Όταν στους κοσμικούς κύκλους μιλούν για μεγάλους, συνήθως εννοούν μεγάλους απατεώνες (πολιτικούς), μεγάλους χασάπηδες (στρατιωτικούς), μεγάλους λήσταρχους (οικονομικά ισχυρούς) κ.ο.κ.
Εμείς εδώ, βέβαια, δεν έχουμε παρά να μιλήσουμε για μεγάλους αγίους, οι οποίοι διέπρεψαν σε μεγάλους αγώνες για την ορθοδοξία, για μεγαλομάρτυρες, για μεγάλους ασκητές κ.ο.κ.
Με βάση, λοιπόν, το εορτολόγιο αυτών των ημερών θα δημοσιεύσουμε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των κηρυγμάτων, σχετικά με τους:
1. Μέγα Αντώνιο: https://www.youtube.com/watch?v=SwqdOgwS8HY
2. Μέγα Αθανάσιο: https://www.youtube.com/watch?v=uF_L4U-err8
3. Μέγα Ευθύμιο: https://www.youtube.com/watch?v=TjTB6bSqpss
4. Επίσης παραθέτω και την ηλεκτρονική διεύθυνση του συνόλου των «απαγορευμένων» απ’ τον Μητροπολίτη Αιτ/νίας κηρυγμάτων μου:
https://www.youtube.com/channel/UCNoHI5MVnPZbqszIfoqBozg
Σας εύχομαι καλή ακρόαση.
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
yfantis.ilias@gmail.com
η αριστοκρατία του χριστιανισμού…
Το ’χουμε ξαναπεί: Κάθε βιοθεωρία έχει το ιδεώδες της:
Το ιδεώδες των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο σοφός, ο ήρωας και ο ημίθεος. Των Εβραίων ήταν οι κριτές και οι προφήτες. Του Μεσαίωνα οι φεουδάρχες ευγενείς και οι σιδερόφρακτοι ιππότες. Όπως στις μέρες μας είναι ο αμοραλιστής πολιτικός και ο αχόρταγος τοκογλύφος, που έχουν ηθική τους το έγκλημα και όραμά τους την καταστροφή.
Ε, λοιπόν, στο Χριστιανισμό και στην Εκκλησία το ιδανικό είναι ένα και μοναδικό: Η αγιότητα!
Η οποία δεν διαθέτει τίτλους ευγενείας ή μορφωτικές και παραμορφωτικές περγαμηνές, που μοιράζουν τυχάρπαστοι προνομιούχοι της μιας ή της άλλης κάστας ή μαφίας. Αλλά απονέμεται κατευθείαν από το Θεό και μόνο απ’ αυτόν.
Ένα από τα μέλη της αριστοκρατίας του χριστιανισμού ήταν, για παράδειγμα ο ολιγογράμματος βοσκός, άγιος Σπυρίδων, (+12 Δεκεμβρίου). Ο οποίος είχε φοιτήσει στη σχολή της αγιότητας και είχε αριστεύσει, με αποτέλεσμα να κάνει θαύματα και άλλα πολλά, που οι σπουδαγμένοι και οι ιππότες δεν μπορούν να κάνουν. Πολύ δε περισσότερο οι αμοραλιστές πολιτικοί και οι αδηφάγοι τοκογλύφοι:
Η ηλεκτρονική διεύθυνση του σχετικού με τον άγιο Σπυρίδωνα κηρύγματος είναι:
Κατά ευτυχή συγκυρία με τη γιορτή του αγίου Σπυρίδωνα γειτνιάζει και η ΙΑ΄ Κυριακή του Λουκά (Λουκά, ΙΔ, 16-24), η οποία αναφέρεται στη θαυμάσια παραβολή του Δείπνου. Όπου ο Θεός προσκαλεί τους έχοντες και κατέχοντες τον υλικό πλούτο και την κοσμική σοφία. Και όλα εκείνα, που ποθούν και ονειρεύονται οι μωροί και αλαζόνες του κόσμου τούτου. Και οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό, και έγραψαν την πρόσκλησή του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Με αποτέλεσμα να προκαλέσουν την οργή του. Και να αναγκάσει να ρθουν στο τραπέζι του όλοι οι φτωχοί και οι σακάτηδες…
Το σχετικό με την ΙΑ΄ Κυριακή του Λουκά (Λουκά, ΙΔ, 16-24), είναι στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
Η σαφέστατη αντιρατσιστική τοποθέτηση του Χριστού. Σύμφωνα με την οποία κατώτεροι είναι μ΄νο αυτοί, που θεωρούν τους άλλους κατώτερους....
Η διεύθυνση εξάλλου όλων των «απαγορευμένων» κηρυγμάτων μου είναι:
https://www.youtube.com/channel/UCNoHI5MVnPZbqszIfoqBozg
Ευχαριστώ για την ακρόαση
παπα-Ηλίας
Ο Αμβρόσιος και οι διαβρώσιμοι…
Έχουμε δει στις μέρες μας αρχιεπισκόπους να φιγουράρουν μεταξύ του «λεφτά υπάρχουν» και του «μαζί τα φάγαμε». Και να παριστάνουν έτσι το «μαϊντανό» στα υπουργικά τους συμβούλια. Αν δεν τους έκαμαν και κάποιον αγιασμό, προκειμένου να ευοδωθεί το «θεάρεστο» και «εθνοσωτήριο» έργο τους. Κι ακόμη είδαμε αρχιερείς να συναγελάζονται με σιωνιστές υπουργούς του πρωθυπουργούς. φιμώνοντας όσους τολμούν να μιλούν εναντίον των νεοναζί του 4ου ράιχ. Στρουθοκαμηλίζοντας και προσποιούμενοι πως τάχα δεν καταλαβαίνουν ότι ο σιωνισμός και ο ναζισμός είναι σε τελική ανάλυση σατανισμός.
Βλέποντας κάποιος την τέτοια συμπεριφορά κάποιων τωρινών αρχιερέων και συγκρίνοντάς την αθέλητα μ’ εκείνη των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, αναλογίζεται το τεράστιο χάσμα, που χωρίζει τους μεν από τους δε. Αφού εκείνοι, σε κάθε περίπτωση, στέκονταν στο πλευρό του διωκόμενου και καταπιεζόμενου λαού. Και τους ήταν αδιανόητο να γίνονται ανήθικα ηθικά στηρίγματα της κοσμικής εξουσίας, σε τρόπον ώστε να συμβιβάζονται με τα κακουργήματα και τα εγκλήματά τους, όπως με τους τωρινούς συμβαίνει. Παρότι οι αυτοκράτορες «τω καιρώ εκείνω» διέθεταν απεριόριστη και ανεξέλεγκτη δύναμη. Η οποία στοίχισε σε πολλούς πανάξιους της αποστολής τους Πατέρες της Εκκλησίας εξορίες και βασανιστήρια, ακόμη και το θάνατο.
Τέτοιοι, για παράδειγμα, αρχιερείς είναι, μεταξύ άλλων και οι χθες και σήμερα εορταζόμενοι άγιοι, Νικόλαος (+6 Δεκεμβρίου) και Αμβρόσιος (+7 Δεκεμβρίου), οι οποίοι, σε καμιά περίπτωση, «δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους». Δεδομένου ότι, πέραν των θρησκευτικών προβλημάτων, που αντιμετώπιζαν κάθε φορά, στάθηκαν, πάντοτε στο πλευρό του διωκόμενου και καταπιεζόμενου απ’ την κοσμική εξουσία λαού.
Ο άγιος Νικόλαος, για παράδειγμα, φυλακίστηκε και βασανίστηκε κατά τη διάρκεια των διωγμών του Διοκλητιανού, επειδή στάθηκε το πλευρό των διωκόμενων χριστιανών. Αλλά και, όταν επικράτησε ο χριστιανισμός και πάλι δεν δίστασε να ’ρθει αντιμέτωπος με τις αυθαιρεσίες της κοσμικής εξουσίας. Λέγεται, για παράδειγμα, ότι τμήμα του βυζαντινού στρατού, που στρατοπέδευσε για λίγο στην περιοχή των Μύρων της Λυκίας, όπου ο Νικόλαος ήταν αρχιερέας, προέβη σε πλιάτσικο σε βάρος του λαού. Ο άγιος δεν δίστασε να διαμαρτυρηθεί εντονότατα και να δώσει τέλος στις αυθαιρεσίες. Κατηγορήθηκαν, επίσης, άδικα κάποιοι στρατηγοί. Και οι διαπλεκόμενοι με τη δικαστική εξουσία ρουφιάνοι κατόρθωσαν να τους καταδικάσουν σε θάνατο. Ή παρέμβαση του αγίου ήταν άμεση. Με αποτέλεσμα οι αδίκως καταδικασθέντες να σωθούν.
Ο Αμβρόσιος ήταν επίσκοπος του Μιλάνου σε μια εποχή, που το κράτος κυβερνιόταν από αδίστακτους καιροσκόπους, όπως συμβαίνει και στις μέρες μας. Σε αντίθεση με την Εκκλησία, που τη διοικούσαν άνθρωποι ικανοί και έτοιμοι να θυσιάσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα για χάρη του συμφέροντος της Εκκλησίας και του λαού. Πράγμα, δυστυχώς που δεν συμβαίνει στις μέρες μας! Είχε μεγάλη κοσμική εξουσία, που την εγκατέλειψε και μεγάλη περιουσία, που τη μοίρασε στους φτωχούς. Για ν’ αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στην υπηρεσία της Εκκλησίας, με μεγάλο πολλές φορές κίνδυνο. Δεδομένου ότι εναλλάσσονταν στην εξουσία ορθόδοξοι και αιρετικοί αυτοκράτορες, ενώ ακόμη υπήρχαν και υπολείμματα της ειδωλολατρίας. Και, όταν οι αντιτιθέμενοι απαιτούσαν, εν ονόματι της αυτοκρατορικής εξουσίας, να υποκύψει στις αξιώσεις τους, εκείνος τους αντιμετώπιζε με το «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις».
Αναλόγως των περιπτώσεων δεν δίσταζε να ψέξει τους αυτοκράτορες για τις παραλείψεις τους ή να τους επαινέσει για τα επιτεύγματά τους. Σύγχρονός του, μεταξύ των άλλων αυτοκρατόρων, ήταν και ο Θεοδόσιος, ο οποίος είχε διατάξει τη σφαγή κάπου εφτά χιλιάδων Θεσσαλονικέων. Επειδή κάποιοι είχαν δολοφονήσει τον αρχηγό της στρατιωτικής φρουράς. Ο Αμβρόσιος προσπάθησε να αναχαιτίσει την οργή του Θεοδοσίου, αλλά δεν εισακούστηκε. Με αποτέλεσμα, μετά τη διάπραξη του εγκλήματος, να αναγκαστεί να εμποδίσει την είσοδο του αυτοκράτορα στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου και να του επιβάλει οκτάμηνο αφορισμό. Λέγοντάς του ότι: «Δεν τολμώ να τελέσω τη θεία λειτουργία με την παρουσία εκείνου, που έχυσε το αίμα τόσων αθώων πολιτών».
Και βέβαια κάποιοι μπορεί να πούνε: Ποια σχέση μπορούν να έχουν τα όσα γίνονταν «τω καιρώ εκείνω» με τα όσα γίνονται στις μέρες μας. Έχουν και μάλιστα πολύ μεγάλη σχέση. Μια και τα τωρινά εγκλήματα της κοσμικής αυθαιρεσίας είναι τρισχειρότερα. Έστω κι αν σήμερα οι πολλαπλάσιες δολοφονίες των πολιτών γίνονται, χωρίς ν’ ακούγονται πυροβολισμοί ή να χύνεται αίμα, αλλά με άκρως δολοφονικά νομικά ιδιοσκευάσματα. Με τα οποία έχουν μεταβάλει την Ελλάδα σε ένα απέραντο κρεματόριο, τύπου Άουσβιτς και Νταχάου. Με την ιδιαιτερότητα μάλιστα ότι αυτού του είδους την προδοτική δραστηριότητα υπάρχουν, δυστυχώς, αρχιερείς και γενικότερα κληρικοί, που την υποστηρίζουν δια παντός μέσου και τρόπου.
Αλλά κάποιοι ενδεχομένως μπορεί να προβάλλουν την ένσταση: Μήπως θέλετε να επανέλθουμε στο Μεσαίωνα, οπόταν οι πάπες τρομοκρατούσαν, όχι μόνο το λαό αλλά και βασιλιάδες και αυτοκράτορες με τους αφορισμούς, με τους οποίους καλούσαν τους λαούς σε ανυπακοή απέναντι την κοσμική εξουσία; Μέτρο που, δυστυχώς, εκμεταλλεύτηκαν οι πάπες, προκειμένου να επιβάλουν τη δική τους αυθαίρετη εξουσία και τις πολλαπλές συνακόλουθα παρεκκλίσεις και καταχρήσεις. Για να προκαλέσουν έτσι την έκρηξη της Μεταρρύθμισης, με αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση της Δυτικής Εκκλησίας…
Το τελείως αντίθετο μάλιστα! Ευχόμαστε να πάψει η Εκκλησία να διαθέτει εθελόδουλες μαριονέτες και πειθήνια ανδρείκελα των οποιωνδήποτε εχθρών, όχι μόνο της πατρίδας, αλλά και της ίδιας της Εκκλησίας. Και να ορθώσει ανασχετικό φραγμό, απέναντι στην ακατάσχετη δολιότητα και αυθαιρεσία τους, τον καταλυτικό λόγο του Ευαγγελίου, που αποτελεί τη μεγαλύτερη επανάσταση όλων των εποχών.
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
yfantis.ilias@gmail.com
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Εμείς εδώ, βέβαια, δεν έχουμε παρά να μιλήσουμε για μεγάλους αγίους, οι οποίοι διέπρεψαν σε μεγάλους αγώνες για την ορθοδοξία, για μεγαλομάρτυρες, για μεγάλους ασκητές κ.ο.κ.
Με βάση, λοιπόν, το εορτολόγιο αυτών των ημερών θα δημοσιεύσουμε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των κηρυγμάτων, σχετικά με τους:
1. Μέγα Αντώνιο: https://www.youtube.com/watch?v=SwqdOgwS8HY
2. Μέγα Αθανάσιο: https://www.youtube.com/watch?v=uF_L4U-err8
3. Μέγα Ευθύμιο: https://www.youtube.com/watch?v=TjTB6bSqpss
4. Επίσης παραθέτω και την ηλεκτρονική διεύθυνση του συνόλου των «απαγορευμένων» απ’ τον Μητροπολίτη Αιτ/νίας κηρυγμάτων μου:
https://www.youtube.com/channel/UCNoHI5MVnPZbqszIfoqBozg
Σας εύχομαι καλή ακρόαση.
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
yfantis.ilias@gmail.com
η αριστοκρατία του χριστιανισμού…
Το ’χουμε ξαναπεί: Κάθε βιοθεωρία έχει το ιδεώδες της:
Το ιδεώδες των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο σοφός, ο ήρωας και ο ημίθεος. Των Εβραίων ήταν οι κριτές και οι προφήτες. Του Μεσαίωνα οι φεουδάρχες ευγενείς και οι σιδερόφρακτοι ιππότες. Όπως στις μέρες μας είναι ο αμοραλιστής πολιτικός και ο αχόρταγος τοκογλύφος, που έχουν ηθική τους το έγκλημα και όραμά τους την καταστροφή.
Ε, λοιπόν, στο Χριστιανισμό και στην Εκκλησία το ιδανικό είναι ένα και μοναδικό: Η αγιότητα!
Η οποία δεν διαθέτει τίτλους ευγενείας ή μορφωτικές και παραμορφωτικές περγαμηνές, που μοιράζουν τυχάρπαστοι προνομιούχοι της μιας ή της άλλης κάστας ή μαφίας. Αλλά απονέμεται κατευθείαν από το Θεό και μόνο απ’ αυτόν.
Ένα από τα μέλη της αριστοκρατίας του χριστιανισμού ήταν, για παράδειγμα ο ολιγογράμματος βοσκός, άγιος Σπυρίδων, (+12 Δεκεμβρίου). Ο οποίος είχε φοιτήσει στη σχολή της αγιότητας και είχε αριστεύσει, με αποτέλεσμα να κάνει θαύματα και άλλα πολλά, που οι σπουδαγμένοι και οι ιππότες δεν μπορούν να κάνουν. Πολύ δε περισσότερο οι αμοραλιστές πολιτικοί και οι αδηφάγοι τοκογλύφοι:
Η ηλεκτρονική διεύθυνση του σχετικού με τον άγιο Σπυρίδωνα κηρύγματος είναι:
Κατά ευτυχή συγκυρία με τη γιορτή του αγίου Σπυρίδωνα γειτνιάζει και η ΙΑ΄ Κυριακή του Λουκά (Λουκά, ΙΔ, 16-24), η οποία αναφέρεται στη θαυμάσια παραβολή του Δείπνου. Όπου ο Θεός προσκαλεί τους έχοντες και κατέχοντες τον υλικό πλούτο και την κοσμική σοφία. Και όλα εκείνα, που ποθούν και ονειρεύονται οι μωροί και αλαζόνες του κόσμου τούτου. Και οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό, και έγραψαν την πρόσκλησή του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Με αποτέλεσμα να προκαλέσουν την οργή του. Και να αναγκάσει να ρθουν στο τραπέζι του όλοι οι φτωχοί και οι σακάτηδες…
Το σχετικό με την ΙΑ΄ Κυριακή του Λουκά (Λουκά, ΙΔ, 16-24), είναι στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
Η σαφέστατη αντιρατσιστική τοποθέτηση του Χριστού. Σύμφωνα με την οποία κατώτεροι είναι μ΄νο αυτοί, που θεωρούν τους άλλους κατώτερους....
Η διεύθυνση εξάλλου όλων των «απαγορευμένων» κηρυγμάτων μου είναι:
https://www.youtube.com/channel/UCNoHI5MVnPZbqszIfoqBozg
Ευχαριστώ για την ακρόαση
παπα-Ηλίας
Ο Αμβρόσιος και οι διαβρώσιμοι…
Έχουμε δει στις μέρες μας αρχιεπισκόπους να φιγουράρουν μεταξύ του «λεφτά υπάρχουν» και του «μαζί τα φάγαμε». Και να παριστάνουν έτσι το «μαϊντανό» στα υπουργικά τους συμβούλια. Αν δεν τους έκαμαν και κάποιον αγιασμό, προκειμένου να ευοδωθεί το «θεάρεστο» και «εθνοσωτήριο» έργο τους. Κι ακόμη είδαμε αρχιερείς να συναγελάζονται με σιωνιστές υπουργούς του πρωθυπουργούς. φιμώνοντας όσους τολμούν να μιλούν εναντίον των νεοναζί του 4ου ράιχ. Στρουθοκαμηλίζοντας και προσποιούμενοι πως τάχα δεν καταλαβαίνουν ότι ο σιωνισμός και ο ναζισμός είναι σε τελική ανάλυση σατανισμός.
Βλέποντας κάποιος την τέτοια συμπεριφορά κάποιων τωρινών αρχιερέων και συγκρίνοντάς την αθέλητα μ’ εκείνη των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, αναλογίζεται το τεράστιο χάσμα, που χωρίζει τους μεν από τους δε. Αφού εκείνοι, σε κάθε περίπτωση, στέκονταν στο πλευρό του διωκόμενου και καταπιεζόμενου λαού. Και τους ήταν αδιανόητο να γίνονται ανήθικα ηθικά στηρίγματα της κοσμικής εξουσίας, σε τρόπον ώστε να συμβιβάζονται με τα κακουργήματα και τα εγκλήματά τους, όπως με τους τωρινούς συμβαίνει. Παρότι οι αυτοκράτορες «τω καιρώ εκείνω» διέθεταν απεριόριστη και ανεξέλεγκτη δύναμη. Η οποία στοίχισε σε πολλούς πανάξιους της αποστολής τους Πατέρες της Εκκλησίας εξορίες και βασανιστήρια, ακόμη και το θάνατο.
Τέτοιοι, για παράδειγμα, αρχιερείς είναι, μεταξύ άλλων και οι χθες και σήμερα εορταζόμενοι άγιοι, Νικόλαος (+6 Δεκεμβρίου) και Αμβρόσιος (+7 Δεκεμβρίου), οι οποίοι, σε καμιά περίπτωση, «δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους». Δεδομένου ότι, πέραν των θρησκευτικών προβλημάτων, που αντιμετώπιζαν κάθε φορά, στάθηκαν, πάντοτε στο πλευρό του διωκόμενου και καταπιεζόμενου απ’ την κοσμική εξουσία λαού.
Ο άγιος Νικόλαος, για παράδειγμα, φυλακίστηκε και βασανίστηκε κατά τη διάρκεια των διωγμών του Διοκλητιανού, επειδή στάθηκε το πλευρό των διωκόμενων χριστιανών. Αλλά και, όταν επικράτησε ο χριστιανισμός και πάλι δεν δίστασε να ’ρθει αντιμέτωπος με τις αυθαιρεσίες της κοσμικής εξουσίας. Λέγεται, για παράδειγμα, ότι τμήμα του βυζαντινού στρατού, που στρατοπέδευσε για λίγο στην περιοχή των Μύρων της Λυκίας, όπου ο Νικόλαος ήταν αρχιερέας, προέβη σε πλιάτσικο σε βάρος του λαού. Ο άγιος δεν δίστασε να διαμαρτυρηθεί εντονότατα και να δώσει τέλος στις αυθαιρεσίες. Κατηγορήθηκαν, επίσης, άδικα κάποιοι στρατηγοί. Και οι διαπλεκόμενοι με τη δικαστική εξουσία ρουφιάνοι κατόρθωσαν να τους καταδικάσουν σε θάνατο. Ή παρέμβαση του αγίου ήταν άμεση. Με αποτέλεσμα οι αδίκως καταδικασθέντες να σωθούν.
Ο Αμβρόσιος ήταν επίσκοπος του Μιλάνου σε μια εποχή, που το κράτος κυβερνιόταν από αδίστακτους καιροσκόπους, όπως συμβαίνει και στις μέρες μας. Σε αντίθεση με την Εκκλησία, που τη διοικούσαν άνθρωποι ικανοί και έτοιμοι να θυσιάσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα για χάρη του συμφέροντος της Εκκλησίας και του λαού. Πράγμα, δυστυχώς που δεν συμβαίνει στις μέρες μας! Είχε μεγάλη κοσμική εξουσία, που την εγκατέλειψε και μεγάλη περιουσία, που τη μοίρασε στους φτωχούς. Για ν’ αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στην υπηρεσία της Εκκλησίας, με μεγάλο πολλές φορές κίνδυνο. Δεδομένου ότι εναλλάσσονταν στην εξουσία ορθόδοξοι και αιρετικοί αυτοκράτορες, ενώ ακόμη υπήρχαν και υπολείμματα της ειδωλολατρίας. Και, όταν οι αντιτιθέμενοι απαιτούσαν, εν ονόματι της αυτοκρατορικής εξουσίας, να υποκύψει στις αξιώσεις τους, εκείνος τους αντιμετώπιζε με το «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις».
Αναλόγως των περιπτώσεων δεν δίσταζε να ψέξει τους αυτοκράτορες για τις παραλείψεις τους ή να τους επαινέσει για τα επιτεύγματά τους. Σύγχρονός του, μεταξύ των άλλων αυτοκρατόρων, ήταν και ο Θεοδόσιος, ο οποίος είχε διατάξει τη σφαγή κάπου εφτά χιλιάδων Θεσσαλονικέων. Επειδή κάποιοι είχαν δολοφονήσει τον αρχηγό της στρατιωτικής φρουράς. Ο Αμβρόσιος προσπάθησε να αναχαιτίσει την οργή του Θεοδοσίου, αλλά δεν εισακούστηκε. Με αποτέλεσμα, μετά τη διάπραξη του εγκλήματος, να αναγκαστεί να εμποδίσει την είσοδο του αυτοκράτορα στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου και να του επιβάλει οκτάμηνο αφορισμό. Λέγοντάς του ότι: «Δεν τολμώ να τελέσω τη θεία λειτουργία με την παρουσία εκείνου, που έχυσε το αίμα τόσων αθώων πολιτών».
Και βέβαια κάποιοι μπορεί να πούνε: Ποια σχέση μπορούν να έχουν τα όσα γίνονταν «τω καιρώ εκείνω» με τα όσα γίνονται στις μέρες μας. Έχουν και μάλιστα πολύ μεγάλη σχέση. Μια και τα τωρινά εγκλήματα της κοσμικής αυθαιρεσίας είναι τρισχειρότερα. Έστω κι αν σήμερα οι πολλαπλάσιες δολοφονίες των πολιτών γίνονται, χωρίς ν’ ακούγονται πυροβολισμοί ή να χύνεται αίμα, αλλά με άκρως δολοφονικά νομικά ιδιοσκευάσματα. Με τα οποία έχουν μεταβάλει την Ελλάδα σε ένα απέραντο κρεματόριο, τύπου Άουσβιτς και Νταχάου. Με την ιδιαιτερότητα μάλιστα ότι αυτού του είδους την προδοτική δραστηριότητα υπάρχουν, δυστυχώς, αρχιερείς και γενικότερα κληρικοί, που την υποστηρίζουν δια παντός μέσου και τρόπου.
Αλλά κάποιοι ενδεχομένως μπορεί να προβάλλουν την ένσταση: Μήπως θέλετε να επανέλθουμε στο Μεσαίωνα, οπόταν οι πάπες τρομοκρατούσαν, όχι μόνο το λαό αλλά και βασιλιάδες και αυτοκράτορες με τους αφορισμούς, με τους οποίους καλούσαν τους λαούς σε ανυπακοή απέναντι την κοσμική εξουσία; Μέτρο που, δυστυχώς, εκμεταλλεύτηκαν οι πάπες, προκειμένου να επιβάλουν τη δική τους αυθαίρετη εξουσία και τις πολλαπλές συνακόλουθα παρεκκλίσεις και καταχρήσεις. Για να προκαλέσουν έτσι την έκρηξη της Μεταρρύθμισης, με αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση της Δυτικής Εκκλησίας…
Το τελείως αντίθετο μάλιστα! Ευχόμαστε να πάψει η Εκκλησία να διαθέτει εθελόδουλες μαριονέτες και πειθήνια ανδρείκελα των οποιωνδήποτε εχθρών, όχι μόνο της πατρίδας, αλλά και της ίδιας της Εκκλησίας. Και να ορθώσει ανασχετικό φραγμό, απέναντι στην ακατάσχετη δολιότητα και αυθαιρεσία τους, τον καταλυτικό λόγο του Ευαγγελίου, που αποτελεί τη μεγαλύτερη επανάσταση όλων των εποχών.
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
yfantis.ilias@gmail.com
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.