Η πρώτη προσεδάφιση ανθρώπου στη Σελήνη ή μήπως βομβάρδισαν τη σελήνη για να κρύψουν στοιχεία και για... αυτό δεν υπήρξε ποτέ ξανά επανδρω- μένη αποστολή; [Το απαγορευμένο ισπανικό ντοκιμαντέρ για το "Apollo 11"]

Δείτε πρώτα το: Το απαγορευμένο ισπανικό ντοκιμαντέρ για το "APOLLO 11" τη σελήνη και το βομβαρδισμό της για την απόκρυψη στοιχείων (Video)

Βομβάρδισαν τη σελήνη για να κρύψουν στοιχεία και για... 
αυτό δεν υπήρξε ποτέ ξανά επανδρωμένη αποστολή;

Το Όσκαρ της καλύτερης ταινίας απονέμεται στους Αμερικανούς

Δείτε το απαγορευμένο ισπανικό ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε παλιότερα στην ελληνική τηλεόραση και πλέον δεν υπάρχει γι'αυτούς. Τι βρήκανε οι αστροναύτες στη Σελήνη; Τί έκρυψε η NASA από το κοινό; Τι ήταν τα όντα και τα κτίσματα στα οποία ανφέρονται οι αστροναύτες κατά την επικοινωνία τους με τη γη;

Η πρώτη προσεδάφιση ανθρώπου στη Σελήνη από το...
sansimera.gr

Η 20η Ιουλίου 1969 είναι ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία της ανθρωπότητας, καθώς για πρώτη φορά ανθρώπινο ον πάτησε το πόδι του σε άλλο πλανήτη και συγκεκριμένα στη Σελήνη. Ήταν δύο από τα μέλη της αμερικανικής διαστημικής αποστολής Απόλλων 11, οι αστροναύτες Νιλ Άρμστρονγκ και Έντουιν Μπαζ Όλντριν.

Υπάρχουν, βεβαίως, και αυτοί που αντιλέγουν, ισχυριζόμενοι ότι αποστολή ανθρώπου στη Σελήνη δεν έγινε ποτέ και ότι όλα ήταν μια καλοστημένη χολιγουντιανή παράσταση, προκειμένου να αναστηλωθεί το πεσμένο γόητρο της NASA, που είχε τρωθεί από τις διαστημικές επιτυχίες των Σοβιετικών. Οι θεωρίες αυτές βασίζονται σε κάποιες ενδείξεις, αλλά εξακολουθούν να παραμένουν σε επίπεδο συνωμοσιολογίας, είδος που ανθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το διαστημικό πρόγραμμα Απόλλων της NASA ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1967 με στόχο την αποστολή ανθρώπου στη Σελήνη έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας, όπως είχε προϊδεάσει τον κόσμο ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Κένεντι. Στις 16 Ιουλίου 1969 όλα ήταν έτοιμα για το μεγάλο κατόρθωμα. Στο ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλώριδας είχε συγκεντρωθεί πάνω από 1.000.000 κόσμου για να παρακολουθήσει την εκτόξευση, ενώ σε 700.000.000 υπολογίζονται όσοι «καρφώθηκαν» μπροστά στους δέκτες των τηλεοράσεων. Η αγωνία είχε φθάσει στο κατακόρυφο.
Ο πύραυλος - φορέας Κρόνος 5 μετέφερε το διαστημόπλοιο «Κολούμπια» και τη σεληνάκατο Αετός. Το πλήρωμα της διαστημικής αποστολής ήταν τριμελές και αποτελείτο από τους αστροναύτες Νηλ Άρμστρονγκ (αρχηγός της αποστολής), Έντουιν «Μπαζ» Όλντριν (κυβερνήτης της σεληνακάτου) και Μάικλ Κόλινς (κυβερνήτης του διαστημοπλοίου). Και οι τρεις τους ήταν 39 ετών, έμπειροι πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών και δοκιμασμένοι αστροναύτες.

Η εκτόξευση έγινε στις 17:32 ώρα Ελλάδας. Όλα εξελίχθηκαν ομαλά, σύμφωνα με το πρόγραμμα, έως τις 20 Ιουλίου, όταν άρχισε το δυσκολότερο σκέλος της αποστολής. Η σεληνάκατος θα έπρεπε να αποκολληθεί από το διαστημόπλοιο και να πάρει πορεία προς τη Σελήνη και συγκεκριμένα προς τη Θάλασσα της Ηρεμίας, το μέρος που είχε επιλέξει η NASA για την προσελήνωση. Η διαδικασία ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και παραλίγο να καταλήξει σε τραγωδία. Κατά τη διάρκεια της πορείας της σεληνακάτου προς τη Σελήνη το αυτόματο σύστημα πλοήγησης υπέστη βλάβη και ο κυβερνήτης Άρμστρονγκ ανέλαβε να πιλοτάρει το σκάφος με το χειροκίνητο σύστημα. Κατόρθωσε να το προσεληνώσει οριακά στις 22:17:30 ώρα Ελλάδας, έχοντας καύσιμα μόνο για 30 δευτερόλεπτα.

Το πλήρωμα του Apollo 11Λίγες ώρες αργότερα ήλθε η μεγάλη στιγμή. Ο Νιλ Άρμοστρονγκ άνοιξε την πόρτα της σεληνακάτου στις 4:56 ώρα Ελλάδας της 21 Ιουλίου (9:56 της 20ης Ιουλίου ώρα Αμερικής), κατέβηκε τη μικρή σκάλα και πάτησε το πόδι του στη Σελήνη. «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα» είπε στο Κέντρο Ελέγχου του Χιούστον. Ο Όλντριν τον ακολούθησε αναφωνώντας: «Υπέροχη… Υπέροχη Μοναξιά!». Πρώτο τους μέλημα ήταν να συνηθίσουν να περπατούν σαν τα καγκουρό, εξαιτίας της έλλειψης της βαρύτητας.

Στη συνέχεια και για τις επόμενες δυόμιση ώρες στρώθηκαν στη δουλειά: συνέλεξαν υλικό, τράβηξαν φωτογραφίες, κράτησαν σημειώσεις και εγκατέστησαν μηχανήματα για παρατηρήσεις. Τοποθέτησαν την αμερικανική σημαία και μια πλακέτα εκ μέρους όλης της ανθρωπότητας, που απεικόνιζε τα δύο ημισφαίρια και έγραφε: «Είμαστε άνθρωποι από τον Πλανήτη Γη, οι πρώτοι που πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη. Ήρθαμε με ειρηνικό σκοπό εκ μέρους όλης της ανθρωπότητας. Ιούλιος 1969 μ.Χ.».

Η αποστολή τους σε αυτό το σημείο είχε λήξει. Οι δύο αστροναύτες επέστρεψαν στη σεληνάκατο με φορτίο 22 κιλών από το υλικό που συνέλεξαν. Ξεκουράστηκαν για επτά ώρες και αφού ξεπέρασαν κάποια μικροπροβλήματα, πυροδότησαν τον «Αετό» για το ταξίδι της επανόδου στο διαστημόπλοιο Κολούμπια, που κινούταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με τον αστροναύτη Κόλινς. Η πρόσδεση ήταν επιτυχημένη και οι τρεις αστροναύτες με το Κολούμπια ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής στη Γη, που διάρκεσε τρεις μέρες.

Στις 18:50:35 ώρα Ελλάδος της 24ης Ιουλίου 1969 ο θαλαμίσκος προσθαλασσώθηκε 210 ναυτικά μίλια νότια της Ατόλης Τζόνσον στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η πρώτη επίσκεψη του ανθρώπου στη Σελήνη είχε αίσιο τέλος. «Ήταν η πιο σημαντική εβδομάδα της παγκόσμιας ιστορίας από την εποχή της Δημιουργίας» δήλωσε συνεπαρμένος ο Πρόεδρος Νίξον.

Οι τρεις αστροναύτες περισυνελέγησαν από το πολεμικό πλοίο Χόρνετ και τέθηκαν αμέσως υπό αυστηρή καραντίνα. Πήραν εξιτήριο στις 13 Αυγούστου κι έγιναν δεκτοί με τιμές από τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και από τον συμπατριώτη μας Αντιπρόεδρο Σπύρο Άγκνιου. Την ίδια μέρα έγιναν παρελάσεις προς τιμήν τους σε Νέα Υόρκη, Σικάγο και Λος Άντζελες.

Το πρόγραμμα Απόλλων συνεχίστηκε έως το 1972 με πέντε επιτυχημένες αποστολές στη Σελήνη (Απόλλων 12, 14, 15, 16, 17) και μία αποτυχημένη (Απόλλων 13).

-Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ-

¨Ένα μικρό βήμα για μένα, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα¨. Αυτά είναι τα λόγια του αμερικανού αστροναύτη Νιλ Άρμστρονγκ λίγο πριν πατήσει στην επιφάνεια της Σελήνης στις 20 Ιουλίου 1969. Μετά από λίγη ώρα κατέβηκε από τη σεληνάκατο και ο δεύτερος αστροναύτης Μπαζ Όλντριν ο οποίος δεν βρήκε τίποτα καλύτερο να πει από ¨Υπάρχει πολύ σκοτάδι εδώ!!!¨. Η φράση του Άρμστρονγκ ειδικά έγινε διάσημη πολύ γρήγορα καθώς όλοι όσοι μπορούσαν κόλλησαν στις λιγοστές τηλεοράσεις και το άκουσαν σε ¨ζωντανή σύνδεση¨ με το φεγγάρι. Βέβαια μόνο ζωντανή δεν ήτανε καθώς όλες οι αναμεταδόσεις από τη σελήνη έφταναν πρώτα στη ΝΑSΑ και μετά αναμεταδιδόταν στις τηλεοράσεις του κοινού. Αυτή βέβαια η παρέμβαση θα επέτρεπε επέμβαση στη μετάδοση και φιλτράρισμα έτσι ώστε ο κόσμος να δει όλα όσα έπρεπε να δει και τίποτα απολύτως παραπάνω. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο οι φωτογραφίες από την αποστολή για την κατάκτηση της σελήνης έχουν μπει στο μικροσκόπιο κι εξετάζονται από τους ειδικούς φωτογράφους. Τα πορίσματα βέβαια είναι άκρως ενδιαφέροντα και προκλητικά.
 

Αμφιβολίες για την κατάκτηση της σελήνης εμφανίστηκαν λίγο καιρό μετά το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός. Διάφορα σενάρια ακούστηκαν και αυτό αποτυπώθηκε και στο Χόλυγουντ με την ταινία Capricom 1 το 1978. Θέμα αυτής της ταινίας ήταν η διαστημική αποστολή για την προσελήνωση. Στην ταινία η απογείωση έγινε κανονικά αλλά η προσγείωση έγινε όχι στη σελήνη αλλά στη Νεβάδα, σε ένα στούντιο όπου και κινηματογραφήθηκε η υποτιθέμενη και διαφημιζόμενη προσελήνωση. Το Φεβρουάριο του 2000 ξεκίνησε ένα νέος κύκλος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων μετά την προβολή ενός ωριαίου ντοκιμαντέρ από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox TV με τίτλο: Θεωρίες συνομωσίας: Προσεδαφιστήκαμε στο φεγγάρι; Το συγκεκριμένο δίκτυο προβάλλει τη σειρά “The X-Files” και τη συγκεκριμένη εκπομπή παρουσίασε ο ηθοποιός Μιτς Πιλέτζι, ο γνωστός A. D. Walter Skinner των X-Files. Σ’ αυτή την εκπομπή παρουσιάστηκαν χαρακτηριστικές συνεντεύξεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι αποστολές ¨Απόλλων¨ της δεκαετίας ’60 κι ’70 δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία μεγάλη κρατική φάρσα της Αμερικανικής Εταιρίας Διαστήματος και Αεροναυτικής (NASA) .

Το κεντρικό πρόσωπο στο ντοκιμαντέρ ήταν ο Μπιλ Κέισινγκ, επιφανής φυσικός και συγγραφέας του δημοφιλούς στην Αμερική βιβλίου “Was it only a paper moon?” ο οποίος είχε δουλέψει αρκετά για το συγκεκριμένο θέμα και είχε ταξινομήσει ενδείξεις που αποδεικνύουν την φάρσα: φωτογραφίες που ελήφθησαν από αστροναύτες, τεχνικές λεπτομέρειες, μελέτες γνωστών φυσικών και μαρτυρίες κι από τους ίδιους τους αστροναύτες.

Ένα άλλο βιβλίο είναι του φυσικού Ραλφ Ρενέ με τον τίτλο “NASA mooned America” που περιέχει λεπτομερή ανάλυση των φωτογραφιών που ελήφθησαν κατά την προσελήνωση. Το βιβλίο καταλήγει πως η προσελήνωση δεν έγινε ποτέ αλλά έγινε προσεδάφιση στη Νεβάδα, και μάλιστα στην Περιοχή 51. Η όλη αυτή ¨φάρσα¨ έγινε για λόγους προπαγάνδας μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου. Η Αμερικανική κυβέρνηση έπρεπε να προηγηθεί της Σοβιετικής Ένωσης στην κατάκτηση της Σελήνης. Η έρημος της Νεβάδα είναι το ιδανικό μέρος για κάθε σκηνοθετημένη απάτη καθώς η έρημος εκτείνεται για εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Βέβαια η NASA αρνείται τα πάντα και απαντά κατηγορηματικά κι έντονα. Αμφισβητούνται όλες οι ψυχροπολεμικές θεωρίες και λεπτομερείς αναλύσεις κατατροπώνουν ενθουσιασμένους ερευνητές και κάνουν λόγο για λανθασμένες και δήθεν ¨επιστημονικές¨ θεωρίες. Αυτός ο πόλεμος κρατά χρόνια τώρα. Όλοι οι πόλεμοι όμως κρίνονται στις λεπτομέρειες και αυτός δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα ντοκουμέντα είναι πολλά και όχι όλα αμφισβητήσιμα. Το 20% των Αμερικανών πιστεύουν ότι η πρώτη προσελήνωση ήταν μια φάρσα.

Ποια είναι η αλήθεια; Αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του άρθρου. Η παρουσίαση κάποιων ντοκουμέντων αλλά και των απαντήσεων της NASA. H αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου στη μέση και κάτι τέτοιο φαίνεται να υπονοεί και ο αμερικανός πρώην αστροναύτης Dr Brian O’ Leary ο οποίος δήλωσε τον Σεπτέμβριο του 1999: ¨Μπορεί μερικά από τα φιλμ των αποστολών να ήταν απαράδεκτα τεχνικά και φθαρμένα, έτσι η NASA αποφάσισε να τραβήξει κάποιες σκηνές σε στούντιο για να αποφύγει το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε…¨

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Εικόνα 1 

Το περίφημο αποτύπωμα του ποδιού του Μπαζ Όλντριν. Η βαρύτητα στη σελήνη είναι το 1/6 της γήινης. Άρα λοιπόν ένας αστροναύτης με τον εξοπλισμό του ζυγίζει στη Γη  σχεδόν 250 κιλά. Στην επιφάνεια της σελήνης με μικρότερη βαρύτητα θα μπορούσε να αφήσει ένα αποτύπωμα τόσο βαθύ και καθαρό;

Τι απαντά η NASA: μπορεί ένας αστροναύτης στην επιφάνεια της σελήνης να ζυγίζει κάτι παραπάνω από 30 κιλά αλλά το έδαφος είναι ιδιόμορφο. Η σκόνη στην επιφάνεια της είναι σαν πούδρα. Αυτό σημαίνει πως ακόμα κι ένα παιδί αν το βάλεις να περπατήσει πάνω σε μια επιφάνεια με ένα υλικό ιδιόμορφο (όπως π.χ. αλεύρι) θα αφήσει αποτύπωμα.

Κανείς δεν αντιλέγει βέβαια αλλά το θέμα είναι πόσο βαθιά μπορούν να είναι;

Εικόνα 2

Εικόνα 3

Οι δύο αυτές φωτογραφίες είναι με μια πρώτη ματιά άψογες. Αυτό όμως που προκαλεί σκέψεις είναι το εξής. Ο φωτογραφιζόμενος αστροναύτης και στις δύο εικόνες είναι ο Νιλ Άρμστρονγκ. Ο φωτογράφος δηλαδή είναι ο Μπαζ Όλντριν. Απ’ ότι ξέρουμε οι φωτογραφικές μηχανές βρισκόταν στο στήθος του κάθε αστροναύτη. Σε αυτές τις εικόνες όμως η λήψη φαίνεται να έγινε σε ύψος 4 περίπου μέτρων! Ο Μπαζ Όλντριν από την αντανάκλαση δεν φαίνεται να στέκεται σε λόφο ή βράχο. Ποιος έβγαλε την φωτογραφία; Δεν ήταν μόνοι;

Τι απαντά η NASA: No comment

Εικόνα 4

Αυτός είναι ο Νιλ Άρμστρονγκ. Στην αντανάκλαση στο σκάφανδρο φαίνεται ξεκάθαρα η μορφή του Μπαζ Όλντριν να φωτογραφίζει. Από την αντανάκλαση λοιπόν βλέπουμε και την σκιά του Μπαζ. Από τη διεύθυνση της σκιάς συμπεραίνουμε πως ο ήλιος θα έπρεπε να ήταν πίσω και δεξιά από την πλάτη του φωτογραφιζόμενου. Όμως φαίνεται το σώμα του να φωτίζεται άπλετα από την αριστερή πλευρά του.

Τι απαντά η NASA: Μπορούμε να έχουμε πολλαπλές σκιές γιατί εκτός από τον Ήλιο και η Γη φωτίζει την επιφάνεια της σελήνης. Άρα έχουμε δύο πηγές φωτός. Γι’ αυτό κι έχουμε δύο διαφορετικές σκιές των αστροναυτών.

 Αν είχαμε δύο πηγές φωτός δεν θα είχαμε δυο σκιές στο ίδιο αντικείμενο αντί για μια σκιά σε κάθε αντικείμενο αλλά διαφορετικής κατεύθυνσης μεταξύ τους;

Εικόνα 5

Όπως αναφέρει η NASA καμία από τις αποστολές ¨Απόλλων¨ δεν έφερε επιπλέον εξοπλισμό φωτισμού. Άρα ως μόνη πηγή φωτός υπήρχε ο Ήλιος. Κι όμως αν παρατηρήσουμε τα βέλη θα δούμε πως υπάρχουν πολλές σκιές με διαφορετικές κατευθύνσεις. Άρα τίθεται το εξής ερώτημα: Πόσους ήλιους έχουμε πια;

Τι απαντά η NASA: Η δικαιολογία κι εδώ είναι η ύπαρξη δύο διαφορετικών πηγών φωτός. Η NASA μάλιστα λεει και το εξής: όταν περπατάμε στο δρόμο το βράδυ με πανσέληνο βλέπουμε την σκιά μας. Όταν όμως πλησιάσουμε σε κάποια λάμπα του δρόμου τότε θα δημιουργηθούν δύο διαφορετικές σκιές από το ίδιο μας το σώμα.

Τα σχόλια δικά σας…

Εικόνα 6

Οι δύο υπερήφανοι αμερικανοί αστροναύτες στήνουν την σημαία των ΗΠΑ στην «επιφάνεια της σελήνης». Είναι όμως παράξενο πως γίνεται να κυματίζει η σημαία στο διάστημα αφού δεν υπάρχει ατμόσφαιρα στη σελήνη και κατά συνέπεια ούτε άνεμοι.

Τι απαντά η NASA:Η σημαία κυματίζει γιατί έτσι την ξεδίπλωσαν οι αστροναύτες. Εκτός από τον ιστό που τη συγκρατούσε υπήρχε και μια οριζόντια ράβδος στην κορυφή της.

 Το γεγονός ότι η ύπαρξη και δεύτερης ράβδου θα συντελούσε στο αντίθετο μένει ασχολίαστο από την NASA.

Εικόνα 7

Ο Μπαζ Όλντριν κατεβαίνει από την άκατο. Ο ήλιος φαίνεται να είναι πίσω από αυτή. Ακόμα και στη Γη, όπου υπάρχει ατμόσφαιρα και αντανακλάσεις του φωτός, ότι βρίσκεται στη σκιά είναι μόλις ορατό. Στην σελήνη που δεν υπάρχει ατμόσφαιρα θα ‘πρεπε ΄ότι βρίσκεται στη σκιά να είναι κατάμαυρο. Παρόλα αυτά βλέπουμε ξεκάθαρα τις πτυχές στη στολή του αστροναύτη και τις λεπτομέρειες στο κάτω μέρος της ατράκτου.

Τι απαντά η NASA: οι κάμερες των αστροναυτών ήταν ρυθμισμένες να αποτυπώνουν τα πιο κοντινά αντικείμενα. Υπάρχει διάχυτο φως και από τον Ήλιο και από την Γη. Γι’ αυτό και η πεντακάθαρη απεικόνιση ακόμα και των πιο μικρών λεπτομερειών.

 Επιστημονική απάντηση ή μπάλωμα;

Εικόνα 8

Άλλη μια φωτογραφία με έκδηλο το παράδοξο του φωτισμού. Ο Άρμστρονγκ και ο Όλντριν ξεδιπλώνουν την σημαία. Και οι δύο έχουν το ίδιο περίπου ύψος και η απόσταση μεταξύ τους μικρότερη από 2 μ. Γιατί όμως η σκιά του Όλντριν είναι διπλάσια από του Άρμστρονγκ;

Τι απαντά η NASA: επαναλαμβάνει για άλλη μια φορά την θεωρία των δύο πηγών φωτός.

Όπως φαίνεται στο διάστημα ο Ήλιος είναι επιλεκτικός όσον αφορά τις ακτίνες του και που θα τις ρίξει…

Εικόνα 9

Εδώ έχουμε μια φωτογραφία της σεληνακάτου μετά την προσελήνωση της. Το παράδοξο είναι ότι σε καμιά φωτογραφία δεν υπάρχει κρατήρας από την προσελήνωση. Αυτό είναι αρκετά περίεργο καθώς οι σεληνάκατοι διέθεταν μηχανισμό ώσης (ρουκέτα) 25.000 λιβρών συνολικά.

Τι απαντά η NASA: Οι μηχανές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να διακοπεί η λειτουργία τους λίγα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της σελήνης για να ακουμπήσει μαλακά στο έδαφος. Άλλωστε, λόγω της έλλειψης ατμόσφαιρας, η ώση της ρουκέτας ήταν μόλις 3.000 λίβρες.

Εικόνα 10

 Αν πιστεύετε πως η αστερόεσσα βρίσκεται ακόμα καρφωμένη στο φεγγάρι κάνετε λάθος. Η σημαία καρφώθηκε 4 μόλις μέτρα από τη σεληνάκατο. Κατά την αποσελήνωση της σεληνακάτου φυσικά πρέπει να έγινε στάχτη από τη φλόγα της ακάτου. Παρ’ όλα αυτά οι αμερικανοί αστροναύτες είπαν πως το τελευταίο πράγμα που διέκριναν από ψηλά επιστρέφοντας στη Γη ήταν η σημαία τους.

Τι απαντά η NASA: Τα καύσιμα που χρησιμοποιήθηκαν από τις ακάτους ήταν ένα μείγμα από υδροζίνη κι έναν οξειδωτικό παράγοντα (dinitrogen tetroxide) . Αυτά τα δύο χημικά αναμείχθηκαν με τέτοια αναλογία που το τελικό προϊόν της καύσης δεν έδωσε φλόγα.

Για να καταλάβω: οι άκατοι είχανε καύση αλλά χωρίς φλόγα..; OK MAN !!!

Τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Μπορείτε να κρίνετε και τα ντοκουμέντα και τις απαντήσεις από τους ειδικούς της NASA. Κάτι άλλο που παρατήρησα κατά την διάρκεια της συγγραφής του άρθρου είναι το εξής: όλες οι φωτογραφίες από το διάστημα μας παρουσιάζουν ένα σκοτεινό διάστημα. Στην Γη όταν δεν έχουμε συννεφιά βλέπουμε κάποια αστέρια στον ουρανό αλλά όχι όλα λόγω της ατμόσφαιρας της Γης. Στην σελήνη δεν θα έπρεπε να έχουμε ιδιαίτερα φωτεινές απεικονίσεις των άστρων καθώς δεν υπάρχει ατμόσφαιρα; Δεν θα έπρεπε δηλαδή η απουσία ατμόσφαιρας να συντελέσει στο να φαίνονται αν όχι όλα τα αστέρια τότε πολύ περισσότερα από αυτά που φαίνονται από την Γη; Ο σκοπός του άρθρου είναι η παρουσίαση. Τα συμπεράσματα δικά σας.

By Stoxasths (metafysiko.gr)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"