Κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι πώς να παραμείνει έτσι ενώ μεγαλώνει. (Pablo Picasso) - VIDEO της εντεκάχρονης Amira Willighagen

Αφορμή και ψάξιμο στο διαδίκτυο για αυτό το θέμα με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα. 

Τι είναι τελικά η μόρφωση, μία πνευματική και ψυχική καλλιέργεια που λέγεται μάθηση (έλαβε μόνο επιφανειακή μόρφωση) ή η απόκτηση κάποιων γνώσεων ή δεξιοτήτων μετά από συστηματική μελέτη ή πρακτική εξάσκηση σε κάποιο τομέα;

Δεν έχω πρόθεση να γράψω μία έκθεση ιδεών αλλά να προσεγγίσω μία πτυχή της παιδικής ηλικίας που αφορά την διαπαιδαγώγηση των παιδιών και την μετέπειτα ψυχολογία τους όταν θα μεγαλώσουν και γίνουν έφηβοι μέχρι τελικά να ενηλικιωθούν και αποκτήσουν την δική τους αυτοτέλεια και προσωπικότητα.

Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση από το babytales:

"Σημασία έχει πως κι εμείς όταν ήμασταν παιδιά βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε, τα αγόρια να αρχίσουν να ξυρίζονται, τα κορίτσια να βάφονται, να φοράνε ψηλοτάκουνα παπούτσια και γενικότερα να κάνουν ότι θέλουν! Υπάρχει μια ψευδαίσθηση μέσα σε όλη αυτή την ανυπομονησία! Πως μεγαλώνοντας δεν θα έχουν έννοιες (όπως το διάβασμα) και θα είναι ελεύθεροι να συμπεριφέρονται όπως θέλουν και να κάνουν μόνοι τους τις επιλογές τους!
Το βασικό που μπορείτε εσείς να κάνετε για να προστατεύσετε αυτή την υπέροχη παιδική ηλικία είναι να τους δίνεται χώρο και χρόνο να παίζουν και να χαίρονται μέσα στην καθημερινότητά τους και κυρίως προσπαθήστε να μην τους δημιουργήσετε το σύνδρομο του "καλού παιδιού"! Καλό παιδί δεν είναι αυτό που θα φέρνει πάντα άριστα από το σχολείο, αλλά εκείνο που ξέρει να αγαπά, να εκτιμά και να σέβεται! Μην το ξεχνάτε αυτό! Αφήστε τα,με μέτρο πάντα, να απολαύσουν την παιδικότητά τους και αν είναι τυχερά να την κουβαλάνε πάντα μέσα τους!" Το βασικό που μπορείτε εσείς να κάνετε για να προστατεύσετε αυτή την υπέροχη παιδική ηλικία είναι να τους δίνεται χώρο και χρόνο να παίζουν και να χαίρονται μέσα στην καθημερινότητά τους και κυρίως προσπαθήστε να μην τους δημιουργήσετε το σύνδρομο του "καλού παιδιού"! Καλό παιδί δεν είναι αυτό που θα φέρνει πάντα άριστα από το σχολείο, αλλά εκείνο που ξέρει να αγαπά, να εκτιμά και να σέβεται! Μην το ξεχνάτε αυτό! Αφήστε τα,με μέτρο πάντα, να απολαύσουν την παιδικότητά τους και αν είναι τυχερά να την κουβαλάνε πάντα μέσα τους!"

Τί μπορεί να συμβαίνει όμως στα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς παιδικότητα;
Στην ερώτηση αυτή αντιγράφουμε από σχετικό άρθρο (Αφήστε τα παιδιά να παίξουν) του Δημήτρη Κούκη (παιδοψυχολόγο (BA, MSc) - ψυχοθεραπευτή):

Όταν αυτά γίνονται γονείς, επενδύουν πολλές προσδοκίες για οικογενειακή χαρά και ευτυχία στα παιδιά τους. Περιμένουν από αυτά, καθώς αναπτύσσονται, να ικανοποιήσουν τις δικές τους βαθύτερες επιθυμίες και όνειρά. Παιδικές ματαιώσεις των ενηλίκων μεταμορφώνονται σε αγωνιώδεις προσδοκίες προς την επόμενη γενιά. Συνεπώς καλούνται τα παιδιά να φροντίσουν τους γονείς κι όχι το αντίστροφο, όπως θα ήταν αναμενόμενο. Οι νέοι εμπλέκονται σε μαθησιακές υπερπροσπάθειες, σε εξαντλητικές προπονήσεις, σε εντατικά μαθήματα μουσικής, σε κοπιώδεις διδασκαλίες και πολύωρες μελέτες. Και αυτό το επονομαζόμενο «σύνδρομο του καλού παιδιού» ταλαιπωρεί την παιδική ψυχή και καταστρέφει την χαρά της παιδικότητας. Από πολύ νωρίς καλείται ο νέος άνθρωπος να επιλέξει ανάμεσα στο ρόλο του καλού παιδιού ή στον πραγματικό του εαυτό. Επιλέγει συνήθως να καλύψει τις ανάγκες και τις επιθυμίες των γονιών, που τόσο πολύ αγαπάει. Και ασφαλώς παραμερίζει τα δικά του «θέλω», τη δική του ευχαρίστηση και απόλαυση. Αν αρνηθεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ρόλου του, παύει να είναι αποδεκτός, δε λαμβάνει ανατροφοδότηση κι ενίσχυση για τίποτα, καταπιέζεται συναισθηματικά, λόγω μίας αθόρυβης απόρριψης. Δίχως να είναι στο ελάχιστο ελεύθερη επιλογή του, καταλήγει να φροντίζει κι όχι να φροντίζεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην ενήλικη ζωή του να εξακολουθεί να επιζητά απεγνωσμένα φροντίδα, με παιδικό ωστόσο τρόπο, ναρκισσιστικά και άγαρμπα. Παραμένει στις σχέσεις του με μία παιδική στάση απέναντι στην αγάπη και την επιβεβαίωση της αγάπης. Έχει βιώσει έντονες ματαιώσεις από τις χαμένες προσδοκίες του στο παρελθόν και δε μπορεί να τις επεξεργαστεί με τρόπο λειτουργικό. Αναβιώνει συνεχώς όλες τις παιδικές απογοητεύσεις κι επειδή δε μπορεί να αναζητήσει νέους τρόπους συναλλαγής, προκαλεί πλέον πόνο στη συντροφική σχέση του ή στα δικά του παιδιά. Δε φροντίστηκε και δε μπορεί να φροντίσει. Παραιτείται από τη χαρά της προσφοράς αγάπης και ευχαρίστησης.
Ενώ, λοιπόν, η απώλεια της παιδικότητας επιφανειακά δείχνει ότι υπερωριμάζει τα παιδιά, τελικώς τα αφήνει ανώριμα στην ενήλικη ζωή τους. Το γεγονός ότι οι νέοι άνθρωποι είναι φορτωμένοι με πολλές ευθύνες από πολύ νωρίς, δε σημαίνει κι ότι κατακτούν αναπτυξιακά και την ωριμότητα. Οι νέοι δε μοιράζονται χρόνο με τους γονείς και την οικογένεια τους και δεν αναπτύσσουν λειτουργικές κι επαρκείς διαπροσωπικές σχέσεις. Στερούνται έτσι ενός βασικού συναισθηματικού στηρίγματος για την ωρίμανσή τους. Η έλλειψη ελεύθερου χρόνου δεν παρέχει τη δυνατότητα προσωπικών αναζητήσεων. Τα παιδιά έχουν ανάγκη άφθονου ελεύθερου χρόνου, να παίξουν, να αυτοσχεδιάσουν, να δοκιμάσουν δεξιότητες και να εξασκήσουν ταλέντα, να συναναστραφούν με φίλους, να συζητήσουν, να εκτονώσουν κι εξωτερικεύσουν δυναμικά, να έρθουν σε επαφή και να αφομοιώσουν ποικίλα ερεθίσματα. Μέσα από τέτοιες διεργασίες καλλιεργείται η γνώση και κατακτιέται αναπτυξιακά η ωρίμανση. Τα παιδιά σήμερα βιάζονται να μεγαλώσουν, όχι γιατί ωριμάζουν νωρίτερα, αλλά γιατί θέλουν να είναι ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν.Όπως λέει στη αρχή το άρθρο του: "Τα παιδιά σήμερα μοιάζουν να προσπαθούν από τους πρώτους μήνες της ζωής τους να ωριμάσουν πρόωρα. Οποιοδήποτε αναπτυξιακό στάδιο της παιδικής ηλικίας κατακτηθεί νωρίτερα αποτελεί τρανή απόδειξη ευφυΐας για το παιδί και καμάρι για τους γονείς, οι οποίοι βιάζονται να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν νωρίτερα τα παιδιά τους. και στην συνέχεια αναφέρεται στον τίτλο του παρόντος θέματος το οποίο και αναφέρουμε για την δεοντολογία: "Κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι να παραμείνεις ένας καλλιτέχνης, όταν μεγαλώσεις" Pablo Picasso

Αυτά για πρόλογο με τις πηγές του, και ερχόμαστε τώρα στο κύριο θέμα που είναι τα "Παιδιά-θαύματα ταινιών, τραγουδιών" κλπ.

Μία καταπληκτική φωνή που ακούγεται εδώ και τρία χρόνια είναι της εντεκάχρονης Amira Willighagen - 2015 Sanremo Junior Festival - βλέπε το σχετικό video:


Amira Willighagen in Germany - for English-speaking viewers

On 07 June 2014, Amira Willighagen appeared as a guest on the German TV show 'Willkommen bei Carmen Nebel' (Welcome to Carmen Nebel). 
On this show, Amira (10) gave an outstanding performance of the Puccini aria 'O mio babbino caro' which clearly shows the extent of her development over a period of nine months since her first appearance on Holland's Got Talent on 31 August 2013.
The translations from Dutch and German into English may well be inaccurate in places. Although the intention is mainly to provide the gist of what is being said, any suggestions regarding corrections to, or improvements in, the translation provided would be most welcome.

Καταπληκτική ερμηνεία της from ABBA and children's choir – I Have A Dream Lyrics

I have a dream, a song to sing
To help me cope with anything
If you see the wonder of a fairy tale
You can take the future even if you fail
I believe in angels
Something good in everything I see
I believe in angels
When I know the time is right for me
I'll cross the stream, I have a dream

I have a dream, a fantasy
To help me through reality
And my destination makes it worth the while
Pushing through the darkness still another mile
I believe in angels
Something good in everything I see
I believe in angels
When I know the time is right for me
I'll cross the stream, I have a dream
I'll cross the stream, I have a dream

I have a dream, a song to sing
To help me cope with anything
If you see the wonder of a fairy tale
You can take the future even if you fail
I believe in angels
Something good in everything I see
I believe in angels
When I know the time is right for me
I'll cross the stream, I have a dream
I'll cross the stream, I have a dream
Songwriters: Ulvaeus, Bjoern K / Andersson, Benny
I Have A Dream lyrics © Sony/ATV Music Publishing LLC, Universal Music Publishing Group

LyricFind
Lyrics term of use 


Αφιέρωμα Beautiful Geniuses (με μετάφραση από google εδώ)

APRIL 7, 2015

Amira Willighagen

Amira Willighagen is a prodigy opera singer from the Netherlands; Born on March 27, 2004, she managed to win the final of Holland’s Got Talent (2013) at the age of 9. Amira Willighagen is a perfect example of talent and genius, because she taught herself how to sing opera by watching Youtube videos. This might not seem like a big deal… but it is. Singing opera is the “Olympic level” of singing and one doesn’t simply become an Olympic Athlete by watching Youtube videos. Words can’t do justice to Amira’s talent, so please watch her audition to Holland’s Got Talent

I am not sure if Amira is a common name in the Netherlands, but in Arabic, Amira means princess… she is a princess :). Amira’s dad is dutch and her mom is South African (probably from Dutch origin as well), her brother plays the Violen, so Amira is probably not the only member of the family carrying an extra-ordinary talent.

Amira Willighagen singing Opera
Source: Amira’s facebook page, https://www.facebook.com/Amira.Willighagen.Zangeres

It is hard to find enough information about young and rising artists likes Amira, but one thing is abundantly clear; Amira sings because she loves singing; she doesn’t sing for fame or for money.

According to Wikipedia, Amira donates half the revenue she makes from performances and from selling her Album titled “Amira” to her own charity project which aims at building playgrounds for poor children in her mom’s home country, South Africa.

Amira Willighagen in a charity event
Source: Amira’s facebook page, https://www.facebook.com/Amira.Willighagen.Zangeres

Finally, :), I will leave you with my favorite song from Amira’s first and only Album “so far”.

Μετά τα παραπάνω και χωρίς να υποτιμάται το ταλέντο της Amira ας δούμε και κάποια παιδιά θαύματα από παλιές ταινίες του κινηματογράφου: 

  Σε αρκετές ταινίες, έχουμε δει να συμμετέχουν παιδιά μικρής ή και λίγο μεγαλύτερης ηλικίας. Σε πολλές απ'αυτές άλλωστε έχουν και τον πρωταγωνιστικό ρόλο και έχουν συνδέσει το όνομα τους με την επιτυχία της ταινίας. Αλλά που είναι αυτά τα παιδιά σήμερα, πώς είναι και με τι ασχολούνται πλέον;

Ralph Macchio- Karate Kid

Κλασσική φιγούρα των 80's ο Macchio ως "Daniel LaRusso", ήταν ο ήρωας πολλών παιδιών, που πήγαιναν κατά κύματα και μάθαιναν καράτε (εμένα η μαμά μου δεν με άφηνε...). Αν και 23 ετών όταν έκανε το πρώτο "Karate Kid", φαινόταν 16-17χρονος. Πλέον συμμετέχει σε ταινίες μικρού μήκους και κάνει guest εμφανίσεις σε σειρές (Ugly Betty, Law&Order, Psych οι πιο πρόσφατες)

Macaulay  Culkin- Home Alone

Ίσως είναι και ο ορισμός του παιδιού-θαύματος. Σε ηλικία 10 ετών πρωταγωνίστησε στην ταινία "Home Alone", η οποία γνώρισε τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Περίπτωση να μην έχει δει κάποιος την ταινία αυτή, δεν υπάρχει! Παίζει ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, τα Χριστούγεννα από 2-3 φορές στην τηλεόραση. Ο Caulcin ουσιαστικά, τρελάθηκε απ'την δημοσιότητα και τα λεφτά και το έριξε στα ναρκωτικά και την άσωτη ζωή από μικρός. Φήμες λένε ότι έκανε χρήση ναρκωτικών απ'τα 13-14 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έπαιζε σε κάτι άσημες τηλεοπτικές σειρές της Αμερικής.

Drew Barrymore- E.T.

Άλλο ένα απ΄τα πιο αναγνωρίσιμα παιδιά-θαύματα. Την Barrymore την γνωρίσαμε σε ηλικία 7 ετών στην κλασσική ταινία του Steven Spielberg, "Ε.Τ.". Όπως και ο Caulcin, έτσι και η Barrymore, μεγάλωσε απότομα, πίνοντας, καπνίζοντας και κάνοντας χρήση ναρκωτικών. Σε αντίθεση όμως με αυτόν, εκείνη στάθηκε στα πόδια της και συνέχισε την επιτυχημένη καριέρα της, παίζοντας σε πολλές γνωστές και εμπορικές ταινίες, μέχρι και σήμερα.

Anna Paquin- The Piano

Λίγοι θυμούνται, ότι η όμορφη ηθοποιός της σειράς ταινιών "X-Men" και της τηλεοπτικής σειράς "True Blood", έπαιζε σε ηλικία 11 ετών στην ταινία "The Piano", όπου και πήρε Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου. Αν και δεν έκανε τόσο μεγάλο πάταγο με τις επόμενες ταινίες της, έχει μια πολύ καλή καριέρα που την έχει κάνει αρκετά αναγνωρίσιμη έως σήμερα.

Kirsten Dunst- Interview with the Vampire

Η Kirsten Dunst είχε ήδη πάρει μέρος σε περίπου 70 διαφημίσεις, πριν την εντοπίσει ο Woody Allen και την βάλει να παίξει στην ταινία του "New York Stories". Το μεγάλο μπαμ όμως το έκανε στην ταινία "Interview with the Vampire", όπου η 12χρονη Dunst αν και συμπρωταγωνιστούσε με τον Tom Cruise και τον Brad Pitt, τράβηξε όλα τα βλέμματα με την ερμηνεία της. Σήμερα παραμένει μια αναγνωρίσιμη ηθοποιός, με μεγάλες εμπορικές επιτυχίες στο παλμαρέ της, όπως τα "Spiderman 1,2&3", αλλά και πολύ καλές ερμηνείες σε δραματικές ταινίες όπως το "Virgin Suicides" και το πρόσφατο "Melancholia".

Jason James Richter- Free Willy

Tον γνωρίσαμε σε ηλικία 13 ετών, να προσπαθεί να σώσει απ΄την αιχμαλωσία, μια φάλαινα με το όνομα Willy, στην ταινία με τον ομώνυμο τίτλο. Η ταινία είχε μεγάλη πέραση στις μικρές ηλικίες και γι'αυτό βγήκα άλλα 2 sequels, στα οποία πρωταγωνίστησε ο ίδιος ηθοποιός. Από'κει και μετά ο Richter χάθηκε, παίζοντας αραιά και πού σε κάποιες low-budget ταινίες και κάνοντας guest εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές (Criminal Minds, Bones οι πιο γνωστές και οι πιο πρόσφατες).

Natalie Portman- Leon

Ένα απ'τα πιο hot ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, που πρόσφατα πήρε Όσκαρ Α' Αντρικού Ρόλου. Ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία 13 ετών, στην ταινία "Leon" και από τότε δεν σταμάτησε λεπτό να ακούγεται το όνομα της, αφού συμμετείχε σε πολύ καλές ταινίες όπως το "Star Wars", το "V for Vendetta" και το "Goya's Ghosts". Η πιο πρόσφατη ταινία της ήταν το "Thor" που είχε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και ήδη ετοιμάζεται το sequel.

Dakota Fanning- My name is Sam

Απ΄τα πιο καινούργια παιδιά-θαύματα, ξεκίνησε την καριέρα της 4 ετών, συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές σειρές (CSI, ER οι πιο γνωστές), αλλά έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό απ΄την εκπληκτική ταινία "My name is Sam", στην οποία συμπρωταγωνιστούσε με τον Sean Penn, σε ηλικία 7 ετών. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ταινίες, με πιο πρόσφατη συμμετοχή στα sequels του "Twilight".

Haley Joel Osment- 6th Sense

Το παιδάκι που γνωρίσαμε 11 χρονών και το οποίο "έβλεπε νεκρούς" στην ταινία "The Sixth Sense", εξαργύρωσε την επιτυχία αυτής της ταινίας (για την οποία προτάθηκε για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου) συμμετέχοντας σε πολλές άλλες καλές ταινίες στη συνέχεια. Σήμερα όμως έχει εξαφανιστεί απ΄την επικαιρότητα, συμμετέχοντας σε άγνωστες και μικρού μήκους ταινίες, δίνοντας επίσης τη φωνή του σε ένα βιντεοπαιχνίδι, ονόματι "Kingdom Hearts".

'Έχει και η Ελλάδα όμως παιδιά-θαύματα....

Κρις Σφέτας

Είμαι σίγουρος ότι αυτήν την στιγμή κάποιοι έχουν εκστασιαστεί... O Έλληνας ομογενής ήταν η απάντηση στον "Karate Kid" στην δεκαετία του 80'.  Οι βιντεοταινίες του έσπασαν κάθε ρεκόρ, όντας το παιδί-τιμωρός. Όταν στην Αμερική, οι ταινίες με νίντζα (ποιός δε θυμάται τα νιντζάκια...) σπάγαν ταμεία, ο Κρις στον ρόλο του ανιψιού του Σωτήρη Τζεβελέκου, έγραφε τη δική του ιστορία, με πρωτοποριακές για την χώρα, ταινίες δράσης. Σήμερα ο Κρις μένει μόνιμα στην Αγγλία, μαθαίνοντας τα μυστικά του καράτε (που τόσο καλά γνωρίζει) σε νεότερους.

Βασίλης Καΐλας

Το παιδί-θαύμα του Ελληνικού Κινηματογράφου. Ο Βασίλης ξεκίνησε να συμμετέχει σε ταινίες απ΄τα 5 του και έγινε γνωστός για τον ρόλο του στην ταινία "Ο Λουστράκος", όπου υποδυόταν ένα φτωχό αγόρι που δούλευε ως λουστράκος για να επιζήσει. Αυτός ο ρόλος τον διατήρησε στη συνείδηση του κόσμου και το ονοματεπώνυμο Βασιλάκης Καΐλας έγινε συνώνυμο του πόνου και της φτώχειας. Συνολικά έπαιξε σε 117 ταινίες ελληνικές και ξένες. Σήμερα δίνεις τη φωνή του σε παιδικούς ήρωες της τηλεόρασης.

Στο δια ταύτα; 

Τα συμπεράσματα δικά σας, αν και η κυρίαρχη άποψη θα πρέπει να είναι αφήστε τα παιδιά να ζήσουν την ηλικία τους και να μην τα ωθούν οι μεγάλοι, κυρίως οι γονείς, να γίνονται μικρομέγαλα χωρίς να ζήσουν την κάθε χρονιά μέχρι την ενηλικίωσή τους. 

Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"

Νάσος

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"