Σχετικά:
Αφήγημα 1ο: Κατερίνα Σαββαϊδου: Δεν παραιτούμαι!
Με μια μακροσκελή ανακοίνωση η επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων λύνει τη σιωπή της για τις κατηγορίες που της αποδίδει η δικαιοσύνη. Αρνείται να παρατηθεί παρά τις πιέσεις της κυβέρνησης.
Σηκώνει το γάντι η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων και με μακροσκελή ανακοίνωση απαντά στις κατηγορίες που της αποδίδονται ξεκαθαρίζοντας ότι δεν προτίθεται να ενδώσει στις πιέσεις της κυβέρνησης και να υποβάλει την παραίτησή της.
Τα τελευταία εννέα χρόνια η κα Κατερίνα Σαββαΐδου έχει, με κάποια διαλλείματα, παρουσία στο υπουργείο Οικονομικών. Σαν σύμβουλος της πολιτικής ηγεσίας συνέβαλε στη σύνταξη σημαντικών νομοθετημάτων και το γεγονός ότι έχει αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις στις έως τώρα συνεργασίες της την φέρνει πλέον και επικεφαλής της πιο νευραλγικής θέσης στο φορολογικό μηχανισμό. Τη θέση της νέας Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων.
Η κ. Σαββαΐδου έχει ένα βαρύ βιογραφικό το οποίο είχε τραβήξει την προσοχή του νυν υφυπουργού Εργασίας Αντώνη Μπέζα. Ο ηπειρώτης πολιτικός την πήρε αμέσως κοντά του όταν τον Οκτώβριο του 2005 ανέλαβε τη θέση του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Η αρμοδιότητά της ήταν σύμβουλος για θέματα φορολόγησης ενδοομιλικών συναλλαγών ενώ λόγω της κατάρτισής της στα φορολογικά θέματα λειτουργούσε συμβουλευτικά σε όλο το φάσμα των δράσεων του φορολογικού αντικειμένου του υπουργείου Οικονομικών. «Είναι ικανότατη και πολύ εργατική και ότι της ανατέθηκε το έφερε εις πέρας με επιτυχία», λέει πρώην στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών που συνεργάστηκε μαζί της.
Εμφανίζεται και πάλι στο υπουργείο Οικονομικών επί θητείας Γιάννη Στουρνάρα, δηλαδή το καλοκαίρι του 2012. Είναι η εποχή που δρομολογούνται δυο πολύ σημαντικά νομοθετήματα. Ο νέο Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών που ορίζει εκ νέου τις σχέσεις της εφορίας με τους φορολογούμενους και του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Με απόφαση του Γιάννη Στουρνάρα τοποθετείται στην επιτροπή για τη σύνταξη του νέου κώδικα φορολογικών διαδικασιών.
Η νέα γενική γραμματέας Εσόδων (απομένει μόνο η τυπική έγκριση της τοποθέτησής της από το υπουργικό συμβούλιο) έχει βαρύ βιογραφικό καθώς είναι Λέκτορας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και καθηγήτρια φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι επίσης δικηγόρος Αθηνών και senior manager στην εταιρεία PriceWaterhouseCoopers, το αντίπαλο δέος της KPMG από την οποία προέρχεται ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Μαυραγάνης.
Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων στο Δημοσιονομικό, Φορολογικό και Δημόσιο Δίκαιο αντίστοιχα των Πανεπιστημίων Paris I (Sorbonne) Paris II και (Assas) αντίστοιχα, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris IΙ στο γνωστικό αντικείμενο του φορολογικού δικαίου και ειδικότερα σε ζητήματα είσπραξης δημοσίων εσόδων και κάτοχος μεταδιδακτορικής διατριβής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της φορολογίας επιχειρήσεων.
Στο παρελθόν η νέα ΓΓΔΕ έχει διατυπώσει επιφυλάξεις για τη νομιμότητα πρακτικών που ακολούθησε το υπουργείο Οικονομικών αλλά και έκτακτων φόρων. Πιο συγκεκριμένα, είχε μιλήσει ενάντια στην πρακτική της δημοσιοποίησης ονομάτων φορολογούμενων που είχαν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις υποστηρίζοντας ότι στις περιπτώσεις που η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει ισοδυναμεί με διαπόμπευση. Επίσης, σε φορολογική ημερίδα το 2011 είχε εκφραστεί ενάντια στην επιβολή έκτακτων φόρων, όπως ήταν το χαράτσι, υποστηρίζοντας ότι εγείρουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Πλέον η κα Σαββαΐδου καλείται να μαζέψει φορολογικά έσοδα σε μια εποχή που η φοροδοτική ικανότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων εξαντλείται, οι περίπου 11.000 εφοριακοί είναι κακοπληρωμένοι και τα περιθώρια για χαλάρωση ανύπαρκτα. ‘Οπως ανύπαρκτη είναι και η περίοδος χάριτος που θα έχει.
Αφήγημα 3ο:
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Και φυσικά, για τον πρώην που διαδέχθηκε, η οσμή θα μπορούσε να πνίξει όλη τη λεγόμενη "δικαιοσύνη"...
Αφήγημα 1ο: Κατερίνα Σαββαϊδου: Δεν παραιτούμαι!
Με μια μακροσκελή ανακοίνωση η επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων λύνει τη σιωπή της για τις κατηγορίες που της αποδίδει η δικαιοσύνη. Αρνείται να παρατηθεί παρά τις πιέσεις της κυβέρνησης.
Σηκώνει το γάντι η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων και με μακροσκελή ανακοίνωση απαντά στις κατηγορίες που της αποδίδονται ξεκαθαρίζοντας ότι δεν προτίθεται να ενδώσει στις πιέσεις της κυβέρνησης και να υποβάλει την παραίτησή της.
Η Κατερίνα Σαββαϊδου που σήμερα παρουσιάστηκε στους εισαγγελείς Ι. Δραγάτση και Αγγ. Τριανταφύλλου προκειμένου να ενημερωθεί για τη δικογραφία που την αφορά αναφορικά με την υπόθεση επανεξέτασης προστίμου 78 εκατ. ευρώ και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί τη Δευτέρα, απαντά με αυτό τον τρόπο στις πιέσεις που της ασκεί η κυβέρνηση.
Υπενθυμίζεται ότι την Παρασκευή όταν έγινε γνωστή η δίωξη που της ασκήθηκε αναφορικά με την υπόθεση της φορολόγησης των καναλιών, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να επικοινωνήσει με την Κατερίνα Σαββαϊδου και να της ζητήσει να «διευκολύνει» την κυβέρνηση παραιτούμενη.
Στην ίδια κατεύθυνση ακολούθησαν δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Μόλις χθες πηγές του Μαξίμου τόνιζαν ότι «το ζήτημα είναι θέμα αρχής, καθώς αφορά ζητήματα διαφάνειας. Γι’ αυτό έχει ζητηθεί από την Σαββαΐδου η παραίτησή της».
Κυβερνητικές πηγές τονίζουν σήμερα πως «η κυρία Σαββαΐδου, με την σημερινή της ανακοίνωσή, δυστυχώς επιβεβαιώνει την ανησυχία της κυβέρνησης σε σχέση με την αδυναμία της, να επιτελέσει τον ρόλο της με πολιτική ανεξαρτησία και θεσμική ακεραιότητα. Έχει άλλωστε ήδη κληθεί να απαντήσει επί συγκεκριμένων θεμάτων και κατηγοριών.
Είναι ευνόητο ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εμπλακεί ούτε σε πολιτική αντιπαράθεση με την κ. Σαββαΐδου ούτε βέβαια στο έργο της δικαιοσύνης».
Σε συνέχεια του αιτήματος του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, το οποίο διατυπώθηκε τηλεφωνικά από τον Υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, γα την υποβολή της παραίτησης μου από τη θέση της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων με σκοπό τη «διευκόλυνση» της κυβέρνησης μετά την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος λόγω της έκδοσης της απόφασης για την απόδοση του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων, αλλά κυρίως στο πλαίσιο λογοδοσίας προς τους πολίτες, θα ήθελα να αναφέρω τα ακόλουθα:
Με επιστολή μου ενημέρωσα γραπτώς τον Πρωθυπουργό τόσο για την ουσία των δυο υποθέσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας όσο και για την πρόθεσή μου να μην παραιτηθώ από τη θέση της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων καθώς και για τους λόγους που μου επιβάλλουν την λήψη της απόφασης αυτής.
Α) Όσον αφορά την άσκηση της ποινικής δίωξης για την απόφαση σχετικά με το χρόνο απόδοσης του ειδικού φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων:
1. Ο φόρος τηλεοπτικών διαφημίσεων θεσπίσθηκε το 2010 και δεν εφαρμόσθηκε ποτέ καθώς με συνεχείς νομοθετικές παρεμβάσεις, της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, η έναρξη ισχύος αναστελλόταν κάθε φορά για ένα έτος. Πρώτος χρόνος εφαρμογής είναι το 2015, δεδομένου ότι η τελευταία αναστολή έληξε στο τέλος του 2014.
2. Ως Γ.Γ.Δ.Ε. υπέγραψα και απέστειλα στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης δύο αποφάσεις σχετικές με το χρόνο απόδοσης του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων: την ΠΟΛ 1016/2015 η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 115 Β΄ της 21ης Ιανουαρίου 2015 και την ΠΟΛ 1180/2015 η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1835 Β΄ της 25ης Αυγούστου 2015. Και οι δυο αποφάσεις δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ μετά από έλεγχο νομιμότητας εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης. Κάθε απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως υπόκειται σε έλεγχο νομιμότητας και εγκρίνεται από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης πριν την αποστολή της προς δημοσίευση στο ΦΕΚ. Ο έλεγχος νομιμότητας αφορά την αρμοδιότητα του συγκεκριμένου οργάνου για την έκδοση της απόφασης καθώς και τη συμβατότητα αυτής με τις κείμενες διατάξεις.
3. Με την πρώτη ΠΟΛ 1016/2015 προβλέφθηκε η μετάθεση του χρόνου απόδοσης του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων και όχι η αναστολή επιβολής του φόρου. Με την απόφαση αυτή δεν επέρχεται απώλεια δημοσίων εσόδων, ούτε επιβάρυνση του προϋπολογισμού, διότι τα έσοδα ως και τον Φεβρουάριο 2016 αποτελούν έσοδα του έτους 2015.
4. Όσον αφορά το ύψος του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων τα παρακάτω στοιχεία είναι ενδεικτικά: σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχουν προϋπολογισθεί έσοδα της τάξεως των 94 εκατομμυρίων ευρώ αλλά εξαιτίας της συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας, το πρώτο τετράμηνο του έτους βεβαιώθηκαν έσοδα της τάξεως των 12,2 εκατομμυρίων ευρώ εκ των οποίων εισπράχθηκαν 3,7 εκατομμύρια ευρώ.
Σε αυτές τις συνθήκες της αγοράς η απόφαση του Ιανουαρίου 2015 ήρθε απλώς να δώσει περισσότερο χρόνο, χωρίς να διαγράφει καμία φορολογική υποχρέωση, για την εξόφληση του φόρου κατόπιν συνολικού αιτήματος των επιχειρήσεων της αγοράς (Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδας, Ένωση Εταιρειών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδας και Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας). Διευκρινίζεται ότι ο φόρος τηλεοπτικών διαφημίσεων βαρύνει τις διαφημιζόμενες επιχειρήσεις και όχι τα κανάλια.
5. Για το ζήτημα του χρόνου απόδοσης του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων η νέα κυβέρνηση ενημερώθηκε αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Συγκεκριμένα ενημερώθηκαν από εμένα προσωπικά η τότε Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών κα Νάντια-Όλγα Βαλαβάνη καθώς και ο τότε Προϊστάμενος του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης αναφορικά με τη δυνατότητα τροποποίησης της εν λόγω απόφασης, σε περίπτωση που αυτό κρινόταν επιβεβλημένο. Άλλωστε η είσπραξη του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων συμπεριελήφθη και στην επιστολή Βαρουφάκη προς τους θεσμούς της 20 Φεβρουαρίου 2015. Επομένως η Κυβέρνηση ήταν ενήμερη και θα μπορούσε, αν το έκρινε απαραίτητο, να μου ζητήσει νωρίτερα την τροποποίηση της ως άνω απόφασης και την επίσπευση της διαδικασίας απόδοσης του φόρου. Αυτό έγινε μόλις τον Αύγουστο του 2015, οπότε και ενήργησα άμεσα προς αυτό.
6. Με τη δεύτερη απόφαση (ΠΟΛ 1180/2015) προβλέφθηκε διαφορετικό χρονοδιάγραμμα καταβολής του φόρου για το 2015 και συγκεκριμένα η καταβολή μέχρι 30/9/2015 για το πρώτο τετράμηνο του έτους και μέχρι 30/11/2015 για το δεύτερο. Για τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η καταβολή θα γίνεται σε μηνιαία βάση. Πρακτικά επομένως με τη δεύτερη απόφαση, η οποία ελήφθη σε συνεννόηση με το γραφείο του Πρωθυπουργού, η είσπραξη του φόρου ξεκινά μόλις τέσσερις μήνες νωρίτερα σε σχέση με την πρώτη απόφαση. Και με τη δεύτερη απόφαση άλλωστε, καταληκτική ημερομηνία εξόφλησης της τελευταίας δόσης του φόρου για το 2015 (αυτής του Δεκεμβρίου), είναι ο Ιανουάριος του 2016.
7. Η πρώτη απόφαση για την οποία κατηγορούμαι ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ.
8. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι αποδιδόμενες σε εμένα κατηγορίες είναι παντελώς αβάσιμες και ως εκ τούτου δεν τίθεται κανένα θέμα νομιμότητας ούτε επομένως και ηθικής τάξης, το οποίο να δικαιολογεί την απαίτηση του Πρωθυπουργού για παραίτησή μου.
9. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα δεν έχω λάβει κλητήριο θέσπισμα, δεν γνωρίζω σε τι συνίσταται η παράβαση καθήκοντος για την οποία διώκομαι και η μόνη ενημέρωσή μου προέρχεται από τα δημοσιεύματα.
Β) Όσον αφορά τις καταγγελίες περί «παγώματος προστίμου» που επιβλήθηκε σε εταιρεία λόγω της απόφασης επανελέγχου της, σημειώνονται τα ακόλουθα:
1. Στην περίπτωση επανελέγχου, ΚΑΜΙΑ από τις υποχρεώσεις του φορολογούμενου και τα δικαιώματα του Δημοσίου δεν αναστέλλονται. Δηλαδή, ο φορολογούμενος εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση να καταβάλει τους φόρους και τα πρόστιμα που του έχουν καταλογιστεί ενώ σε περίπτωση που δε συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του εφαρμόζονται όλες οι προβλεπόμενες συνέπειες (λήψη αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, άσκηση ποινικής δίωξης για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο).
2. Η ΓΓΔΕ έχει λάβει στη συγκεκριμένη υπόθεση μέτρα αναγκαστικής είσπραξης (μέχρι το χρόνο επιβολής των capital controls, καθώς στη συνέχεια τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης «πάγωσαν» σε συνέχεια της έκδοσης διαδοχικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου), έχει κάνει όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες για την άσκηση ποινικής δίωξης για μη καταβολή των σχετικών χρεών και δεν έχει διατάξει καμία αναστολή καταβολής των προστίμων που καταλογίσθηκαν στην εταιρεία. Επομένως, ο επανέλεγχος δεν συνιστά ευνοϊκή μεταχείριση της εταιρείας, πολύ περισσότερο δε όταν επεκτάθηκε και στις υπόλοιπες εμπλεκόμενες επιχειρήσεις. Ο αρχικός έλεγχος αφορούσε μία επιχείρηση, ο επανέλεγχος αφορά τρεις. Ο επανέλεγχος της επιχείρησης δηλαδή συνοδεύτηκε από αντίστοιχες εντολές για τον έλεγχο όλων των συνδεόμενων επιχειρήσεων (εκδότες-λήπτες τιμολογίων για αγορές εμπορευμάτων και παροχή υπηρεσιών) προκειμένου να διασφαλιστούν πλήρως τα δικαιώματα του Δημοσίου καθώς και το ενιαίο του φορολογικού ελέγχου των υποθέσεων αυτών ελέγχοντας όλο το κύκλωμα των συναλλαγών. Επομένως, ο επανέλεγχος μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε καταλογισμό μεγαλύτερων φόρων και προστίμων.
3. Σε καμία περίπτωση ο επανέλεγχος δεν ακυρώνει ή τροποποιεί καταλογιστική πράξη επιβολής φόρου ή προστίμου, η οποία έχει εκδοθεί. Επομένως, ανεξαρτήτως, αποτελέσματος η ΓΓΔΕ, δεν ακύρωσε και δεν μπορεί να ακυρώσει τις πράξεις επιβολής προστίμων.
4. Η έκθεση επανελέγχου που συντάσσεται –ανεξαρτήτως αποτελέσματος - διαβιβάζεται στο αρμόδιο Δικαστήριο και συνεκτιμάται από αυτό, το οποίο και μόνο μπορεί να ακυρώσει ή να τροποποιήσει την αρχική πράξη επιβολής φόρου ή προστίμου.
5. Οι ελεγκτές των ειδικών συνεργείων δεν επιλέγονται από το Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, ενώ οι παραιτήσεις μελών των συνεργείων στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι οφείλονται στο φόβο των ελεγκτών να ασχοληθούν με μία υπόθεση, για την οποία η ελεγχόμενη εταιρεία έχει υποβάλει μήνυση κατά των εμπλεκόμενων εφοριακών και τελωνειακών υπαλλήλων. Το υπαρκτό αυτό πρόβλημα, του φόβου δηλαδή των ελεγκτών να ασχοληθούν με μία υπόθεση, επιχειρούσε να αντιμετωπίσει η προωθούμενη σε συνεννόηση με την Κυβέρνηση και τους Θεσμούς διάταξη νόμου, η οποία εμφανίστηκε από μερίδα του Τύπου ως προσπάθειά μου να κατοχυρώσω την ασυλία μου.
6. Σε αντίθεση, με όσα αναληθώς αναφέρονται σε κακόβουλα δημοσιεύματα, ότι δήθεν καθυστέρησε ο έλεγχος και η έκδοση πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, επειδή δεν συνεδρίαζε η Επιτροπή του άρθρου 30 που κρίνει το κύρος των βιβλίων των εταιρειών, σημειώνω ότι η εν λόγω Επιτροπή έχει καταργηθεί και επομένως απαιτούνταν η ψήφιση διάταξης για την επανασύστασή της, γεγονός για το οποίο είχα ενημερώσει επανειλημμένως την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, δεδομένου ότι το ζήτημα ήταν γενικότερο και αφορούσε πλειάδα εκκρεμών υποθέσεων. Ωστόσο, μέχρι σήμερα το ζήτημα δεν έχει ρυθμισθεί νομοθετικά, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της ΓΓΔΕ.
7. Η απόφαση για την πραγματοποίηση επανελέγχου αποτελεί αρμοδιότητα της φορολογικής διοίκησης που την ασκεί κατά διακριτική ευχέρεια, ενώ δεν απαγορεύεται από καμία διάταξη σε περίπτωση που η υπόθεση εκκρεμεί στα δικαστήρια.
Συμπερασματικά έχω να σημειώσω:
1. Οι κατηγορίες που μου αποδίδονται είναι αβάσιμες νομικά και έχουν σκοπό να πλήξουν την εντιμότητα και την αξιοπρέπειά μου, καθώς και στο πρόσωπό μου, την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
1. Οι κατηγορίες που μου αποδίδονται είναι αβάσιμες νομικά και έχουν σκοπό να πλήξουν την εντιμότητα και την αξιοπρέπειά μου, καθώς και στο πρόσωπό μου, την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
2. Σε κάθε περίπτωση από τις αποφάσεις μου δεν ζημιώθηκε σε καμία περίπτωση το Δημόσιο, ούτε ωφελήθηκα με κανένα τρόπο εγώ προσωπικά, πράγμα που θα ήταν απαραίτητο προκειμένου οι ως άνω αποφάσεις να στοιχειοθετούν ποινικά αδικήματα.
3. Σε αντίθεση, με όσα αναληθώς αναφέρονται σε δημοσιεύματα, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων δεν προώθησε διατάξεις περί ασυλίας του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με σκοπό να αποφευχθεί η ποινική μου δίωξη. Οι σχετικές διατάξεις περί οριοθέτησης της ευθύνης των οργάνων της ΓΓΔΕ, οι οποίες προβλέπονται τόσο στο γενικό πλαίσιο της αυτονομίας της ΓΓΔΕ όσο και ως ξεχωριστή μνημονιακή υποχρέωση στο τρίτο πλέον μνημόνιο (Ν.4336/2015) με χρόνο υλοποίησης τον Οκτώβριο 2015, και οι οποίες επρόκειτο να κατατεθούν προς ψήφιση, έχουν αποτελέσει αντικείμενο μακροχρόνιων συζητήσεων μεταξύ της Κυβέρνησης και των δανειστών, στις οποίες συζητήσεις συμμετείχε η ΓΓΔΕ. Οι διατάξεις αυτές, που αφορούν τους ελεγκτές και άλλους υπαλλήλους της ΓΓΔΕ και του ΣΔΟΕ που έχουν θέσεις ευθύνης, καθώς και τον εκάστοτε Γραμματέα, είχαν ως σκοπό να προστατεύουν το σύνολο του ελεγκτικού μηχανισμού (ΓΓΔΕ και ΣΔΟΕ) από αβάσιμες καταγγελίες που στοχεύουν να εμποδίσουν το έργο τους. Οι διατάξεις άλλωστε ρητά αναφέρουν ότι σε περίπτωση δόλου δεν υπάρχει η παραμικρή ποινική προστασία.
4. Η αναφορά από μερίδα του Τύπου σε δήθεν παραβάσεις μου εγείρει ερωτηματικά, καθώς συμπίπτει χρονικά με μνημονιακές δεσμεύσεις για τη μεταφορά από το ΣΔΟΕ στη ΓΓΔΕ σημαντικών υποθέσεων φοροδιαφυγής (μνημονιακή υποχρέωση που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τις 30 Οκτωβρίου 2015), την θεσμοθέτηση της πλήρους ανεξαρτησίας της ΓΓΔΕ (μνημονιακή δέσμευση διαρκούς χαρακτήρα), καθώς και την ψήφιση των διατάξεων για την μη άσκηση ποινικής δίωξης των οργάνων της φορολογικής διοίκησης, μεταξύ των οποίων και του Γενικού Γραμματέα (μνημονιακή δέσμευση η οποία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τον Οκτώβριο του 2015 και πριν τη μεταφορά του ΣΔΟΕ).
ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ από τη θέση του Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, καθώς δεν μπορώ να αποχωρήσω σε μια χρονική στιγμή που αβάσιμα αμφισβητείται η ορθή εκπλήρωση των καθηκόντων μου και πλήττεται η εντιμότητά μου και η αξιοπρέπειά μου λόγω της εμπλοκής του ονόματος μου σε δικαστικές περιπέτειες.
Άλλωστε, δεν θα επιτρέψω, η παραίτησή μου να θεωρηθεί ως παραδοχή της εμπλοκής μου σε οποιοδήποτε σκάνδαλο ή να οδηγήσει στη μετατροπή της ανεξάρτητης Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε μια φοβισμένη φορολογική διοίκηση που δεν μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή της.
Τέλος, είμαι αποφασισμένη να προχωρήσω σε όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες για τη δικαίωσή μου και την προστασία της τιμής και της υπόληψής μου.
Ειδικότερα:
1) Όσον αφορά το ζήτημα της απόφασης απόδοσης του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων, θα περιμένω να μου κοινοποιηθεί το κλητήριο θέσπισμα, προκειμένου να ενημερωθώ σε τι συνίσταται η παράβαση καθήκοντος και να μπορέσω να ασκήσω τις όποιες νόμιμες ενέργειες. Να επισημάνω ότι η δημοσιοποίηση της δίωξης έγινε πριν καν λάβω επίσημα γνώση για αυτήν καθώς μέχρι σήμερα δεν μου έχει κοινοποιηθεί το κλητήριο θέσπισμα για τη σε βάρος μου άσκηση δίωξης.
2) Όσον αφορά τις καταγγελίες περί «παγώματος προστίμου» που επιβλήθηκε σε εταιρεία λόγω της απόφασης επανελέγχου της, προσήλθα σήμερα στον Εισαγγελέα και αφού έδωσα προφορικές εξηγήσεις, ζήτησα και έλαβα προθεσμία για την υποβολή γραπτών εξηγήσεων (υπομνήματος) έως τη Δευτέρα 26-10-2015.
Αφήγημα 2ο: Ποια είναι η νέα Γενική Γραμματέας Εσόδων
Του Σπύρου ΔημητρέληΤα τελευταία εννέα χρόνια η κα Κατερίνα Σαββαΐδου έχει, με κάποια διαλλείματα, παρουσία στο υπουργείο Οικονομικών. Σαν σύμβουλος της πολιτικής ηγεσίας συνέβαλε στη σύνταξη σημαντικών νομοθετημάτων και το γεγονός ότι έχει αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις στις έως τώρα συνεργασίες της την φέρνει πλέον και επικεφαλής της πιο νευραλγικής θέσης στο φορολογικό μηχανισμό. Τη θέση της νέας Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων.
Η κ. Σαββαΐδου έχει ένα βαρύ βιογραφικό το οποίο είχε τραβήξει την προσοχή του νυν υφυπουργού Εργασίας Αντώνη Μπέζα. Ο ηπειρώτης πολιτικός την πήρε αμέσως κοντά του όταν τον Οκτώβριο του 2005 ανέλαβε τη θέση του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Η αρμοδιότητά της ήταν σύμβουλος για θέματα φορολόγησης ενδοομιλικών συναλλαγών ενώ λόγω της κατάρτισής της στα φορολογικά θέματα λειτουργούσε συμβουλευτικά σε όλο το φάσμα των δράσεων του φορολογικού αντικειμένου του υπουργείου Οικονομικών. «Είναι ικανότατη και πολύ εργατική και ότι της ανατέθηκε το έφερε εις πέρας με επιτυχία», λέει πρώην στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών που συνεργάστηκε μαζί της.
Εμφανίζεται και πάλι στο υπουργείο Οικονομικών επί θητείας Γιάννη Στουρνάρα, δηλαδή το καλοκαίρι του 2012. Είναι η εποχή που δρομολογούνται δυο πολύ σημαντικά νομοθετήματα. Ο νέο Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών που ορίζει εκ νέου τις σχέσεις της εφορίας με τους φορολογούμενους και του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Με απόφαση του Γιάννη Στουρνάρα τοποθετείται στην επιτροπή για τη σύνταξη του νέου κώδικα φορολογικών διαδικασιών.
Η νέα γενική γραμματέας Εσόδων (απομένει μόνο η τυπική έγκριση της τοποθέτησής της από το υπουργικό συμβούλιο) έχει βαρύ βιογραφικό καθώς είναι Λέκτορας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και καθηγήτρια φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι επίσης δικηγόρος Αθηνών και senior manager στην εταιρεία PriceWaterhouseCoopers, το αντίπαλο δέος της KPMG από την οποία προέρχεται ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Μαυραγάνης.
Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων στο Δημοσιονομικό, Φορολογικό και Δημόσιο Δίκαιο αντίστοιχα των Πανεπιστημίων Paris I (Sorbonne) Paris II και (Assas) αντίστοιχα, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris IΙ στο γνωστικό αντικείμενο του φορολογικού δικαίου και ειδικότερα σε ζητήματα είσπραξης δημοσίων εσόδων και κάτοχος μεταδιδακτορικής διατριβής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της φορολογίας επιχειρήσεων.
Στο παρελθόν η νέα ΓΓΔΕ έχει διατυπώσει επιφυλάξεις για τη νομιμότητα πρακτικών που ακολούθησε το υπουργείο Οικονομικών αλλά και έκτακτων φόρων. Πιο συγκεκριμένα, είχε μιλήσει ενάντια στην πρακτική της δημοσιοποίησης ονομάτων φορολογούμενων που είχαν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις υποστηρίζοντας ότι στις περιπτώσεις που η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει ισοδυναμεί με διαπόμπευση. Επίσης, σε φορολογική ημερίδα το 2011 είχε εκφραστεί ενάντια στην επιβολή έκτακτων φόρων, όπως ήταν το χαράτσι, υποστηρίζοντας ότι εγείρουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Πλέον η κα Σαββαΐδου καλείται να μαζέψει φορολογικά έσοδα σε μια εποχή που η φοροδοτική ικανότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων εξαντλείται, οι περίπου 11.000 εφοριακοί είναι κακοπληρωμένοι και τα περιθώρια για χαλάρωση ανύπαρκτα. ‘Οπως ανύπαρκτη είναι και η περίοδος χάριτος που θα έχει.
Αφήγημα 3ο:
Η Γενική Γραμματέας Εσόδων, δηλαδή ο υπ. αριθμ. 1 αρμόδιος στη χώρα για την είσπραξη φόρων, ήταν ανώτατο στέλεχος στην PwC στα 4 χρόνια που αυτή έστηνε σχήματα φοροαποφυγής για τις μεγαλύτερες ελληνικές πολυεθνικές. Για τη θέση της Γ.Γ. την πρότεινε ο υπουργός Οικονομικών, ο πρώην εργοδότης του οποίου επίσης εμπλέκεται στα LuxLeaks. Και αυτό δεν είναι παρά η άκρη του μίτου της διαπλοκής μεταξύ PwC και δημοσίου
Του Νικόλα Λεοντόπουλου
Σε έναν κόσμο λογικής, οι αποκαλύψεις του ICIJ σχετικά με τα LuxLeaks, και η συμμετοχή σε αυτά ελληνικών εταιρειών, θα οδηγούσε τις ελληνικές αρχές σε επείγουσα δράση εναντίον του «κυκλώματος»: εναντίον των εμπλεκόμενων εταιρειών αλλά και εναντίον της PwC, της εταιρείας δηλαδή που έστησε όλο αυτό το σύστημα.
Σε αυτόν τον κόσμο, ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων, ο άνθρωπος που νυχθημερόν ασχολείται με τη συλλογή εσόδων, θα ήταν τώρα (ή πιο σωστά από καιρό) επί ποδός πολέμου κατά της PwC.
Ας μεταβούμε λοιπόν νοερά στο αρχηγείο αυτού του πολέμου. Εκεί, στην οδό Καραγεώργη Σερβίας 8, συναντούμε την Κατερίνα Σαββαΐδου, ετών 41. Ανέλαβε το πόστο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων τον Ιούνιο του 2014.
Η κ. Σαββαΐδου μονομιάς έκανε σαφές πως προτεραιότητά της είναι η πάταξη της φοροαποφυγής: «Να μην επιτρέψεις στον άλλον να φθάσει στο σημείο να φοροδιαφύγει. Αυτό το επιτυγχάνεις μόνο εφόσον κλείσεις όλα τα “παράθυρα” της φοροαποφυγής», επεσήμανε σε στενούς της συνεργάτες, σύμφωνα με Το Βήμα. Πρόκειται για δήλωση με υψηλή αίσθηση της ειρωνίας καθώς προερχόταν από μια ειδικό της... φοροαποφυγής.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, η κ. Σαββαΐδου ήταν ανώτατο στέλεχος στην PriceWaterhouseCooopers(PwC), μία από τις λεγόμενες Big Four, τις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες του κόσμου. Στην υπόθεση των LuxLeaks, η PwC είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια: Η εταιρεία που έστησε για περισσότερες από 340 πολυθενικές ένα σοφιστικέ μηχανισμό φοροαποφυγής σε συνεργασία με τις αρχές του Λουξεμβούργου. Ανάμεσα τους και 9 εταιρείες που σχετίζονται με την Ελλάδα...
Είναι δυνατόν ο Tax Senior Manager της PwC
Όχι μόνον η προϋπηρεσία της κ. Σαββαΐδου στην PwC δεν αποτελεί μυστικό αλλά το ΥπΟικ στην ανακοίνωσηεπιλογής της είχε φροντίσει να τονίσει πως η νέα Γ.Γ. ήταν «Senior Manager στην εταιρία “PwC-Ελλάς”, επικεφαλής μιας ομάδας περίπου 100 δικηγόρων και φοροτεχνικών συμβούλων». Ήταν «επίσης, Knowledge Manager όλης της εταιρείας, που στελεχώνεται από περίπου 900 υπαλλήλους».
Σύμφωνα με το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, η κ. Σαββαΐδου, ως Tax Senior Manager της PwC είναι (ακόμα;) μέλος της Επιτροπής Φορολογίας του επιμελητηρίου, μιας επιτροπής της οποίας η αποστολή ρητώς «δεν παραβλέπει τις ευκαιρίες για σύννομη φορολογική ελάφρυνση». Τον ίδιο ακριβώς όρο («tax saving») χρησιμοποιεί το ICIJ στη σύνοψη των ευρημάτων του (key findings) για να περιγράψει τo σκοπό των συμφωνιών στο Λουξεμβούργο.
(Δύο μέρες πριν τη δημοσιοποίηση των LuxLeaks, οργανώθηκε το 6ο Tax Forum στη Θεσσαλονίκη με σπόνσορες ανάμεσα σε άλλους την PwC. Κεντρικοί ομιλητές ήταν δύο: η Κατερίνα Σαββαίδου, πρώην PwC / πλέον Γ.Γ. Εσόδων. Και ο Γιώργος Μαυραγάνης, πρώην KPMG / πλέον υφυπουργός Οικονομικών.)
Και όμως, παρόλο που η κ. Σαββαΐδου ήταν Tax Senior Manager στην PwC, η ελληνική κυβέρνηση την είχε διορίσει ήδη από τον Ιούλιο του 2013 (βλ. ΦΕΚ παραπλεύρως) σε επιτροπή του Υπουργείου Οικονομκών ενώ (όπως θα δούμε παρακάτω) ταυτόχρονα με τη θέση της στην PwC έκανε δηλώσεις σε διεθνή μέσα ως «σύμβουλος της κυβέρνησης».
Από το προσωπικό της LinkedIn προκύπτει ότι έμεινε στην PwC από τον Ιανουάριο του 2010 ως τον Ιούνιο του 2014, περίοδος που εν μέρει συμπίπτει με την περίοδο των LuxLeaks. Για παράδειγμα, δύο από τα tax rulings που επιτρέπουν, κατά το ICIJ, σε ελληνικές εταιρείες να κάνουν φοροαποφυγή στο Λουξεμβούργο (ένα ruling για το EFG Group του Ομίλου Λάτση, και ένα για τη Wind Hellas) έχουν ημερομηνία Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2010 αντίστοιχα, αφού δηλαδή η κ. Σαββαΐδου έχει αναλάβει ως senior manager στην PwC.
Σε κάθε όμως περίπτωση, η κ. Σαββαΐδου ήταν ενεργός μάνατζερ στην PwC όταν όλα αυτά τα σχήματα φοροαποφυγής ήταν σε ισχύ: δηλαδή από το 2010 ως το 2014.
Και το ΦΕΚ στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, με το οποίο διορίστηκε το 2013 στην επιτροπή του ΥπΟικ (ενώ συνέχισε να εργάζεται στην PwC) ανέφερε ρητά πως "ε) Κατά την έναρξη κάθε συνεδρίασης κάθε µέλος του Γνωµοδοτικού Συµβουλίου οφείλει να δηλώνει ενδεχόµενη σύγκρουση συµφερόντων."
Το ερώτημα που τίθεται είναι φυσικά το ακόλουθο: Είναι δυνατόν ένας «tax senior manager», ένας «knowledge manager», επικεφαλής του νομικού – φοροτεχνικού τμήματος της εταιρείας, να μην έχει γνώση του συστήματος φοροαποαφυγής που η εταιρεία του κατ’εξακολούθηση έστηνε για λογαριασμό σειράς επιχειρήσεων;
Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι αυτές οι εννιά επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στο Λουξεμβούργο, συνεπώς τα σχήματα φοροαποφυγής θα τα αναλάμβανε η PwC Λουξεμβούργου. Αυτό όμως δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη γνώση και τη συμμετοχή της ελληνικής PwC αφού στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα tax rulings αφορούν τις προσπάθειες των εταιρειών να μην πληρώσουν φόρους στη χώρα μας για λεφτά που έβγαλαν στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως, πολλές από τις φορολογικές συμφωνίες αφορούν επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν η ελληνική PwC να μη γνώριζε;
Coca-Cola & EFG: Δύο κραυγαλέες περιπτώσεις
Το έργο των accounting firms μπορεί σε γενικές γραμμές να διαιρεθεί σε δύο δραστηριότητες, αντιφατικές η μία προς την άλλη: αφενός να ελέγχουν τα βιβλία των πελατών τους (ως ελεγκτικές εταιρείες). Από την άλλη, όπως και οι ίδιες παραδέχονται, να βοηθούν τους πελάτες τους να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Το αν αυτό εκτός από ανήθικο είναι και παράνομο είναι άλλη ιστορία. Οι ίδιες οι ελεγκτικές εταιρείες επιχειρηματολογούν ότι είναι νόμιμο, και όμως, σύμφωνα όμως με στατιστικές (πηγή: συνεδριάσεις Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών, Βουλή των Κοινοτήτων, pdf), οι φορολογικές λύσεις που προσφέρουν, οσάκις προσβληθούν σε δικαστήριο, κρίνονται παράνομες σε ποσοστό από 50% ως 75%! Aν διαβάζετε αυτή τη γραμμή κάποιος έχει αντιγράψει το κείμενο χωρίς την άδειά μας
Ο στοιχειώδης κανόνας αποφυγής σύγκρουσης συμφερόντων είναι η εταιρεία λογιστών να μην μπλέκει την ελεγκτική δουλειά με την παροχή συμβουλών φοροαποφυγής. Μπορεί δηλαδή να κάνει το ένα (έλεγχο βιβλίων) ή το άλλο (παροχή συμβουλών) με έναν πελάτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.
Μια απλή διασταύρωση όμως των εταιρειών που έλεγχε η PwC και των tax rulings του Λουξεμβούργου δείχνει ότι τελικά έκανε και τα δύο μαζί.
Έτσι η PwC για τις χρονιές 2009 και 2010, σύμφωνα με τα LuxLeaks, πετυχαίνει tax rulings στο Λουξεμβούργο για λογαριασμό του EFG Group (Όμιλος Λάτση) και της Coca-Cola SBC (Όμιλος Δαυίδ-Λεβέντη).
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις Εκθέσεις Διαφάνειας για τις χρονιές 2009 και 2010, η PwC «ορίσθηκε ως νόμιμος ελεγκτής για τη διενέργεια υποχρεωτικών ελέγχων των ετησίων οικονομικών καταστάσεων» τόσο για την Coca-Cola SBC όσο και για την Eurobank, τη θυγατρική (εκείνη την εποχή) του EFG Group.
Για πολλά χρόνια, οι Big Four αντιστέκονταν στην ποινικοποίηση της σύγκρουσης συμφερόντων. Τελικά το σκάνδαλο της Enron οδήγησε το 2002 στο διάσημο νόμο Sarbanes–Oxley Act (ή SOX από τα αρχικά των δύο αμερικανών πολιτικών που τον νομοθέτησαν, του Ελληνοαμερικανού γερουσιαστή Paul Sarbanes και του βουλευτή Michael G. Oxley) με τον οποίο οριοθετήθηκαν οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων στις ΗΠΑ. Αλλά όχι στην Ευρώπη όπου μόνο μετά το 2011 πάρθηκαν ανάλογες πρωτοβουλίες από την Κομισιόν και τον Επίτροπο Μισέλ Μπαρνιέ. Το τελικό πλαίσιο θέτει για πρώτη φορά κανόνες μετά όμως από σημαντικές υποχωρήσεις σχετικά με το αρχικό σχέδιο Μπαρνιέ...
Η τοποθέτηση της κ. Σαββαΐδου προκαλεί τέλος ένα δύσκολο ερώτημα - δύσκολο όχι μόνο να απαντηθεί αλλά ακόμα και να διατυπωθεί: Από την πιο σημαντική θέση διοίκησης του ελληνικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού έχει πρόσβαση στα πιο μύχια κρατικά μυστικά. Πόσο συμβατή είναι αυτή η επιλογή με ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος εργαζόταν ως μάνατζερ για μια εταιρεία με ευθέως ανταγωνιστικά προς το ελληνικό δημόσιο συμφέροντα;
Αντί για τέτοιου είδους ερωτήσεις, τα ελληνικά ΜΜΕ παρείχαν κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με την κ. Σαββαΐδου από ανώνυμες πηγές εντός του ΥπΟικ, όπως η ακόλουθη: «Τις περισσότερες φορές δεν έφευγε ούτε για φαγητό το μεσημέρι, αλλά έτρωγε την σαλάτα της με βιολογικά προϊόντα, που είναι αδυναμία της στο γραφείο, προσέχοντας πάντα να μην λερώσει τα απλωμένα χαρτιά».
Και όμως ένα απλό γκουγκλάρισμα για το ποιόν της PwC θα αρκούσε. Ας σταθούμε σε ένα μόνο περιστατικό. Βουλευτές του βρετανικού κοινοβουλίου ανακάλυψαν το 2013 πως η εταιρεία είχε στήσει ένα υπερεθνικό σύστημα με επτά (7) επίπεδα ώστε το πιο ακριβό συγκρότημα γραφείων στο Λονδίνο, αξίας 600 εκατ. λιρών (κοντά στο 1 δισ. ευρώ), να μην πληρώνει φόρους από ενοίκια.
Η ροή του χρήματος περνούσε από τους συνήθεις κόμβους, δηλαδή χώρες με ντοκτορά στη φορολογική διαφθορά. Όχι, κακώς πήγε το μυαλό σας στα PIGS, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία. Εδώ μιλάμε για επιστημονική διαφθορά και όχι για τις αποδείξεις που δεν κόβει ο υδραυλικός ή ο ιδιοκτήτης ταβέρνας. Οι κόμβοι που η PwC χρησιμοποίησε στην προσπάθειά της να κρύψει το χρήμα δεν ήταν στη Μύκονο, τη Νάπολη ή τη Βαρκελώνη αλλά στο Λουξεμβούργο, το Ντελαγουέρ (δηλαδή ΗΠΑ), το Τζέρσεϊ (δηλ. Βρετανία)...
Δύο υπουργοί και ένας τροϊκανός:
Τέτοιες υποθέσεις, για το τι πραγματικά κάνει η PwC και γενικότερα οι Big Four, υπάρχουν αμέτρητες. Δεν χρειαζόταν δηλαδή να περιμένει κανείς τα LuxLeaks. Και όμως, όταν ανακοινώθηκε η επιλογή της κ. Σαββαΐδου, αντί ενστάσεων, ακούστηκαν εγκώμια, εντός και εκτός Ελλάδας.
Τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι ερίζουν για την πρόσληψη της. Όλοι τους, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα εφημερίδων ήταν ενθουσιώδεις υποστηρικτές της:
Πρώτα απ'όλα αποτελούσε πρόταση του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, σύμφωνα με τοεπίσημο ανακοινωθέν του υπουργείου.
Επιπροσθέτως, στο Βήμα διαβάζουμε πως «κομβικό ρόλο στην επιλογή έπαιξε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης», ο οποίος «είχε θητεύσει με επιτυχία στην KPMG», δηλαδή μία από τις υπόλοιπες Big Four. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα η μάχη κατά της φοροδιαφυγής είναι στα χέρια δύο πρώην στελεχών των εταιρειών με ειδικότητα τη... φοροαποφυγή.
Τέλος, η κ. Σαββαΐδου δεν θα 'χε πάρει την θέση, αν δεν την είχε εγκρίνει ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών της... Γαλλίας, ο κ. Λε Πετίτ, ο οποίος σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, συμμετείχε στην 5μελή επιτροπή επιλογής και «πέρασε από κόσκινο» τους υποψηφίους. (Ωραία εθνική κυριαρχίαόπου τον Έλληνα γενικό γραμματέα Εσόδων εγκρίνει ένας... Γάλλος).
Ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι του 2014, η εποχή του success story, στο οποίο ατυχώς δεν προσέτρεξαν μόνον τα εγχώρια πρόθυμα ΜΜΕ αλλά και μερικά από τα εγκυρότερα μέσα διεθνώς. Το ελληνικό success story, η ανάκαμψη (rebound), η αναγέννηση (revival), σαν κάθε καλό δράμα με χάπι έντ, χρειαζόταν χαρακτήρες, ήρωες. Και τους βρήκε.
Κατά το πρακτορείο Bloomberg το νέο (θετικό) πρόσωπο της Ελλάδας είναι δύο γυναίκες, η Αικατερίνη Σαββαΐδου, νέα γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, και η Αναστασία Σακελλαρίου, πρόεδρος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Μέσα στο καλοκαίρι το αμερικάνικο μέσο δημοσίευσε δύο προφίλ για τις δύο Ελληνίδες. (Και αν στην περίπτωση Σαββαΐδου, το πρακτορείο πέρασε στο ντούκου τη θητεία της στην PwC, στην περίπτωση της Σακελλαρίου θεώρησε τριτεύουσας σημασίας ότι η πρόεδρος του ΤΧΣ διώκεται για κακούργημα που σχετίζεται με την άσκηση των καθηκόντων της κατά την προηγούμενη θητεία της σε τράπεζα).
Το Bloomberg στο προφίλ της Σαββαΐδου αναφέρεται στην ιδιότητα της νέας Γ.Γ. Εσόδων ως πρώην μάνατζερ στην PwC αλλά δεν βρίσκει τίποτα το αμφιλεγόμενο σε αυτό. Δύο μήνες πριν, τον Απρίλιο του 2014 (πριν πάρει τη νέα της θέση), το Bloomberg είχε ξανά κομμάτι με αναφορά στη Σαββαΐδου. Το ρεπορτάζ είχε τίτλο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Οι διώκτες της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα στρέφουν την προσοχή τους στα υπόγεια των νυχτερινών κλαμπ» και εστίαζε στο «κορυφαίο» ζήτημα: αν οι μπάρμαν στα ποτάδικα της νύχτας κόβουν απόδειξη στους πελάτες τους και στη μάχη του ΥπΟικ να τους πιάσει στα πράσα.
Παρότι η Σαββαΐδου ήταν ακόμα ενεργός senior manager στην PwC, στο ρεπορτάζ έκανε δηλώσεις με το το καπέλο του «κυβερνητικού συμβούλου». (Δείτε παραπάνω, το ΦΕΚ του διορισμού της).
Οι ίδιοι δηλαδή παράγοντες (διεθνή ΜΜΕ και εκπρόσωποι των δανειστών) που επί χρόνια πυροβολούσαν τους Έλληνες για το ότι δεν πληρώνουν φόρους, τώρα έδωσαν το χρίσμα τους σε ένα ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής που τα πηγαίνει περίφημα σε αυτό ακριβώς το σπορ.
Γνωρίζουμε τον αντίλογο που εκφράζεται από όσους υποστήριξαν την επιλογή Σαββαΐδου: Είναι σα να προσλάβεις ένα χάκερ. Η παρομοίωση θα ευσταθούσε μόνον αν αυτός που προσέλαβε τον χάκερ (το ΥπΟικ) αλλά και ο ίδιος ο χάκερ (Σαββαΐδου), αναγνώριζαν ότι ο προηγούμενος εργοδότης του χάκερ ήταν εγκληματικό στοιχείο. Δεν βλέπουμε καμιά τέτοια διάθεση... Τουναντίον, το ελληνικό κράτος σπεύδει σε κάθε ευκαιρία να διαπλακεί με τις ελεγκτικές εταιρείες, και με την PwC ιδιαιτέρως, σε σημείο που στην ουσία «ιδιωτικοποιεί» κομμάτια της δικής του αρμοδιότητας.
§ Το 2009, πριν καν την αρχή της κρίσης, διαβάζουμε πως το Υπουργείο Οικονομικών, θα ανέθετε στην PwC το κυνήγι των μικροοφειλετών, την ίδια ακριβώς εποχή που η εταιρεία υπέρβαλλε στις αρχές του Λουξεμβούργου πατέντες για τη φοροελάφρυνση των μεγαλο-πελατών της.
§ Το 2010, της ανατέθηκε (από κοινού με την KPMG) ο έλεγχος δαπανών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους - μία ακόμα περίπτωση πρόσβασης σε νευραλγικό τομέα του δημοσίου.
§ Το 2011 ήταν σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων για τις ΟΣΕ / ΤΡΕΝΟΣΕ.
§ Και πολύ πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2014, ο κ. Χαρδούβελης ανέθεσε στην PwC μελέτη για τον τρόπο εφαρμογής του αναβαλλόμενου φόρου των τραπεζών. Το έκανε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, «παρακάμπτοντας πλήρως τις υπηρεσίες του υπουργείου» του. Ανέθεσε δηλαδή την επίλυση ενός ζητήματος δημοσίου συμφέροντος σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία εκ της φύσεως της διαπλέκεται με τις ελληνικές τράπεζες... Και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν υποστηρίξει τόσο ο Γιάννης Βαρουφάκης εδώ όσο και η Wall Street Journal εδώ, οι τράπεζες έμειναν ενθουσιασμένες από τη λύση...
Και αυτά αφορούν μόνο τη διαπλοκή της PwC με το ελληνικό δημόσιο. Το μεγάλο θέμα όμως είναι η διαπλοκή της εταιρείας με το ευρύτερο σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα. Αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικότερα τις επόμενες μέρες...
Ο Γκίκας Χαρδούβελης πήγε στο υπουργείο Οικονομικών από τη Eurobank, όπου θήτευσε ως πολυετής και πολύτιμος συνεργάτης του Ομίλου Λάτση. (Για το σοβαρό πρόβλημα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των δύο ιδιοτήτων, διαβάστε εδώ την ανάλυση του Γιάννη Βαρουφάκη). Ταυτόχρονα, στο δημόσιο μεταγράφηκε η κ. Σαββαΐδου με τον τρόπο που είδαμε, και με τη θερμή, όπως προείπαμε, σύσταση του κ. Χαρδούβελη.
Τώρα αποκαλύπτεται πως η πρώην εταιρεία της κ. Σαββαΐδου (πιθανώς με τη συμμετοχή της), εκπόνησε ένα σχήμα φοροαποφυγής με ωφελημένο τον πρώην εργοδότη του κ. Χαρδούβελη. Η επιχείρηση είχε πολλούς κερδισμένους και ένα μόνο θύμα, το ελληνικό δημόσιο, στο οποίο υπηρετούν πλέον οι κ.κ. Χαρδούβελης και Σαββαΐδου. Ερώτηση αφελής: Δεν υπάρχει ηθικό και πολιτικό θέμα και για τους δύο;
Σε αυτόν τον κόσμο, ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων, ο άνθρωπος που νυχθημερόν ασχολείται με τη συλλογή εσόδων, θα ήταν τώρα (ή πιο σωστά από καιρό) επί ποδός πολέμου κατά της PwC.
Ας μεταβούμε λοιπόν νοερά στο αρχηγείο αυτού του πολέμου. Εκεί, στην οδό Καραγεώργη Σερβίας 8, συναντούμε την Κατερίνα Σαββαΐδου, ετών 41. Ανέλαβε το πόστο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων τον Ιούνιο του 2014.
Η κ. Σαββαΐδου μονομιάς έκανε σαφές πως προτεραιότητά της είναι η πάταξη της φοροαποφυγής: «Να μην επιτρέψεις στον άλλον να φθάσει στο σημείο να φοροδιαφύγει. Αυτό το επιτυγχάνεις μόνο εφόσον κλείσεις όλα τα “παράθυρα” της φοροαποφυγής», επεσήμανε σε στενούς της συνεργάτες, σύμφωνα με Το Βήμα. Πρόκειται για δήλωση με υψηλή αίσθηση της ειρωνίας καθώς προερχόταν από μια ειδικό της... φοροαποφυγής.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, η κ. Σαββαΐδου ήταν ανώτατο στέλεχος στην PriceWaterhouseCooopers(PwC), μία από τις λεγόμενες Big Four, τις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες του κόσμου. Στην υπόθεση των LuxLeaks, η PwC είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια: Η εταιρεία που έστησε για περισσότερες από 340 πολυθενικές ένα σοφιστικέ μηχανισμό φοροαποφυγής σε συνεργασία με τις αρχές του Λουξεμβούργου. Ανάμεσα τους και 9 εταιρείες που σχετίζονται με την Ελλάδα...
Είναι δυνατόν ο Tax Senior Manager της PwC
να μη γνώριζε τι έκανε η PwC;
Σύμφωνα με το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, η κ. Σαββαΐδου, ως Tax Senior Manager της PwC είναι (ακόμα;) μέλος της Επιτροπής Φορολογίας του επιμελητηρίου, μιας επιτροπής της οποίας η αποστολή ρητώς «δεν παραβλέπει τις ευκαιρίες για σύννομη φορολογική ελάφρυνση». Τον ίδιο ακριβώς όρο («tax saving») χρησιμοποιεί το ICIJ στη σύνοψη των ευρημάτων του (key findings) για να περιγράψει τo σκοπό των συμφωνιών στο Λουξεμβούργο.
(Δύο μέρες πριν τη δημοσιοποίηση των LuxLeaks, οργανώθηκε το 6ο Tax Forum στη Θεσσαλονίκη με σπόνσορες ανάμεσα σε άλλους την PwC. Κεντρικοί ομιλητές ήταν δύο: η Κατερίνα Σαββαίδου, πρώην PwC / πλέον Γ.Γ. Εσόδων. Και ο Γιώργος Μαυραγάνης, πρώην KPMG / πλέον υφυπουργός Οικονομικών.)
Από το προσωπικό της LinkedIn προκύπτει ότι έμεινε στην PwC από τον Ιανουάριο του 2010 ως τον Ιούνιο του 2014, περίοδος που εν μέρει συμπίπτει με την περίοδο των LuxLeaks. Για παράδειγμα, δύο από τα tax rulings που επιτρέπουν, κατά το ICIJ, σε ελληνικές εταιρείες να κάνουν φοροαποφυγή στο Λουξεμβούργο (ένα ruling για το EFG Group του Ομίλου Λάτση, και ένα για τη Wind Hellas) έχουν ημερομηνία Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2010 αντίστοιχα, αφού δηλαδή η κ. Σαββαΐδου έχει αναλάβει ως senior manager στην PwC.
Σε κάθε όμως περίπτωση, η κ. Σαββαΐδου ήταν ενεργός μάνατζερ στην PwC όταν όλα αυτά τα σχήματα φοροαποφυγής ήταν σε ισχύ: δηλαδή από το 2010 ως το 2014.
Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι αυτές οι εννιά επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στο Λουξεμβούργο, συνεπώς τα σχήματα φοροαποφυγής θα τα αναλάμβανε η PwC Λουξεμβούργου. Αυτό όμως δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη γνώση και τη συμμετοχή της ελληνικής PwC αφού στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα tax rulings αφορούν τις προσπάθειες των εταιρειών να μην πληρώσουν φόρους στη χώρα μας για λεφτά που έβγαλαν στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως, πολλές από τις φορολογικές συμφωνίες αφορούν επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν η ελληνική PwC να μη γνώριζε;
Coca-Cola & EFG: Δύο κραυγαλέες περιπτώσεις
ασυμβίβαστου για την PwC
Το έργο των accounting firms μπορεί σε γενικές γραμμές να διαιρεθεί σε δύο δραστηριότητες, αντιφατικές η μία προς την άλλη: αφενός να ελέγχουν τα βιβλία των πελατών τους (ως ελεγκτικές εταιρείες). Από την άλλη, όπως και οι ίδιες παραδέχονται, να βοηθούν τους πελάτες τους να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Το αν αυτό εκτός από ανήθικο είναι και παράνομο είναι άλλη ιστορία. Οι ίδιες οι ελεγκτικές εταιρείες επιχειρηματολογούν ότι είναι νόμιμο, και όμως, σύμφωνα όμως με στατιστικές (πηγή: συνεδριάσεις Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών, Βουλή των Κοινοτήτων, pdf), οι φορολογικές λύσεις που προσφέρουν, οσάκις προσβληθούν σε δικαστήριο, κρίνονται παράνομες σε ποσοστό από 50% ως 75%! Aν διαβάζετε αυτή τη γραμμή κάποιος έχει αντιγράψει το κείμενο χωρίς την άδειά μας
Ο στοιχειώδης κανόνας αποφυγής σύγκρουσης συμφερόντων είναι η εταιρεία λογιστών να μην μπλέκει την ελεγκτική δουλειά με την παροχή συμβουλών φοροαποφυγής. Μπορεί δηλαδή να κάνει το ένα (έλεγχο βιβλίων) ή το άλλο (παροχή συμβουλών) με έναν πελάτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.
Μια απλή διασταύρωση όμως των εταιρειών που έλεγχε η PwC και των tax rulings του Λουξεμβούργου δείχνει ότι τελικά έκανε και τα δύο μαζί.
Έτσι η PwC για τις χρονιές 2009 και 2010, σύμφωνα με τα LuxLeaks, πετυχαίνει tax rulings στο Λουξεμβούργο για λογαριασμό του EFG Group (Όμιλος Λάτση) και της Coca-Cola SBC (Όμιλος Δαυίδ-Λεβέντη).
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις Εκθέσεις Διαφάνειας για τις χρονιές 2009 και 2010, η PwC «ορίσθηκε ως νόμιμος ελεγκτής για τη διενέργεια υποχρεωτικών ελέγχων των ετησίων οικονομικών καταστάσεων» τόσο για την Coca-Cola SBC όσο και για την Eurobank, τη θυγατρική (εκείνη την εποχή) του EFG Group.
Για πολλά χρόνια, οι Big Four αντιστέκονταν στην ποινικοποίηση της σύγκρουσης συμφερόντων. Τελικά το σκάνδαλο της Enron οδήγησε το 2002 στο διάσημο νόμο Sarbanes–Oxley Act (ή SOX από τα αρχικά των δύο αμερικανών πολιτικών που τον νομοθέτησαν, του Ελληνοαμερικανού γερουσιαστή Paul Sarbanes και του βουλευτή Michael G. Oxley) με τον οποίο οριοθετήθηκαν οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων στις ΗΠΑ. Αλλά όχι στην Ευρώπη όπου μόνο μετά το 2011 πάρθηκαν ανάλογες πρωτοβουλίες από την Κομισιόν και τον Επίτροπο Μισέλ Μπαρνιέ. Το τελικό πλαίσιο θέτει για πρώτη φορά κανόνες μετά όμως από σημαντικές υποχωρήσεις σχετικά με το αρχικό σχέδιο Μπαρνιέ...
Πρόσβαση στα πιο μύχια μυστικά
Η τοποθέτηση της κ. Σαββαΐδου προκαλεί τέλος ένα δύσκολο ερώτημα - δύσκολο όχι μόνο να απαντηθεί αλλά ακόμα και να διατυπωθεί: Από την πιο σημαντική θέση διοίκησης του ελληνικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού έχει πρόσβαση στα πιο μύχια κρατικά μυστικά. Πόσο συμβατή είναι αυτή η επιλογή με ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος εργαζόταν ως μάνατζερ για μια εταιρεία με ευθέως ανταγωνιστικά προς το ελληνικό δημόσιο συμφέροντα;
Και όμως ένα απλό γκουγκλάρισμα για το ποιόν της PwC θα αρκούσε. Ας σταθούμε σε ένα μόνο περιστατικό. Βουλευτές του βρετανικού κοινοβουλίου ανακάλυψαν το 2013 πως η εταιρεία είχε στήσει ένα υπερεθνικό σύστημα με επτά (7) επίπεδα ώστε το πιο ακριβό συγκρότημα γραφείων στο Λονδίνο, αξίας 600 εκατ. λιρών (κοντά στο 1 δισ. ευρώ), να μην πληρώνει φόρους από ενοίκια.
Η ροή του χρήματος περνούσε από τους συνήθεις κόμβους, δηλαδή χώρες με ντοκτορά στη φορολογική διαφθορά. Όχι, κακώς πήγε το μυαλό σας στα PIGS, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία. Εδώ μιλάμε για επιστημονική διαφθορά και όχι για τις αποδείξεις που δεν κόβει ο υδραυλικός ή ο ιδιοκτήτης ταβέρνας. Οι κόμβοι που η PwC χρησιμοποίησε στην προσπάθειά της να κρύψει το χρήμα δεν ήταν στη Μύκονο, τη Νάπολη ή τη Βαρκελώνη αλλά στο Λουξεμβούργο, το Ντελαγουέρ (δηλαδή ΗΠΑ), το Τζέρσεϊ (δηλ. Βρετανία)...
Δύο υπουργοί και ένας τροϊκανός:
Το φαν κλαμπ της Γενικής Γραμματέως
Τέτοιες υποθέσεις, για το τι πραγματικά κάνει η PwC και γενικότερα οι Big Four, υπάρχουν αμέτρητες. Δεν χρειαζόταν δηλαδή να περιμένει κανείς τα LuxLeaks. Και όμως, όταν ανακοινώθηκε η επιλογή της κ. Σαββαΐδου, αντί ενστάσεων, ακούστηκαν εγκώμια, εντός και εκτός Ελλάδας.
Τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι ερίζουν για την πρόσληψη της. Όλοι τους, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα εφημερίδων ήταν ενθουσιώδεις υποστηρικτές της:
Πρώτα απ'όλα αποτελούσε πρόταση του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, σύμφωνα με τοεπίσημο ανακοινωθέν του υπουργείου.
Επιπροσθέτως, στο Βήμα διαβάζουμε πως «κομβικό ρόλο στην επιλογή έπαιξε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης», ο οποίος «είχε θητεύσει με επιτυχία στην KPMG», δηλαδή μία από τις υπόλοιπες Big Four. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα η μάχη κατά της φοροδιαφυγής είναι στα χέρια δύο πρώην στελεχών των εταιρειών με ειδικότητα τη... φοροαποφυγή.
Τέλος, η κ. Σαββαΐδου δεν θα 'χε πάρει την θέση, αν δεν την είχε εγκρίνει ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών της... Γαλλίας, ο κ. Λε Πετίτ, ο οποίος σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, συμμετείχε στην 5μελή επιτροπή επιλογής και «πέρασε από κόσκινο» τους υποψηφίους. (Ωραία εθνική κυριαρχίαόπου τον Έλληνα γενικό γραμματέα Εσόδων εγκρίνει ένας... Γάλλος).
Το Bloomberg ψάχνει τη φοροδιαφυγή στα υπόγεια των μπαρ
Ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι του 2014, η εποχή του success story, στο οποίο ατυχώς δεν προσέτρεξαν μόνον τα εγχώρια πρόθυμα ΜΜΕ αλλά και μερικά από τα εγκυρότερα μέσα διεθνώς. Το ελληνικό success story, η ανάκαμψη (rebound), η αναγέννηση (revival), σαν κάθε καλό δράμα με χάπι έντ, χρειαζόταν χαρακτήρες, ήρωες. Και τους βρήκε.
Παρότι η Σαββαΐδου ήταν ακόμα ενεργός senior manager στην PwC, στο ρεπορτάζ έκανε δηλώσεις με το το καπέλο του «κυβερνητικού συμβούλου». (Δείτε παραπάνω, το ΦΕΚ του διορισμού της).
Οι ίδιοι δηλαδή παράγοντες (διεθνή ΜΜΕ και εκπρόσωποι των δανειστών) που επί χρόνια πυροβολούσαν τους Έλληνες για το ότι δεν πληρώνουν φόρους, τώρα έδωσαν το χρίσμα τους σε ένα ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής που τα πηγαίνει περίφημα σε αυτό ακριβώς το σπορ.
Η διαπλοκή ελληνικού δημοσίου - PwC
Γνωρίζουμε τον αντίλογο που εκφράζεται από όσους υποστήριξαν την επιλογή Σαββαΐδου: Είναι σα να προσλάβεις ένα χάκερ. Η παρομοίωση θα ευσταθούσε μόνον αν αυτός που προσέλαβε τον χάκερ (το ΥπΟικ) αλλά και ο ίδιος ο χάκερ (Σαββαΐδου), αναγνώριζαν ότι ο προηγούμενος εργοδότης του χάκερ ήταν εγκληματικό στοιχείο. Δεν βλέπουμε καμιά τέτοια διάθεση... Τουναντίον, το ελληνικό κράτος σπεύδει σε κάθε ευκαιρία να διαπλακεί με τις ελεγκτικές εταιρείες, και με την PwC ιδιαιτέρως, σε σημείο που στην ουσία «ιδιωτικοποιεί» κομμάτια της δικής του αρμοδιότητας.
§ Το 2009, πριν καν την αρχή της κρίσης, διαβάζουμε πως το Υπουργείο Οικονομικών, θα ανέθετε στην PwC το κυνήγι των μικροοφειλετών, την ίδια ακριβώς εποχή που η εταιρεία υπέρβαλλε στις αρχές του Λουξεμβούργου πατέντες για τη φοροελάφρυνση των μεγαλο-πελατών της.
§ Το 2010, της ανατέθηκε (από κοινού με την KPMG) ο έλεγχος δαπανών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους - μία ακόμα περίπτωση πρόσβασης σε νευραλγικό τομέα του δημοσίου.
§ Το 2011 ήταν σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων για τις ΟΣΕ / ΤΡΕΝΟΣΕ.
§ Και πολύ πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2014, ο κ. Χαρδούβελης ανέθεσε στην PwC μελέτη για τον τρόπο εφαρμογής του αναβαλλόμενου φόρου των τραπεζών. Το έκανε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, «παρακάμπτοντας πλήρως τις υπηρεσίες του υπουργείου» του. Ανέθεσε δηλαδή την επίλυση ενός ζητήματος δημοσίου συμφέροντος σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία εκ της φύσεως της διαπλέκεται με τις ελληνικές τράπεζες... Και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν υποστηρίξει τόσο ο Γιάννης Βαρουφάκης εδώ όσο και η Wall Street Journal εδώ, οι τράπεζες έμειναν ενθουσιασμένες από τη λύση...
Και αυτά αφορούν μόνο τη διαπλοκή της PwC με το ελληνικό δημόσιο. Το μεγάλο θέμα όμως είναι η διαπλοκή της εταιρείας με το ευρύτερο σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα. Αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικότερα τις επόμενες μέρες...
Αντί επιλόγου: Ένα ερώτημα για τους Χαρδούβελη και Σαββαΐδου
Ο Γκίκας Χαρδούβελης πήγε στο υπουργείο Οικονομικών από τη Eurobank, όπου θήτευσε ως πολυετής και πολύτιμος συνεργάτης του Ομίλου Λάτση. (Για το σοβαρό πρόβλημα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των δύο ιδιοτήτων, διαβάστε εδώ την ανάλυση του Γιάννη Βαρουφάκη). Ταυτόχρονα, στο δημόσιο μεταγράφηκε η κ. Σαββαΐδου με τον τρόπο που είδαμε, και με τη θερμή, όπως προείπαμε, σύσταση του κ. Χαρδούβελη.
Τώρα αποκαλύπτεται πως η πρώην εταιρεία της κ. Σαββαΐδου (πιθανώς με τη συμμετοχή της), εκπόνησε ένα σχήμα φοροαποφυγής με ωφελημένο τον πρώην εργοδότη του κ. Χαρδούβελη. Η επιχείρηση είχε πολλούς κερδισμένους και ένα μόνο θύμα, το ελληνικό δημόσιο, στο οποίο υπηρετούν πλέον οι κ.κ. Χαρδούβελης και Σαββαΐδου. Ερώτηση αφελής: Δεν υπάρχει ηθικό και πολιτικό θέμα και για τους δύο;
Σκίτσο: Ράνια Παπαδοπούλου © ThePressProject | Νικόλας Λεοντόπουλος
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.