Το δόγμα του σοκ στην Ουκρανία [«Όταν μία αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «επισκέπτεται» μία χώρα, θέτοντας σαν προϋπόθεση για την εκχώρηση δανείων τον περιορισμό των κοινωνικών και λοιπών δαπανών, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ.

Όπως παραδοσιακά ενεργεί το ΔΝΤ, στην αρχή προσελκύει μέσω της διαφθοράς και του χρηματισμού, όπου δήθεν «κλείνει τα μάτια», την εγχώρια πολιτική και οικονομική ελίτ - έτσι ώστε να επιβάλλει τα εγκληματικά του προγράμματα.

Στη συνέχεια, αφού σταθεροποιήσει τη θέση του, αφαιρεί με τη βοήθεια των κατηγοριών της φοροδιαφυγής, της «λαθραίας» μεταφοράς χρημάτων στο εξωτερικό, των προστίμων κοκ., όλα όσα έχει προσφέρει σαν δόλωμα στην ελίτ - η οποία τότε είναι πολύ αργά για να αντιδράσει, ευρισκόμενη πλέον στην ίδια θέση με όλους τους υπόλοιπους.

Αργότερα, με τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά, στο ναδίρ της τιμής τους ή κατασχεμένα, οι εντολείς του ΔΝΤ τα αγοράζουν σταδιακά - έως ότου η χώρα καταλήγει στα χέρια των ξένων πολυεθνικών, καθώς επίσης του χρηματοπιστωτικού κτήνους. Παρά το ότι δε η μέθοδος του είναι πασίγνωστη και δεν αλλάζει, σχεδόν πάντοτε πετυχαίνει το σκοπό του - αφού κατά παράδοξο τρόπο όλες οι χώρες θεωρούν πως θα έχουν καλύτερη τύχη, από τα υπόλοιπα θύματα του Ταμείου.

Δυστυχώς για την Ουκρανία, δεν έχει καν το πλεονέκτημα της Ευρωζώνης, το οποίο έχει μέχρι σήμερα, σε κάποιο βαθμό, προστατεύσει την Ελλάδα από τα χειρότερα - αν και η προοπτική της χώρας μας να μετατραπεί σε αποικία του τέταρτου Ράιχ, επειδή είναι χώρα του ευρώ, ή να καταλήξει στο ρόλο της Ιφιγένειας, δεν είναι η καλύτερη.

Εν τούτοις η Ευρώπη παίζει με τη φωτιά στην περίπτωση της Ουκρανίας - αφού θα είναι η μεγάλη χαμένη στη «μάχη των μαχών» που διεξάγεται μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, με μικρά διαλείμματα ανακωχής (άρθρο). Πόσο μάλλον εάν θα αναλάβει εξ ολοκλήρου τη χρηματοδότηση της «καμένης γης» που προωθούν οι αμερικανοί, με στόχο να πλήξουν τη Ρωσία.

Εάν δε οδηγηθούν στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, ιδίως στη Γερμανία, οι στρατιές των Ουκρανών πεινασμένων, ειδικά αυτών που είναι πλήρως οπλισμένοι και δεν έχουν τίποτα να χάσουν, τότε το τίμημα θα είναι πραγματικά τεράστιο - κάτι που ελπίζω να αποφευχθεί όχι τόσο για την Ευρώπη, όσο για τη δύστυχη Ουκρανία.

Vassilis Viliardos από casss.gr

Το δόγμα του σοκ στην Ουκρανία

Σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε από τη βουλή του Κιέβου, αναστέλλονται οι πληρωμές προς τους πιστωτές – με την κυβέρνηση να διαπραγματεύεται την αναδιάρθρωση ποσού 23 δις $, το οποίο αδυνατεί να εξοφλήσει ...

«Όταν μία αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «επισκέπτεται» μία χώρα, θέτοντας σαν προϋπόθεση για την εκχώρηση δανείων τον περιορισμό των κοινωνικών και λοιπών δαπανών, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ.

Το ΔΝΤ απαιτεί το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και βιομηχανιών, με ένα πολύ χαμηλότερο κόστος «εισβολής» για τη Δύναμη που εκπροσωπεί, από αυτό που θα είχε ο ανελέητος βομβαρδισμός των νοσοκομείων, των σχολείων και των βιομηχανιών – όπως στο παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας. Το αποτέλεσμα όμως, για τη χώρα «υποδοχής» του, είναι σχετικά το ίδιο: Η απόλυτη καταστροφή της

Το σημαντικότερο όπλο που διαθέτει το ΔΝΤ είναι το ΜΑΙ (Multilateral agreement of investments). Η υπογραφή κάτω από το συγκεκριμένο «συμβόλαιο», έχει σαν αποτέλεσμα την οικονομική καταστροφή – την ολοκληρωτική «άλωση» καλύτερα της χώρας που το αποδέχεται.

Το ΜΑΙ ήταν μία διεθνής συμφωνία, μεταξύ των πολυεθνικών ομίλων, των χωρών του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία, παρά το ότι δεν έγινε επίσημα αποδεκτή, μετά τη σθεναρή «αντίσταση» της Γαλλίας (1998), χρησιμοποιείται «εν μέρει» από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη.

Το ΜΑΙ, στη μορφή που συζητήθηκε, με τη συμμετοχή 450 εκπροσώπων πολυεθνικών επιχειρήσεων, θα είχε σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας των κρατών που θα το αποδέχονταν. Μεταξύ άλλων,προέβλεπε τη μετατροπή των κρατικών μονοπωλιακών επιχειρήσεων, σε ιδιωτικές μονοπωλιακές των εκάστοτε ομίλων που θα τις εξαγόραζαν – χωρίς δημοκρατικούς ελέγχους και περιορισμούς”(M.Chossudovsky με παρεμβάσεις).

.

Άρθρο

Όπως φαίνεται, με την θεσμοθέτηση της αναστολής πληρωμών, ο στόχος της Ουκρανίας είναι κυρίως η Ρωσία (άρθρο). Η αιτιολογία της άρνησης εξόφλησης των 23 δις $ είναι το ότι, λήφθηκαν από την κυβέρνηση που ανετράπη, ενώ δεν οδηγήθηκαν στο λαό της χώρας – οπότε δεν υπάρχει καμία υποχρέωση εξυπηρέτησης τους!

Αναλυτικότερα, η Ρωσία αγόρασε για τελευταία φορά το Δεκέμβριο του 2013 ομόλογα της Ουκρανίας, ύψους 15 δις $ – ενώ, μετά τη συμφωνία, ο πρόεδρος Putin είχε τονίσει πως η χρηματοπιστωτική βοήθεια που ενέκρινε στη χώρα δεν ήταν συνδεδεμένη με κανενός είδους πολιτικές προϋποθέσεις. Ούτε με τη μείωση ή το πάγωμα του βιοτικού επιπέδου των Πολιτών της, ούτε με τον περιορισμό των συντάξεων, καθώς επίσης των δημοσίων δαπανών – όπως συνήθως απαιτείται από το ΔΝΤ, για την παροχή δανείων.

Ένα μικρότερο μέρος των εξωτερικών δανείων της Ουκρανίας επιμερίζεται σε επενδυτές της Δύσης – όπου το υψηλότερο ποσοστό κατέχει ο όμιλος Franklin Templeton Investment (7 δις $), ακολουθούμενος από τον G. Soros, από την BTG, από την TCW Investments, καθώς επίσης από την T. Rowe Price Associates.

Περαιτέρω, το ΔΝΤ ενέκρινε ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό πακέτο βοήθειας, πρακτικά με το ξεκίνημα των ειρηνευτικών συνομιλιών στο Minsk, έτσι ώστε να προστατευθεί η Ουκρανία από την κατάρρευση – ύψους 40 δις $. Μόνο για τα επόμενα τέσσερα έτη, δόθηκε από το ΔΝΤ στην Ουκρανία μία πιστωτική γραμμή 17,5 δις $, παρά το ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να εξοφληθούν ποτέ – όταν στην περίπτωση της Ελλάδας το Ταμείο ισχυρίζεται ότι, δεν του επιτρέπεται από το καταστατικό του η δανειοδότηση μίας χώρας, το χρέος της οποίας δεν είναι βιώσιμο!

Τα επόμενα 22,5 δις $ θα πρέπει να δοθούν από κράτη ή από ενώσεις κρατών, όπως η ΕΕ, σύμφωνα με τις δηλώσεις του ΔΝΤ – χωρίς να προβάλλει τις παραδοσιακές αντιρρήσεις της η Γερμανία, η οποία άλλωστε συμμετείχε ενεργά στην ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης (άρθρο), κάτι που μάλλον σχεδιάζει ναεπαναλάβει στην Ελλάδα.

Σύμφωνα τώρα με τις αναφορές του ΔΝΤ, το δημόσιο χρέος της Ουκρανίας θα φτάσει στο 100% του ΑΕΠ στα τέλη του 2015 - ενώ οι πρώτες δόσεις του δανείου δόθηκαν αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους. Εν τούτοις, δεν θα πληρωθούν τα τεράστια χρέη της χώρας προς τη Ρωσία, αλλά εν πρώτοις οι τράπεζες, καθώς επίσης οι ιδιώτες επενδυτές της Δύσης – όπως επίσης γνωρίζουμε από την Ελλάδα (άρθρο), ιδίως δε από την Κύπρο, όπου στην κυριολεξία «καρατομήθηκαν» οι Ρώσοι καταθέτες.

Σε κάθε περίπτωση, το ρίσκο χρεοκοπίας της Ουκρανίας ήταν ήδη αυξημένο, πριν ακόμη ληφθεί η απόφαση αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους από τη Βουλή (γράφημα) – ενώ ο τραπεζικός κλάδος είναι σε εξαιρετικά άσχημη κατάσταση, με πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να έχουν κλείσει ή να βρίσκονται στα όρια της πτώχευσης.

.

.

Περαιτέρω, οι Πολίτες της Ουκρανίας αντιμετωπίζουν ήδη τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητά τους – λόγω της ραγδαίας αύξησης του πληθωρισμού, καθώς επίσης της πτώσης της ισοτιμίας του νομίσματος, όπου οι μισθοί, οι συντάξεις και οι αποταμιεύσεις χάνουν αστραπιαία την αγοραστική τους δύναμη.

Δυστυχώς αυτοί που διαδήλωναν καλόπιστα στην πλατεία του Κιέβου, ελπίζοντας πως έτσι θα καλυτέρευε η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας τους, έχουν πλέον απογοητευθεί – ενώ από τον εμφύλιο πόλεμο που προκλήθηκε, αφού έχασαν την Κριμαία, έχουν καταστραφεί σχεδόν εντελώς οι βιομηχανικές περιοχές στα ανατολικά, με το πρόβλημα της ενέργειας να εξελίσσεται σε ένα από τα μεγαλύτερα που αντιμετωπίζουν.

Περί τα 30 εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού είναι υποχρεωμένα να διακόπτουν περιοδικά τη λειτουργία τους – κάτι που δεν προβληματίζει μόνο τα νοικοκυριά αλλά, κυρίως, το σύνολο της βιομηχανίας της χώρας. Το ΔΝΤ προβλέπει μία δραματική μείωση του ΑΕΠ το 2015, μεταξύ 5,5% και 12% - κάτι που σημαίνει πως θα αυξηθεί ανάλογα η ανεργία, σε συνδυασμό με τα συνήθη προγράμματα αναδιάρθρωσης που επιβάλλει το Ταμείο, τα οποία επιβαρύνουν κυρίως τα αδύναμα εισοδηματικά στρώματα.

.

Το πρόγραμμα του ΔΝΤ

Ειδικότερα, οι επιδοτήσεις για τις υπηρεσίες του δημοσίου έχουν καταργηθεί, αυξήθηκαν τα δίδακτρα από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο, καθώς επίσης το κόστος της Υγείας, των μέσων μαζικής συγκοινωνίας και τα διόδια. Οι συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας μειώθηκαν ραγδαία, ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν κατακόρυφα τα ενοίκια, το νερό και το ηλεκτρικό. Την ίδια στιγμή, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα έχει κορυφωθεί (γράφημα) – οδηγώντας στην απόγνωση τους Πολίτες της χώρας.

.

.

Ως εκ τούτου, οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες πολλαπλασιάζονται, χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα– αφού το «δόγμα του σοκ» εφαρμόζεται με το χειρότερο δυνατό τρόπο, χωρίς να δίνεται η παραμικρή σημασία στις επιπτώσεις του στους ανθρώπους.

Πόσο μάλλον όταν αυτοί που αντιστέκονται, όπως ένας δημοσιογράφος που επέκρινε την κυβέρνηση ή ορισμένοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, δολοφονούνται από «αγνώστους» κατά συρροή – ενώ από το Φεβρουάριο του 2014 παρατηρούνται συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, συνδικαλιστών και ακτιβιστών, οι οποίοι αρκετά συχνά «αυτοκτονούν».

.

Η διαφθορά

Συνεχίζοντας, ο βασικός στόχος της κυβέρνησης, η αποδοχή της οποίας έχει καταρρεύσει στο 4%, δεν φαίνεται να είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας – αλλά η λήψη χρημάτων από το εξωτερικό, ένα μεγάλο μέρος των οποίων καταλήγει στις τσέπες της.

Αυτός είναι ο λόγος που ανακοινώνονται φανταστικά εγχειρήματα (Projects), το ένα μετά το άλλο – με αποκορύφωνα του θεάτρου το τοίχος 2.000 χιλιομέτρων στα σύνορα με τη Ρωσία, για το οποίο η Πολωνία παρείχε δάνειο ύψους 100 εκ. €!

Ο τρόπος τώρα, με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα δάνεια στην Ουκρανία, φαίνεται από την πρόσφατη χρεοκοπία των κρατικών σιδηροδρόμων – στους οποίους η «ευρωπαϊκή τράπεζα για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη» είχε δανείσει 200 εκ. € το 2014, για τη διενέργεια έργων αναδιαμόρφωσης και υποδομών. Μέχρι στιγμής αφενός μεν δεν υπήρξε κανένα έργο, αφετέρου αυξήθηκαν τα εισιτήρια πάνω από 30% - ενώ χρεοκόπησε, πιθανότατα για να ιδιωτικοποιηθεί  σε μία εξευτελιστική τιμή.

.

Επίλογος

Όπως παραδοσιακά ενεργεί το ΔΝΤ, στην αρχή προσελκύει μέσω της διαφθοράς και του χρηματισμού, όπου δήθεν «κλείνει τα μάτια», την εγχώρια πολιτική και οικονομική ελίτ - έτσι ώστε να επιβάλλει τα εγκληματικά του προγράμματα.

Στη συνέχεια, αφού σταθεροποιήσει τη θέση του, αφαιρεί με τη βοήθεια των κατηγοριών της φοροδιαφυγής, της «λαθραίας» μεταφοράς χρημάτων στο εξωτερικό, των προστίμων κοκ., όλα όσα έχει προσφέρει σαν δόλωμα στην ελίτ – η οποία τότε είναι πολύ αργά για να αντιδράσει, ευρισκόμενη πλέον στην ίδια θέση με όλους τους υπόλοιπους.

Αργότερα, με τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά, στο ναδίρ της τιμής τους ή κατασχεμένα, οι εντολείς του ΔΝΤ τα αγοράζουν σταδιακά – έως ότου η χώρα καταλήγει στα χέρια των ξένων πολυεθνικών, καθώς επίσης του χρηματοπιστωτικού κτήνους. Παρά το ότι δε η μέθοδος του είναι πασίγνωστη και δεν αλλάζει, σχεδόν πάντοτε πετυχαίνει το σκοπό του – αφού κατά παράδοξο τρόπο όλες οι χώρες θεωρούν πως θα έχουν καλύτερη τύχη, από τα υπόλοιπα θύματα του Ταμείου.

Δυστυχώς για την Ουκρανία, δεν έχει καν το πλεονέκτημα της Ευρωζώνης, το οποίο έχει μέχρι σήμερα, σε κάποιο βαθμό, προστατεύσει την Ελλάδα από τα χειρότερα – αν και η προοπτική της χώρας μας να μετατραπεί σε αποικία του τέταρτου Ράιχ, επειδή είναι χώρα του ευρώ, ή να καταλήξει στο ρόλο της Ιφιγένειας, δεν είναι η καλύτερη.

Εν τούτοις η Ευρώπη παίζει με τη φωτιά στην περίπτωση της Ουκρανίας – αφού θα είναι η μεγάλη χαμένη στη «μάχη των μαχών» που διεξάγεται μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, με μικρά διαλείμματα ανακωχής (άρθρο). Πόσο μάλλον εάν θα αναλάβει εξ ολοκλήρου τη χρηματοδότηση της «καμένης γης» που προωθούν οι αμερικανοί, με στόχο να πλήξουν τη Ρωσία.

Εάν δε οδηγηθούν στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, ιδίως στη Γερμανία, οι στρατιές των Ουκρανών πεινασμένων, ειδικά αυτών που είναι πλήρως οπλισμένοι και δεν έχουν τίποτα να χάσουν, τότε το τίμημα θα είναι πραγματικά τεράστιο – κάτι που ελπίζω να αποφευχθεί όχι τόσο για την Ευρώπη, όσο για τη δύστυχη Ουκρανία.

Αλέξης Ζακυνθινός, Senior Analyst (Geopolitics)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"