Τι κατεβάζει το Ποτάμι; [Σαν πήρε έναν κατήφορο την άκρη το ποτάμι και το ποτάμι και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο σέρνει λιθάρια ριζιμιά... , άντε ρούσα παπαδιά...]

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Το να μην έχεις ιδεολογία είναι τελικά καλό ή κακό; Η απάντηση προφανώς έχει να κάνει με το τι εννοεί ο καθένας με την λέξη "ιδεολογία" - άλλος εννοεί κομματική ιδεολογία άλλη εννοεί μια φιλοσοφία για την ζωή. Άλλος ένα κλειστό σύστημα ιδεών, ένα δόγμα, άλλη μια πάντα ανοιχτή και γι αυτό ποτέ αιώνια, προσωπική απόσταξη ιδεών για την ζωή και τις αξίες της. Συνήθως όμως λέγοντας ιδεολογία εννοούμε αν είναι κάποιος "δεξιός ή αριστερός" - υποτίθεται ότι το πολιτικό κέντρο δεν έχει ιδεολογία. 

Τι είναι λοιπόν κάποιος κάποια που δεν είναι ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί;

1. Θα μπορούσαν να είναι οικολόγοι -που είναι η νέα "ιδεολογία" που πραγματικά παλεύει κατά της κοινής δεξιάς και αριστερής άποψης για την χωρίς όρια και συνέπειες ανάπτυξη που προκαλεί την ανθρωπογενή διάσταση της κλιματικής αλλαγής και απειλεί την ίδια την αειφορία και την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη.
2. Θα μπορούσαν να είναι "κεντρώοι" φιλελεύθεροι. Πράγμα σπάνιο, αφού οι ιδέες του φιλελευθερισμού εκφράζονται κυρίως ως δεξιοφιλελεύθερες ή αριστεροφιλελεύθερες (ακόμη και αναρχοφιλελεύθερες) επειδή ο φιλελευθερισμός δεν παρουσιάστηκε ποτέ ως πειστικός, αυτόνομος και συμπαγής "ιδεολογικά" τρίτος πόλος. ...
3. Θα μπορούσαν απλά να είναι ...υποκριτές! Με την έννοια ότι κρύβουν την "ιδεολογία" τους πίσω από ιδεολογήματα τύπου "παίρνω ιδέες και από την αριστερά και από την δεξιά". Γιατί τέτοια υβρίδια μπορούν να πατήσουν μόνο πάνω σε υπαρκτό αυτοφυές πολιτικό πλαίσιο όπως ο φιλελευθερισμός ή η οικολογία (και γίνονται συνέχεια σχετικές απόπειρες) και να φέρουν κοντά απόψεις που έχουν καταγραφεί (ή και δαιμονοποιηθεί) σαν δεξιές ή αριστερές αλλά είναι απλά λογικές, φιλελεύθερες ή οικολογικές - δεν μπορούν όμως να πατήσουν στο κενό: αν πάρεις απλά μια δεξιά ιδέα και δεν την εντάξεις ως οργανικό μέρος ενός συνεκτικού πολιτικού σχεδίου, η ιδέα θα παραμείνει "δεξιά" (ή "αριστερή"). 

Και εκτός οποιουδήποτε πλαισίου θα είναι απλά χειρότερη (και ίσως επικίνδυνη στις συνάψεις της με άλλες διαφορετικής λογικής ιδέες) από το μητρικό της πλαίσιο. Αυτή είναι η κατάρα των δημαγωγών: είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, και με την δημοκρατία και με την λαοκρατία, και με την αγορά και με τον κρατισμό - και ότι μένει ως αποτέλεσμα είναι ο γνωστός πολιτικός (και κατά κανόνα προσωπικός) τυχοδιωκτισμός που έχει χαρακτηρίσει ιστορικά τις "κεντρώες" δυνάμεις και την αποτυχία τους ως διαυγής εναλλακτική πρόταση.

Τι είναι λοιπόν ο Σταύρος "το Ποτάμι"; 

Στην Κρήτη είναι κρητικός (http://topotami.gr/blog/h-omilia-tou-stavrou-theodoraki-sta-chania/) και μπορεί να λέει πράγματα όπως "Η Κρήτη είχε τις μεγαλύτερες απώλειες απ’ όλη την Ελλάδα στην αντίσταση και τις μικρότερες απώλειες στον εμφύλιο. Γιατί οι δημιουργικοί άνθρωποι φεύγουν μπροστά, δεν κάθονται να σφάζονται μεταξύ τους για το παρελθόν." ή "Να ακολουθήσουμε την πορεία της Κρήτης! Η Κρήτη ακόμα και τώρα στην κρίση, παράγει διπλάσια προϊόντα από όσα ...
εισάγει. Αυτή είναι η λύση – το δυνάμωμα της παραγωγής! Η Κρήτη το 2012 εισήγαγε προϊόντα αξίας 260 εκατομμυρίων και εξήγαγε προϊόντα αξίας 410 εκατομμυρίων. Βέβαια εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα. Η Κρήτη παράγει το 15-17% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ παίρνει το 4% του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Αν πάει κανείς στο Ελαφονήσι, θα το καταλάβει. Ή μπείτε στο δρόμο προς το Ρέθυμνο. Παράγουμε λοιπόν, το 15, μας δίνουν το 5!"

Λαϊκισμός; Τοπικισμός; Οι δημιουργικοί άνθρωποι της Κρήτης απέναντι στους ηπειρωτικούς μαλάκες που προτίμησαν να αλληλοσφαχτούν;
Και στην Ήπειρο τι θα πει; Θα γίνει ηπειρώτης και θα ζητήσει ενίσχυση της πιο φτωχής περιφέρειας της Ευρώπης από το ...πλεόνασμα της Κρήτης;

Δεν ξεκινάει λοιπόν καλά η "έλλειψη ιδεολογίας". Γιατί αν παίρνεις ιδέες και από τα Χανιά και από το Ηράκλειο, που λέει και ο Πετρουλάκης στην παραπάνω γελοιογραφία, χωρίς "ιδεολογία" εύκολα θα καταλήξεις να υπόσχεσαι και ...ποτάμια. Γιατί αν η Κρήτη πρέπει να παίρνει όχι το 4% αλλά το 15-17% του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (επειδή αξιοποιώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα παράγει το 15-17% του ΑΕΠ) τι να πει και η Μέρκελ; 

Σταχυολογούμε την θέση αυτή ανάμεσα από πολλές επίσης λαθεμένες που ακούστηκαν, γιατί είναι κεντρική πολιτικο-οικονομική τοποθέτηση ενάντια στην έννοια της συνοχής που αφορά και την χώρα μας αλλά και την ευρωπαϊκή ομοσπονδιοποίηση - ενάντια τελικά στην ίδια την ιδέα της Ευρώπης, της αμοιβαιοποίησης του χρέους, της κοινής πολιτικής ενίσχυσης των αδυνάτων περιφερειών από τα πλεονάσματα των ισχυρών έως την υλοποίηση του οράματος των ενωμένων πολιτειών της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Η άποψη αυτή ανήκει κάπου ιδεολογικά. Από κάπου την πήρε ο Σταύρος Θεοδωράκης. 

Κι είναι μια θέση επικίνδυνη ειδικά όταν αναπαράγεται από μια ελπιδοφόρας σύλληψης πρωτοβουλία όταν δείχνει με το καλημέρα σημάδια ενσωμάτωσης στο παλιό. ίσως σε αυτό φταίει η εμμονή του ΣΘ να χειρίζεται το Ποτάμι σαν προσωπικό του πολιτικό γραφείο, δεχόμενος μόνο εθελοντές, όχι μέλη: "Βλέπετε καθημερινά στα παράθυρα τους εκπροσώπους των παλιών κομμάτων να δίνουν τα χέρια και να πολεμούν ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. Χάνουν την εξουσία από κάποιον που δεν ελέγχουν. Από κάποιον που είναι αποφασισμένος να στηριχθεί μόνο σε εθελοντές και όχι σε συμφέροντα και μηχανισμούς." 

Κινδυνεύει έτσι να επανασυσπειρώσει τα κόμματα αντιστρέφοντας την θετική επιρροή της εμφάνισης του Ποταμιού (που ο ίδιος περιγράφει έτσι: 

"Έχουμε ζωή 20 μέρες και είδατε πως έχουν αλλάξει όλα. Τα κόμματα αναζητούν ξαφνικά ανθρώπους από την κοινωνία για τα ψηφοδέλτια τους. Εκεί που είχαν πει ότι θα βάλουν τα στελέχη τους – τώρα λένε θα βάλουν προσωπικότητες – θα βάλουν καθημερινούς ανθρώπους. Ακόμη και αυτοί που δεν μας ψηφίζουν πρέπει να το παραδεχτούν.") σε μια υποκριτική μίμηση ανανέωσης με "ανθρώπους από την κοινωνία". Και αυτό ήταν. 

Και η επιρροή στις θέσεις; 

Αυτό δεν ήταν το ζητούμενο του Ποταμιού; 

Πως θα το κάνει με θέσεις "κρυφής ιδεολογίας";

 aristeristrouthokamilos

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"