Σχετικό: Ούτε χούντα να είχαμε... Τουλάχιστον οι απριλιανοί δεν έβαζαν κάγκελα παντού...
Παρέλαση α λα Άνγκελα και σεις Έλληνες μυαλά στα κάγκελα...Το ομολογώ, ξεκίνησα να γράφω με σκωπτική διάθεση για να διακωμωδήσω καταστάσεις, για να γελάσουμε λίγο και να ευθυμήσουμε. Να βγούμε από την μαυρίλα και το σκοτάδι που μας περιβάλλει εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Απέτυχα όμως. Θεώρησα ότι η κατάσταση είναι μόνο για γέλια. Βλέπεις, στο μυαλό μου έρχονταν οι αστείες φάτσες των πολιτικάντηδων που μας κυβερνούν, ο φαφλατάδικος και συνάμα στείρος λόγος τους, ξερός όπως η έρημος, και οι ακόμα πιο κούφιες ιδέες τους. Γιατί αναρωτιέμαι όμως και σπάω το δικό μου κεφάλι; Αφού είναι δεδομένο ότι οι κούφιες ιδέες βγαίνουν από κλούβια κεφάλια.
Ξαφνικά σταματάω να χαζογελώ... Η θλίψη σφίγγει το στήθος μου... Θεέ μου, μου έρχεται να κλάψω... Τι είναι αυτά που διαβάζω και βλέπω; Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου θα είναι privé ...
εκδήλωση για λίγους και εκλεκτούς. Το κέντρο της πόλης θα οχυρωθεί και εσύ απλέ πολίτη θα την παρακολουθήσεις από το ύψος της Βουκουρεστίου. Όχι είναι αδύνατον! Όχι δεν μπορεί να γίνεται κάτι τέτοιο!
Και στα μάτια μου δεν έρχεται η εικόνα των τεθωρακισμένων, των πεζοπόρων τμημάτων ή των ελικοπτέρων και των αεροπλάνων. Δεν έρχεται η άδεια όψη των πολιτικών και των υψηλόβαθμων αξιωματικών με τα πολλά αστραφτερά παράσημα που θα στέκονται στη εξέδρα των επισήμων.
Έρχεται σαν παρηγοριά εκείνη των ρακένδυτων Ελλήνων, πριν από 193 χρόνια, που έπαιρναν το καριοφίλι στο χέρι και παρήλαυναν πίσω από τα προστάγματα ενός αγέρωχου Κολοκοτρώνη και ενός ατρόμητου Καραϊσκάκη, χωρίς κιγκλιδώματα και συρματοπλέγματα, για να απελευθερώσουν την σκλαβωμένη πατρίδα, τότε και τώρα...
Γεμίζω με περηφάνια και αρχίζω τραγουδώ τον εθνικό ύμνο. Τότε όμως με παίρνουν τα κλάματα. Τότε είναι που ξεσπάω σε λυγμούς και καταλαβαίνω γιατί δεν μπόρεσα να γράψω κάτι εύθυμο. Είναι τα παιδιά, είναι οι νέοι αυτής της χώρας... Κάνουν και αυτά παρέλαση, μπροστά από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία.
Περνούν μπροστά από το απλανές και παγερά ακίνητο βλέμμα εκείνων που ευθύνονται για την καταβαράθρωση των νεότερων γενεών. Εκείνων που τους στέρησαν την ελπίδα και τα όνειρά τους.
Ήθελα να ήξερα τι σκέφτονται εκείνη την στιγμή οι ταγοί μας. Καλή ερώτηση σε πλάγιο λόγο. Συναισθάνονται μωρέ τι έχουν κάνει; Ή είναι κέρινα ομοιώματα, άψυχα και άλαλα όπως άψυχη, βρώμικη και δόλια ήταν και η πολιτική τους σταδιοδρομία που ωφέλησε τους ίδιους αλλά έβλαψε όλους τους Έλληνες;
Ελπίζω όμως... Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό... Και ας είναι θολά από τα δάκρυα... Και ας με πονά το φως του ήλιου... Στον ουρανό όμως δεν έχει σιδεριές και φράχτες. Η ψυχή μου γεμίζει από το γαλάζιο του που γίνεται ένα με τον κυματισμό της γαλανόλευκης που κρατούν οι σημαιοφόροι των σχολείων.
Και κάπου εκεί μεταξύ ουρανού και γης βλέπω των Παλαιών Πατρών Γερμανό να γεμίζει τον ορίζοντα με το λάβαρο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου... Και κάπου εκεί ορκίζομαι και εγώ μαζί με τους αγωνιστές που στέκονται γονατιστοί με σεβασμό μπροστά του ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η' ΘΑΝΑΤΟΣ....
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Απέτυχα όμως. Θεώρησα ότι η κατάσταση είναι μόνο για γέλια. Βλέπεις, στο μυαλό μου έρχονταν οι αστείες φάτσες των πολιτικάντηδων που μας κυβερνούν, ο φαφλατάδικος και συνάμα στείρος λόγος τους, ξερός όπως η έρημος, και οι ακόμα πιο κούφιες ιδέες τους. Γιατί αναρωτιέμαι όμως και σπάω το δικό μου κεφάλι; Αφού είναι δεδομένο ότι οι κούφιες ιδέες βγαίνουν από κλούβια κεφάλια.
Ξαφνικά σταματάω να χαζογελώ... Η θλίψη σφίγγει το στήθος μου... Θεέ μου, μου έρχεται να κλάψω... Τι είναι αυτά που διαβάζω και βλέπω; Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου θα είναι privé ...
εκδήλωση για λίγους και εκλεκτούς. Το κέντρο της πόλης θα οχυρωθεί και εσύ απλέ πολίτη θα την παρακολουθήσεις από το ύψος της Βουκουρεστίου. Όχι είναι αδύνατον! Όχι δεν μπορεί να γίνεται κάτι τέτοιο!
Και στα μάτια μου δεν έρχεται η εικόνα των τεθωρακισμένων, των πεζοπόρων τμημάτων ή των ελικοπτέρων και των αεροπλάνων. Δεν έρχεται η άδεια όψη των πολιτικών και των υψηλόβαθμων αξιωματικών με τα πολλά αστραφτερά παράσημα που θα στέκονται στη εξέδρα των επισήμων.
Έρχεται σαν παρηγοριά εκείνη των ρακένδυτων Ελλήνων, πριν από 193 χρόνια, που έπαιρναν το καριοφίλι στο χέρι και παρήλαυναν πίσω από τα προστάγματα ενός αγέρωχου Κολοκοτρώνη και ενός ατρόμητου Καραϊσκάκη, χωρίς κιγκλιδώματα και συρματοπλέγματα, για να απελευθερώσουν την σκλαβωμένη πατρίδα, τότε και τώρα...
Γεμίζω με περηφάνια και αρχίζω τραγουδώ τον εθνικό ύμνο. Τότε όμως με παίρνουν τα κλάματα. Τότε είναι που ξεσπάω σε λυγμούς και καταλαβαίνω γιατί δεν μπόρεσα να γράψω κάτι εύθυμο. Είναι τα παιδιά, είναι οι νέοι αυτής της χώρας... Κάνουν και αυτά παρέλαση, μπροστά από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία.
Περνούν μπροστά από το απλανές και παγερά ακίνητο βλέμμα εκείνων που ευθύνονται για την καταβαράθρωση των νεότερων γενεών. Εκείνων που τους στέρησαν την ελπίδα και τα όνειρά τους.
Ήθελα να ήξερα τι σκέφτονται εκείνη την στιγμή οι ταγοί μας. Καλή ερώτηση σε πλάγιο λόγο. Συναισθάνονται μωρέ τι έχουν κάνει; Ή είναι κέρινα ομοιώματα, άψυχα και άλαλα όπως άψυχη, βρώμικη και δόλια ήταν και η πολιτική τους σταδιοδρομία που ωφέλησε τους ίδιους αλλά έβλαψε όλους τους Έλληνες;
Ελπίζω όμως... Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό... Και ας είναι θολά από τα δάκρυα... Και ας με πονά το φως του ήλιου... Στον ουρανό όμως δεν έχει σιδεριές και φράχτες. Η ψυχή μου γεμίζει από το γαλάζιο του που γίνεται ένα με τον κυματισμό της γαλανόλευκης που κρατούν οι σημαιοφόροι των σχολείων.
Και κάπου εκεί μεταξύ ουρανού και γης βλέπω των Παλαιών Πατρών Γερμανό να γεμίζει τον ορίζοντα με το λάβαρο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου... Και κάπου εκεί ορκίζομαι και εγώ μαζί με τους αγωνιστές που στέκονται γονατιστοί με σεβασμό μπροστά του ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η' ΘΑΝΑΤΟΣ....
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.