Κρεμασμένη ανάποδα η Μέρκελ

Ο Economist γράφει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση γυρίζει στην Kόλαση του Μεσαίωνα και δημοσιεύει αναπαράσταση από τον πίνακα του Ιερώνυμου Μπος με τους σύγχρονους κολασμένους.

Με τον πλέον  ανάγλυφο τρόπο το εγκυρότερο περιοδικό στον κόσμο – ο Economist – περιγράφει τη ριζική αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρωβουλή, μετά τη διαφαινόμενη σαρωτική νίκη των κομμάτων που βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με την καταστροφική πολιτική της Μέρκελ, που οδήγησε την Ευρώπη σε μια νέα γερμανική κατοχή.

Στο αποκαλυπτικό αφιέρωμα ο Εκόνομιστ μιλάει για την οργή που έχει ξεσπάσει σε όλη την Ευρώπη για το γερμανικό κατεστημένο, που έχει σπρώξει τις μεγάλες κοινωνικές μάζες στο περιθώριο.

Αναφέρεται επίσης στο δικτατορικό τρόπο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ακυρώνει κάθε έννοια δημοκρατίας και δεν λαμβάνει υπόψη τα εθνικά χαρακτηριστικά. ...

Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Εconomist, έρχεται μετά από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι οποίες εμφανίζουν τα κόμματα που βρίσκονται σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό κατεστημένο, να διαμορφώνουν ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα, το οποίο αναγκαστικά θα προκαλέσει ριζικές ανατροπές.

Στην κατεύθυνση αυτή είναι χαρακτηριστική η πρωτιά και μάλιστα με διαφορά που καταγράφει το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο αμφισβητεί ευθέως την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι έτοιμο να προκαλέσει δημοψήφισμα.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πρώτο έρχεται και το κόμμα της Μαρί Λε Πεν στην Γαλλία, που αμφισβητεί ευθέως τη σημερινή μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βεβαίως απορρίπτει κάθετα τη γερμανική κατοχή.

Αντίστοιχα κόμματα καλπάζουν στην κυριολεξία ακόμα και σε χώρες που δεν έχουν οξυμένα προβλήματα, όπως η Ολλανδία, ενώ στην Ιταλία άρχισαν να θέτουν ως επιτακτικό θέμα την επιστροφή στη λιρέτα.

Το ψεύτικο οικοδόμημα που δημιούργησε η διεθνής των τοκογλύφων αρχίζει να τρίζει επικίνδυνα. Την κατεδάφιση έχουν αναλάβει οι λαοί του ευρωπαϊκού βορρά, την ώρα που ζητούν από το νότο νέες αιματηρές θυσίες, με πρόσχημα την δήθεν σταθερότητα. Βέβαια όταν οι χορτασμένοι λαοί της Ευρώπης είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν τη χούντα της Μέρκελ, τι θα πρέπει να κάνουμε εμείς οι Έλληνες που πληρώνουμε με αίμα τα μνημόνια που μας επέβαλαν οι ξένοι τοκογλύφοι.
Αναρωτιούνται κάποιοι ανεγκέφαλοι για τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής, όταν τα κόμματα του ακροδεξιού τόξου της βόρειας Ευρώπης, έχουν γίνει πλειοψηφικά ρεύματα στην κοινωνία.

Το λογικό ήταν να ξεσηκωθούν πρώτα οι Έλληνες και στη συνέχεια οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, για να γκρεμίσουν τη χούντα της Μέρκελ που τρέφεται με ανθρώπινο αίμα. Όμως η επανάσταση ξεκινάει από την Γαλλία και την Βρετανία, δύο χώρες που έχουν παράδοση στη δημοκρατία και δεν δέχονται να γίνουν πειραματόζωα και υποτελείς της Μέρκελ.

Το ευτύχημα είναι, ότι στην Ελλάδα την αποκαθήλωση της Μέρκελ έχει αναλάβει ένα δημοκρατικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και ένας νέος ηγέτης ο Αλέξης Τσίπρας, που έχει κερδίσει τη συμπάθεια όλων των Ευρωπαίων, αφού κατάφερε να διπλασιάσει, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις το ποσοστό του ευρωπαϊκού κόμματος της Αριστεράς.
Το μήνυμα που θα σταλεί την Κυριακή στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση είναι ένα: Κρεμάστε την Μέρκελ ανάποδα, για να γλυτώσει όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και η υπόλοιπη Ευρώπη από τη γερμανική κατοχή.

Για το θέμα αυτό το site iefimerida, σημειώνει:

Το απόλυτο χάος μετά τα αποτελέσματα των επερχόμενων Ευρωεκλογών προβλέπει το περιοδικό Economist σε άρθρο του με τίτλο «Η Ευρώπη προσέρχεται στις κάλπες», σημειώνοντας ότι η Ένωση θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα από τη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το άρθρο συνοδεύει μια εικόνα που θυμίζει βιβλική καταστροφή του Μεσαίωνα και απεικονίζονται ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ρίχνονται στην πυρά και να αντιμετωπίζουν τη γκιλοτίνα, ενώ εμφανίζονται και επιφανείς ακροδεξιοί πολιτικοί.
Πρόκειται για έναν κλασικό πίνακα του Ζερόμ Μπος «Κόλαση», ο οποίος έχει μονταριστεί με πολιτικά πρόσωπα και ταμπέλες.

Σε πρώτο πλάνο οι Ντέιβιντ Κάμερον και Φρανσουά Ολάντ αντιμέτωποι με τους ευρωσκεπτικιστές αντιπάλους τους, Νάιτζελ Φάρατζ και Μαρίν Λε Πεν οι οποίοι προσπαθούν να τους «εκτελέσουν».

Οργισμένοι οι Ευρωπαίοι θέλουν να «βασανίσουν» τους πολιτικούς τους

Η ανάλυση του περιοδικού κάνει λόγο για την οργή των πολιτών της Ευρώπης, οι οποίοι, έπειτα από πέντε χρόνια κακής διαχείρισης της κρίσης, ετοιμάζονται να τιμωρήσουν το πολιτικό κατεστημένο και να ψηφίσουν λαϊκιστικά και ακραία κόμματα που θα εισβάλλουν στην Ευρωβουλή με πρωτοφανή ποσοστά.

Με ιδιαίτερα δηκτικό τρόπο, ο Economist σημειώνει ότι οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν να στείλουν τους πολιτικούς τους στο «πυρ το εξώτερον» και να τους υποβάλουν σε βασανιστήρια, αλλά επειδή δεν υπάρχει αυτή η επιλογή στα ψηφοδέλτια θα ψηφίσουν τα ακραία κόμματα.
Υπολογίζει, ακόμη, ότι τα αντι -ευρωπαϊκά κόμματα αναμένεται να καταλάβουν το ένα τέταρτο από τις έδρες, ενώ το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, το Ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία και το βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας θα συγκεντρώσουν τα πιο υψηλά ποσοστά στην ιστορία τους.

O Economist θέτει το ερώτημα πως αφού ύστερα από πέντε χρόνια λιτότητας, οι οικονομίες δείχνουν να ανακάμπτουν και η εμπιστοσύνη προς την ΕΕ να επιστρέφει σταδιακά, εάν θα καταφέρουν οι πολιτικοί να «κρατηθούν» λίγο ακόμα ίσως να αλλάξει η κατάσταση.

H απάντηση που δίνει το ίδιο το περιοδικό είναι πως μπορεί η τελευταία κρίση να ξεπερνιέται, αλλά το χτύπημα που έχει δεχθεί η Ευρώπη ίσως να είναι ανεπανόρθωτο. Εάν συνεχιστεί η άνοδος του λαϊκισμού κάποιο από τα μέλη της Ευρωζώνης μπορεί να εκλέξει εθνική κυβέρνηση που θα εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα κάτι που θα πυροδοτήσει εκ νέου την ευρωπαϊκή κρίση και οι πολιτικές αναταράξεις θα είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν από ότι οι οικονομικές.

Τίθεται καθαρά ζήτημα δημοκρατίας και όχι οικονομίας

Η επιστροφή στην ανάπτυξη έχει επιφέρει μια περίοδο γεμάτη θυσίες προτού οι πολίτες δουν το φως στις ζωές τους. Ήδη στην Ευρώπη υπάρχουν 26 εκατομμύρια άνεργοι και σχεδόν σε όλες τις χώρες το χρέος παραμένει επικίνδυνα υψηλό, ενώ οι τράπεζες είναι αρκετά εύθραυστες.

Οι επιλογές της ΕΕ για να επιταχυνθεί η ανάπτυξη δεν δείχνουν να πείθουν τους ψηφοφόρους, καθώς, έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θα δεχθούν περισσότερες εξουσίες προς την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η μάχη για το ευρώ έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στον οικονομικό τομέα και οι ψηφοφόροι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δώσουν περισσότερο έλεγχο στα θεσμικά όργανα της Ενωσης.

Άλλωστε ο διάδοχος του Ευρωσυντάγματος, η Συνθήκη της Λισαβόνας απορρίφθηκε στα τρία από τα έξι δημοψηφίσματα που έγιναν.
Οι πολίτες της Ευρώπης θέτουν από μόνοι τους ζητήματα δημοκρατίας, καθώς, δεν δέχονται να διώξουν κάποια αναποτελεσματική κυβέρνηση μόνο και μόνο για να ακούσουν από την ΕΕ ότι και η επόμενη κυβέρνησή τους θα πρέπει να ακολουθήσει τους ίδιους δημοσιονομικούς κανόνες και οικονομική πολιτική.

«Δώστε πίσω την εξουσία στους λαούς»

Αυτή η απέχθεια των ψηφοφόρων δείχνει πως το να πάρει περισσότερες εξουσίες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν αποτελεί τον ενδεδειγμένο δρόμο της επιστροφής στην τραυματισμένη δημοκρατία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε αυτά τα 35 χρόνια πορείας, έχει αποτύχει να πείσει τους ψηφοφόρους να λάβουν σοβαρά υπόψη το ρόλο του.
Ο δρόμος για να επιστρέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη δημοκρατική της νομιμοποίηση, γράφει ο Economist, είναι μόνο εάν απορρίψει αυτή τη συγκέντρωση εξουσιών που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια. Η λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσω των εθνικών κοινοβουλίων.

Αυτό σημαίνει να επιστρέψουν οι εξουσίες στις κρατικές κυβερνήσεις παράλληλα με περισσότερη δημοσιονομική ελαστικότητα και εθνικό έλεγχο πάνω σε ζητήματα κοινωνικής πολιτικής και εργασιακών δικαιωμάτων.

Επίσης, ο Economist υποστηρίζει ότι κάτι τέτοιο θα σημάνει και το ότι οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες χωρίς να κρύβονται πίσω από δικαιολογίες πως η ακολουθούμενη πολιτική τους έχει επιβληθεί από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο.

Το περιοδικό, καταλήγοντας, επισημαίνει ότι παρά το γεγονός πως αρκετοί θεώρησαν ότι η οικονομική κρίση μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό μέσα από τα αποκαΐδια της λιτότητας. Η μόνη λύση για να γίνει η ΕΕ πιο δημοκρατική και να επιβιώσει είναι να δώσει πίσω την εξουσία στους λαούς.

kontranews

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"