Επιλεκτικές συλλήψεις με... προοπτική εκλογών

Η δημοκρατία σε κατάσταση ομηρίας από τους... διασώστες μας

Άνοιξε, τελικά, ένα σήριαλ το οποίο θα παιχθεί τους επόμενους μήνες στις τηλεοπτικές μας οθόνες, στο Κοινοβούλιο, αλλά και στους δρόμους (κυρίως) της Αθήνας. Ένα «έργο» με σκηνοθεσία της κυβέρνησης, την επιμέλεια των ΜΜΕ και την ευγενική χορηγία της τρόικα, παρά τις άστοχες τελευταίες δηλώσεις του υπουργού κ. Δένδια, ο οποίος δήλωσε για τους δικαστικούς στους δημοσιογράφους: «Αν ζητούσαν στοιχεία θα τα είχαν» (δημιουργώντας τεράστια ερωτήματα σχετικά με την διαφανή καταχώρηση και διαχείριση πληροφοριών εκ μέρους της κυβέρνησης και την αψεγάδιαστη συνεργασία της εκτελεστικής εξουσίας με την Δικαιοσύνη)…

Όλα ξεκίνησαν με τις συλλήψεις και στη συνέχεια τις επιλεκτικές προφυλακίσεις στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής. Μέσα από ένα «σκωτσέζικο ντους» που πρόσφερε η Ελληνική Δικαιοσύνη τόσο προς τους υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής όσο και σε όλους όσους συγκαταλέγονται στους πολέμιους της ακροδεξιάς, αλλά και με «λογική Πόντιου Πιλάτου», η Χρυσή Αυγή απεμπλέκεται ως κόμμα από τον χαρακτηρισμό «εγκληματική οργάνωση» ενώ ο αρχηγός του κόμματος και κάποια στελέχη προφυλακίστηκαν…

Γενικότερα και για τους ελαφρά υποψιασμένους πολίτες απέναντι στους πολιτικούς, εάν χρησιμοποιηθεί ποδοσφαιρική ορολογία, όλοι «βλέπουν» πως υπάρχει κάποια «παράγκα» που στήνει βολικά αποτελέσματα και δίνει «πέτσινα» πέναλτι στο 90’… Και αυτή η άποψη των πολιτών υπάρχει, επειδή η Δικαιοσύνη έχει δείξει δείγματα υποτέλειας και συνεργασίας με το εκάστοτε κυβερνητικό καθεστώς.

Ο αρχηγός Μιχαλολιάκος στη φυλακή και ο υπαρχηγός Κασιδιάρης ελεύθερος.

Με αυτόν τον τρόπο δίνεται προοπτική πολιτικής εκμετάλλευσης από λάθη που θα κάνει ο νεαρός υπαρχηγός και αυτά θα «αποδώσουν» κάποιες διαρροές ψηφοφόρων. Ταυτόχρονα, το θέμα θα συνεχίσει να προβάλλεται όποτε καθίσταται απαραίτητο (μέσα στα πλαίσια της πολιτικής εκμετάλλευσης) για να επιτυγχάνει τα επιθυμητά επίπεδα αποπροσανατολισμού από φλέγοντα ζητήματα της πολιτικής και οικονομική τραγικής πραγματικότητας της χώρας.

Η περίπτωση του Κασιδιάρη, όμως, θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα την κυβέρνηση. Αφού είναι νεαρός και άπειρος και αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα οργισμένος και εκ των πραγμάτων επικίνδυνος. Εάν όμως κατορθώσει να «δαμάσει» το θυμικό του και να λειτουργήσει με την λογική του, τότε ίσως να δημιουργήσει ιδιαίτερα δυσάρεστες πολιτικές εκπλήξεις και πιθανότατα πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμες. Στην περίπτωση, όμως, που ο θυμός του επιβληθεί στις ενέργειές του, τότε ίσως να κάνει κάποιο «στραβοπάτημα» που η «επιτηδευμένη» κρατική αντιμετώπισή του θα κυλήσει την χώρα στο –ίσως- επιδιωκόμενο από την κυβέρνηση χάος…, που θα δώσει την δυνατότητα αύξησης των αστυνομικών μέτρων, περιστολής των πολιτικών δικαιωμάτων και μίας μεταβολής της υπάρχουσας πολιτικής κατάστασης στην χώρα, η οποία θα αγγίξει ενδεχομένως τα όρια της πολιτειακής ανωμαλίας.

Το εκτυλισσόμενο σενάριο προβλέπει μία άτυπη πολιτική ομηρεία και την δημιουργία πλήθους «στοιχείων» και «επιχειρημάτων» τα οποία θα εμφανίζονται μέσω των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ είτε λόγω εξελίξεων είτε ως εκ θαύματος μέχρι τις επόμενες εκλογές (όποτε αυτές γίνουν και εάν γίνουν, γιατί ο απρόβλεπτος παράγοντας ή κάποιες «επιτακτικές εθνικές ανάγκες» μπορεί να αναβάλουν και τις εκλογές έως ότου η πολιτική και οικονομική κατάσταση στην χώρα εξομαλυνθεί). Κομβικό σημείο, της ό,ποιας εφαρμοζόμενης ή επιτηδευμένα εμφανιζόμενης κυβερνητικής πολιτικής, είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εισροή ψηφοφόρων προς τα συστημικά – κυβερνητικά κόμματα εξουσίας (τα οποία φέρουν ακέραιη την ευθύνη των όσων συμβαίνουν σήμερα στη χώρα). Μάλιστα, λίγες ημέρες προ των εκλογών ενδέχεται να βρεθούμε και μπροστά σε μία ακόμη δικαστική εξέλιξη, η οποία μέσω Αρείου Πάγου (μετά από κάποια ένσταση για τη νομιμότητα της Χρυσής Αυγής) θα απαγορεύσει την κάθοδο σε εκλογές το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου, με την ελπίδα απορρόφησης των ψηφοφόρων του από κάποιο άλλο, περισσότερο συνεργαζόμενο κομματικό σχηματισμό (όπως του ΛΑ.Ο.Σ. του κ. Καρατζαφέρη, που επανήλθε στην πολιτική σκηνή, έτοιμος να σκυλεύσει –μαζί με τους υπόλοιπους- εκείνους τους ψηφοφόρους που θέλουν να τιμωρήσουν το παρόν πολιτικό σύστημα).

Επειδή όμως το συγκεκριμένο «έργο» με τη Χρυσή Αυγή ενδέχεται να κουράσει τους πολίτες, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξ Αμερικής φρόντισε να μας ειδοποιήσει για τα… "προσεχώς" και για την πλήρη λειτουργία του πολιτικού θεάματος που έρχεται, με μοναδικό σκοπό να μην ασχοληθούμε με τα απολύτως καταστροφικά νομοσχέδια της μνημονιακής κυβέρνησής του. Έτσι, περιχαρής ο φερόμενος ως πρωθυπουργός δήλωσε πως «εκτός από τη Χρυσή Αυγή πρέπει να αντιμετωπιστεί και το άλλο άκρο, η "ακραία αντιπολίτευση" ("extreme opposition") που μιλάει για έξοδο από τo ΝΑΤΟ, το ευρώ και την ΕΕ». Και για όσους δεν κατάλαβαν, το πογκρόμ συλλήψεων θα συνεχισθεί με την αριστερή πτέρυγα του κοινοβουλίου, σύμφωνα με τις φρέσκες εντολές – συστάσεις - συμβουλές του… «Χόλιγουντ». Σύμφωνα με την πολιτική τοποθέτηση του κ. Σαμαρά, κάποιοι από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ (και των συνιστωσών του) ίσως θα πρέπει να αρχίσουν να ετοιμάζουν τις… απολογίες τους.

Ο χειμώνας που έρχεται αναμένεται να δώσει πολλά «νέα στοιχεία» για το μέτωπο των αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, ακόμη περισσότερες «ανακαλύψεις» για πολιτικές δυνάμεις που ροκανίζουν την δύναμη της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και γενικότερα θα έχει πολλές και μεγάλες εκπλήξεις, με μοναδικό στόχο τον αποπροσανατολισμό από τα μείζονα θέματα της καθημερινότητας των πολιτών, που θα οδηγούνται νόμιμα (σύμφωνα με τα νομοθετικά εκτρώματα που ψηφίζουν οι βουλευτές της συγκυβέρνησης) στην απόλυτη εξαθλίωση.

Ο αφελής πολίτης και παρατηρητής των εξελίξεων, δίκαια αναρωτιέται: «Και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;»

Η απάντηση βρίσκεται στην κατακόρυφη άνοδο της Χρυσής Αυγής, η οποία τοποθετείται (από δημοσκοπήσεις που δεν δημοσιεύθηκαν) στη δεύτερη θέση μετά το ΣΥΡΙΖΑ, και στην πρώτη θέση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το δεύτερο αυτό δημοσκοπικό στοιχείο αποτελεί κόλαφο τόσο για τους συγκυβερνώντες (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) όσο και για το ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι άγνωστο το πώς θα αντιμετωπιστεί μία απόφαση του Δήμου Αθηναίων (και άλλων δήμων του Λεκανοπεδίου) η οποία θα απαιτεί την άμεση απομάκρυνση των λαθρομεταναστών… Και στο αναπάντητο ερώτημα πως θα μπορέσει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει μία τέτοια εξέλιξη, επιλέχθηκε η δημιουργία μίας μακράς παράστασης με σκοπό την απομάκρυνση μίας τέτοιας εξέλιξης…

Έχουν άραγε αναρωτηθεί οι (αν)εγκέφαλοι της κυβέρνησης και οι ευγενικοί χορηγοί του θεάτρου του παραλόγου τι θα φέρουν όλα αυτά, πέρα από την επιβολή ενός καθεστώτος τρομοκρατίας και μιας προφανούς (αλλά και πρωτοφανούς) επίδειξης κρατικής ισχύος; 

Γνωρίζουμε ήδη ότι το Σύνταγμα της χώρας υφίσταται μόνο ως λέξη και πως το πολίτευμα έχει καταλυθεί, ενώ πολιτικές μαριονέτες καλοπληρωμένες και φρουρούμενες υπογράφουν σε καθημερινή βάση την υποδούλωση της χώρας και εργάζονται με μοναδικό γνώμονα την με κάθε τρόπο και μέσο διατήρησή τους στην εξουσία που –γνωρίζουν πολύ καλά- δεν δικαιούνται να ασκούν.

Από τα όσα συμβαίνουν με τον "δημοκρατικό μανδύα" του "συνταγματικού τόξου" δημιουργείται μία σαφής εντύπωση πως οι κυβερνώντες επιδιώκουν την πόλωση, η οποία θα φέρει την σύγκρουση των "άκρων" και το αποτέλεσμα θα είναι ένα χάος. Αυτό το χάος μπορεί να είναι απόλυτα διαχειρίσιμο (μέσω των ΜΜΕ) από την κυβέρνηση, αφού θα εμφανιστεί ως "ήπια και λογική δύναμη", ενώ ταυτόχρονα θα εκμεταλλευθεί στον μέγιστο βαθμό την "περίσταση" περνώντας αυταρχικά μέτρα κατά της κοινωνίας, στο όνομα της... προστασίας των πολιτών και μεταφέροντας ταυτόχρονα τις ευθύνες της καταστροφής  

Οι πολίτες, από την πλευρά τους, ευρισκόμενοι σε μία κατάσταση συνεχούς και ανηλεούς βομβαρδισμού, δεν προλαβαίνουν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος των συμβαινόντων και επηρεαζόμενοι από τα κυβερνητικά μέσα προπαγάνδας και άσκησης ψυχολογικής βίας αδυνατούν να οργανωθούν και να αντιδράσουν.

Η χώρα βυθίζεται, το «καράβι» απέχει ελάχιστα από τα βράχια και την ολοκληρωτική καταστροφή και οι «καπετάνιοι» ετοιμάζονται να πουλήσουν τα παλιοσίδερα που θα απομείνουν από το ναυάγιο, του οποίου την αποκλειστική ευθύνη φέρουν.

Η απόγνωση και η κατάθλιψη είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν και που -δυστυχώς- συνοδεύονται από μία ταυτόχρονη απελπισία και οργή. Αυτά είναι συστατικά μίας κοινωνικής βόμβας, που εάν εκραγεί δεν θα υπάρξει χρόνος ούτε για «ελικόπτερα»…

Το καταλαβαίνουν, άραγε, αυτό οι μαριονέτες που προσποιούνται ότι κυβερνούν;

Γεωργίου Μιχαήλ

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"