Επιστροφή 13 δισ.ευρώ από την "σκοτεινή" περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και...
ιδιαίτερα για την προετοιμασία τους, ζητάει η τρόικα, επιβεβαιώνοντας
ότι είχαν συμβεί υπερβολικές (το ευγενικότερο) υπερβάσεις!!!
Για χρόνια αναρωτιόμασταν πόσο τελικά κόστισαν τα υπερκοστολογημένα έργα, και οι μη προσοδοφόρες αθλητικές εγκαταστάσεις που πλέον σαπίζουν από την αχρηστία, αλλά τριπλοπληρώθηκαν από το υστέρημα του ελληνικού λαού.
To «πάρτι» των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έβαλε στο μικροσκόπιο η Τρόικα η οποία ζητεί να επιστραφεί το σύνολο των υπερβάσεων που καταγράφηκαν επί των ημερών της Γιάννας Αγγελοπούλου.
Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και της ΕΚΤ στην τρόικα, Κλάους Μαζούχ και Ματίας Μορς ανακάλυψαν «μαύρη τρύπα» ύψους 13 δισ. ευρώ τουλάχιστον στην αναθεώρηση του ελλείμματος (2001-2006) που πραγματοποιήθηκε πριν από επτά χρόνια και ζήτησαν την κάλυψη του ποσού από τη διοργανώτρια Αρχή.
Η είδηση πέρασε στα "ψιλά" και δεν φωτίστηκε από τα κατεστημένα ΜΜΕ, αφού στην πλειοψηφία τους ελέγχονται από επιχειρηματικά σχήματα που εκείνη την περίοδο συμμετείχαν στην ασυδοσία των εκτροχιασμένων προΫπολογισμών.
Μέχρι τώρα τα νεοταξίτκα ΜΜΕ και η ντόπια ελίτ αντιμετώπισαν την τρόικα έως και φιλικά, καθότι θεωρούσαν ότι θα αρκεστούν στο αίμα των "ιθαγενών" (μεσαία τάξη) και δεν θα στραφούν εναντίον τους. ...
Από τα υποζύγια όμως δεν έχουν τίποτε άλλο να πάρουν και σειρά έχουν τα "ανώτερα" στρώματα, άλλωστε οι ξένοι όταν ΄έρθουν στη χώρα για να "επενδύσουν" δεν θέλουν να βρουν κανέναν ανταγωνιστή.
Τρόικα και ελίτ, συντομα θα συγκρουστούν, ελπίζουμε να μην επαληθευθεί το ρητό "όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια", γιατί αυτοί είναι ικανοί τον λογαρισμό να τον ζητήσουν πάλι από εμάς, αν και προς ώρας η τρόικα έχει προσωποποιήσει από ποιούς τα ζητάει.
Οι Ολυμπιακοί του 2004 πυροδότησαν την κρίση;
Οι αγώνες του 2004 κόστισαν στην Ελλάδα σχεδόν €9 δισ (€11 δισ σημερινά), καθιστώντας τους τους πιο ακριβούς μέχρι τότε. Οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν €7 δισ, χώρια τα έξοδα για το νέο αεροδρόμιο, και το νέο μετρό.
Λίγες μέρες μετά το τέλος των Αγώνων, η Ελλάδα προειδοποίησε την ευρωζώνη ότι τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματά της θα ήταν πολύ χειρότερα από ότι αναμένονταν.
Το έλλειμμα του 2004 ήταν 6.1% του ΑΕΠ, περισσότερο δηλαδή από το διπλάσιο του ορίου της ευρωζώνης, ενώ το ελληνικό χρέος άγγιζε το 110.6% του ΑΕΠ, το πιο ψηλό στην ΕΕ. Το σημερινό χρέος της χώρας είναι 165.3% του ΑΕΠ. Έτσι, το 2005, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα της ΕΕ που μπήκε σε δημοσιονομική επιτήρηση από την Κομισιόν.
Με το δημόσιο χρέος της να είναι €168 δισ το 2004, είναι ξεκάθαρο πως δεν φταίνε μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Συμβολίζουν όμως τα διαρθρωτικά προβλήματα που μαστίζουν την χώρα επί δεκαετίες. Και δεν είναι μόνο θέμα πόσα χρήματα δαπανήθηκαν, αλλά από πού προήλθαν, καθώς και που ακριβώς ξοδεύτηκαν.
Μετά από μια περίοδο λιτότητας με σκοπό να ελεγχθούν τα δημοσιονομικά της, για να πιάσει τους όρους ένταξης της στο ευρώ, η ελληνική κυβέρνηση άνοιξε διάπλατα τα ταμεία, έχοντας ήδη ενταχθεί στην ευρωζώνη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν απλά ένας από τους πολλούς τομείς, όπου δαπανήθηκαν ανεξέλεγκτα δημόσια χρήματα, τα οποία προέρχονταν από εξίσου ανεξέλεγκτο δανεισμό.
Αν και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες έσπευσαν στην Ελλάδα το 2004 για να γιορτάσουν την επιστροφή των αγώνων στη γενέτειρά τους, στα επόμενα χρόνια το μερίδιο της χώρας στον τουρισμό μειώθηκε, αφού οι ξένοι επισκέπτες στράφηκαν προς άλλους περιορισμούς, όπως την Τουρκία και την Κροατία, οι οποίες επωφελήθηκαν από τις χαμηλότερες τιμές και την καλύτερη διαφημιστική προβολή. Πολλά από τα στάδια και τις εγκαταστάσεις που κόστισαν πανάκριβα, περιήλθαν σε αχρηστία. Στην νότια Αθήνα, ένα παραθαλάσσιο μέτωπο μήκους 2 χιλιομέτρων, που συνέδεε τρία ολυμπιακά στάδια, κατάντησε να είναι σήμερα μια χωματερή. Η κυβέρνηση ξαναπροσπαθεί τώρα να πουλήσει μια ολυμπιακή εγκατάσταση (Ελληνικό) 620 εκταρίων, αφού αρχικά απέτυχε να το αναπτύξει.
Όπως λέει ο Στράτος Σαφιολέας, που ήταν ο επικεφαλής για τα διεθνή ΜΜΕ της ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, «η φιλοξενία των Αγώνων για την Ελλάδα σήμαινε επενδύσεις στις υποδομές, στους ανθρώπους και στο εμπορικό branding… δυστυχώς, οι δυο επόμενες κυβερνήσεις αρνήθηκαν σταθερά να εκμεταλλευτούν την ολυμπιακή κληρονομιά της χώρας».
Στη διάρκεια της Ολυμπιάδας της Αθήνας, ένας εθελοντής καλωσόριζε τους επισκέπτες στο Ολυμπιακό Στάδιο, με ένα μεγάφωνο, λέγοντάς τους «να περάσουν καλά, διότι πότε θα ξαναζήσουν τέτοιες μέρες»;
Σήμερα, βουτηγμένοι στην ύφεση, με τους Ευρωπαίους εταίρους τους να μην τους εμπιστεύονται και με την παρουσία τους στο ευρώ να κρέμεται από μια κλωστή, οι Έλληνες το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ονειρεύονται πως θα κερδίσουν το στοίχημα για μια ακόμη φορά.
Εν κατακλείδι, οι πανάκριβοι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, υπογράμμισαν την ανικανότητα της Ελλάδας να διαχειριστεί τον προϋπολογισμό της, μια κατάσταση που συνεχίζει να στοιχειώνει την χώρα μέχρι και σήμερα.
businessweek.com
S.A.
With public debt totaling €168 billion in 2004, it’s clear that the Olympics alone did not bring about an economic collapse. Yet the Athens Games epitomized the structural problems that bedeviled the country for decades. It’s not just a question of how much money was spent on the Olympics, it’s also how it was spent and where it came from. After a period of austerity to tighten up its finances and qualify for euro entry in 2001, the Greek government loosened the purse strings once it entered the single currency. The games were just one of several areas where public spending was unchecked and funded by unsustainable borrowing.
Although hundreds of thousands of visitors came to Greece in 2004 to be a part of the games’ return to their birthplace, in the following years Greece’s share of the tourism pie grew smaller as visitors opted for other countries, such as Croatia and Turkey, which benefited from lower prices and better marketing. Many of the stadiums and facilities built at such huge cost fell into disuse. In southern Athens, a 2 kilometer seafront promenade linking three stadiums used for the games has become a dumping ground for rubble and trash. The government is renewing its efforts to sell one nearby Olympic site—the 620-hectare area at Hellenikon—after failing to develop it profitably.
“For Greece, hosting the games meant investing in infrastructure, people skills, and branding,” says Stratos Safioleas, who was head for international media for Greece’s Olympic Committee and has worked as a consultant for bid cities since 2004. “Unfortunately two consecutive governments refused steadfastly to capitalize on Greece’s Olympic legacy.”
During the Athens Games, one volunteer welcomed visitors to the Olympic Stadium with a loudspeaker announcement that urged them to “Enjoy yourselves. When will we ever see days like these again?” Mired in economic depression, distrusted by European partners, their future in the euro hanging by a thread, Greeks can only dream of beating the odds once more.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
ιδιαίτερα για την προετοιμασία τους, ζητάει η τρόικα, επιβεβαιώνοντας
ότι είχαν συμβεί υπερβολικές (το ευγενικότερο) υπερβάσεις!!!
Για χρόνια αναρωτιόμασταν πόσο τελικά κόστισαν τα υπερκοστολογημένα έργα, και οι μη προσοδοφόρες αθλητικές εγκαταστάσεις που πλέον σαπίζουν από την αχρηστία, αλλά τριπλοπληρώθηκαν από το υστέρημα του ελληνικού λαού.To «πάρτι» των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έβαλε στο μικροσκόπιο η Τρόικα η οποία ζητεί να επιστραφεί το σύνολο των υπερβάσεων που καταγράφηκαν επί των ημερών της Γιάννας Αγγελοπούλου.
Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και της ΕΚΤ στην τρόικα, Κλάους Μαζούχ και Ματίας Μορς ανακάλυψαν «μαύρη τρύπα» ύψους 13 δισ. ευρώ τουλάχιστον στην αναθεώρηση του ελλείμματος (2001-2006) που πραγματοποιήθηκε πριν από επτά χρόνια και ζήτησαν την κάλυψη του ποσού από τη διοργανώτρια Αρχή.Η είδηση πέρασε στα "ψιλά" και δεν φωτίστηκε από τα κατεστημένα ΜΜΕ, αφού στην πλειοψηφία τους ελέγχονται από επιχειρηματικά σχήματα που εκείνη την περίοδο συμμετείχαν στην ασυδοσία των εκτροχιασμένων προΫπολογισμών.
Μέχρι τώρα τα νεοταξίτκα ΜΜΕ και η ντόπια ελίτ αντιμετώπισαν την τρόικα έως και φιλικά, καθότι θεωρούσαν ότι θα αρκεστούν στο αίμα των "ιθαγενών" (μεσαία τάξη) και δεν θα στραφούν εναντίον τους. ...
Από τα υποζύγια όμως δεν έχουν τίποτε άλλο να πάρουν και σειρά έχουν τα "ανώτερα" στρώματα, άλλωστε οι ξένοι όταν ΄έρθουν στη χώρα για να "επενδύσουν" δεν θέλουν να βρουν κανέναν ανταγωνιστή.Τρόικα και ελίτ, συντομα θα συγκρουστούν, ελπίζουμε να μην επαληθευθεί το ρητό "όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια", γιατί αυτοί είναι ικανοί τον λογαρισμό να τον ζητήσουν πάλι από εμάς, αν και προς ώρας η τρόικα έχει προσωποποιήσει από ποιούς τα ζητάει.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Οι Ολυμπιακοί του 2004 πυροδότησαν την κρίση;
Από factorx στις 07/08/2012
Καθώς παρακολουθούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, πολλοί Έλληνες σίγουρα θα αναρωτιούνται για το πώς η χώρα τους ξέπεσε στη σημερινή κρίση, από την διεθνή δόξα που έζησε το 2004 φιλοξενώντας τους Ολυμπιακούς της Αθήνας.Οι αγώνες του 2004 κόστισαν στην Ελλάδα σχεδόν €9 δισ (€11 δισ σημερινά), καθιστώντας τους τους πιο ακριβούς μέχρι τότε. Οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν €7 δισ, χώρια τα έξοδα για το νέο αεροδρόμιο, και το νέο μετρό.
Λίγες μέρες μετά το τέλος των Αγώνων, η Ελλάδα προειδοποίησε την ευρωζώνη ότι τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματά της θα ήταν πολύ χειρότερα από ότι αναμένονταν.
Το έλλειμμα του 2004 ήταν 6.1% του ΑΕΠ, περισσότερο δηλαδή από το διπλάσιο του ορίου της ευρωζώνης, ενώ το ελληνικό χρέος άγγιζε το 110.6% του ΑΕΠ, το πιο ψηλό στην ΕΕ. Το σημερινό χρέος της χώρας είναι 165.3% του ΑΕΠ. Έτσι, το 2005, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα της ΕΕ που μπήκε σε δημοσιονομική επιτήρηση από την Κομισιόν.
Με το δημόσιο χρέος της να είναι €168 δισ το 2004, είναι ξεκάθαρο πως δεν φταίνε μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Συμβολίζουν όμως τα διαρθρωτικά προβλήματα που μαστίζουν την χώρα επί δεκαετίες. Και δεν είναι μόνο θέμα πόσα χρήματα δαπανήθηκαν, αλλά από πού προήλθαν, καθώς και που ακριβώς ξοδεύτηκαν.
Μετά από μια περίοδο λιτότητας με σκοπό να ελεγχθούν τα δημοσιονομικά της, για να πιάσει τους όρους ένταξης της στο ευρώ, η ελληνική κυβέρνηση άνοιξε διάπλατα τα ταμεία, έχοντας ήδη ενταχθεί στην ευρωζώνη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν απλά ένας από τους πολλούς τομείς, όπου δαπανήθηκαν ανεξέλεγκτα δημόσια χρήματα, τα οποία προέρχονταν από εξίσου ανεξέλεγκτο δανεισμό.
Αν και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες έσπευσαν στην Ελλάδα το 2004 για να γιορτάσουν την επιστροφή των αγώνων στη γενέτειρά τους, στα επόμενα χρόνια το μερίδιο της χώρας στον τουρισμό μειώθηκε, αφού οι ξένοι επισκέπτες στράφηκαν προς άλλους περιορισμούς, όπως την Τουρκία και την Κροατία, οι οποίες επωφελήθηκαν από τις χαμηλότερες τιμές και την καλύτερη διαφημιστική προβολή. Πολλά από τα στάδια και τις εγκαταστάσεις που κόστισαν πανάκριβα, περιήλθαν σε αχρηστία. Στην νότια Αθήνα, ένα παραθαλάσσιο μέτωπο μήκους 2 χιλιομέτρων, που συνέδεε τρία ολυμπιακά στάδια, κατάντησε να είναι σήμερα μια χωματερή. Η κυβέρνηση ξαναπροσπαθεί τώρα να πουλήσει μια ολυμπιακή εγκατάσταση (Ελληνικό) 620 εκταρίων, αφού αρχικά απέτυχε να το αναπτύξει.
Όπως λέει ο Στράτος Σαφιολέας, που ήταν ο επικεφαλής για τα διεθνή ΜΜΕ της ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, «η φιλοξενία των Αγώνων για την Ελλάδα σήμαινε επενδύσεις στις υποδομές, στους ανθρώπους και στο εμπορικό branding… δυστυχώς, οι δυο επόμενες κυβερνήσεις αρνήθηκαν σταθερά να εκμεταλλευτούν την ολυμπιακή κληρονομιά της χώρας».
Στη διάρκεια της Ολυμπιάδας της Αθήνας, ένας εθελοντής καλωσόριζε τους επισκέπτες στο Ολυμπιακό Στάδιο, με ένα μεγάφωνο, λέγοντάς τους «να περάσουν καλά, διότι πότε θα ξαναζήσουν τέτοιες μέρες»;
Σήμερα, βουτηγμένοι στην ύφεση, με τους Ευρωπαίους εταίρους τους να μην τους εμπιστεύονται και με την παρουσία τους στο ευρώ να κρέμεται από μια κλωστή, οι Έλληνες το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ονειρεύονται πως θα κερδίσουν το στοίχημα για μια ακόμη φορά.
Εν κατακλείδι, οι πανάκριβοι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, υπογράμμισαν την ανικανότητα της Ελλάδας να διαχειριστεί τον προϋπολογισμό της, μια κατάσταση που συνεχίζει να στοιχειώνει την χώρα μέχρι και σήμερα.
businessweek.com
S.A.
Athens: Aug. 13, 2004
As
they watch the London Olympics, many Greeks may wonder how their
country went from the international glory of the Athens Games in 2004 to
the recriminations of today’s crisis. Hosting the event cost almost
€9 billion ($11 billion at today’s exchange rate), making the 2004 Games
the most expensive ever at that point. Greek taxpayers were on the hook
for €7 billion, which did not include the cost of extra projects such
as a new airport and metro system.
Within days of the closing
ceremony, Greece warned the euro area that its public debt and deficit
figures would be worse than expected. The 2004 deficit came in at
6.1 percent of gross domestic product, more than double the euro-zone
limit, while debt reached 110.6 percent of gross domestic product, the
highest in the European Union. (Today, Greece’s debt is 165.3 percent of
GDP.) Greece became the first EU country to be placed under fiscal
monitoring by the European Commission, in 2005.With public debt totaling €168 billion in 2004, it’s clear that the Olympics alone did not bring about an economic collapse. Yet the Athens Games epitomized the structural problems that bedeviled the country for decades. It’s not just a question of how much money was spent on the Olympics, it’s also how it was spent and where it came from. After a period of austerity to tighten up its finances and qualify for euro entry in 2001, the Greek government loosened the purse strings once it entered the single currency. The games were just one of several areas where public spending was unchecked and funded by unsustainable borrowing.
Although hundreds of thousands of visitors came to Greece in 2004 to be a part of the games’ return to their birthplace, in the following years Greece’s share of the tourism pie grew smaller as visitors opted for other countries, such as Croatia and Turkey, which benefited from lower prices and better marketing. Many of the stadiums and facilities built at such huge cost fell into disuse. In southern Athens, a 2 kilometer seafront promenade linking three stadiums used for the games has become a dumping ground for rubble and trash. The government is renewing its efforts to sell one nearby Olympic site—the 620-hectare area at Hellenikon—after failing to develop it profitably.
“For Greece, hosting the games meant investing in infrastructure, people skills, and branding,” says Stratos Safioleas, who was head for international media for Greece’s Olympic Committee and has worked as a consultant for bid cities since 2004. “Unfortunately two consecutive governments refused steadfastly to capitalize on Greece’s Olympic legacy.”
During the Athens Games, one volunteer welcomed visitors to the Olympic Stadium with a loudspeaker announcement that urged them to “Enjoy yourselves. When will we ever see days like these again?” Mired in economic depression, distrusted by European partners, their future in the euro hanging by a thread, Greeks can only dream of beating the odds once more.
The bottom line:
The €9 billion Athens Games highlighted Greece’s inability to manage
its budget—a shortcoming that haunts the Greeks to this day.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.