Σχετικό: Συζήτηση και σύνδεση με τη Δαμασκό της Συρίας (στην ιταλική γλώσσα)
Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Δ. Παπαγεωργίου
"Ευρωπαϊκό Μέτωπο Αλληλεγγύης" στην Συρία.
Ποίοι είστε; από πόσες χώρες της Ευρώπης;
Είμαστε νέοι από διάφορες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ αυτών και της Ελλάδος, οι οποίοι αποφάσισαν να αναλάβουν δράση υπέρ του αγώνα που δίνει ο Συριακός λαός και η κυβέρνηση της Συρίας για ειρήνη, επιβίωση και ανεξαρτησία. Πριν από λίγο καιρό, διάφορες ομάδες, οργανώσεις, ιστοσελίδες και άτομα ένωσαν τις δυνάμεις τους κάτω από την κοινή σημαία "Ευρωπαϊκό Μέτωπο Αλληλεγγύης στη Συρία" για την διεθνοποίηση του ζητήματος. Αντί λοιπόν να υπάρχουν αποκομμένες κινήσεις σε μερικές μόνο χώρες, ενώθηκαν όλοι με μεγαλύτερη απήχηση. Είμαστε ο μοναδικός φορέας υπέρ της Συρίας στην Ευρώπη. Είμαστε η φωνή της στην Δύση. Από εκείνη τη στιγμή σε κάθε χώρα και σε κάθε πόλη της Ευρώπης, από τη Νορβηγία μέχρι την Κύπρο έχουν ξεκινήσει δράσεις ενημέρωσης και κινητοποιήσεις χωρίς ανακωχή. Αφισοκολλήσεις, δημόσιες διαδηλώσεις μαζί με Σύριους ομογενείς και μετανάστες, ανοικτές ομιλίες, συνεντεύξεις… Άνθρωποι και ομάδες από κάθε περιοχή, ευαισθητοποιούνται για το τι συμβαίνει στην Συρία και έρχονται συνεχώς μαζί μας. Σύντομα μάλιστα το Μέτωπο θα αρχίσει δράση και στην Λατινική Αμερική. Ετοιμάζουμε και μία ανοικτή συγκέντρωση στο Λονδίνο. ...
Έχετε επαφές με τις Συριακές Αρχές;
Ναι, αλλά πιο πολύ με τον απλό λαό. Οι δράσεις του Μετώπου έχουν συγκινήσει όλη τη Συρία που βλέπει Ευρωπαίους να είναι τόσο αγωνιστικά στο πλευρό τους. Βλέπουν ότι δεν έχουν μείνει μόνοι τους. Ότι οι Ευρωπαίοι είναι μαζί τους και δεν τους ξεχνούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δράσεις του Μετώπου μεταδίδονται από την κρατική τηλεόραση της Συρίας και από την κρατική τηλεόραση του Ιράν.
Τι σας έκανε να θέλετε να εμπλακείτε σε μία "εμφύλια" διαμάχη, σε μία χώρα της Ασίας; Γιατί την ίδια στιγμή που η Ελλάδα αλλά και αντίστοιχα η Ευρώπη αντιμετωπίζουν πολλά δικά τους προβλήματα, ομάδες νέων κάνουν "ακτιβισμό" για την Συρία;
Με την Συρία μας συνδέουν δεσμοί αδελφικοί. Κατ’ αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η διαμάχη αυτή δεν είναι "εμφύλια" αλλά έχει χαρακτήρα ενός ασύμμετρου πολέμου κατά της ακεραιότητας της χώρας. Ο λαός της Συρίας δοκιμάζεται σήμερα από ένα κοινό μέτωπο μισθοφόρων της Νέας Τάξης. Δέχεται εισβολή. Οι Σύριοι υπερασπίζονται την γη και την κυριαρχία τους ενάντια στην τρομοκρατία και την προπαγάνδα των Μέσων Ενημέρωσης της Δύσης. Στην Συρία ζουν πάρα πολλοί Χριστιανοί – Έλληνες. Ιδιαίτερα οι χριστιανικοί πληθυσμοί της χώρας βιώνουν μία άνευ προηγουμένου εθνοκάθαρση και είναι εγκαταλελειμμένοι στη μοίρα τους. Ο λαός της Συρίας αγωνίζεται ενάντια στην Νέα Τάξη και για όλους εμάς. Έχουμε χρέος να γίνουμε η φωνή τους στην Ευρώπη. Όχι γιατί αύριο μπορεί το ίδιο να συμβεί και σε εμάς, αλλά γιατί η εθνική αλληλεγγύη πρέπει να είναι η υψηλότερη αξία μας σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα δεν μπορείς να τον αφήσεις αβοήθητο. Την ίδια ευαισθησία οφείλουμε να δείχνουμε σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για το Κόσσοβο, είτε για την Παλαιστίνη και βέβαια την ίδια αλληλεγγύη θα θέλαμε και για την περίπτωση της Κύπρου. Δεν βλέπουμε τα προβλήματα αυτά σαν ξένα. Η Ελλάδα βίωσε την εθνοκάθαρση στα 400 χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς και χάρη στην ευαισθητοποίηση της Ευρώπης διεθνοποιήσαμε τον αγώνα μας.
Ποίοι πιστεύεις ότι βρίσκονται πίσω από τα γεγονότα στην Συρία; Κατατάσσετε την περίπτωση της Συρίας στην "αραβική άνοιξη";
Ναι, αν και ο όρος "αραβική άνοιξη" είναι κάπως αμφισβητήσιμος και δεν έχει σε όλες τις χώρες τα ίδια χαρακτηριστικά. Παραπέμπει συνειρμικά αλλού έναν Ευρωπαίο αλλά δεν είναι το ίδιο. Υπάρχει αναμφισβήτητα μία προσπάθεια των Γερακιών της Ουάσιγκτον και των αιματοβαμμένων συμμάχων τους, να ανατρέψουν τα καθεστώτα των αραβικών κρατών που παρέμεναν κυρίαρχα. Θέλουν αφενός να ανατρέψουν γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή και αφετέρου να βάλουν χέρι στις οικονομίες τους με αδύναμα καθεστώτα μαριονέτες. Είναι η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Σε κάποιες χώρες βέβαια υπήρχε κοινωνική αδικία, αλλά όχι στην Συρία. Εμείς στην περίπτωση της Συρίας υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά της στην ελευθερία και στην ανεξαρτησία. Ο ισλαμικός φανατισμός που ενισχύουν και εκεί οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, είναι ένας ιδιότυπος «ρατσισμός» που δεν αξίζει σε καμία κοινωνία. Εάν ο Άσσαντ πέσει, τότε θα διαλυθεί το κράτος που προστατεύει τις μειονότητες και διαφυλάσσει την ανοχή και την θρησκευτική ελευθερία. Η Σαρία και το μαχαίρι θα κυριαρχήσουν παντού, με μεγαλύτερο θύμα τις γυναίκες και τους μη ισλαμιστές. Όπως έγινε στην Λιβύη και στην Αίγυπτο.
Στους "εξεγερμένους" της Συρίας, περιλαμβάνονται φονταμενταλιστές ισλαμιστές, οι οποίοι εκπαιδεύονται από αμερικανούς "αντιισλαμιστές". Πώς βλέπεις αυτή την σύμπραξη;
Οι φανατικοί ισλαμιστές που πριν από λίγα χρόνια χαρακτηρίζονταν «Τρομοκράτες» από τα ΜΜΕ της Δύσης, τώρα μετονομάσθηκαν σε «εξεγερμένους για την δημοκρατία» και τους παρέχεται ατελείωτος οπλισμός, τεχνική βοήθεια, εκπαίδευση, καθοδήγηση και διεθνής αναγνώριση. Επειδή οι Σύμμαχοι και αδυνατούν και δεν θέλουν να εμπλακούν σε νέα σειρά άμεσων πολέμων, χρησιμοποιούν το μαχητικό ισλαμικό στοιχείο για να ανατρέψουν καθεστώτα που δεν τους είναι βολικά. Θα ακολουθήσει η πολιτική επέμβαση. Το μεγαλύτερο όμως όπλο αυτού του ασύμμετρου πολέμου είναι τα ΜΜΕ της Δύσης. Οι Ευρωπαίοι είναι αδρανείς, γιατί είναι θύματα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Επιπλέον πρέπει να πούμε ότι αν η Συρία πέσει σε ισλαμικό καθεστώς, τότε το επόμενο που θα ακολουθήσει, θα είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Σε αυτή την περίπτωση το Ιράν, μια σιιτική ισλαμική χώρα θα είναι περικυκλωμένη από κράτη του σουνιτικού ισλάμ. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο ισλαμικός κόσμος αυτή τη στιγμή εισέρχεται στον δικό του μεσαίωνα, ένας εσωτερικός θρησκευτικός πόλεμος είναι πολύ αναμενόμενος αργά ή γρήγορα, έως βέβαιος. Οι Δυτικοί σύμμαχοι ή θα προσπαθήσουν να τον πυροδοτήσουν κατά του Ιράν ή σε μία εισβολή εναντίον του θα έχουν τις άλλες χώρες τουλάχιστον εξουδετερωμένες.
Πώς κρίνεις την στάση του ελληνικού κράτους στην συγκεκριμένη υπόθεση;
Όπως πάντα υποτεταγμένη στις διαταγές των ιμπεριαλιστών. Το πιο απαίσιο όμως είναι η προδοσία μία φίλης και συμμάχου χώρας και η εγκατάλειψη του εκεί ελληνικού στοιχείου. Η Ελλάδα οφείλει να υποστηρίζει την ειρήνη και την σταθερότητα στην Μεσόγειο. Είναι προς το συμφέρον της. Ήδη βιώνει τις συνέπειες και στο μέλλον θα ακολουθήσουν χειρότερα.
مجلس الشعب يستقبل الوفد الإيطالي
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Δ. Παπαγεωργίου"Ευρωπαϊκό Μέτωπο Αλληλεγγύης" στην Συρία.
Ποίοι είστε; από πόσες χώρες της Ευρώπης;
Είμαστε νέοι από διάφορες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ αυτών και της Ελλάδος, οι οποίοι αποφάσισαν να αναλάβουν δράση υπέρ του αγώνα που δίνει ο Συριακός λαός και η κυβέρνηση της Συρίας για ειρήνη, επιβίωση και ανεξαρτησία. Πριν από λίγο καιρό, διάφορες ομάδες, οργανώσεις, ιστοσελίδες και άτομα ένωσαν τις δυνάμεις τους κάτω από την κοινή σημαία "Ευρωπαϊκό Μέτωπο Αλληλεγγύης στη Συρία" για την διεθνοποίηση του ζητήματος. Αντί λοιπόν να υπάρχουν αποκομμένες κινήσεις σε μερικές μόνο χώρες, ενώθηκαν όλοι με μεγαλύτερη απήχηση. Είμαστε ο μοναδικός φορέας υπέρ της Συρίας στην Ευρώπη. Είμαστε η φωνή της στην Δύση. Από εκείνη τη στιγμή σε κάθε χώρα και σε κάθε πόλη της Ευρώπης, από τη Νορβηγία μέχρι την Κύπρο έχουν ξεκινήσει δράσεις ενημέρωσης και κινητοποιήσεις χωρίς ανακωχή. Αφισοκολλήσεις, δημόσιες διαδηλώσεις μαζί με Σύριους ομογενείς και μετανάστες, ανοικτές ομιλίες, συνεντεύξεις… Άνθρωποι και ομάδες από κάθε περιοχή, ευαισθητοποιούνται για το τι συμβαίνει στην Συρία και έρχονται συνεχώς μαζί μας. Σύντομα μάλιστα το Μέτωπο θα αρχίσει δράση και στην Λατινική Αμερική. Ετοιμάζουμε και μία ανοικτή συγκέντρωση στο Λονδίνο. ...
Έχετε επαφές με τις Συριακές Αρχές;Ναι, αλλά πιο πολύ με τον απλό λαό. Οι δράσεις του Μετώπου έχουν συγκινήσει όλη τη Συρία που βλέπει Ευρωπαίους να είναι τόσο αγωνιστικά στο πλευρό τους. Βλέπουν ότι δεν έχουν μείνει μόνοι τους. Ότι οι Ευρωπαίοι είναι μαζί τους και δεν τους ξεχνούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δράσεις του Μετώπου μεταδίδονται από την κρατική τηλεόραση της Συρίας και από την κρατική τηλεόραση του Ιράν.
Τι σας έκανε να θέλετε να εμπλακείτε σε μία "εμφύλια" διαμάχη, σε μία χώρα της Ασίας; Γιατί την ίδια στιγμή που η Ελλάδα αλλά και αντίστοιχα η Ευρώπη αντιμετωπίζουν πολλά δικά τους προβλήματα, ομάδες νέων κάνουν "ακτιβισμό" για την Συρία;
Με την Συρία μας συνδέουν δεσμοί αδελφικοί. Κατ’ αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η διαμάχη αυτή δεν είναι "εμφύλια" αλλά έχει χαρακτήρα ενός ασύμμετρου πολέμου κατά της ακεραιότητας της χώρας. Ο λαός της Συρίας δοκιμάζεται σήμερα από ένα κοινό μέτωπο μισθοφόρων της Νέας Τάξης. Δέχεται εισβολή. Οι Σύριοι υπερασπίζονται την γη και την κυριαρχία τους ενάντια στην τρομοκρατία και την προπαγάνδα των Μέσων Ενημέρωσης της Δύσης. Στην Συρία ζουν πάρα πολλοί Χριστιανοί – Έλληνες. Ιδιαίτερα οι χριστιανικοί πληθυσμοί της χώρας βιώνουν μία άνευ προηγουμένου εθνοκάθαρση και είναι εγκαταλελειμμένοι στη μοίρα τους. Ο λαός της Συρίας αγωνίζεται ενάντια στην Νέα Τάξη και για όλους εμάς. Έχουμε χρέος να γίνουμε η φωνή τους στην Ευρώπη. Όχι γιατί αύριο μπορεί το ίδιο να συμβεί και σε εμάς, αλλά γιατί η εθνική αλληλεγγύη πρέπει να είναι η υψηλότερη αξία μας σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα δεν μπορείς να τον αφήσεις αβοήθητο. Την ίδια ευαισθησία οφείλουμε να δείχνουμε σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για το Κόσσοβο, είτε για την Παλαιστίνη και βέβαια την ίδια αλληλεγγύη θα θέλαμε και για την περίπτωση της Κύπρου. Δεν βλέπουμε τα προβλήματα αυτά σαν ξένα. Η Ελλάδα βίωσε την εθνοκάθαρση στα 400 χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς και χάρη στην ευαισθητοποίηση της Ευρώπης διεθνοποιήσαμε τον αγώνα μας.Ποίοι πιστεύεις ότι βρίσκονται πίσω από τα γεγονότα στην Συρία; Κατατάσσετε την περίπτωση της Συρίας στην "αραβική άνοιξη";
Ναι, αν και ο όρος "αραβική άνοιξη" είναι κάπως αμφισβητήσιμος και δεν έχει σε όλες τις χώρες τα ίδια χαρακτηριστικά. Παραπέμπει συνειρμικά αλλού έναν Ευρωπαίο αλλά δεν είναι το ίδιο. Υπάρχει αναμφισβήτητα μία προσπάθεια των Γερακιών της Ουάσιγκτον και των αιματοβαμμένων συμμάχων τους, να ανατρέψουν τα καθεστώτα των αραβικών κρατών που παρέμεναν κυρίαρχα. Θέλουν αφενός να ανατρέψουν γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή και αφετέρου να βάλουν χέρι στις οικονομίες τους με αδύναμα καθεστώτα μαριονέτες. Είναι η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Σε κάποιες χώρες βέβαια υπήρχε κοινωνική αδικία, αλλά όχι στην Συρία. Εμείς στην περίπτωση της Συρίας υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά της στην ελευθερία και στην ανεξαρτησία. Ο ισλαμικός φανατισμός που ενισχύουν και εκεί οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, είναι ένας ιδιότυπος «ρατσισμός» που δεν αξίζει σε καμία κοινωνία. Εάν ο Άσσαντ πέσει, τότε θα διαλυθεί το κράτος που προστατεύει τις μειονότητες και διαφυλάσσει την ανοχή και την θρησκευτική ελευθερία. Η Σαρία και το μαχαίρι θα κυριαρχήσουν παντού, με μεγαλύτερο θύμα τις γυναίκες και τους μη ισλαμιστές. Όπως έγινε στην Λιβύη και στην Αίγυπτο.
Στους "εξεγερμένους" της Συρίας, περιλαμβάνονται φονταμενταλιστές ισλαμιστές, οι οποίοι εκπαιδεύονται από αμερικανούς "αντιισλαμιστές". Πώς βλέπεις αυτή την σύμπραξη;
Οι φανατικοί ισλαμιστές που πριν από λίγα χρόνια χαρακτηρίζονταν «Τρομοκράτες» από τα ΜΜΕ της Δύσης, τώρα μετονομάσθηκαν σε «εξεγερμένους για την δημοκρατία» και τους παρέχεται ατελείωτος οπλισμός, τεχνική βοήθεια, εκπαίδευση, καθοδήγηση και διεθνής αναγνώριση. Επειδή οι Σύμμαχοι και αδυνατούν και δεν θέλουν να εμπλακούν σε νέα σειρά άμεσων πολέμων, χρησιμοποιούν το μαχητικό ισλαμικό στοιχείο για να ανατρέψουν καθεστώτα που δεν τους είναι βολικά. Θα ακολουθήσει η πολιτική επέμβαση. Το μεγαλύτερο όμως όπλο αυτού του ασύμμετρου πολέμου είναι τα ΜΜΕ της Δύσης. Οι Ευρωπαίοι είναι αδρανείς, γιατί είναι θύματα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Επιπλέον πρέπει να πούμε ότι αν η Συρία πέσει σε ισλαμικό καθεστώς, τότε το επόμενο που θα ακολουθήσει, θα είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Σε αυτή την περίπτωση το Ιράν, μια σιιτική ισλαμική χώρα θα είναι περικυκλωμένη από κράτη του σουνιτικού ισλάμ. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο ισλαμικός κόσμος αυτή τη στιγμή εισέρχεται στον δικό του μεσαίωνα, ένας εσωτερικός θρησκευτικός πόλεμος είναι πολύ αναμενόμενος αργά ή γρήγορα, έως βέβαιος. Οι Δυτικοί σύμμαχοι ή θα προσπαθήσουν να τον πυροδοτήσουν κατά του Ιράν ή σε μία εισβολή εναντίον του θα έχουν τις άλλες χώρες τουλάχιστον εξουδετερωμένες.
Πώς κρίνεις την στάση του ελληνικού κράτους στην συγκεκριμένη υπόθεση;
Όπως πάντα υποτεταγμένη στις διαταγές των ιμπεριαλιστών. Το πιο απαίσιο όμως είναι η προδοσία μία φίλης και συμμάχου χώρας και η εγκατάλειψη του εκεί ελληνικού στοιχείου. Η Ελλάδα οφείλει να υποστηρίζει την ειρήνη και την σταθερότητα στην Μεσόγειο. Είναι προς το συμφέρον της. Ήδη βιώνει τις συνέπειες και στο μέλλον θα ακολουθήσουν χειρότερα.
مجلس الشعب يستقبل الوفد الإيطالي
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.