Από το "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι στη Βουλή της Συρίας υπάρχει αντιπολίτευση...
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι η Βουλή της Συρίας είναι πολυκομματική...
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι ότι στις 280 έδρες της Βουλής στη Συρία έχουν εκλεγεί 30 γυναίκες...
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι στις φίλες και συνεργαζόμενες με τη δύση αραβικές χώρες κι ειδικότερα με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, η Βουλή διορίζεται από τον απόλυτο μονάρχη, τον εκπρόσωπο του Θεού κι η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να οδηγήσει αυτοκίνητο ή να κυκλοφορήσει χωρίς σκεπασμένο το πρόσωπο και συνοδό τον σύζυγό της...
Kι όμως δεν γνωρίζουν, γιατί γνωρίζουν ότι "προσφέρουν" τα ΜΜΕ κι οι δημοσιογράφοι...
Βέβαια, στα παραπάνω η μεγάλη ευθύνη της εσκεμμένης και ακριβοπληρωμένης παραπληροφόρησης είναι των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων -το μακρύ χέρι του 4ου Ράιχ- και λιγότερο των...
Μία από τις γυναίκες βουλευτίνες της Βουλής στη Συρία είναι και η Maria Saadeh. 41 ετών, Αρχιτεκτόνισσα, Χριστιανή (ανήκει τους λεγόμενους Ελληνο-Καθολικούς. Μια “εφεύρεση του Βατικανού να προσεταιριστεί τους πλέον των 2 εκατομμυρίων Ελληνορθοδόξων...), εκλέχθηκε με ανεξάρτητη υποψηφιότητα στις εκλογές που διεξάχθηκαν στη διάρκεια των συγκρούσεων με τους μισθοφόρους-φονιάδες της δύσης.
Η αντιπολιτευόμενη τον πρόεδρο Άσαντ, η Χριστιανή βουλευτίνα Maria Saadeh, έδωσε συνέντευξη στη Δαμασκό στην ιταλική “Il Giornale”, φυσιολογικά αφού κατά κάποιον τρόπο αποτελεί το σύνδεσμο μεταξύ Ιταλίας και Συρίας, μιας και είναι καθολική. Στη συνέντευξη -αυτούσιο το κείμενο μεταφέρεται παρακάτω- η Χριστιανή βουλευτίνα τονίζει:
"Ο Assad δεν είναι δικτάτορας κι ο Πάπας διαμεσολαβεί για την Συρία...
Κυρίως τα ΜΜΕ της δύσης χαρακτηρίζουν δικτατορικό καθεστώς τη Συρία, χωρίς να έχουν αυτό το δικαίωμα. Εμείς οι Σύροι δεν το σκεφτόμαστε έτσι, κυρίως τώρα που θυμούμαστε την ποιότητα ζωής στη χώρα μας πριν τις συγκρούσεις. Συρία σημαίνει πολιτισμός, είναι κουλτούρα, είναι θρησκεία, είναι ιστορία, είναι γη που δίνει μαθήματα ανθρωπισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό που εμείς αντιμετωπίζουμε σήμερα, είναι απάνθρωπο. Λοιπόν, ας μην έρχονται οι δυτικές κυβερνήσεις να μας λένε ότι έχουμε δικτατορία. Αυτό είναι πρόφαση για τις δυτικές κυβερνήσεις, για να καταστρέψουν ότι έχουμε κληρονομήσει. Εγώ, ως πολίτης της Συρίας, ως γυναίκα, που είδα με τα ίδια μου τα μάτια το ψευδές θέατρο με τεράστιες κραυγές, που παίζουν οι ΗΠΑ κι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορώ να σας πω ότι η στρατηγική τους είν αι εκείνη του να επιλέξουν αυτοί τους κυβερνήτες μας, ορισμένοι εκ των οποίων μιλούν κι έχουν συριακά ονόματα, αλλά ουσιαστικά εργάζονται για τα δυτικά συμφέροντα...”.
Μια αντιπολιτευόμενη βουλευτίνα και μάλιστα αστή, με προνομιούχα θέση στην αστική τάξη της χώρας της, μπορεί και διακρίνει την πραγματικότητα για το τι συμβαίνει στη Συρία. Όχι μια "έξαλη" αριστερή, αλλά μια επιστήμονας που έχει και μια πικρία για την αγάπη που περιβάλλει τους Ελληνορθόδοξους ο πρόεδρος Άσαντ, που λέγεται ότι οφείλεται στην επιρροή του από τον πατέρα του και έχει αναφορά στην οθωμανική κατοχή που έζησαν και οι Σύροι, αλλά και στην ιδιαίτερη σχέση του πατέρα του με τον Ανδρέα Παπανδρέου (Η Συρία ήταν αυτή που στην κρίση του Μάρτη 1987, όταν ο ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια, ο Άσαντ παρέταξε τα στρατεύματα της πατρίδας του, στα σύνορα με την Τουρκία, τον χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, με σαφή διακήρυξη προς την Τουρκία: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!").
Κι από την άλλη η αριστερά, το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας, νόμιμο από το 1944 και σήμερα υποστηρικτής του προέδρου Άσαντ, στον κοινό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα εναντίον της χυδαίας εισβολής της “αραβικής άνοιξης” του σκοταδισμού και των αποκεφαλιστών.
Σήμερα, μετά τον πέμπτο χρόνο δράσης των φονιάδων “εκδημοκρατιστών” της δύσης, την αποτυχία της ιμπεριαλιστικής επίθεσης κι ενώ ακόμη και η φύρερ Μέρκελ μιλάει για λύση χωρίς απομάκρυνση του “δικτάτορα” Άσαντ, η ελληνική κυβέρνηση της “αριστεράς” του Τσίπρα, συνεχίζει το εμπάργκο στη φίλη Συρία και τη διακοπή διπλωματικών σχέσεων.
Πως μπορεί να εξηγηθεί αυτή η πολιτική;
Κατανοητή η στάση της δεξιάς και του “εκσυγχρονισμένου” ΠΑΣΟΚ, που έκοψε κάθε ομφάλιο λώρο με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου (διατηρεί το όνομα, παραποίησε το σύμβολο του πράσινου ήλιου και άλλαξε όλες τις θέσεις της 3ης του Σεπτέμβρη).
Κατανοητή η αντιιμπεριαλιστική στάση του ΚΚΕ, που οι της “ανανεωτικής αριστεράς” θα την εντάξουν στη "διεθνιστική αλληλεγγύη", δηλαδή τη φιλική πολιτική προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας, αλλά και που τονίζει ότι είναι υπόθεση του ίδιου του λαού της Συρίας να επιλέγει ποιος θα τον κυβερνάει.
Τη στάση της “δεύτερη φορά αριστερά” ποιος θα την ερμηνεύσει;
Ο Αλέξης Τσίπρας διαδηλώνει για την Παλαιστίνη, μαζί με τους "εξεγερμένους" εναντίον του "δικτάτορα" Άσαντ, με τη σημαία των 3 κόκκινων αστεριών των αποικιοκρατών (Ιούλης του 2014)
Ο πρωθυπουργός που διαδήλωνε με τις σημαίες των εξεγερμένων, ο κ. Ήσυχος (τώρα της Λαϊκής Ενότητας) που έχυνε δηλητήριο με τις ανακοινώσεις του τμήματος διεθνών σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, για αιμοσταγές δικτατορικό καθεστώς ή θα πρέπει να απευθυνθούμε στον "Φρόιντ", που επικαλείται ο πολιτικός πατέρας του Τσίπρα, ο κ. Φλαμπουράρης;
Όσο για εκείνες τις ομαδίτσες των επαγγελματιών “αντιρατσιστών”, των “επαναστατών”-Σόρος, νομίζουμε ότι δεν αξίζει ν' ασχοληθεί κάποιος. Αυτοί, οι ηγέτες τους κι όχι όσοι έχουν παγιδευτεί στην “επαναστατικότητα” λόγων, είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Τέλος, ο πρώτος εξάδελφος του Τσίπρα, “αραβολόγος” στην πρώην κομμουνιστική συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο των Εξωτερικών, εκτός από τις σημερινές διδαχές του πως λαός ψήφισε μνημόνιο κι οφείλει υπακοή, έχει να μας πει για τις οικονομικές συνέπειες-ζημιές (και ποιος τις πληρώνει;) της ελληνικής οικονομίας (φαρμακοβιομηχανίες, κατασκευαστικές εταιρίες, αγροτικά προϊόντα...) από το εμπάργκο εναντίον της Συρίας;
Με την ευκαιρία, για το εμπάργκο εναντίον του Ιράν και την αγορά πετρελαίου από τις δυτικές εταιρίες σε διπλές τιμές κι όχι επί πιστώσει που εισάγαμε από το Ιράν, για τον “εκδημοκρατισμό” τους -όπως τον “εκδημοκρατισμό” της Συρίας- τι αντισταθμιστικά μας προσφέρουν οι “θεσμοί”, οι “δανειστές” μας;
Χάσιμο χρόνου όλα αυτά θα πουν κάποιοι... Μπορεί και να ΄χουν δίκιο, αλλά ποτέ κανένας αγώνας -έστω με λίγα διάσπαρτα λόγια- δεν χάθηκε, αφού δόθηκε. Πάντα κάτι άφησε πίσω... Και... το σημαντικότερο: Να μην νομίζουν όλοι οι κυβερνώντες ότι στη διαπλοκή με την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, δεν υπάρχουν κι άλλες “φωνές”!
Intervista a Maria Saadeh, 41enne e di religione cristiana, eletta come indipendente alle elezioni politiche subito dopo l’inizio della guerra...
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.