ΒΙΝΤΕΟ-Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ
Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Βελλίδειο και ζήτησε «εκλογές τώρα, το συντομότερο δυνατόν, πριν συνεχιστεί η καταστροφή».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι με το συγκεκριμένο σχέδιο «θα αντικαταστήσουμε το μνημόνιο από τις πρώτες κιόλας μέρες της νέας διακυβέρνησης, προτού και ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης».
Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης περιλαμβάνει τους τέσσερις μεγάλους πυλώνες για την αντιστροφή της κοινωνικής και οικονομικής αποδιάρθρωσης, την ανόρθωση της οικονομίας και την έξοδο από τη κρίση, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει το «πρόγραμμα μας για την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, εκτιμώμενου κόστος της τάξεως των 2 δις ευρώ, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλέγμα παρεμβάσεων έκτακτης ανάγκης προκειμένου να υψώσουμε αμέσως ασπίδα προστασίας για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα», τόνισε και εξήγγειλε:
1. Δωρεάν ρεύμα σε 300000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας.
2. Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες.
3. Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους/ Δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη.
4. Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης.
5. Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων.
6. Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μεταφοράς.
7. Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης. Επαναφέρουμε τη λιανική τιμή εκκίνησης του πετρελαίου θέρμανσης στα €0,90 ανά λίτρο αντί για €1,20 που ισχύει σήμερα.
Ο δεύτερος πυλώνας του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει «μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας που έχουν ως προτεραιότητα την άρση της φορολογικής καταστολής στην πραγματική οικονομία, τη νέα σεισάχθεια βαρών, την ενίσχυση της ρευστότητας και της ζήτησης».
Κάνοντας λόγο για «φοροεπιδρομή της κυβέρνησης στη μεσαία τάξη» δεσμεύθηκε για τα εξής:
1. Μέτρα για την άμεση άρση της καταστολής στη πραγματική οικονομία:
i. Συστήνουμε Ειδικές Επιτροπές Εξώδικου Διακανονισμού σε κάθε περιφέρεια για την Άμεση εκκαθάριση των βεβαιωμένων και ανείσπρακτων φορολογικών υποχρεώσεων μέχρι τις 31.12.2014
ii. Τα ποσά που θα προκύψουν από την εκκαθάριση ρυθμίζονται σε 84 μηνιαίες δόσεις και σε κάθε περίπτωση έτσι ώστε το συνολικό ποσό των ετήσιων δόσεων να είναι μέχρι το 20% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη.
iii. Σε αντίστοιχη διαδικασία ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών προχωρούν και τα ασφαλιστικά ταμεία.
iv. Άμεση παύση ποινικών διώξεων και κατασχέσεων (κάρτα) τραπεζικών λογαριασμών, πρώτης κατοικίας, μισθών, κλπ, καθώς και χορήγηση φορολογικής ενημερότητας, σε όσους εντάσσονται στη διαδικασία ρύθμισης.
v. Δωδεκάμηνη αναστολή διώξεων και αναγκαστικών μέτρων σε οφειλέτες με αποδεδειγμένο μηδενικό εισόδημα, που εντάσσονται στη ρύθμιση.
vi. Κατάργηση της αντισυνταγματικής αυτόφωρης διαδικασία για οφειλές προς το Δημόσιο.
vii. Κατάργηση της προκαταβολής 50% της βεβαιωθείσας οφειλής ως προϋπόθεση προσφυγής του φορολογουμένου στη Δικαιοσύνη, που οδηγεί σε στέρηση της δικαστικής προστασίας σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν.
2. Άμεση Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
3. Επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ
4. Θεσμοθετούμε τη «νέα σεισάχθεια» για τη ρύθμιση των λεγόμενων «κόκκινων δανείων», που είναι προϋπόθεση για την εξυγίανση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, την αποκατάσταση της ρευστότητας, την ανακούφιση και την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, στη συνέχεια παρουσίασε ενέργειες που θα έχουν ως στόχο την κάλυψη ρευστότητας στην πραγματική οικονομία:
«Ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού
Επαναφορά κατώτατου μισθού. Αυξάνουμε τον κατώτατο μισθό στα €751 για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας».
Ο τέταρτος πυλώνας που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας περιλαμβάνει το σχέδιο ανάκτησης της εργασίας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύθηκε για:
1. Άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων.
2. Πρόγραμμα 300.000 νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και κοινωνική οικονομία.
3. Διευρύνουμε τον αριθμό των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας
«Προχωράμε άμεσα τη θεσμική και λειτουργική ενδυνάμωση των τριών κυττάρων της Δημοκρατίας: το Κοινοβούλιο, τη λαϊκή αυτοδιοίκηση και το συνδικαλισμό βάσης», ανέφερε ο κ. Τσίπρας και εξήγγειλε:
(α). Προωθούμε την περιφερειακή συγκρότηση του κράτους. Ενισχύουμε, αρχικά, τη δημοκρατική συμμετοχή και διαφάνεια, την οικονομική αυτοτέλεια και την αποτελεσματική λειτουργία των δήμων και των περιφερειών. Οργανώνουμε τη συγκροτημένη μετάβαση στο αποκεντρωμένο κράτος των πολιτών.
(β). Ενισχύουμε τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και εισάγουμε νέες θεσμικές εφαρμογές άμεσης δημοκρατίας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Εισάγουμε θεσμούς, όπως η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, η λαϊκή αρνησικυρία και τα δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία των πολιτών.
Ενδυναμώνουμε το Κοινοβούλιο, ως νομοθετικό και ελεγκτικό θεσμό της εκτελεστικής εξουσίας, περιστέλλουμε δραστικά τη βουλευτική ασυλία, και καταργούμε το ιδιότυπο νομικό καθεστώς για την ποινική ευθύνη υπουργών, που θεσπίζει «μια φαύλη απόκλιση από τις αρχές της δημοκρατικής κοινωνίας.
(γ). Επαναχαράσσουμε τον χάρτη λειτουργίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα. Ρυθμίζουμε το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, με τήρηση όλων των νόμιμων προϋποθέσεων και με αυστηρά οικονομικά, φορολογικά και ασφαλιστικά κριτήρια. Ενισχύουμε τα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης. Δημιουργούμε μια πραγματικά δημόσια τηλεόραση, δημοκρατική, πολυφωνική και με υψηλή ποιότητα προγράμματος, με την επανασύσταση της ΕΡΤ από μηδενική βάση».
Απαντώντας όπως είπε ο ίδιος «στην κλασική αντίδραση σε κάθε πρόταση διεξόδου που καταθέτουμε εδώ και τρία χρόνια, που είναι η μονότονη ρήση : Και που θα βρείτε τα λεφτά;», έκανε λόγο για ένα «ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο ανακούφισης και επανεκκίνησης της οικονομίας» και τόνισε ότι το σχέδιο είναι κοστολογημένο.
«Θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου από τις εξής δράσεις :
Πρώτα από όλα από τα μέτρα και τις διαδικασίες ρυθμίσεων και εκκαθαρίσεων που παρουσίασα αναμένουμε διπλό όφελος.
Δεύτερον με την αποφασιστική πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, που απαιτεί πάνω από όλα αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση για συγκρούσεις με μεγάλα συμφέροντα», συμπλήρωσε.
Στη συνέχεια ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε το «σχέδιο δράσης με εξάμηνο ορίζοντα υλοποίησης»:
«Την αναβάθμιση και ραγδαία επίσπευση των ελέγχων στις ενδοομιλικές συναλλαγές, στις λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν, εμβασμάτων, offshore εταιρειών και ακινήτων εξωτερικού.
Την αναβάθμιση και ραγδαία επίσπευση της εγκατάστασης συστημάτων εισροών-εκροών και μοριακών ιχνηθετών σε κάθε πρατήριο και δεξαμενή, ώστε να παταχθεί το λαθρεμπόριο στα καύσιμα.
«Γνωρίζουμε παρά πολύ καλά τα δυσχερή οικονομικά μεγέθη που θα παραλάβουμε. Γνωρίζουμε το μέγεθος της καταστροφής που έχουν επιφέρει στη πραγματική οικονομία οι μονόδρομοι των μνημονιακών κυβερνήσεων. Είμαστε όμως ταυτόχρονα βαθιά πεπεισμένοι πως η μοναδική λύση για να βγει η χώρα από το τέλμα της ύφεσης, είναι η κινητοποίηση του κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα», είπε ο Αλέξης Τσίπρας και συμπλήρωσε:
«Εμείς πιστεύουμε ότι μόνο δίνοντας όραμα και προοπτική στους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής και ιδιαίτερα στις νέες και στους νέους επιστήμονες, μπορούμε ξανασηκώσουμε την Ελλάδα, να επανεκκινήσουμε την οικονομία. Με συλλογικό όραμα, σχέδιο και ελπίδα, μπορούμε να ξαναφέρουμε στο τόπο μας την ανάπτυξη. Όχι με τις εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ και τις συνταγές του ΔΝΤ. Αλλά με το πατριωτισμό, το φιλότιμο, τις ικανότητες του κάθε Έλληνα πολίτη, που θα μπει μπροστά, θα πάρει στις πλάτες του την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης. Αξιοποιώντας τις ανεκτίμητες δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας και των ανθρώπων του».
«Ο πρώτος κύκλος ανασυγκρότησης της κοινωνίας θα αρχίσει με την ενεργοποίηση δύο παράλληλων διαδικασιών. Με την πρώτη θα αρχίσουμε την κατά μέτωπο επίθεση στις εσωτερικές, τις ενδογενείς αιτίες της κρίσης.
Και με τη δεύτερη θα αντιμετωπίσουμε τις εξωτερικές, διεκδικώντας μια νέα θέση και έναν νέο ρόλο για τη χώρα μας στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τον κόσμο», πρόσθεσε.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έδωσε απαντήσεις. Ρεαλιστικές και ανατρεπτικές συνάμα. Δεν κάναμε υποθέσεις. Αναλάβαμε δεσμεύσεις. Δεν μοιράσαμε υποσχέσεις. Μοιράσαμε ευθύνη. Γιατί έχουμε μπροστά μας ένα δύσβατο δρόμο. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραλάβει απλά καμένη γη. Αλλά μια χώρα διχασμένη και διαλυμένη, πολιτικά κοινωνικά και οικονομικά. Η ευθύνη μας : Να την επανενώσουμε όλες και όλοι μαζί. Και να την οδηγήσουμε στο ασφαλές και γόνιμο έδαφος της ανασυγκρότησης, της ανάπτυξης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Επίθεση» του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση
Επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος «έχουν αναλάβει πρόθυμα τον ρόλο του υπάκουου μαθητή και του γραμματοκομιστή των γερμανικών συμφερόντων».
«Έφτασαν στο σημείο να συναινέσουν άκριτα στις αδιέξοδες οικονομικές κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, αδιαφορώντας για το κόστος στην Ελληνική οικονομία. Εμπλέκοντας τη χώρα, παρά τη δραματική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, σ' έναν επικίνδυνο οικονομικό πόλεμο που φέρνει όλη την Ευρώπη πίσω στην ψυχροπολεμική εποχή», ανέφερε και πρόσθεσε:
«Όχι μόνο δε λογαριάζουν το κόστος των επιλογών τους, αλλά επιμένουν να αρνούνται πεισματικά να υπερασπιστούν τα εθνικά μας συμφέροντα στα διεθνή φόρα. Με κορυφαίο γεγονός την ανιστόρητη στάση της Ελλάδας στη κρίσιμη ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για τη προστασία της εθνικής κυριαρχίας και υπόστασης των υπερχρεωμένων κρατών, από τα κοράκια της Διεθνούς κερδοσκοπίας. Εκεί όπου απομονώθηκε φανερά η Γερμανία της κ. Μέρκελ».
«Η πρότασή μας για άμεσο τερματισμό της λιτότητας και συντονισμένες ενέργειες με στόχο την ενίσχυση της ζήτησης», επισήμανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και συμπλήρωσε ότι «οι προτάσεις μας για την αμοιβαιοποίηση του χρέους και για ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο αναπτυξιακών επενδύσεων στη περιφέρεια, δεν αποτελούν πια φωνή βοώντος στην έρημο. Αλλά τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για τη βιώσιμη έξοδο από την κρίση και τη δημοκρατική ανασύνταξη της Ευρώπης».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό ότι «κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό και μαζί και τον εαυτό του», ενώ είπε και ότι είναι «απολύτως ακατάλληλος» να διαπραγματευθεί. Παράλληλα τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τη σύγκληση «Ευρωπαϊκής Διάσκεψης Χρέους» για τη διαχείριση της υπερχρέωσης της Ευρωζώνης.
«Ζητάμε άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία και ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης με στόχο:
-Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2014.
-«Ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού.
-Περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium», στην εξυπηρέτησή του, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη.
-Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
-Συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
-Ποσοστική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων», σημείωσε.
«Δηλώνουμε για ακόμα μία φορά ότι το θέμα του κατοχικού δανείου είναι για μας ανοικτό. Καθαρές κουβέντες. Το γνωρίζουν πλέον οι εταίροι μας. Εμείς είμαστε έτοιμοι για τη διαπραγμάτευση και εργαζόμαστε για τη διαμόρφωση των ευρύτερων δυνατών συνεργασιών στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι έτοιμη για άλλη μια φορά να αποδεχτεί ό,τι οι πιστωτές αποφασίσουν και η μόνη συμμαχία που οικοδομεί είναι με τη γερμανική κυβέρνηση.
Αυτή είναι η διαφορά μας και αυτό είναι εντέλει το δίλημμα:
Ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή συνυπογραφή όλων των αποφάσεων των δανειστών για την Ελλάδα, από τη κυβέρνηση Σαμαρά. Με δυο λόγια, το δίλημμα είναι: Διαπραγμάτευση ή μη διαπραγμάτευση. Ανάπτυξη ή λιτότητα. ΣΥΡΙΖΑ ή Νέα Δημοκρατία», κατέληξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Πατήστε εδώ και διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:
Το προγραμματικό συμβόλαιο του ΣΥΡΙΖΑ - Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, η μοίρα κάθε υποψήφιου πρωθυπουργού και οι υποσχέσεις, που είτε είναι κοστολογημένες είτε όχι, δεν κοστίζουν τίποτα
«Άρωμα» από 1981, μπαράζ από «θα» και ανέξοδα ευχολόγια…
Παρότι η κυβέρνηση κάνει τη μια… φιλότιμη προσπάθεια πίσω από την άλλη για να εξοργίσει και τον τελευταίο Έλληνα πολίτη, με τελευταίο μόνο κρούσμα τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ που άρχισαν να αναρτώνται, εξακολουθώντας να έχουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ χρεώσεις για ιδιοκτησίες ακινήτων ρε ραχούλες και λαγκάδια, αλλά και (π.χ.) 400 ευρώ ετησίως νταβατζιλίκι για να κατέχεις απλά καινούργιο σχετικά σπιτάκι 75 τετραγωνικών σε υποβαθμισμένη συνοικία της Αθήνας, η υποτιθέμενη ελπίδα του τόπου, η αντιπολίτευση, στις διακηρύξεις της συναγωνίζεται σε λαϊκισμό και ανευθυνότητα όσα ακούγονταν στη χώρα το 1981…
Από τη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μια σειρά από «μέτρα φιλανθρωπίας» τα οποία όλοι θα ελάμβαναν εάν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, μαζί με μια ακόμη σειρά ευχολογίων, αφού όσα ανέφερε μικρή σχέση έχουν με την πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει, εάν κληθεί να κυβερνήσει τον τόπο.
Το ευχολόγιο περιλάμβανε όλα όσα θα ήθελε και ο τελευταίος Έλληνας να επιτύχει, με τη διαφορά ότι «it takes two to tango» και στο μεταξύ, το ρίσκο να βρεθεί ο τόπος προ δυσάρεστων εκπλήξεων, καλούμενος να πληρώσει για μια ακόμη φορά την ασχετοσύνη και τις ιδεοληψίες των πολιτικών του ανδρών και γυναικών, μόνο ως «υπολογισμένο» δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί.
Ας δούμε τι είπε:
Ζήτησε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2014. Την απάντηση την ξέρει από τώρα. Δεν είναι μόνο η Γερμανία που έχει στα χέρια της το ελληνικό χρέος. Κι εάν δεν του το έχουν πει οι σύμβουλοί του, το κλίμα στις χώρες αυτές, μάλλον συντείνει στο συμπέρασμα, ότι η πιθανότητα να τον στείλουν απευθείας στο διάβολο, κόβοντας κι αυτά που ήδη έχουμε εξασφαλίσει, είναι εξαιρετικά αυξημένη.
Ζήτησε «ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Το δικαίωμα τον άλλων να μην πείθονται από τον τρόπο που λέει ο Τσίπρας ότι θα φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα, άρα να καταλήξουμε στο συμπέρασμα της πρώτης παραγράφου, δεν τον απασχολεί.
Ζήτησε περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium» στην εξυπηρέτησή του χρέους, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη. Ισχύει το σχόλιο της δευτέρας παραγράφου, για να συμφωνήσουν, θα πρέπει το λιγότερο να πείθονται ότι όσα σκοπεύεις να κάνεις, θα οδηγήσουν σε αυτό το αποτέλεσμα.
Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Με τί ακριβώς θα χρηματοδοτήσει αυτές τις δημόσιες επενδύσεις;
Ζήτησε συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Έχει καμιά ιδέα τι προηγείται σε γεωπολιτικό επίπεδο ανάμεσα στους ισχυρούς, για να οδηγηθεί η Ευρώπη εν προκειμένω σε ένα «new deal»; Και για ποιον ακριβώς λόγο αυτό να περιλαμβάνει υποχρεωτικά την Ελλάδα;
Ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων. Ήδη το συζητά ο Μάριο Ντράγκι, αφού πρώτα εξασφάλισε ότι ο πληθωρισμός δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα στις ισορροπίες στην Ευρωζώνη. Δεν συμμεριζόμαστε την οικονομική ανάλυση και τις φοβίες των Γερμανών, εάν όμως νομίζει ο Τσίπρας ότι θα κάνει τη διαφορά αλλάζοντάς τους μυαλά, μάλλον κάτι έχει παρεξηγήσει για το πολιτικό του μέγεθος και την άτυπη «ιεραρχία» που υπάρχει στην Ευρώπη.
Το θέμα του κατοχικού δανείου παραμένει για τον ΣΥΡΙΖΑ ανοικτό. Σε αυτό συμφωνούμε και όντως η κυβέρνηση οφείλει κάποια στιγμή να μας εξηγήσει, που βρίσκεται αυτή η υπόθεση, με την οποία υποτίθεται ότι ασχολείται. Αν όμως νομίζει είτε η κυβέρνηση είτε ο Τσίπρας, ότι θα τους δοθούν χρήματα (ας είναι και 50 δισεκατομμύρια ευρώ) για να ασκήσουν στη συνέχεια πολιτικές της δεκαετίας του 1980 που μια χαρά βόλευε το κομματικό κράτος και το σάπιο – από το ένα άκρο στο άλλο – πολιτικό σύστημα, απλώς κοιμούνται ολόρθοι.
Κατά τα άλλα, μίλησε για τη διαπραγμάτευση και τις συνεργασίες στην Ευρώπη. Αρνείται να μας πει ο Τσίπρας τι σκοπεύει να κάνει εάν η πλευρά των δανειστών απλώς δεν συναινεί να κάτσει στο τραπέζι μαζί του, θεωρώντας ότι δεν υφίσταται θέμα προς διαπραγμάτευση, τι σκοπεύει να κάνει. Εκτός κι αν θελήσει να σταματήσει να πληρώνει οτιδήποτε, οπότε αν θα μπορούσε να μας έδινε πιο πολλές λεπτομέρειες για τα ενδεχόμενα ευρωπαϊκά αντίμετρα και τα δικά μας περιθώρια κινήσεων.
Αν τα βρει με τους Αμερικανούς (τι ακριβώς θα ζητήσει και τι θα δίνει;), αυτόματα θα μειωθούν δραματικά οι πιθανότητές του πηγαίνοντας στη Μόσχα. Έχει συναίσθηση τι θα του ζητηθεί εκεί τελεσιγραφικά για να εξασφαλίσει ρωσικό κεφάλαιο; Πόσο ασυμβίβαστο θα είναι αυτό με την ιδιότητα της χώρας ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ; Εάν αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ναι, είναι πολιτική – στρατηγική επιλογή και μπορούμε να συζητήσουμε τα θετικά και τα αρνητικά. ΔΕΝ μας το είπε όμως.
Και στο Πεκίνο όμως, παρόμοια κατάσταση θα αντιμετωπίσει. Με μια επιπλέον σημείωση. Επειδή πολύ γκρίνια ακούγεται τελευταία από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τις υπάρχουσες κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα, που είναι πλέον σημαντικές, θα πρέπει να διαλέξει εάν θα συνταχθεί π.χ. με τους εργαζόμενους στα λιμάνια (εργαζόμενους, το τονίζουμε, έχουν έστω κάποιον μισθό, ενώ εκατομμύρια άλλοι δεν εργάζονται), ή θα ενισχύσουν τις προσπάθειες να πείσουν την Κίνα ότι η Ελλάδα συνιστά επενδυτικό Ελντοράντο.
Κάτι λεβεντόπαιδα που κοπροσκύλαγαν κάποτε εκεί και εισέπρατταν απίστευτες αμοιβές, ενώ το «μαγαζί» βούλιαζε, κινούνται περίεργα τελευταία και θεωρούν ότι όλα μπορούν να γυρίσουν στα χέρια του κράτους για αν συνεχίσουν οι ίδιοι την παρασιτική τους δραστηριότητα.
Για να μη μιλήσουμε για τη ναυπηγική βιομηχανία και τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Όσο και αν επικαλούνται τον – δικό τους ορισμό για τον – «πατριωτισμό», το αποτέλεσμα θα παραμένει ίδιο, με τα πλοία να μην περνούν ούτε απ’ έξω. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να ζουν στο δικό τους συννεφάκι και ο κόσμος να δυστυχεί.
Ο Τσίπρας όμως υποσχέθηκε και τα ακόλουθα, φροντίζοντας να αποφύγει τη χρήση της λέξεως «θα»…
>Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας.
>Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες.
>Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους /Δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη.
>Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης.
>Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων.
>Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μεταφοράς
>Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
>Άμεση Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ (προστασία της περιουσίας)
>Επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ
>Ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού
>Επαναφορά κατώτατου μισθού, με αύξηση του κατώτατου μισθού στα Euro751 για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας.
>Άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων.
>Πρόγραμμα 300.000 νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και κοινωνική οικονομία.
>Διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας
>Παρεμβάσεις για τη θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους.
Για κάποιον μαγικό λόγο, θεωρούμε τους εαυτούς μας έξυπνους και όλους τους υπόλοιπους είτε κορόιδα είτε… ανήθικους, ενώ είναι και μνημειώδης η αδυναμία να δούμε την κατάσταση στην Ελλάδα μέσα από τα μάτια των ξεχωριστών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τα καλούμε να σηκώσουν μέρος του βάρους που βρίσκεται σήμερα στους ώμους μας. Είναι τόσο αποκαλυπτικό…
Η λέξη (κλειδί) πίσω από τις υποσχέσεις του Αλέξη
H μοίρα του υποψήφιου πρωθυπουργού, είναι να διαψεύδει τον εαυτό του όταν γίνεται πρωθυπουργός.
Το μέγεθος της διάψευσης, είναι ανάλογο του εύρους των υποσχέσεων, που έχει δώσει όταν διεκδικεί την εξουσία.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
«Άρωμα» από 1981, μπαράζ από «θα» και ανέξοδα ευχολόγια… Παρότι η κυβέρνηση κάνει τη μια… φιλότιμη προσπάθεια πίσω από την άλλη για να εξοργίσει και τον τελευταίο Έλληνα πολίτη, με τελευταίο μόνο κρούσμα τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ που άρχισαν να αναρτώνται, εξακολουθώντας να έχουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ χρεώσεις για ιδιοκτησίες ακινήτων ρε ραχούλες και λαγκάδια, αλλά και (π.χ.) 400 ευρώ ετησίως νταβατζιλίκι για να κατέχεις απλά καινούργιο σχετικά σπιτάκι 75 τετραγωνικών σε υποβαθμισμένη συνοικία της Αθήνας, η υποτιθέμενη ελπίδα του τόπου, η αντιπολίτευση, στις διακηρύξεις της συναγωνίζεται σε λαϊκισμό και ανευθυνότητα όσα ακούγονταν στη χώρα το 1981…
Από τη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μια σειρά από «μέτρα φιλανθρωπίας» τα οποία όλοι θα ελάμβαναν εάν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, μαζί με μια ακόμη σειρά ευχολογίων, αφού όσα ανέφερε μικρή σχέση έχουν με την πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει, εάν κληθεί να κυβερνήσει τον τόπο.
Το ευχολόγιο περιλάμβανε όλα όσα θα ήθελε και ο τελευταίος Έλληνας να επιτύχει, με τη διαφορά ότι «it takes two to tango» και στο μεταξύ, το ρίσκο να βρεθεί ο τόπος προ δυσάρεστων εκπλήξεων, καλούμενος να πληρώσει για μια ακόμη φορά την ασχετοσύνη και τις ιδεοληψίες των πολιτικών του ανδρών και γυναικών, μόνο ως «υπολογισμένο» δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί.
Ας δούμε τι είπε:
Ζήτησε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2014. Την απάντηση την ξέρει από τώρα. Δεν είναι μόνο η Γερμανία που έχει στα χέρια της το ελληνικό χρέος. Κι εάν δεν του το έχουν πει οι σύμβουλοί του, το κλίμα στις χώρες αυτές, μάλλον συντείνει στο συμπέρασμα, ότι η πιθανότητα να τον στείλουν απευθείας στο διάβολο, κόβοντας κι αυτά που ήδη έχουμε εξασφαλίσει, είναι εξαιρετικά αυξημένη.
Ζήτησε «ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Το δικαίωμα τον άλλων να μην πείθονται από τον τρόπο που λέει ο Τσίπρας ότι θα φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα, άρα να καταλήξουμε στο συμπέρασμα της πρώτης παραγράφου, δεν τον απασχολεί.
Ζήτησε περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium» στην εξυπηρέτησή του χρέους, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη. Ισχύει το σχόλιο της δευτέρας παραγράφου, για να συμφωνήσουν, θα πρέπει το λιγότερο να πείθονται ότι όσα σκοπεύεις να κάνεις, θα οδηγήσουν σε αυτό το αποτέλεσμα.
Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Με τί ακριβώς θα χρηματοδοτήσει αυτές τις δημόσιες επενδύσεις;
Ζήτησε συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Έχει καμιά ιδέα τι προηγείται σε γεωπολιτικό επίπεδο ανάμεσα στους ισχυρούς, για να οδηγηθεί η Ευρώπη εν προκειμένω σε ένα «new deal»; Και για ποιον ακριβώς λόγο αυτό να περιλαμβάνει υποχρεωτικά την Ελλάδα;
Ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων. Ήδη το συζητά ο Μάριο Ντράγκι, αφού πρώτα εξασφάλισε ότι ο πληθωρισμός δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα στις ισορροπίες στην Ευρωζώνη. Δεν συμμεριζόμαστε την οικονομική ανάλυση και τις φοβίες των Γερμανών, εάν όμως νομίζει ο Τσίπρας ότι θα κάνει τη διαφορά αλλάζοντάς τους μυαλά, μάλλον κάτι έχει παρεξηγήσει για το πολιτικό του μέγεθος και την άτυπη «ιεραρχία» που υπάρχει στην Ευρώπη.
Το θέμα του κατοχικού δανείου παραμένει για τον ΣΥΡΙΖΑ ανοικτό. Σε αυτό συμφωνούμε και όντως η κυβέρνηση οφείλει κάποια στιγμή να μας εξηγήσει, που βρίσκεται αυτή η υπόθεση, με την οποία υποτίθεται ότι ασχολείται. Αν όμως νομίζει είτε η κυβέρνηση είτε ο Τσίπρας, ότι θα τους δοθούν χρήματα (ας είναι και 50 δισεκατομμύρια ευρώ) για να ασκήσουν στη συνέχεια πολιτικές της δεκαετίας του 1980 που μια χαρά βόλευε το κομματικό κράτος και το σάπιο – από το ένα άκρο στο άλλο – πολιτικό σύστημα, απλώς κοιμούνται ολόρθοι.
Κατά τα άλλα, μίλησε για τη διαπραγμάτευση και τις συνεργασίες στην Ευρώπη. Αρνείται να μας πει ο Τσίπρας τι σκοπεύει να κάνει εάν η πλευρά των δανειστών απλώς δεν συναινεί να κάτσει στο τραπέζι μαζί του, θεωρώντας ότι δεν υφίσταται θέμα προς διαπραγμάτευση, τι σκοπεύει να κάνει. Εκτός κι αν θελήσει να σταματήσει να πληρώνει οτιδήποτε, οπότε αν θα μπορούσε να μας έδινε πιο πολλές λεπτομέρειες για τα ενδεχόμενα ευρωπαϊκά αντίμετρα και τα δικά μας περιθώρια κινήσεων.
Βλέπουμε την κατάσταση με τις κυρώσεις ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία. Η επιβολή από τη μια πλευρά, οδηγεί την άλλη σε αντίμετρα, με σκοπό να πλήξει με τη σειρά της αυτούς που θέλουν να πλήξουν την οικονομία της. Εάν ο Τσίπρας θέλει να μας πει ότι εμείς οι Έλληνες θα ξεφύγουμε από τον κανόνα και άπαντες θα τρέξουν ξοπίσω μας παρακαλώντας να πληρώσουμε, ας μας το πει καθαρά.
Κατηγορώντας την κυβέρνηση και τον Σαμαρά ότι εξασφαλίζει συμμαχία μόνο με τη Γερμανία, την ηγέτιδα της Ευρώπης, οφείλει να μας εξηγήσει πως ακριβώς θεωρεί πως θα ελιχθεί διπλωματικά και οικονομικά στον τομέα αυτόν. Οι επιλογές είναι ξεκάθαρες: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα. Οι BRICS έχουν πέον τα δικά τους προβλήματα και είναι σοβαρά. Να του θυμίσουμε επίσης, ότι σε συνθήκες έντονης πόλωσης, το να πάει βόλτα σε όλες τις πρωτεύουσες εξασφαλίζοντας δανεισμό με εξαιρετικούς όρους, δεν είναι και τόσο πιθανό.Αν τα βρει με τους Αμερικανούς (τι ακριβώς θα ζητήσει και τι θα δίνει;), αυτόματα θα μειωθούν δραματικά οι πιθανότητές του πηγαίνοντας στη Μόσχα. Έχει συναίσθηση τι θα του ζητηθεί εκεί τελεσιγραφικά για να εξασφαλίσει ρωσικό κεφάλαιο; Πόσο ασυμβίβαστο θα είναι αυτό με την ιδιότητα της χώρας ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ; Εάν αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ναι, είναι πολιτική – στρατηγική επιλογή και μπορούμε να συζητήσουμε τα θετικά και τα αρνητικά. ΔΕΝ μας το είπε όμως.
Και στο Πεκίνο όμως, παρόμοια κατάσταση θα αντιμετωπίσει. Με μια επιπλέον σημείωση. Επειδή πολύ γκρίνια ακούγεται τελευταία από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τις υπάρχουσες κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα, που είναι πλέον σημαντικές, θα πρέπει να διαλέξει εάν θα συνταχθεί π.χ. με τους εργαζόμενους στα λιμάνια (εργαζόμενους, το τονίζουμε, έχουν έστω κάποιον μισθό, ενώ εκατομμύρια άλλοι δεν εργάζονται), ή θα ενισχύσουν τις προσπάθειες να πείσουν την Κίνα ότι η Ελλάδα συνιστά επενδυτικό Ελντοράντο.
Κάτι λεβεντόπαιδα που κοπροσκύλαγαν κάποτε εκεί και εισέπρατταν απίστευτες αμοιβές, ενώ το «μαγαζί» βούλιαζε, κινούνται περίεργα τελευταία και θεωρούν ότι όλα μπορούν να γυρίσουν στα χέρια του κράτους για αν συνεχίσουν οι ίδιοι την παρασιτική τους δραστηριότητα.
Για να μη μιλήσουμε για τη ναυπηγική βιομηχανία και τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Όσο και αν επικαλούνται τον – δικό τους ορισμό για τον – «πατριωτισμό», το αποτέλεσμα θα παραμένει ίδιο, με τα πλοία να μην περνούν ούτε απ’ έξω. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να ζουν στο δικό τους συννεφάκι και ο κόσμος να δυστυχεί.
Ο Τσίπρας όμως υποσχέθηκε και τα ακόλουθα, φροντίζοντας να αποφύγει τη χρήση της λέξεως «θα»…
>Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας.
>Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες.
>Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους /Δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη.
>Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης.
>Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων.
>Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικά μέσα μεταφοράς
>Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
>Άμεση Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ (προστασία της περιουσίας)
>Επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ
>Ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού
>Επαναφορά κατώτατου μισθού, με αύξηση του κατώτατου μισθού στα Euro751 για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας.
>Άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων.
>Πρόγραμμα 300.000 νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και κοινωνική οικονομία.
>Διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας
>Παρεμβάσεις για τη θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους.
Κι όλα αυτά, με το ταμείο άδειο. Οι χώρες και οι λαοί, έχουν τους πολιτικούς που τους αξίζουν. Και ο ελληνικός λαός, πάντα ηδονιζόταν να ακούει τα ευχάριστα και απεχθανόταν τα δυσάρεστα. Με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του φαινομένου του λαϊκισμού, διότι όποιος επιχείρησε να εξηγήσει την κατάσταση, απλά «τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι».
Και για να μην παρεξηγούμαστε, εάν η χώρα δεν είχε χρεοκοπήσει, ΟΛΟΙ με την ίδια ρητορική θα κατέβαιναν στις εκλογές. Ύστερα απορούμε για ποιον λόγο δεν πρόκειται κανείς να διαπραγματευτεί μαζί μας, ή ότι «κούρεμα» του χρέους δεν πρόκειται να γίνει, εάν πρώτα δεν υπάρξει πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα.Για κάποιον μαγικό λόγο, θεωρούμε τους εαυτούς μας έξυπνους και όλους τους υπόλοιπους είτε κορόιδα είτε… ανήθικους, ενώ είναι και μνημειώδης η αδυναμία να δούμε την κατάσταση στην Ελλάδα μέσα από τα μάτια των ξεχωριστών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τα καλούμε να σηκώσουν μέρος του βάρους που βρίσκεται σήμερα στους ώμους μας. Είναι τόσο αποκαλυπτικό…
Δυστυχώς, εάν κάποιος κληθεί να εκπονήσει σενάρια για το μέλλον της χώρας, η πιθανότητα εξαιρετικά δυσμενών εξελίξεων είναι πολύ αυξημένη. Και όσο αυτό συνεχίζεται, τόσο θα υπονομεύονται οι όποιες προσπάθειες να ξεφύγουμε από το τέλμα.
H μοίρα του υποψήφιου πρωθυπουργού, είναι να διαψεύδει τον εαυτό του όταν γίνεται πρωθυπουργός.
Το μέγεθος της διάψευσης, είναι ανάλογο του εύρους των υποσχέσεων, που έχει δώσει όταν διεκδικεί την εξουσία.
Η διαφορά όμως της πρόκλησης που έχει να αντιμετωπίσει ο Αλέξης Τσίπρας, αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές, σε σχέση με το παρελθόν, είναι ότι ο λαός δεν αντέχει άλλες διαψεύσεις. Δεν αντέχει αντικειμενικά, καθώς με τις πολιτικές λιτότητας, που έχουν ακολουθηθεί, μια ακόμα εξαπάτηση, μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα για εξελίξεις, που κανείς δεν θα μπορεί να προβλέψει.
Ο κ. Τσίπρας ζήτησε ισχυρή λαϊκή εντολή, για να διαπραγματευτεί σκληρά. Η αλήθεια είναι ότι ο πήχης είναι πολύ χαμηλά. Από το «διαπραγμάτευση μηδέν», της τελευταίας 5ετίας, ό, τι και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερο θα είναι.
Υπήρξε όμως και μια βροχή υποσχέσεων, που ουσιαστικά πρόκειται για ξήλωμα των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων. Μεταξύ πολλών άλλων, επαναφορά, του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, 300.000 νέες θέσεις εργασίας, παροχές στους ασθενέστερους, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και άλλα πολλά και ωραία. Δεν υπάρχει Έλληνας, που να μη θέλει οι υποσχέσεις αυτές να γίνουν πραγματικότητα.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν η πολιτική βούληση και το σθένος για να γίνουν. Ας δεχθούμε ότι υπάρχουν, αλλά φτάνουν μόνο αυτά; Ο κ. Τσίπρας διαπιστώνει αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να προβλεφθεί, πόσο γρήγορα θα εξελιχθεί αυτή η αλλαγή και πόσο γρήγορα θα ληφθούν αποφάσεις, όσον αφορά το χρέος της Ελλάδας ή τη χαλάρωση της θηλιάς της λιτότητας που πνίγει την ελληνική οικονομία.
Δεύτερο κρίσιμο ζήτημα, είναι η χρηματοδότηση αυτής της αλλαγής πολιτικής.
Ο κ. Τσίπρας, υποστηρίζει ότι τα χρήματα θα βρεθούν μεταξύ άλλων πηγών, από την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, την πάταξη της φοροδιαφυγής και την πάταξη του λαθρεμπορίου. Διαφωνεί κανείς ότι πρέπει να γίνουν τα παραπάνω; Όχι. Τα έχει δει κανείς ποτέ να γίνονται; Όχι. Επομένως, βάσει της πικρής μας εμπειρίας, μπορούμε να έχουμε αμφιβολίες για το αν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τα χρήματα για να κάνει αυτά που υπόσχεται τώρα. Οι υποσχέσεις άλλωστε, ακόμα και οι κοστολογημένες, είναι τζάμπα.
Και εδώ μπαίνει ίσως η λέξη κλειδί στην ομιλία του κ. Τσίπρα. Μέσα σε λίγες προτάσεις επαναλαμβάνεται δύο φορές, αλλά να το θυμάστε’ ίσως θα είναι η λέξη, που θα ακούμε συχνά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει, όπως όλα δείχνουν, την εξουσία.
"Έτσι θα οδηγήσουμε με σχέδιο και ασφάλεια τη χώρα, στην ανάκαμψη και τη παραγωγική ανασυγκρότηση. Αυξάνοντας άμεσα το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων κατά 4 τουλάχιστον δισεκατομμύρια. Αποκαθιστώντας σταδιακά όλες τις αδικίες του μνημονίου. Επαναφέροντας σταδιακά μισθούς και συντάξεις ώστε να τονώσουμε τη ζήτηση και να αυξηθεί η κατανάλωση", είπε ο κ. Τσίπρας.
"Σταδιακά". Το μνημόνιο θα σκιστεί αμέσως, η αποκατάσταση όμως θα γίνει "σταδιακά". Είναι ρεαλιστικό να το λέει αυτό ο κ. Τσίπρας, αλλά αν κρίνουμε από τα σημάδια αμφίσημου λόγου, που παρουσιάζει η αξιωματική αντιπολίτευση, το "σταδιακά" δεν είναι παράλογο να μας γεννά περισσότερες αμφιβολίες. Είναι εύλογο να αναρωτηθούμε τι σημαίνει. Σταδιακά σε 6 μήνες; Σταδιακά σε μια κυβερνητική θητεία; Σε δύο; Πόσα χρόνια χρειάζονται για να διορθωθεί η καταστροφή, που προκάλεσαν οι δήθεν "σωτήρες" της τελευταίας 5ετίας;
Αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας, είναι αυτά που θέλει ο κάθε Έλληνας να γίνουν πράξη και παράλληλα αυτά που δεν πιστεύει ότι θα γίνουν.
Η ζωή των πολιτών όμως είναι τόσο μαύρη και η οργή τους τόσο μεγάλη, που το παιχνίδι με τις λέξεις, όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, θα λήξει γρήγορα και απότομα.
Αν παρά τα ερωτηματικά και τις αμφιβολίες, μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρήσει να προχωρήσει, με θάρρος, με υψηλή φορολογία στους έχοντες και αποκαθιστώντας αδικίες, χωρίς να φοβηθεί συμφέροντα, κονδυλοφόρους και διάφορους μεγαλόσχημους εκβιαστές, είναι σίγουρο ότι θα έχει το λαό μαζί της, ακόμα και αν δεν αντέξει για πολύ καιρό στην εξουσία, λόγω των πιέσεων που θα ασκηθούν, εντός και εκτός Ελλάδας.
Θα μπορούσε κανείς να προβλέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε θα επιχειρήσει να κάνει αυτά που υπόσχεται και θα πέσει σε 6 μήνες, είτε δεν θα τα κάνει και θα πέσει σε 6 μήνες. Μια μέση λύση, θα χρειαζόταν όχι μόνο πολιτικούς ελιγμούς και παραμύθια βγαλμένα από τη δεκαετία του ’80, αλλά και τους ανάλογης βλακείας και IQ ψηφοφόρους.
Μπορεί να μη γίναμε έξυπνοι ξαφνικά, αλλά όσο να ‘ναι μια χρεοκοπία, σε κάνει να διακρίνεις καλύτερα αν το "λεφτά υπάρχουν", σημαίνει προσφυγή στο ΔΝΤ, αν η "επανίδρυση του κράτους", σημαίνει "κουμπάροι" και "Βατοπέδιο" και αν το "σκίζουμε αμέσως το μνημόνιο", μεταφράζεται σε "σταδιακή αποκατάσταση".
*Ο Μάνος Χωριανόπουλος είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από τον Μάιο του 2007 βρίσκεται στην 24 Μedia και είναι αρχισυντάκτης του News247.gr
==========================Ο κ. Τσίπρας ζήτησε ισχυρή λαϊκή εντολή, για να διαπραγματευτεί σκληρά. Η αλήθεια είναι ότι ο πήχης είναι πολύ χαμηλά. Από το «διαπραγμάτευση μηδέν», της τελευταίας 5ετίας, ό, τι και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερο θα είναι.
Υπήρξε όμως και μια βροχή υποσχέσεων, που ουσιαστικά πρόκειται για ξήλωμα των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων. Μεταξύ πολλών άλλων, επαναφορά, του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, 300.000 νέες θέσεις εργασίας, παροχές στους ασθενέστερους, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και άλλα πολλά και ωραία. Δεν υπάρχει Έλληνας, που να μη θέλει οι υποσχέσεις αυτές να γίνουν πραγματικότητα.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν η πολιτική βούληση και το σθένος για να γίνουν. Ας δεχθούμε ότι υπάρχουν, αλλά φτάνουν μόνο αυτά; Ο κ. Τσίπρας διαπιστώνει αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να προβλεφθεί, πόσο γρήγορα θα εξελιχθεί αυτή η αλλαγή και πόσο γρήγορα θα ληφθούν αποφάσεις, όσον αφορά το χρέος της Ελλάδας ή τη χαλάρωση της θηλιάς της λιτότητας που πνίγει την ελληνική οικονομία.
Δεύτερο κρίσιμο ζήτημα, είναι η χρηματοδότηση αυτής της αλλαγής πολιτικής.
Ο κ. Τσίπρας, υποστηρίζει ότι τα χρήματα θα βρεθούν μεταξύ άλλων πηγών, από την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, την πάταξη της φοροδιαφυγής και την πάταξη του λαθρεμπορίου. Διαφωνεί κανείς ότι πρέπει να γίνουν τα παραπάνω; Όχι. Τα έχει δει κανείς ποτέ να γίνονται; Όχι. Επομένως, βάσει της πικρής μας εμπειρίας, μπορούμε να έχουμε αμφιβολίες για το αν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τα χρήματα για να κάνει αυτά που υπόσχεται τώρα. Οι υποσχέσεις άλλωστε, ακόμα και οι κοστολογημένες, είναι τζάμπα.
Και εδώ μπαίνει ίσως η λέξη κλειδί στην ομιλία του κ. Τσίπρα. Μέσα σε λίγες προτάσεις επαναλαμβάνεται δύο φορές, αλλά να το θυμάστε’ ίσως θα είναι η λέξη, που θα ακούμε συχνά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει, όπως όλα δείχνουν, την εξουσία.
"Έτσι θα οδηγήσουμε με σχέδιο και ασφάλεια τη χώρα, στην ανάκαμψη και τη παραγωγική ανασυγκρότηση. Αυξάνοντας άμεσα το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων κατά 4 τουλάχιστον δισεκατομμύρια. Αποκαθιστώντας σταδιακά όλες τις αδικίες του μνημονίου. Επαναφέροντας σταδιακά μισθούς και συντάξεις ώστε να τονώσουμε τη ζήτηση και να αυξηθεί η κατανάλωση", είπε ο κ. Τσίπρας.
"Σταδιακά". Το μνημόνιο θα σκιστεί αμέσως, η αποκατάσταση όμως θα γίνει "σταδιακά". Είναι ρεαλιστικό να το λέει αυτό ο κ. Τσίπρας, αλλά αν κρίνουμε από τα σημάδια αμφίσημου λόγου, που παρουσιάζει η αξιωματική αντιπολίτευση, το "σταδιακά" δεν είναι παράλογο να μας γεννά περισσότερες αμφιβολίες. Είναι εύλογο να αναρωτηθούμε τι σημαίνει. Σταδιακά σε 6 μήνες; Σταδιακά σε μια κυβερνητική θητεία; Σε δύο; Πόσα χρόνια χρειάζονται για να διορθωθεί η καταστροφή, που προκάλεσαν οι δήθεν "σωτήρες" της τελευταίας 5ετίας;
Αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας, είναι αυτά που θέλει ο κάθε Έλληνας να γίνουν πράξη και παράλληλα αυτά που δεν πιστεύει ότι θα γίνουν.
Η ζωή των πολιτών όμως είναι τόσο μαύρη και η οργή τους τόσο μεγάλη, που το παιχνίδι με τις λέξεις, όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, θα λήξει γρήγορα και απότομα.
Αν παρά τα ερωτηματικά και τις αμφιβολίες, μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρήσει να προχωρήσει, με θάρρος, με υψηλή φορολογία στους έχοντες και αποκαθιστώντας αδικίες, χωρίς να φοβηθεί συμφέροντα, κονδυλοφόρους και διάφορους μεγαλόσχημους εκβιαστές, είναι σίγουρο ότι θα έχει το λαό μαζί της, ακόμα και αν δεν αντέξει για πολύ καιρό στην εξουσία, λόγω των πιέσεων που θα ασκηθούν, εντός και εκτός Ελλάδας.
Θα μπορούσε κανείς να προβλέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε θα επιχειρήσει να κάνει αυτά που υπόσχεται και θα πέσει σε 6 μήνες, είτε δεν θα τα κάνει και θα πέσει σε 6 μήνες. Μια μέση λύση, θα χρειαζόταν όχι μόνο πολιτικούς ελιγμούς και παραμύθια βγαλμένα από τη δεκαετία του ’80, αλλά και τους ανάλογης βλακείας και IQ ψηφοφόρους.
Μπορεί να μη γίναμε έξυπνοι ξαφνικά, αλλά όσο να ‘ναι μια χρεοκοπία, σε κάνει να διακρίνεις καλύτερα αν το "λεφτά υπάρχουν", σημαίνει προσφυγή στο ΔΝΤ, αν η "επανίδρυση του κράτους", σημαίνει "κουμπάροι" και "Βατοπέδιο" και αν το "σκίζουμε αμέσως το μνημόνιο", μεταφράζεται σε "σταδιακή αποκατάσταση".
*Ο Μάνος Χωριανόπουλος είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από τον Μάιο του 2007 βρίσκεται στην 24 Μedia και είναι αρχισυντάκτης του News247.gr
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.