Να ανοίξει η ΜΑΚΡΟ το κτήμα Γερουλάνου στους πολίτες! - Κτήμα_Γερουλάνου: Η σύγχρονη Γερμανική Κατοχή στα Νότια Προάστια - Το_κτήμα Γερουλάνου ανήκει στο Λαό!

Η ηλεκτρονική εφημερίδα "Νότια Προάστια" από τις 20 Νοεμβρίου 2013, έχει ανοίξει τον φάκελο για τη σύγχρονη Γερμανική Κατοχή στα Νότια Προάστια που λέγεται Κτήμα Γερουλάνου, καθώς αυθαίρετα και πέρα πάσης λογικής, η Γερμανικών συμφερόντων ιδιωτική εταιρεία ΜΑΚΡΟ, απαγορεύει την είσοδο σε Έλληνες, για προσευχή σε ιστορικό βυζαντινό ναό ή επίσκεψη σε σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, διαβάστε σχετικά εδώ.
Σε αυτή την ανάρτηση δημοσιοποιούμε κείμενο ενημέρωσης από το δημιουργηθέν από την Επιτροπή Αγώνα γκρούπ στο f/b:Εισοδια Θεοτοκου Αλιμου, καθώς, και παλαιότερα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη και θα συνεχίσουμε...

Ο βυζαντινός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στον Άλιμο είναι το μοναδικό ακέραια σωζώμενο μνημείο στα νότια προάστια της Αθήνας και χρονολογείται πιθανώς στο 10ο έως 13 αιώνα μ.Χ. Έχει τεράστια ιστορική και αρχαιολογική αξία και παράλληλα είναι Ορθόδοξος Ναός, σε δημόσια λατρεία. Δυστυχώς, βρίσκεται μέσα σε ιδιωτικό κτήμα (Γερουλάνου) που το 1992 αγοράστηκε από τη Γερμανική εταιρεία Makro, που πρόσφατα αποφάσισε να καταργήσει τη δημόσια λατρεία, να απαγορεύσει σε κάθε χριστιανό την πρόσβαση προς το εκκλησάκι, όπως και σε μαθητές, αρχαιολόγους και καθηγητές Πανεπιστημίου, με τη δικαιολογία μην πάθουν ατύχημα! Επέβαλε...
δηλαδή ποινή ισόβιας κάθειρξης στο ναό, όπως και στον αρχαιολογικό χώρο που βρίσκεται στο κτήμα (αρχαίος Δήμος Ευωνύμου). Θα επιτρέπει, μας είπε η διοίκηση, την είσοδο μία φορά το χρόνο, στις 21 Νοεμβρίου. Τουλάχιστον οι φυλακισμένοι δικαιούνται περισσότερες μέρες!
Όσοι δεν ενδιαφέρεστε για αυτή την παράνομη και ασεβή ενέργεια, αγνοήστε το μήνυμα. Όσοι ενδιαφέρεστε να σώσουμε το σκλαβωμένο εκκλησάκι μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά στον Άλιμο,ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ!

Αναδημοσιεύουμε από τον Ριζοσπάστη της 2 Ιούνη 1996
Πολυκατάστημα στη θέση του πάρκου
Ενας ελεύθερος χώρος κινδυνεύει με τσιμεντοποίηση, θυσία στο βωμό του κεφαλαίου. Αρχαιολογικά μνημεία προς πώληση ουσιαστικά, λόγω της άρνησης ή έστω της αδυναμίας των "υπευθύνων" να προστατέψουν την πολιτιστική κληρονομιά. Ανέγερση υπερκαταστήματος σε μια ήδη βεβαρημένη περιοχή. Ολα τα παραπάνω σε ένα δημόσιο κτήμα, το κτήμα Γερουλάνου στην περιοχή Τράχωνες του Δήμου Αλίμου, που με τη βούλα κρατικών λειτουργών δόθηκε σε ιδιώτες. Ιδιώτες που δε δίστασαν, αφού το εκμεταλλεύτηκαν επί δεκαετίες, να το πουλήσουν αργότερα σε άλλους, βασιζόμενοι στην ανοχή που επέδειξαν και επιδεικνύουν οι αρμόδιοι σε αυτό το σκάνδαλο ιδιοποίησης δημόσιας περιουσίας.
Οι "νεότερες περιπέτειες" του κτήματος, που το ελληνικό κράτος παραχώρησε"κατά χρήση" για καλλιέργεια στην οικογένεια Γερουλάνου το 1918, ξεκινούν από το 1987. Τότε το ΥΠΕΧΩΔΕ ενέκρινε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αλίμου, με το οποίο η περιοχή Τράχωνες και επομένως και το κτήμα Γερουλάνου, έκτασης 108 στρεμμάτων που βρίσκεται εκεί, παρέμενε εκτός σχεδίου πόλης. Υποδείχτηκε ως αρχαιολογικός τόπος και χώρος πρασίνου και προβλέφτηκε υλοποίηση ειδικής μελέτης για το χαρακτηρισμό της περιοχής ως "αρχαιολογικού πάρκου". Η μελέτη όμως δεν υλοποιήθηκε.
Η ΜΑΚΡΟ σε ρόλο πολεοδόμου
Το Μάρτη του '92 η εταιρία ΜΑΚΡΟ αγοράζει το κτήμα Γερουλάνου, από την οικογένεια, για να αναπτύξει τις "δραστηριότητές" της. Την ίδια περίοδο, ο δήμος, φοβούμενος ότι δρομολογείται στον Οργανισμό Αθήνας ο αποχαρακτηρισμός της περιοχής από αρχαιολογικό τόπο, απευθύνεται για συμπαράσταση στην Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής. Η τελευταία, στις 30/1/92, ομόφωνα απαιτεί τη μη τροποποίηση του ΓΠΣ του δήμου και συγκεκριμένα των Τραχώνων. Καλεί τον Οργανισμό να αναθεωρήσει την άποψή του και τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Χρ. Κατσιγιάννη, να μην προσυπογράψει την προτεινόμενη τροπολογία. Επιπλέον, η Β Εφορία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, με έγγραφό της στις 17/7/92, γνωστοποιεί στον ΟΑ την αντίθεσή της με τον αποχαρακτηρισμό.
Ο υπουργός, όμως, στις 11.8.92 τροποποιεί το ΓΠΣ και εντάσσει την περιοχή Τράχωνες στις προς πολεοδόμηση, παρά την ομόφωνη διαφωνία του τότε Δημοτικού Συμβουλίου. Με την απόφαση τμήμα της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου και του κτήματος, χαρακτηρίζεται πολεοδομικό κέντρο, δίνοντας έτσι αυξημένες δυνατότητες για την κατασκευή τεραστίων εγκαταστάσεων, υπεραγορών κλπ.
Στις 30.11.92 το Τμήμα Αρχαιολογικών Χώρων της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού ζητά από τις αρμόδιες διευθύνσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την τροποποίηση της υπουργικής απόφασης του '92, "επειδή η ένταξη στο Σχέδιο Πόλης της περιοχής αυτής θα έχει ως φυσικό επακόλουθο την εκ δομήσεως απώλειά της", και την επαναφορά σε ισχύ της υπουργικής απόφασης του '87, "για λόγους προστασίας του αρχαιολογικού χώρου".
Ποιος νοιάζεται για τα αρχαία;
Το '94 το ΔΣ του Αλίμου αποφασίζει ομόφωνα την εκ νέου τροποποίηση του ΓΠΣ και την επαναφορά της περιοχής Τράχωνες στο καθεστώς του '87. Η απόφαση αυτή υλοποιείται με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ στις 30.12.94. Τότε επαναλαμβάνεται η ανάγκη για ειδική αντιμετώπιση της περιοχής και του αρχαιολογικού χώρου, δεδομένου ότι η σχετική οδηγία του ΓΠΣ '87 δεν έχει υλοποιηθεί. Η ΜΑΚΡΟ αντιδρά και προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του υπουργείου. Η υπόθεση θα εκδικαστεί από το ΣτΕ στις 6 Ιούνη.
Αυτή τη φορά όμως η ΜΑΚΡΟ έχει ουσιαστικά στο πλευρό της και τον Δήμο Αλίμου, αφού στις 8.2.96 το νέο ΔΣ του Αλίμου αποφάσισε την τροποποίηση του ΓΠΣ και την επαναφορά του στο καθεστώς του '92, την ένταξη δηλαδή της περιοχής στο Σχέδιο Πόλης και την πολεοδόμησή της. Και αυτό, ενώ το ίδιο αναγνωρίζει ότι το κτήμα "παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για λόγους περιβαλλοντικούς και αρχαιολογικούς". Προβάλλει δε ως δικαιολογία ότι το κτήμα, τα δύο κτίσματα που υπάρχουν εκεί (εκκλησία και οικία Γερουλάνου) και το υπάρχον ρέμα παρουσιάζουν "εικόνα σκουπιδότοπου και εγκατάλειψης".
Η Β Εφορία στις 18 του Μάρτη δηλώνει για άλλη μια φορά την αντίθεσή της με την πολεοδόμηση, επειδή στην αντίθετη περίπτωση το κτήμα Γερουλάνου θα κατατμηθεί σε οικόπεδα, η σχεδιαζόμενη επέκταση της οδού Θεομήτορος (που αποφάσισε το ΔΣ) και η σύνδεσή της με τη Λεωφόρο Βουλιαγμένης θα δημιουργήσει φοβερά προβλήματα στην προστασία του αρχαίου θεάτρου (βρίσκεται δίπλα στο οικόπεδο) και του κεραμικού εργαστηρίου της πλατείας Μαραθωνομάχων και φυσικά θα αποκλειστεί η δυνατότητα συστηματικής ανασκαφικής έρευνας και προστασίας των αρχαίων.
Με μισή καρδιά
Με την απόφαση του δήμου αντιδρούν κάτοικοι, φορείς και επιχειρηματίες της περιοχής. Ζητούν συμπαράσταση από τη Νομαρχία Αθήνας, για να αποτρέψουν την ένταξη στο σχέδιο και την τσιμεντοποίηση. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο συνεδρίασε στις 19 του Μάρτη 1996 και αποφάσισε να ζητήσει από το ΔΣ και τον Οργανισμό Αθήνας να μην προωθήσουν την έγκριση του ΓΠΣ του δήμου και να ζητήσει από τον Οργανισμό, να εκπονήσει μελέτη και να προτείνει λύσεις για την καλύτερη προστασία της περιοχής.
Βλέποντας, όμως, το δέντρο και χάνοντας το δάσος, δε δέχτηκε την πρόταση της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" να κινήσει τις διαδικασίες, για να αποδειχτεί ότι το κτήμα Γερουλάνου δεν είναι ιδιωτικό, αλλά δημόσιο. Η ΝΑΣ τόνισε ότι η Νομαρχία πρέπει να κινηθεί και για να αποτρέψει την τσιμεντοποίηση, αλλά και για να αποδείξει το δημόσιο χαρακτήρα του κτήματος και το σκάνδαλο της ιδιοποίησής του από την οικογένεια. Τα στοιχεία, όμως, που παρουσίασε και που αποδείκνυαν τα παραπάνω, δεν υιοθετήθηκαν από τις άλλες παρατάξεις του νομαρχιακού συμβουλίου.
Το θέμα έφεραν στη Βουλή με ερώτησή τους οι βουλευτές του ΚΚΕ Μ. Κωστόπουλος και Δ. Κουμπούρης, σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη, στις 27 Ιούνη 1996:

ΚΤΗΜΑ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΥ

Πρέπει να σωθεί

Τη λήψη μέτρων ώστε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την επαναπόκτηση του κτήματος Γερουλάνου, που εμφανίζεται ως περιουσιακό στοιχείο ιδιώτη, και το χαρακτηρισμό του ως δημόσιας περιουσίας, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος τσιμεντοποίησής του από τη φερόμενη ως ιδιοκτήτρια εταιρία ΜΑΚΡΟ ΑΕ, που στόχο έχει την ανέγερση υπερκαταστήματος και άλλων εμπορικών κτισμάτων στο εν λόγω κτήμα, ζητούν, με ερώτησή τους στη Βουλή, προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Γεωργίας, Οικονομικών, Πολιτισμού και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ Μήτσος Κωστόπουλος και Δήμος Κουμπούρης.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα κτήμα, στην περιοχή Τράχωνες του Δήμου Αλίμου, έκτασης 108 στρεμμάτων, ένας ελεύθερος χώρος, ουσιαστικά δημόσιος, που κινδυνεύει άμεσα να τσιμεντοποιηθεί από την εταιρία ΜΑΚΡΟ ΕΠΕ, στην οποία και πουλήθηκε από τους κληρονόμους του, το Μάρτη του 1992, παρά το γεγονός ότι το κτήμα, με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, το 1987, ήταν εκτός σχεδίου πόλης και είχε χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός τόπος και χώρος πρασίνου.
"Η τεράστια αυτή έκταση - σημειώνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ - που την εκμεταλλεύτηκαν ιδιώτες, χαρίζοντας, δωρίζοντας και πουλώντας δημόσια περιουσία, επί δεκαετίες, κατέληξε στο σημερινό κτήμα Γερουλάνου". Πώς "ήρθε" αυτή η κατάληξη; Το 1918 το υπουργείο Γεωργίας παραχωρεί "κατά χρήση" το κτήμα στον Μαρίνο Γερουλάνο,με σκοπό τη συστηματική δενδροκομική καλλιέργεια. Αυτός στις 14.7.34 παραχωρεί μέρος της έκτασης αυτής στην εταιρία "Κτήμα Τράχωνες - ΑΕ Γεωργικών Προϊόντων και Κτηματική", της οποίας ήταν και ιδρυτικό μέλος, δηλαδή έκανε δώρο στον εαυτό του δημόσια περιουσία. Αυτή η παράνομη ενέργεια όχι μόνο δε διώκεται, αλλά η "εισφορά" νομιμοποιείται κιόλας επί κατοχικής κυβέρνησης, με απόφαση του τότε υφυπουργού Γεωργίας Γ. Μπαμπούκα στις 29.5.43.
Εξάλλου, στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας των 108 στρεμμάτων που υπέγραψαν στις 6 του Μάρτη του 1992 η οικογένεια και η ΜΑΚΡΟ, αποσιωπάται το πώς το κτήμα έγινε "περιουσιακό στοιχείο" των πωλητών του. Να σημειωθεί ότι το κέρδος για την οικογένεια ανέρχεται σε 2,9 δισ. Προϋπόθεση, όμως, για να δοθεί το ποσό είναι σε δύο χρόνια από την ημερομηνία υπογραφής του συμβολαίου να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα υπαγωγής της περιοχής στο Σχέδιο Πόλης. Στην περίπτωση, που δεν εκδοθεί το ΠΔ εντός των παραπάνω χρονικών ορίων, το κέρδος "περιορίζεται" στα 2,5 δισ.
Μετά την αγοραπωλησία και παρά την αντίθεση της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων, του Δήμου και της ΤΕΔΚΝΑ, το ΥΠΕΧΩΔΕ τροποποιεί το 1992 τον Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό και εντάσσει την περιοχή Τράχωνες προς πολεοδόμηση. Στη συνέχεια, όμως, επαναφέρει την ισχύ της υπουργικής απόφασης του 1987, που προέβλεπε ότι το κτήμα είναι εκτός σχεδίου πόλης. Η ΜΑΚΡΟ ΑΕ αντιδρά, προσφεύγοντας στο ΣτΕ για την ένταξη του κτήματος στο σχέδιο πόλης, έχοντας στο πλευρό της απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αλίμου, που προέβλεπε ακριβώς αυτό, την ένταξη, δηλαδή, του κτήματος στο σχέδιο πόλης. "Την αντίθεσή της στην τσιμεντοποίηση του κτήματος δήλωσε και πάλι η Β' Εφορεία Αρχαιοτήτων, αφού εντός του κτήματος τοποθετείται το κέντρο του αρχαίου Δήμου του Ευωνύμου, καθώς και το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Αθήνας", σημειώνουν οι βουλευτές.
Τέλος οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν να αρχίσει να εφαρμόζεται η απόφαση που πήρε το ΥΠΕΧΩΔΕ στις 30-12-1994, με την οποία το Κτήμα Τράχωνες είναι εκτός σχεδίου πόλης και χαρακτηρισμένο ως αρχαιολογικός τόπος και χώρος πρασίνου, να χαρακτηριστεί το κτήμα ως αρχαιολογικό πάρκο, σύμφωνα με τα έγγραφα της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων για την τελική σωτηρία του κτήματος και τη διάσωση της δασικής βλάστησης της συγκεκριμένης περιοχής.
Συνεχίζεται.... 
http://www.epikoinonia-arg.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9362%3A2013-11-27-15-28-13&catid=30%3A2013-02-27-12-27-37&Itemid=31

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"