«Αν πυροβολήσεις το παρελθόν με πιστόλι, το μέλλον θα σ’ εκδικηθεί με κανόνι...». Ρωσικό γνωμικό
_______________________________
Τέτοιες μέρες πριν από 17 χρόνια, κατά την κρίση των Ίμια, η
αφεντομουτσουνάρα μου -όπως λέει κι ο καραγκιόζης- υπηρετούσε τη
στρατιωτική της θητεία, ως αρχιφύλακας στο φυλάκιο του νησιού της Χάλκης
(πολλούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς στη 235 ΕΣΣΟ και στους
«συμπολεμιστές» του 211 ΤΕΑ της Ρόδου τρομάρα μας!). Η Χάλκη δεν απέχει
πολύ από την Κάλυμνο και τα Ίμια, άλλωστε όλα τα Δωδεκάνησα, μια
στρατιωτική γειτονιά είναι κι όπως είναι φυσικό, αυτές τις μέρες τις
θυμάμαι έντονα.
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και τα πρώτα 10 χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ, κάθε επέτειος των Ίμια είχε δύο βασικά χαρακτηριστικά: Την οργή για την ξευτυλισμένη στάση των εκσυγχρονιστών της φάπας (από τους Αμερικάνους και την ΕΕ) και το διαβόητο «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» και την παντελή απουσία και αμηχανία της Αριστεράς σχετικά με το θέμα. Τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε κι ένα επιπλέον χαρακτηριστικό: Η Χρυσή Αυγή, που πήρε το franchise της θλιβερής επετείου: IMIA 2014 - Εκδήλωση Μνήμης
Αντί σε κάθε επέτειο -όλα αυτά τα χρόνια -να βγαίνει μπροστά με παλλαϊκές εκδηλώσεις και ...
συλλαλητήρια τιμώντας τους 3 νεκρούς στα Ίμια, που με τη ζωή τους υπεράσπισαν το δικαίωμά αυτού του λαού να ζει σα νοικοκύρης τον τόπο του, η Αριστερά κάθεται στο μπαλκόνι της, σαν τη θρησκόληπτη και φοβισμένη γεροντοκόρη, αποκαλώντας –εντελώς ανιστόρητα- εθνικιστές και φασίστες, όσους δηλώνουν πατριώτες. Αντί κάθε χρόνο να ξεσηκώνει «μπουχό» με κεντρικά συνθήματα την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών του ΟΗΕ και του δικαίου της θάλασσας στο Αιγαίο, το βρώμικο ρόλο των αμερικανόδουλων εκσυγχρονιστών στους μετέπειτα υπέρογκους εξοπλισμούς της χώρας και την εθνική ανεξαρτησία, άφησε τους φασίστες να σηκώνουν ελληνικές σημαίες και να φωνάζουν δυνατά τα ονόματα των 3 νεκρών στα Ίμια. Λες και οι 3, που χάθηκαν στο Αιγαίο, ήταν τίποτα ταγματασφαλίτες, ή τίποτα παρακρατικοί νεοναζί μισθοφόροι. Οι φασίστες (κρατικοί και παρακρατικοί) εκμεταλλεύτηκαν αυτό το έλλειμμα της Αριστεράς κι έρποντας με ύπουλο τρόπο, εισήλθαν και κατέλαβαν το τεράστιο κενό, που’ χει αφήσει σ’ αυτά τα ζητήματα.
Δυστυχώς όμως, η Αριστερά έχει απεμπολίσει κάθε ίχνος ΕΑΜικής παράδοσης, η οποία σήμερα θα μπορούσε να εμπνεύσει σήμερα, όσο τίποτε άλλο, τον αγώνα ενάντια στη νέα κατοχή της τρόικα, διολισθαίνοντας στη λογική του Άγι Στίνα.
Σ’ αυτή τη σύγχρονη σχολή σκέψης της Αριστεράς, αξίζει να τεθεί το ερώτημα, που έθεσε ο Γιώργος Τοζίδης στο «Δρόμο της Αριστεράς”:
«Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν ύψιστη πράξη αντίστασης που συνέβαλε στην ήττα των ναζί στο μέτωπο της Αφρικής, ή καταστροφή δημόσιας υποδομής που είχε ως αποτέλεσμα να δυσκολευθεί η κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων;»
ΥΓ: Στη φωτογραφία απεικονίζεται η αυθεντική σημαία - λάβαρο του ΕΛΑΣ Κρήτης, με σφραγίδα και υπογραφές του Διοικητή του 14ου Συντάγματος Στέλιου Σφακιωτάκη, του Διοικητή της 5ης Μεραρχίας Γρηγόρη Κοντεκάκη, του Επιτελάρχη Στέφανου Πρώιμου καθώς και του Ιερέα Δημήτρη Λαμψήκηνου.
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
_______________________________
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και τα πρώτα 10 χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ, κάθε επέτειος των Ίμια είχε δύο βασικά χαρακτηριστικά: Την οργή για την ξευτυλισμένη στάση των εκσυγχρονιστών της φάπας (από τους Αμερικάνους και την ΕΕ) και το διαβόητο «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» και την παντελή απουσία και αμηχανία της Αριστεράς σχετικά με το θέμα. Τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε κι ένα επιπλέον χαρακτηριστικό: Η Χρυσή Αυγή, που πήρε το franchise της θλιβερής επετείου: IMIA 2014 - Εκδήλωση Μνήμης
Αντί σε κάθε επέτειο -όλα αυτά τα χρόνια -να βγαίνει μπροστά με παλλαϊκές εκδηλώσεις και ...
συλλαλητήρια τιμώντας τους 3 νεκρούς στα Ίμια, που με τη ζωή τους υπεράσπισαν το δικαίωμά αυτού του λαού να ζει σα νοικοκύρης τον τόπο του, η Αριστερά κάθεται στο μπαλκόνι της, σαν τη θρησκόληπτη και φοβισμένη γεροντοκόρη, αποκαλώντας –εντελώς ανιστόρητα- εθνικιστές και φασίστες, όσους δηλώνουν πατριώτες. Αντί κάθε χρόνο να ξεσηκώνει «μπουχό» με κεντρικά συνθήματα την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών του ΟΗΕ και του δικαίου της θάλασσας στο Αιγαίο, το βρώμικο ρόλο των αμερικανόδουλων εκσυγχρονιστών στους μετέπειτα υπέρογκους εξοπλισμούς της χώρας και την εθνική ανεξαρτησία, άφησε τους φασίστες να σηκώνουν ελληνικές σημαίες και να φωνάζουν δυνατά τα ονόματα των 3 νεκρών στα Ίμια. Λες και οι 3, που χάθηκαν στο Αιγαίο, ήταν τίποτα ταγματασφαλίτες, ή τίποτα παρακρατικοί νεοναζί μισθοφόροι. Οι φασίστες (κρατικοί και παρακρατικοί) εκμεταλλεύτηκαν αυτό το έλλειμμα της Αριστεράς κι έρποντας με ύπουλο τρόπο, εισήλθαν και κατέλαβαν το τεράστιο κενό, που’ χει αφήσει σ’ αυτά τα ζητήματα.
Δυστυχώς όμως, η Αριστερά έχει απεμπολίσει κάθε ίχνος ΕΑΜικής παράδοσης, η οποία σήμερα θα μπορούσε να εμπνεύσει σήμερα, όσο τίποτε άλλο, τον αγώνα ενάντια στη νέα κατοχή της τρόικα, διολισθαίνοντας στη λογική του Άγι Στίνα.
Σ’ αυτή τη σύγχρονη σχολή σκέψης της Αριστεράς, αξίζει να τεθεί το ερώτημα, που έθεσε ο Γιώργος Τοζίδης στο «Δρόμο της Αριστεράς”:
«Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν ύψιστη πράξη αντίστασης που συνέβαλε στην ήττα των ναζί στο μέτωπο της Αφρικής, ή καταστροφή δημόσιας υποδομής που είχε ως αποτέλεσμα να δυσκολευθεί η κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων;»
ΥΓ: Στη φωτογραφία απεικονίζεται η αυθεντική σημαία - λάβαρο του ΕΛΑΣ Κρήτης, με σφραγίδα και υπογραφές του Διοικητή του 14ου Συντάγματος Στέλιου Σφακιωτάκη, του Διοικητή της 5ης Μεραρχίας Γρηγόρη Κοντεκάκη, του Επιτελάρχη Στέφανου Πρώιμου καθώς και του Ιερέα Δημήτρη Λαμψήκηνου.
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
askordoulakos
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.