Φτάνουμε; Είμαστε πολύ κοντά!

Γεια σε όλους,

Βρίσκω την ευκαιρία να εκθέσω τις σκέψεις μου σε ανθρώπους που προβληματίζονται με τις τελευταίες εξελίξεις θέλοντας να προσθέσω κι εγώ με την άποψη μου, τη δική μου πλευρά θέασης των πραγμάτων. Το κάνω αυτό ορμώμενος περισσότερο από κάτι που με πνίγει αυτές τις μέρες βλέποντας να διαστρεβλώνεται η αλήθεια και η πραγματικότητα. Αν και αφήνω πάντα ένα παράθυρο αμφιβολίας σε αυτό που πιστεύω λόγω ενδεχόμενης λάθος κρίσης ή επειδή δεν έχω ίσως όλη την εικόνα, αυτή τη στιγμή συντελούνται πράγματα ανήκουστα και ανήθικα.

1ον: Ποτέ δε μπορεί ένας εκβιασμός να είναι είναι θετικός για αυτόν που εκβιάζεται. Κάποιος που σε εκβιάζει, σε κρατάει στο χέρι και με αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσει να το κάνει για πάντα, όσο τον παίρνει και πόσο μάλλον αν εσύ το δέχεσαι. Αν σε κρατάει με το φόβο σίγουρα δε θέλει το καλό σου και σίγουρα έχει συμφέρον από εσένα. Το ίδιο επιχείρημα ακούμε χρόνια για το ότι θα έρθει σεισμός, λιμός, καταποντισμός και θα μας διώξουν αν δεν ψηφίσουμε το πρώτο μνημόνιο, το δεύτερο μνημόνιο, τα νέα μέτρα και πάει λέγοντας. Ο ίδιος εκβιασμός θα συνεχίσει κάθε φορά που θα κόβονται κι άλλο οι μισθοί, κι άλλο οι συντάξεις, κι άλλο οι κοινωνικές παροχές κι άλλο τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων. Και ρωτάω, ως πότε; Πόσα πρέπει να χάσει κανείς για να ...
φτάσει σε ένα σημείο να διακινδυνεύσει να αρνηθεί; Γιατί αν πει ναι στον εκβιασμό, είναι σα να παραδέχεται ότι φοβάται τόσο πολύ που δέχεται να χάνει σιγά σιγά όλο και περισσότερα από τα κεκτημένα του με το βασικό επιχείρημα του φόβου κάθε φορά. Κι όσο προχωρά τόσο χειρότερα θα γίνεται. Σαν την πουτάνα με τον νταβαντζή, που τη φοβίζει ότι μόνη της δε θα τα καταφέρει και ο άλλος νταβαντζής θα είναι χειρότερος και αυτό δεν έχει τελειωμό. Γιατί αυτή την κουβέντα και το υποτιθέμενο δίλημμα θα το ξαναβρούμε μπροστά μας σε κάποια χρόνια, όταν ενδεχομένως θα έχουμε χάσει τόσες ελευθερίες και δικαιώματα, όπου δε θα φοβάται κάποιος να πει όχι πια.

2ον: Για πρώτη φορά ίσως, δίνεται η ευκαιρία να βροντοφωνάξει αυτό που θέλει κάποιος και είναι πολύ σημαντικό. Μέχρι τώρα δε ρωτήσανε κανέναν για το αν θα μπούμε στην ΕΟΚ, αν θα μπούμε στην ΟΝΕ, αν θα μπούμε στο ευρώ, αν θα μπούμε στο ΔΝΤ, αλλά άλλες ήταν οι προγραμματικές δηλώσεις των κομμάτων και άλλα κάνανε μετά με πρόφαση το δικό μας καλό..Σωτήρες που δε σε ρωτάγανε αλλά θέλανε σε σώσουν έτσι κι αλλιώς..

3ον: Αν υπέγραφε το ναι η κυβέρνηση θα τον λέγαμε κωλοτούμπα και ίδιο με τους άλλους, αν δεν υπέγραφε θα τον κατηγορούσαν πολλοί ότι καταστρέφει τη χώρα και αν μας ρωτήσει λέμε ότι είναι ανεύθυνος. Κάπως έτσι είναι και ο ορισμός της παράνοιας. Να αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για μας και μετά να γκρινιάζουμε για αυτό που αποφάσισαν. Δεν ήταν εξουσιοδοτημένος με βάση τις προγραμματικές του δηλώσεις να κάνει κάτι περισσότερο από διαπραγμάτευση και όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο, τίθεται ξανά το ερώτημα. Ας αποφασίσουμε ως προς τι θα τον κατηγορούμε τουλάχιστον.

4ον: Οι ίδιοι άνθρωποι που μας έφεραν ως εδώ και που ποτέ δε ρώτησαν κανένα και δεν πλήρωσαν για αυτό, κατηγορούν το δημοψήφισμα ως πραξικόπημα (ο Σαμαράς το είπε), ως αντισυνταγματικό (ο Βενιζέλος το είπε) και ως πράξη δειλίας (ο Θεοδωράκης το είπε). Δηλαδή, το αυτονόητο του να σε ρωτάει κάποιος τι θέλεις θεωρείται ανερυθρίαστα ως πραξικόπημα και ανευθυνότητα, ενώ το να σε βάζουν στο ΔΝΤ για δεκαετίες υποθηκεύοντας το μέλλον σου χωρίς να σε ρωτήσουν είναι δημοκρατικό, υπεύθυνο και ηρωικό ταυτόχρονα.

5ον: Δε μπορεί οι ειδήσεις των 8 να είναι μία συμπαιγνία καλά ενορχηστρωμένη στο ναι χωρίς να προβάλλεται η άλλη άποψη. Δε μπορεί ο κ. Πρετεντέρης να είναι ταυτόχρονα αναλυτής και σχολιαστής των εξελίξεων στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, όπου στην ουσία δεν περιγράφεται κάτι ως είδηση αλλά χρωματίζεται χωρίς ντροπή και χωρίς αντίλογο και μάλιστα θεωρώντας το ως κάτι φυσιολογικό. Θα πρέπει πίσω από κάθε δελτίο να βλέπουμε τους ιδιοκτήτες των σταθμών και μετόχους τραπεζών και εφημερίδων για να σχηματίσει κανείς άποψη γιατί του λένε αυτά που του λένε. Για παράδειγμα τόσα χρόνια τις ουρές των συνταξιούχων στο ΙΚΑ και την κατακρεούργηση των μισθών δεν την παίζανε, τώρα τους πήρε ο πόνος για την αναμονή στα ΑΤΜ. Αφού πλέον σκέφτομαι πάντα να ψηφίζω αντίθετα από αυτό που μου λένε τα κανάλια. Να ένας υγιής δείκτης προσανατολισμού.

6ον: Λέγοντας ναι, εξουσιοδοτεί κανείς εθελόδουλα τον εκβιαστή του να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε και δεν έχει μετά να παραπονεθεί για τίποτα. Μόνος του, το επέλεξε. Ποιο θα είναι το βασικό του επιχείρημα όταν θα ζητηθεί να κοπεί ο μισθός και η σύνταξή του;

7ον: Αν ήθελαν να σε βγάλουν από το ευρώ θα το είχαν κάνει, δε θα περίμεναν εσένα να αποφασίσεις. Όπως στην αρχή της κρίσης που οι ξένοι λέγανε όχι στο κούρεμα μέχρι οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ομόλογα κι μετά από δυο χρόνια λέγανε ναι με αποτέλεσμα να χαθούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και οι καταθέσεις σε ομόλογα του δημοσίου. Στο τώρα, η καθαρή υποκρισία είναι ότι λένε πως υπήρχε και άλλη πρόταση που δεν ήταν η τελική κλπ. Μα καλά, αν υπήρχε κάτι καλύτερο γιατί δεν κατετέθη από την αρχή; Που είμαστε; Στη λαϊκή;
-Πόσο κάνει αυτό;
- 50 ευρώ.
Και μόλις πας να φύγεις..
-Έλα δω! Για σένα 30!!

8ον: Δεν έχει κανένα νόημα να φωνάζεις για διαπραγμάτευση πριν τις εκλογές και ότι δεν πάει άλλο αν δε στηρίζεις την κυβέρνηση σε αυτό που κάνει τώρα. Γιατί τότε, για ποιο λόγο φώναζες και γιατί τους επέλεξες; Διαπραγμάτευση λέγανε ότι κάνανε και οι άλλοι που φύγανε αλλά έχει αντιληφθεί κανείς ότι μόνο αυτό δεν ήτανε. Παράλληλα, αν η τωρινή μορφή πίεσης προς το εξωτερικό είχε γίνει στην αρχή της κρίσης πόσο περισσότερη ισχύ θα είχανε τα επιχειρήματα. Αλλά ξέχασα ότι τότε ασχοληθήκαμε με τη συνταγματικότατη τοποθέτηση ενός Παπαδήμου στην κυβέρνηση χωρίς να έχει ψηφιστεί από κανέναν έλληνα.

9ον: Από πότε δεν έχει σημασία τι ψηφίζεις και από πότε μία χώρα δεν καθορίζει μόνη της την πολιτική; Πότε εκχωρήθηκε το δικαίωμα να σου λένε πόσα θα παίρνεις και ποιον θα ψηφίζεις άλλα κράτη που δεν έχεις κανέναν έλεγχο πάνω τους; Και μάλιστα όταν στηρίζουν τους ίδιους που σε έφεραν ως εδώ;

10ον: Οι ρηξικέλευθες αλλαγές γίνονται είτε όταν κάποιος έχει παιδεία και κρίση είτε όταν φτάσει στην εξαθλίωση και δεν έχει τίποτα να χάσει. Θα δείξει τι ισχύει σύντομα. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και αν φοβάσαι να πεις όχι, τότε σου αξίζει να σου φέρονται όπως εσύ το επιτρέπεις. (Για να ανέβεις στην καμήλα πρέπει εκείνη από μόνη της πρώτα να γονατίσει).

11ον: Πριν χρόνια μας έλεγαν βάλτε τα λεφτά στις τράπεζες, είναι εξασφαλισμένα και μάλιστα με ευνοϊκά επιτόκια. Μετά μας κάνανε όλους να δανειστούμε και να εξαρτόμαστε από αυτήν. Πρόσφατα θεσπίστηκε πως συναλλαγές άνω των 1500 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να γίνονται αποκλειστικά μέσω τραπέζης. Άρα πρώτα σε κάνανε εξαρτημένο από αυτές και μετά μπορούν αν θέλουν να κλείνουν ,να είναι επισφαλείς οι λογαριασμοί και να φοβάσαι ότι θα τα χάσεις. Δεν κατάλαβα.. Αν είναι έτσι να τα κράταγα εξαρχής στο σπίτι μου. Από εδώ και πέρα στην ανάσταση να πάμε στα ΑΤΜ με κεράκια, αφού εκεί είναι το πιο σημαντικό πλέον.

12ον: Οι ξένες τράπεζες τη δουλειά τους κάνουν..Σου λένε ότι αν δε σε στηρίζει ο λαός σου τι διαπραγμάτευση μου τσαμπουνάς τόσους μήνες; Άρα από την αρχή δέξου ό,τι σου προσφέρουν αφού στο δια ταύτα πάλι ναι θα πεις. Είναι σαν τον τσαμπουκά στο δρόμο, όπου μόλις δείξεις δυσαρέσκεια πρέπει να είσαι έτοιμος να την υπερασπιστείς, αλλιώς μην κάνεις τίποτα. Κλείσε το παράθυρο και φύγε.

13ον: Δεν είμαι Σύριζα, ούτε και χρωματισμένος αν και τους ψήφισα στις τελευταίες εκλογές. Δεν ξέρω αν ισχύουν και άλλα πράγματα που δε γνωρίζω, οπότε κρατώ κάθε επιφύλαξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Ωστόσο, δε μπορεί οι τράπεζες, τα κανάλια, οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι δανειστές να έχουν την ίδια τοποθέτηση. Κάτι δεν πάει καλά!

14ον: Στην ουσία το ζήτημα δεν είναι ευρώ ή δραχμή, αλλά ταξικό καθαρά. Προτείνεται αντί να κοπεί το ΕΚΑΣ από τους συνταξιούχους να πληρώσουν οι επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 500.000 ευρώ το 15%. Δε θέλουν αυτό όμως, δε θέλουν δημοσιονομικά την κάλυψη των χρημάτων αλλά να επιλέγουν και από ποιους θα τα πάρουν. Στην ουσία οι τράπεζες ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τη χασούρα μετακυλώντας το κόστος στο λαό.

15ον: Το όλο θέμα του χρέους είναι επίπλαστο και δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρωθεί. Όλα τα κράτη χρωστάνε με αποτέλεσμα όλη η γη να χρωστάει. Σε ποιον; Στον Άρη; Το τραπεζοπιστωτικό σύστημα βρωμάει και πρέπει να επανεξεταστεί. Θα μου πεις, με το όχι γκρεμίζω το σύστημα; Σαφώς και όχι. Όμως με τον έλεγχο του λογιστικού χρέους μπορείς να απαιτήσεις διαγραφή του ως παράνομο και καταχρηστικό, κάτι που κάνανε και άλλα κράτη στο ΔΝΤ. Κανένας από τους δανειστές δεν το απαίτησε αυτό και μάλιστα στηρίζουν αυτούς που σε έφεραν εδώ. Μα καλά ποιος σε δανείζει χωρίς να απαιτεί να μάθει πού πήγαν τα χρήματα και πώς σε ξαναδανείζει αν δεν είναι σίγουρος ότι θα τα πάρει πίσω; Κάτι παράλογο συμβαίνει!

16ον: Και στις 2 απαντήσεις τα πράγματα θα είναι δύσκολα και όλοι θα βρουν ευκαιρία να πούνε, είτε έτσι, είτε αλλιώς ότι καλά να πάθουμε. Ωστόσο, στην περίπτωση του όχι, εικάζω ότι θα είναι η παραδειγματική η τιμωρία του νταβαντζή, για να μην κάνουν το ίδιο και οι άλλες χώρες.. Όμως τουλάχιστον είναι μια αρχή για κάτι διαφορετικό. Στην ουσία κρίνεται αν υπάρχει άλλη εναλλακτική από την πλήρη ιδιωτικοποίηση των πάντων και την αποδοχή μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, όπου τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται.. Η κρίση είναι τεράστια ευκαιρία κερδοφορίας για κάποιους! Στο ναι, δε θα υπάρχει κανένα επιχείρημα μετά σε οποιαδήποτε περικοπή μισθών και συντάξεων αλλά μία πλήρης αποδοχή ότι ναι μεν είναι άσχημα τα πράγματα, αλλά δε γινόταν διαφορετικά. Και αυτό θα συνεχίζεται ασταμάτητα για πάντα…

17ον: Οσοι λοιπόν ψηφίσουν ναι σε αυτό το δημοψήφισμα απ’ τον φόβο για το χειρότερο επικροτούν το χείριστο. Διότι όσοι ψηφίσουν ναι δεν επιβραβεύουν απλώς την πολιτική που μας οδήγησε στο 1.500.000 ανέργους και στα 600.000 κλειστά μαγαζιά, αλλά καθαγιάζουν έναν τρόπο. Τον τρόπο που κυβερνήθηκε ως τώρα η χώρα από τους μιζαδόρους, τους αεριτζήδες και τους νταβατζήδες. Δίνει συγχωροχάρτι σε όσα έγιναν στη χώρα με την κατέπίφαση του αναγκαίου και απαλάσσει από ευθύνες όσους μας οδήγησαν στο χρέος..

Εύχομαι να βλέπω καθαρά και να μη σας μπερδεύω, γιατί κάθε δήλωση είναι ανάληψη και μιας ευθύνης. Είναι τόσο έντονο μέσα μου όμως που δε μπορούσα να κάνω διαφορετικά.

Ευχαριστώ

Konstantinos Seretis <seretis.k@gmail.com>

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"