Η μνημονιακή νομοθεσία σε ποιο βαθμό παραβιάζει το Σύνταγμα;

Πολλά από τα νομοθετήματα της μνημονιακής περιόδου, από την άνοιξη του 2010 έως σήμερα, παραβιάζουν σειρά ολόκληρη συνταγματικών διατάξεων, κυρίως με την ισοπέδωση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων, όπως εκτίθεται αναλυτικά στο πρόσφατο βιβλίο μου «Η Καταστρατήγηση του Συντάγματος στην Εποχή των Μνημονίων» (Αθήνα 2013, εκδ. Λιβάνη). Γενικότερα όμως, με την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς των μνημονίων αλλοιώνεται η ίδια η μορφή του πολιτεύματος, αφού η λαϊκή κυριαρχία (άρθρο 1 Συντ.) υποκαθίσταται de facto από την επιβολή της τριαρχίας των ξένων δανειστών.

Οι διεθνείς συμβάσεις που εγγυώνται τα κοινωνικά δικαιώματα συνεχίζουν να αποτελούν νομική ασπίδα ή χάνουν συνεχώς το νόημά τους;

Οι διεθνείς συμβάσεις περί κοινωνικών δικαιωμάτων και κυρίως οι σχετικές διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσαν να αποτελέσουν νομική και πολιτική ασπίδα αν η ελληνική κυβέρνηση αλλά και ο νομικός κόσμος της χώρας (ιδίως οι ειδικοί στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο) είχαν φροντίσει να αναδεικνύουν τη συστηματική «μνημονιακή» παραβίασή τους σε όλα τα διεθνή fora. Δυστυχώς όμως η μεν μνημονιακή συγκυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη στις λίστες Siemens και λοιπών χρηματοδοτών του εγχώριου κλεπτοκρατικού συστήματος εξουσίας, οι δε ειδικοί περί τα ευρωπαϊκά νομικοί καθεύδουν ή αναλαμβάνουν εργολαβικά ρόλους απολογητών της μνημονιακής υποτέλειας. ...

Τα μνημόνια επιβάλλουν μια νέα έννομη τάξη για τον τρόπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας μας; Σε ποιο βαθμό επηρεάζουν τη λειτουργία της δημοκρατίας μας;

Δεν πρόκειται για έννομη αλλά για έκνομη τάξη, αφού η βίαιη πτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας παραβιάζει τις βάσεις τόσο του ελληνικού Συντάγματος όσο και του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημοκρατία εξάλλου καθίσταται προσχηματική, αφού ο λαός ψηφίζει αλλά δεν αποφασίζει (π.χ το 2009 ψήφισε «λεφτά υπάρχουν» και προέκυψαν τα δύο πρώτα μνημόνια και το 2012 «επαναδιαπραγμάτευση» και ακολούθησε το τρίτο και χειρότερο).

Ποιος είναι ο ρόλος της Δικαιοσύνης στις παραβιάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη και των Διεθνών Συμβάσεων;

Τα ελληνικά Δικαστήρια τελούν κάτω από τον σιωπηρό εκβιασμό ότι αν οι αποφάσεις τους οδηγήσουν κατ’ αποτέλεσμα σε ρήξη με την τριαρχία των δανειστών θα επακολουθήσει άτακτη χρεοκοπία και χάος στη χώρα. Ουσιαστικά είναι ο ίδιος εκβιασμός που ασκείται και σε βάρος των ψηφοφόρων. Περαιτέρω δεν πρέπει να υποτιμάται η συμβολή του ελλείμματος εξωτερικής και εσωτερικής δικαστικής ανεξαρτησίας, που υπάρχει στη χώρα μας, στην έκδοση επονείδιστων αποφάσεων.

Τι θα λέγατε στα θύματα της κρίσης;

Θα τους προέτρεπα να ασκήσουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα της συνάθροισης, της απεργίας και της προσφυγής στα δικαστήρια (ελληνικά και ευρωπαϊκά), για να διαμαρτυρηθούν για την προωθούμενη μνημονιακή πολιτική οικονομικής γενοκτονίας. Και ελπίζω ότι το δικαίωμα της ψήφου τους θα αξιοποιηθεί καλύτερα, ώστε να οδηγήσει στην πανηγυρική καταδίκη της πολιτικής αυτής στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Κοινωνική Επιθεώρηση, τεύχος 4 Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2014:
 Κώστας Χρυσόγονος
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"