Σχετικό:Ανέκδοτο τα περί ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης
"Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Ριζικές αλλαγές στο σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, με την εισαγωγή μηχανισμών που παρακάμπτουν τα ποινικά δικαστήρια, εισηγείται η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης που έχει συγκροτηθεί για τον εκσυγχρονισμό του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ο θεσμός της ποινικής συνδιαλλαγής κατηγορούμενου-εισαγγελέα (plea bargaining) είναι από τις πιο πρωτοποριακές διατάξεις που περιλαμβάνονται στο πακέτο των νομοθετικών μέτρων, με κύριο στόχο την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
Αυτό σαν προϋπόθεση όπως συνάγεται από την επεξήγηση του ορισμού της συνδιαλλαγής.
Δηλαδή εάν ο κατηγορούμενος πει δεν συμφωνώ τι θα γίνεται;
Στην περίπτωση που ο κατήγορος - μηνυτής τι θα κάνει;
Είναι το ερώτημα που θα προκύπτει.
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ:
Το δια ταύτα και αντί δικού μας σχολίου από τον ιστολόγο δικηγόρο κ. Βασίλη Σωτηρόπουλος:
Από τότε που θυμάμαι να ασχολούμαι με τα νομικά. το μεγάλο πρόβλημα ήταν η καθυστέρηση της
Δικαιοσύνης και η αντιμετώπισή του ερχόταν με νομοσχέδια τα οποία είχαν πρωτοποριακές ιδέες και οπωσδήποτε την λέξη "επιτάχυνση" στον τίτλο. Στην αρχή, η δίκη μια κι έξω (όχι πολλές συνεδριάσεις), μετά όλα τα έγγραφα προσκομίζονται 20 μέρες πριν τη δίκη (λες και οι δικαστές δεν είχαν ενδιάμεσα άλλες δίκες να ασχοληθούν), μετά οι πιλοτικές δίκες που θα έλυναν το θέμα, ύστερα οι δεσμευτικές νομολογίες του ΣτΕ, μετά η εισαγωγή της διαμεσολάβησης, και πάει λέγοντας. Ο κίνδυνος όταν ενισχύεται η ταχύτητα είναι η πτώση της ποιότητας και, συγκεκριμένα ο ευλαβικός σεβασμός των δικαιωμάτων των πολιτών που εμπλέκονται σε μια δίκη.
Με το σχέδιο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση (άρθρα 45Β, 45Γ), μια νέα μέθοδος επιτάχυνσης της ποινικής δίκης ανατίθεται στον εισαγγελέα: η συνδιαλλαγή. Ο εισαγγελέας καλεί τον κατηγορούμενο ή τον βλέπει μετά από αίτηση του τελευταίου, ενημερώνονται για το περιεχόμενο του φακέλο κι αν ο κατηγορούμενος πειστεί ότι θα κηρυχθεί ένοχος από το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να το αποδεχτεί εκ των προτέρων, με σκοπό να διαπραγματευθεί επί τόπου την ποινή του με τον εισαγγελέα. Αν γίνει δεκτό αυτό. ετοιμάζουν ένα πρακτικό ποινικής συνδιαλλαγής και το πάνε στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο για να εγκριθεί, ώστε η απόφαση τυπικά να έχει εκδοθεί από δικαστήριο, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα (κι όχι από εισαγγελέα).
Ενώ η ιδέα είναι η επιτάχυνση, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά για την τήρηση των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων. Το νομοσχέδιο λέει ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να καλείται είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν δικής του αιτήσεως. Μπορεί να παρίσταται είτε με συνήγορο είτε όχι. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξ αρχής εγγύηση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, απέναντι σε έναν εισαγγελέα ο οποίος εκ των πραγμάτων θα καταγράφει ως επιτυχία όσο το δυνατόν περισσότερες επιτεύξεις ποινικών συνδιαλλαγών. Ο ρόλος του συνηγόρου σε μια τέτοια, κεκλεισμένων των θυρών διαδικασία δεν μπορεί να είναι προαιρετικός. Η κίνηση της διαδικασίας συνδιαλλαγής πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερόμενου πολίτη, όχι αυτεπάγγελτα από τον εισαγγελέα -εκτός βέβαια αν συντρέχουν λόγοι που περιορίζουν καθοριστικά την ελεύθερη βούληση του πολίτη.
Το δικαστήριο που θα εγκρίνει τον διακανονισμό της ποινικής συνδιαλλαγής θα πρέπει να έχει αναγνωρισμένη δικονομική δυνατότητα να εξετάσει εξ αρχής την υποπθεση αν κρίνει ανεπαρκή τα στοιχεία του φακέλου και να έχει πλήρη δικαιοδοτική αρμοδιότητα που θα φτάνει όχι μόνο στην ανατροπή μιας άδικης ποινικής συνδιαλλαγής, αλλά και σε αθώωση.
Τέλος, ακόμη και μετά την σύναψη πρακτικού ποινικής συνδιαλλαγής, ο κατηγορούμενος θα πρέπει να έχει δικαίωμα έφεσης, όπως επιβάλλεται και από το άρθρο 2 του 7ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
ΣΣ: Ένα άλλο θεσμοθετημένο όργανο είναι και ο "Μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος"
Αυτοί οι νεωτερισμοί μένουν να δοκιμαστούν στην πράξη.
Αυτό όμως που εμένα προσωπικά μου φαίνεται κάπως και θα έχουμε πιθανές αντιρρήσεις είναι η έλλειψη ακροατηρίου και οι αδιαφανείς συνεδριάσεις.
Είθε οι αμερικάνικες ταινίες που βλέπουμε ως τηλεθεατές και το αδέκαστο και η ετυμηγορία να συμβαίνουν και στις αποφάσεις των δικών μας δικαστών.
Τότε μπορούμε να ανακράξουμε ικανοποιημένοι:
Εκτός του κινηματογράφου συμβαίνει και στην ζωή μας!!!
Νάσος
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
"Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Ριζικές αλλαγές στο σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, με την εισαγωγή μηχανισμών που παρακάμπτουν τα ποινικά δικαστήρια, εισηγείται η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης που έχει συγκροτηθεί για τον εκσυγχρονισμό του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ο θεσμός της ποινικής συνδιαλλαγής κατηγορούμενου-εισαγγελέα (plea bargaining) είναι από τις πιο πρωτοποριακές διατάξεις που περιλαμβάνονται στο πακέτο των νομοθετικών μέτρων, με κύριο στόχο την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
O όρος συνδιαλλαγή (conciliation), όπως περιγράφεται στο λήμμα της "Βικιπαίδεια", σημαίνει συγκεκριμένο τύπο δραστηριότητας για την εναρμόνιση ή την επίτευξη διευθέτησης μεταξύ δύο αντιμαχομένων προσώπων ή ομάδων. Η διαδικασία αυτής της δραστηριότητας προϋποθέτει κάποιο συμβούλιο ή μια επιτροπή ή υπηρεσία ή κάποια άλλου είδους ομάδα που μελετά τα πραγματικά στοιχεία (facts) και προβαίνει σε προτάσεις (proposals) προς τους ερίζοντες, επιχειρώντας έτσι να επιτύχει τη διευθέτηση (settlement) της διαμάχης. Οι δε προτάσεις αυτές έχουν τη μορφή της σύστασης (εισήγησης – recommendation) και δεν αποτελούν δεσμευτική απόφανση ή κρίση. Συνεπώς τα αντιμαχόμενα μέλη είναι ελεύθερα να αποδεχθούν ή και να απορρίψουν τα πορίσματα και τις προτάσεις των εμπλεκομένων συμφιλιωτών (conciliators). Το θετικό αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας (επίτευξης διευθέτησης) είναι η Συμφιλίωση.
Αυτό σαν προϋπόθεση όπως συνάγεται από την επεξήγηση του ορισμού της συνδιαλλαγής.
Δηλαδή εάν ο κατηγορούμενος πει δεν συμφωνώ τι θα γίνεται;
Στην περίπτωση που ο κατήγορος - μηνυτής τι θα κάνει;
Είναι το ερώτημα που θα προκύπτει.
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ:
Σε δημόσια διαβούλευση ο «Ποινικός εισαγγελέας Συνδιαλλαγής»
Σε δημόσια διαβούλευση ανήρτησε το υπουργείο Δικαιοσύνης, το σχέδιο νόμου για το νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στον οποίο έχουν μεταφερθεί καινοτομίες που ήδη εφαρμόζονται σε άλλα κράτη όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία, κ.λπ.
Σε δημόσια διαβούλευση ο «Ποινικός εισαγγελέας Συνδιαλλαγής»
Οι καινοτομίες αυτές αποσκοπούν, κατά κύριο λόγο στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων από χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις.
Ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, που είναι έργο της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, που συγκροτήθηκε υπό τον πρόεδρο της καθηγητή της Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Λάμπρο Μαργαρίτη, προβλέπει την καθιέρωση του θεσμού του «ποινικού εισαγγελέα συνδιαλλαγής» ο οποίος θα συνδιαλέγεται με τον κατηγορούμενο για το ύψος της ποινής πριν φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο «ποινικός εισαγγελέας συνδιαλλαγής» θα έχει τη δυνατότητα να συνδιαλέγεται με τον κατηγορούμενο και να συμφωνεί για το ύψος της ποινής, χωρίς η υπόθεση να φτάνει στο ακροατήριο.
Η διαμεσολάβηση αφορά τα κακουργήματα για τα οποία προβλέπονται ποινές μέχρι 10 χρόνια κάθειρξη, ενώ στους κανόνες της συνδιαλλαγής δεν μπορούν να υπαχθούν αδικήματα που τιμωρούνται με βάση το νόμο περί καταχραστών του δημοσίου.
Εάν ο κατηγορούμενος συμφωνήσει με τον «ποινικό εισαγγελέα συνδιαλλαγής», τότε πρέπει η συμφωνηθείσα ποινή να είναι εμφανώς επιεικέστερη από αυτή που θα επιβαλλόταν από το δικαστήριο, ενώ παράλληλα και η έκτιση της ποινής θα έχει ευνοϊκότερους όρους αναφορικά με την αποφυλάκιση.
Παράλληλα, με το επίμαχο νομοσχέδιο, καταργούνται τα Πενταμελή Εφετεία Κακουργημάτων, ενώ από Πενταμελή Εφετεία θα δικάζονται τα αδικήματα που χαρακτηρίζονται σύνθετα, καθώς και αδικήματα που καταλαμβάνονται από το νόμο περί καταχραστών του δημοσίου.
Το δια ταύτα και αντί δικού μας σχολίου από τον ιστολόγο δικηγόρο κ. Βασίλη Σωτηρόπουλος:
Από τότε που θυμάμαι να ασχολούμαι με τα νομικά. το μεγάλο πρόβλημα ήταν η καθυστέρηση της
Δικαιοσύνης και η αντιμετώπισή του ερχόταν με νομοσχέδια τα οποία είχαν πρωτοποριακές ιδέες και οπωσδήποτε την λέξη "επιτάχυνση" στον τίτλο. Στην αρχή, η δίκη μια κι έξω (όχι πολλές συνεδριάσεις), μετά όλα τα έγγραφα προσκομίζονται 20 μέρες πριν τη δίκη (λες και οι δικαστές δεν είχαν ενδιάμεσα άλλες δίκες να ασχοληθούν), μετά οι πιλοτικές δίκες που θα έλυναν το θέμα, ύστερα οι δεσμευτικές νομολογίες του ΣτΕ, μετά η εισαγωγή της διαμεσολάβησης, και πάει λέγοντας. Ο κίνδυνος όταν ενισχύεται η ταχύτητα είναι η πτώση της ποιότητας και, συγκεκριμένα ο ευλαβικός σεβασμός των δικαιωμάτων των πολιτών που εμπλέκονται σε μια δίκη.
Με το σχέδιο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση (άρθρα 45Β, 45Γ), μια νέα μέθοδος επιτάχυνσης της ποινικής δίκης ανατίθεται στον εισαγγελέα: η συνδιαλλαγή. Ο εισαγγελέας καλεί τον κατηγορούμενο ή τον βλέπει μετά από αίτηση του τελευταίου, ενημερώνονται για το περιεχόμενο του φακέλο κι αν ο κατηγορούμενος πειστεί ότι θα κηρυχθεί ένοχος από το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να το αποδεχτεί εκ των προτέρων, με σκοπό να διαπραγματευθεί επί τόπου την ποινή του με τον εισαγγελέα. Αν γίνει δεκτό αυτό. ετοιμάζουν ένα πρακτικό ποινικής συνδιαλλαγής και το πάνε στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο για να εγκριθεί, ώστε η απόφαση τυπικά να έχει εκδοθεί από δικαστήριο, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα (κι όχι από εισαγγελέα).
Ενώ η ιδέα είναι η επιτάχυνση, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά για την τήρηση των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων. Το νομοσχέδιο λέει ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να καλείται είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν δικής του αιτήσεως. Μπορεί να παρίσταται είτε με συνήγορο είτε όχι. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξ αρχής εγγύηση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, απέναντι σε έναν εισαγγελέα ο οποίος εκ των πραγμάτων θα καταγράφει ως επιτυχία όσο το δυνατόν περισσότερες επιτεύξεις ποινικών συνδιαλλαγών. Ο ρόλος του συνηγόρου σε μια τέτοια, κεκλεισμένων των θυρών διαδικασία δεν μπορεί να είναι προαιρετικός. Η κίνηση της διαδικασίας συνδιαλλαγής πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερόμενου πολίτη, όχι αυτεπάγγελτα από τον εισαγγελέα -εκτός βέβαια αν συντρέχουν λόγοι που περιορίζουν καθοριστικά την ελεύθερη βούληση του πολίτη.
Το δικαστήριο που θα εγκρίνει τον διακανονισμό της ποινικής συνδιαλλαγής θα πρέπει να έχει αναγνωρισμένη δικονομική δυνατότητα να εξετάσει εξ αρχής την υποπθεση αν κρίνει ανεπαρκή τα στοιχεία του φακέλου και να έχει πλήρη δικαιοδοτική αρμοδιότητα που θα φτάνει όχι μόνο στην ανατροπή μιας άδικης ποινικής συνδιαλλαγής, αλλά και σε αθώωση.
Τέλος, ακόμη και μετά την σύναψη πρακτικού ποινικής συνδιαλλαγής, ο κατηγορούμενος θα πρέπει να έχει δικαίωμα έφεσης, όπως επιβάλλεται και από το άρθρο 2 του 7ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
ΣΣ: Ένα άλλο θεσμοθετημένο όργανο είναι και ο "Μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος"
Αυτοί οι νεωτερισμοί μένουν να δοκιμαστούν στην πράξη.
Αυτό όμως που εμένα προσωπικά μου φαίνεται κάπως και θα έχουμε πιθανές αντιρρήσεις είναι η έλλειψη ακροατηρίου και οι αδιαφανείς συνεδριάσεις.
Είθε οι αμερικάνικες ταινίες που βλέπουμε ως τηλεθεατές και το αδέκαστο και η ετυμηγορία να συμβαίνουν και στις αποφάσεις των δικών μας δικαστών.
Τότε μπορούμε να ανακράξουμε ικανοποιημένοι:
Εκτός του κινηματογράφου συμβαίνει και στην ζωή μας!!!
Νάσος
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.