεωπολιτικά του κράτους του Ισραήλ και γενικά του Διεθνούς Σιωνισμού.

2. την εξασφάλιση ενεργειακών πόρων για την διατήρηση της παντοδυναμίας της σιωνοκρατούμενης Αμερικανικής υπερδύναμης.

Φυσικά οι Αμερικανοί δεν επιλέγουν πάντα την στρατιωτική επέμβαση αλλά και την οικονομική διάλυση ενός κράτους που στέκετε εμπόδιο στα σχέδια τους όπως π.χ. η Αργεντινή.Όταν καταφέρουν να υποτάξουν την χώρα που τους πολεμά εγκαθιδρύουν φιλοαμερικανικά καθεστώτα και κατοχικά στρατεύματα.

Που αλλού έχουν σφάξει και λεηλατήσει τα τσιράκια της Γουόλ Στρήτ ;

Ο κατάλογος που ακολουθεί δείχνει μόνο μερικές από τις χώρες που χτύπησαν και προσπάθησαν να καταστρέψουν. Οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύ λίγο γνωστές η και καθόλου στην εποχή μας. Οι ημερομηνίες επισημαίνουν ότι από τον προηγούμενο κιόλας αιώνα οι Αμερικανοί είχαν σχέδια για την παγκόσμια κυριαρχία τους.

Αϊτή 1994-1996
Παναμάς 1989
Γρενάδα 1983
Καμπότζη 1970-1973
Νότιο Βιετνάμ 1964-1973
Δομινικανή δημοκρατία 1965-1966
Ιαπωνία 1945-1952
Δυτική Γερμανία 1945-1949
Δομινικανή Δημοκρατία 1916-1924
Κούβα 1917– 1922
Αϊτή 1915-1934
Νικαράγουα 1909-1933
Κούβα 1906-1909
Παναμάς 1903-1936
Κούβα 1898-1902

Φυσικά οι χώρες όπου πέφτει “ βαρύς ο πέλεκυς ” είναι ακόμα πιο πολλές και όλο και περισσότερο η αμερικανική αυτοκρατορία επεκτείνετε. Αυτό όμως τους κάνει να είναι αλαζόνες και αυτό θα είναι που θα τους καταστρέψει. Υπάρχουν ακόμα έθνη που πολεμούν καθημερινά ( δυστυχώς δεν είναι το Ελληνικό ) όπως οι Παλαιστίνιοι και οι Ιρακινοί που δίνουν ένα καλό μάθημα στα αμερικανικά στρατεύματα και δεν σκύβουν το κεφάλι !

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX JUDAICA !

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX AMERICANA !

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ !

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"