Οι περιπτώσεις του κ. Κάντα και του κ. Τομπούλογλου δείχνουν τις βαθιές ρίζες που έχει αποκτήσει η διαφθορά στην πατρίδα μας. Με το πέρασμα του χρόνου «εκδημοκρατίστηκε» η νομή της εξουσίας, με αποτέλεσμα να παίρνουν ολοένα περισσότεροι μέρος σε αυτή.
Του Γιώργου Κύρτσου
Απαγορευτικό το κόστοςΗ μαζική συμμετοχή κομματικών και κυβερνητικών στελεχών στα κυκλώματα της διαφθοράς έριξε την αποτελεσματικότητα του Δημοσίου, ενίσχυσε τα φαινόμενα μικρής και μεγάλης διαπλοκής στην οικονομία και προκάλεσε την υπερχρέωση του Δημοσίου που οδήγησε, αναγκαστικά, στην πολιτική των μνημονίων.
Ο κ. Κάντας πήρε, από τη θέση του αναπληρωτή διευθυντή των Εξοπλιστικών προγραμμάτων στο υπουργείου Άμυνας την περίοδο 1996 – 2002, μίζες που ξεπερνούν τα 15 εκατομμύρια ευρώ. Άλλα 50 εκατομμύρια ευρώ έχει τεκμηριωθεί ότι πήρε ο τότε υπουργός Άμυνας κ. Τσοχατζόπουλος και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ πήραν διάφοροι συνεργάτες του, όπως ο κ. Σμπώκος, γενικός γραμματέας του υπουργείου αρμόδιος για θέματα Εξοπλισμών.
Πίσω από τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που μοιράστηκαν σε μίζες σε αρμόδιους κυβερνητικούς και κρατικούς παράγοντες υπάρχουν παραγγελίες αμυντικών συστημάτων αξίας δεκάδων δισ. ευρώ. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι για κάθε ένα εκατομμύριο ευρώ που καταβάλλονται σε μίζες η ζημιά του Δημοσίου είναι δέκα, είκοσι ή και 100 φορές μεγαλύτερη. Ο βασικός στόχος του χρηματισμού των αρμοδίων, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο κ. Κάντας, είναι να μην φέρουν αντιρρήσεις σε «στημένες» εισηγήσεις, που θίγουν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του Δημοσίου και των φορολογούμενων πολιτών. ...
Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στο χώρο των δημόσιων νοσοκομείων και της Υγείας, όπως δείχνει η περίπτωση Τομπούλογλου. Πίσω από κάθε μίζα βρίσκονται αποφάσεις για χαλαρή διαχείριση του δημόσιου χρήματος ή και για ιδιοτελή κακοδιαχείριση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα νοσοκομεία του ΕΣΥ σπάνια εμφανίζουν προϋπολογισμό και ισολογισμό και θεωρούνται από την τρόικα ύποπτα για τη διαιώνιση του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Να θυμίσουμε ότι οι δημοσιονομικές περιπέτειες της Ελλάδας ξεκίνησαν με τη δημοσιονομική απογραφή του 2004, που έγινε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Καραμανλή. Από τότε είχε διαπιστωθεί ότι τα «κρυφά» και συσσωρευμένα ελλείμματα είχαν κυρίως σχέση με τον τομέα της Άμυνας και της Υγείας. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντάλλαξαν σκληρές κατηγορίες για κακοδιαχείριση και δημιουργική λογιστική, στην πραγματικότητα όμως χρησιμοποιούσαν τις ίδιες μεθόδους.
Η κλιμάκωση της διαφθοράς
Από τους περισσότερους αναλυτές η κλιμάκωση και η εκλαΐκευση της διαφθοράς τοποθετείται στα χρόνια της παπανδρεϊκής «αλλαγής». Η μεγάλη ισχύς των κομματικών και των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και η χαλάρωση των διαχειριστικών ηθών, οδήγησαν στη συστηματική νομή της εξουσίας. Από τους κομματικούς διορισμούς και τα δάνεια από κρατικών συμφερόντων τράπεζες, οι ενδιαφερόμενοι πέρασαν πολλοί γρήγορα στις μίζες, υιοθετώντας μάλιστα σύγχρονες πρακτικές για την απόκρυψη του εύκολου και παράνομου πλουτισμού τους, όπως είναι οι εξωχώριες εταιρίες και η αξιοποίηση παρένθετων προσώπων.
Τις μεθόδους της παπανδρεϊκής «αλλαγής» υιοθέτησε ευχαρίστως η ΝΔ, η οποία με το πέρασμα του χρόνου μετατράπηκε σε ένα «γαλάζιο» ΠΑΣΟΚ. Ανέπτυξε τις κομματικές και τις συνδικαλιστικές της οργανώσεις και άφησε τα στελέχη της να συνδεθούν, με νόμιμους ή παράνομους τρόπους, με το δημόσιο ταμείο.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.